NRC Handelsblad 19/03/1991
DOOR EEN ONZER REDACTEUREN
DEN HAAG, 19 maart – Een ruime meerderheid in de Tweede Kamer staat positief tegenover het voorstel om een beperkte identificatieplicht in te voeren voor Nederlanders.
Gisteren heeft de commissie-Zeevalking minister Hirsch Ballin en staatssecretaris Kosto (justitie) geadviseerd om de plicht die vreemdelingen al hebben om zich te identificeren tegenover marechaussee en politie ook van toepassing te verklaren op Nederlanders.
NRC Handelsblad 19/03/1991
DOOR ONZE REDACTEUR JUURD EIJSVOOGEL
DEN HAAG, 19 maart – Als de overheid het illegaal verblijf van vreemdelingen in Nederland niet tegengaat, zal de samenleving moeten wennen aan ‘sloppenwijken, gettovorming en uitbuitingspraktijken’. Dat schrikbeeld roept de Commissie binnenlands vreemdelingentoezicht op in het rapport dat zij gisteren aanbood aan minister Hirsch Ballin en staatssecretaris Kosto van justitie.
Toch zegt de commissie, naar haar voorzitter kortweg de commissie-Zeevalking genoemd, het vreemdelingentoezicht niet te willen intensiveren. Ze pleit daarentegen voor een nieuwe aanpak die, in tegenstelling tot de huidige praktijk, samenhang vertoont. ‘Het gaat ons om een consistent overheidsbeleid’, zegt commissielid mr. W. M. Levelt-Overmars.
NRC Handelsblad 18/03/1991
DOOR EEN ONZER REDACTEUREN
DEN HAAG, 18 maart – Er moet een beperkte algemene identificatieplicht komen. Dit is nodig in het kader van van het binnenlands vreemdelingentoezicht. Dat is een van de aanbevelingen van de Commissie binnenlands vreemdelingentoezicht.
Deze commissie, naar haar voorzitter aangeduid als de commissie-Zeevalking, heeft vanmiddag haar eindrapport aangeboden aan minister Hirsch Ballin en staatssecretaris Kosto (justitie). De instelling van de commissie vloeide voort uit het regeerakkoord waarin gesteld werd dat het kabinet zich zou laten adviseren over het tegengaan van illegale immigratie.
NRC Handelsblad 14/03/1991
DOOR EEN ONZER REDACTEUREN
DEN HAAG, 14 maart – Er moet op korte termijn een beperkte identificatieplicht komen. Dat stelt de VVD-fractie in de Tweede Kamer in een gisteren gepresenteerd tien-puntenplan. De fractie dringt er bij het kabinet op aan dit snel in een Wet op de identificatieplicht vast te leggen.
Het kabinet is momenteel bezig met het formuleren van een standpunt over identificatieplicht. Het kabinetsstandpunt wordt dezer dagen verwacht. De VVD wil met haar plan alvast een aanzet geven tot discussie.
In januari 1991 werden in verband met de Golfoorlog een aantal Irakese vluchtelingen en asielzoekers door de BVD benaderd met vragen over mogelijke terroristische acties in Nederland. En dat terwijl deze mensen juist gevlucht zijn om zich te onttrekken aan de onderdrukking door het regime van Saddam Hussein. lees meer
Asielbeleid en de geheime diensten, De Vluchteling Achtervolgd
Afschrikken is het parool
Het toelatingsbeleid van de Nederlandse overheid – meer beperkingen als reaktie op een toenemend aantal vluchtelingen – vergroot de onzekerheid van asielzoekers en biedt BVD-agenten meer mogelijkheden hen te recruteren als informant of infiltrant. lees meer
veertien benaderingen, De Vluchteling Achtervolgd
De veertien verhalen, die in dit hoofdstuk staan, zijn geselecteerd uit 70 benaderingen onder asielzoekers en vluchtelingen. Voor de beschrijving van de gebeurtenissen is vooral geput uit de interviews. Daarnaast is gebruik gemaakt van gesprekken met advocaten, familieleden en vluchtelingenwerkers. Ieder verhaal begint met een korte schets van de achtergrond van de betreffende vluchteling.
Voor veel betrokkenen vormt de publikatie van gegevens waardoor zij herkenbaar zouden kunnen zijn een groot probleem. Bij de keuze hebben we rekening moeten houden met de mogelijke gevolgen voor de vluchtelingen. Een aantal verhalen kon om die reden niet opgenomen worden.
