De eigenaar wilde de hond eerst niet afgeven. Na zijn aanhouding zagen de dienstdoende agenten dat de man een mes in zijn zak had zitten dat hij weigerde af te geven. Na dreiging met pepperspray werd het mes alsnog afgegeven. De politie maakte niet bekend of het mes verboden was. Niet alle messen zijn namelijk verboden. Misschien was het een gewoon zakmesje.

Maar, en nu komt het, het klapstuk bleek het grote nieuws. De man was lid van motorclub No Surrender. De teneur van alle kranten in Nederland, de kleine en de grote, was eigenlijk dat er een meneer werd aangehouden met een agressieve hond, dat die meneer gewapend was met een mes, dat die meneer onder dwang van pepperspray moest worden aangehouden, dat de gevaarlijke hond naar een geheime lokatie overgebracht moest worden en dat de man lid was van No Surrender. Ja, en dat laatste zegt natuurlijk alles, wat voor alle kranten in Nederland, de kleine en de grote, geen beletsel was nog even kort aan te geven hoe de politie outlaw motorcycle clubs op de hielen zat.

De burger zuchtte achter zijn zojuist opengeslagen krant, een grote of een kleine. Weer slecht nieuws over een motorclub. ‘Het is toch wat!’

Gisteren maakte de leider van motorclub No Surrender, Henk Kuipers, op zijn Facebookpagina bekend dat hij contact had gehad met de eigenaar van de hond. De eigenaar had hem dit geschreven: ‘Hoi Henk, Ik ben degene die afgelopen weekend ben aangehouden in Hulst met mijn amstaff, nu snap ik dus heel de pers niet waar het verhaal vandaan komt dat ik lid ben van jullie club, ken wel toevallig paar jongens hier uit hulst die lid zijn van Chapter Zeeuws Vlaanderen maar bij 1 ervan heb ik vroeger op de lts in de klas gezeten. Heb ook een rectificatie bij de pers gevraagd om jullie naam hierbuiten te houden.’

Inmiddels heeft nog geen krant in Nederland, de grote of de kleine, een rectificatie geplaatst. Terwijl er weinig onderzoek nodig was. Immers, de eigenaar van de hond kwam zelf al met het verzoek. De kranten plaatsen dus negatief nieuws dat ze weigeren te rectificeren omdat ze graag meedoen aan het zwartmaken van motorclubs en de bevolking klaarmaken voor verregaande maatregelen tegen die clubs door een justitieapparaat dat zich bedient van de media en een repressief politieapparaat dat aandringt op extra bevoegdheden.

Erger is dat geen enkele krant, groot of klein, zich afvroeg hoe het komt dat een niet-motormeneer als wel-motormeneer wordt gezien. Wij mogen aannemen dat de bron van het verhaal in de media de politie van Hulst is geweest. De niet-motormeneer, die wel een hondenmeneer is, was bekend met enkele leden van No Surrender. Hij kende ze, had bij één van hen in de klas gezeten en kwam ze wel eens tegen. Ja, zo groot is Hulst nou ook weer niet. En blijkbaar is de hondenmeneer op die manier geregistreerd geworden. ‘Hé, agent Naaistra, zie je dat? Die kerel met die rare hond zegt gedag tegen die vent op de motor. Laten we maar in de auto blijven zitten, anders worden we nog gebeten. Maar laten we het wel even in het systeem zetten voor onze chef!’

Er zijn ons meer gevallen bekend van data over leden van motorclubs die opgeslagen werden in de databank van OMG’s die uiteindelijk valse data bleken te zijn. Dat kan nooit worden gecontroleerd, want geen enkele databank is door de politie aangemeld en er is geen inzage mogelijk, dus ook geen controle.

En de hond? Die huilt om zijn baasje in een geheime lokatie ergens in Nederland.