Omdat vrienden van Raymon verklaarden dat hij in verwarde toestand hun woning had verlaten en daarbij alleen een stofzuigerstang had meegenomen, en in het aardedonker om het leven werd gebracht door de betrokken agenten, lijkt het ons zeer onwaarschijnlijk dat er ook maar een enkel schot van Raymon zelf afkomstig was.

Het OM Noord-Holland, de politie Purmerend/Noord-Holland/Zaanstreek-Waterland, de gemeente Purmerend en de “onafhankelijke” Rijksrecherche [die gewoon onderdeel is van het OM en onder hetzelfde ministerie opereert als de politie die zij ‘onderzoeken’…] blijven doodstil. Zij zwijgen in alle toonaarden; bijna een HALF jaar later weet de samenleving nog helemaal NIETS anders behalve dat wat vrienden en geliefden van Raymon verklaard hebben.

We weten wel dat de gemeente Purmerend een gedenkplek voor Raymon niet langer toestaat en daarbij het excuus van “té confronterend voor de inwoners” hanteert. Het werkelijke probleem voor de gemeente en de politie is dat iemand die Raymon op zijn eigen manier wilde herdenken een balkje met de cijfers “1 3 1 2” bij de gedenkplek heeft geplaatst. Die cijfers staan voor de term ‘ALL COPS ARE BASTARDS’, oftewel in het Nederlands: ‘ALLE POLITIEAGENTEN ZIJN HUFTERS’ (vrije vertaling).

De gemeente Purmerend blijkt overigens niet eens de eigenaar van de grond te zijn. Die is eigendom van het “Hoogheemraadschap Noordhollands Noorderkwartier” en in overleg met dit Hoogheemraadschap is de gedenkplek destijds ook ingericht door familieleden en vrienden van Raymon.

De Gemeente Purmerend toont zich een laffe hond die met de staart tussen de benen afdruipt in plaats van op te komen voor een inwoner van hun gemeente die op brute wijze om het leven is gebracht. De lokale driehoek van politie, burgemeester en OM in de gemeente Purmerend put ontegenzeggelijk egoïsme en harteloosheid uit iedere traan van de nabestaanden van Raymon. “Pervers” en “sadisme” zijn woorden die voorbij flitsen bij dat besef.

“Dat rechtvaardigheid voor Raymon en zijn nabestaanden mag en zal geschieden, en dat de lafaards onder ons zich ooit in precies dezelfde situatie mogen bevinden als allen die om de dood en het gemis van Raymon huilen en bruut genegeerd worden.” Dat is een wens die vele inwoners van de regio koesteren zo merkten wij op, maar ter nagedachtenis aan het leven en de dood van Raymon (nog) niet uit willen spreken.

Wij wensen dan ook iedereen die Raymon mist heel veel sterkte en rechtvaardigheid toe. Hij wordt niet vergeten.

artikel is verschenen op Blauwe Logica