In de verhalen zijn de namen van de vluchtelingen vervangen. Ook andere details, zoals data, zijn, indien dat noodzakelijk was, veranderd. De namen die de agenten van de Vreemdelingendiensten, de BVD en de PID opgaven zijn onveranderd gebleven. lees meer
De vluchteling achtervolgd
De Binnenlandse Veiligheidsdienst opereert het liefst onopgemerkt. Hoe minder de dienst verplicht wordt inzage te geven in de eigen praktijken, hoe beter. Eén en ander betekent dat het moeilijk is exact te achterhalen met welke intentie de dienst bepaalde activiteiten verricht.
De taak van de BVD staat omschreven in artikel 8 lid 2 van de Wet op de Inlichtingen en Veiligheidsdiensten (wet IVD):
a. Het verzamelen van gegevens omtrent organisaties en personen welke door de doelen die zij nastreven, dan wel door hun activiteiten aanleiding geven tot het ernstig vermoeden dat zij een gevaar vormen voor de democratische rechtsorde, dan wel voor de veiligheid of voor andere gewichtige belangen van de Staat;
b. Het verrichten van veiligheidsonderzoeken ter zake van de vervulling van vertrouwensfuncties dan wel functies in het bedrijfsleven, welke naar het oordeel van Onze ter zake verantwoordelijke minister de mogelijkheid bieden de veiligheid of andere gewichtige belangen van de Staat te schaden;
c. Het bevorderen van maatregelen ter beveiliging van gegevens waarvan de geheimhouding in het belang van de Staat wordt geboden en van die onderdelen van de overheidsdienst en van het bedrijfsleven, welke naar het oordeel van Onze terzake verantwoordelijke minister van vitaal belang zijn voor de instandhouding van het maatschappelijk leven.” lees meer
Internationale informatiestromen, De Vluchteling Achtervolgd
Veel vluchtelingen zijn bang dat informatie over hen terechtkomt bij de politie of de geheime dienst in het land van herkomst. Deze angst wordt vaak niet serieus genomen of als paranoia terzijde geschoven. Maar is de angst van deze asielzoekers wel zo misplaatst?
Om voor een vluchtelingenstatus in aanmerking te komen moet de vluchteling een zo compleet mogelijk beeld geven van zijn geschiedenis, zonder dat hij de garantie heeft dat die informatie uitsluitend en alleen voor de beoordeling van zijn asielverzoek gebruikt wordt. Daarnaast wordt zijn vluchtverhaal gecontroleerd in het land van herkomst, waarbij niet altijd even zorgvuldig te werk wordt gegaan. De BVD beschikt bovendien over een grote hoeveelheid informatie die voor de geheime dienst van het land in kwestie zeer interessant kan zijn. Contacten tussen inlichtingendiensten van verschillende landen kunnen voor de vluchteling een groot gevaar opleveren. lees meer
De Vluchteling Achtervolgd
Asielzoekers en vluchtelingen worden in Nederland systematisch benadert door de Binnenlandse Veiligheidsdienst. Iedere vluchteling kan worden uitgenodigd voor ‘een goed gesprek onder vier ogen’ om informatie te verschaffen over familie, vrienden of landgenoten. De BVD gebruikt asielzoekers om organisaties van buitenlanders en politieke structuren in het land van herkomst, maar evengoed in Nederland, in kaart te brengen. Via asielzoekers die tot infiltratie worden aangezet tracht de BVD politieke organisaties te controleren of zelfs te manipuleren. lees meer
De Vluchteling Achtervolgd
Advocaten, hulpverleners en vluchtelingengroepen kunnen te maken krijgen met benaderde vluchtelingen. Door meer bekendheid met het onderwerp kunnen zij betere voorlichting geven over de praktijken van de BVD en PID en hun contacten met de Vreemdelingendienst en kunnen asielzoekers op de hoogte worden gesteld van hun positie en hun rechten. lees meer
Geschiedenis van bvd bemoeienis met vreemdelingen, De Vluchteling Achtervolgd
De verwevenheid van de Vreemdelingendiensten en de PID, de voelsprieten van de BVD is niet van vandaag of gisteren. De angst voor ‘het vreemde’ stamt zelfs uit de 19e eeuw. Een blik op de historische oorsprong van de intensieve samenwerking. lees meer
Het Parool, 25 januari 1999, door Karin Spaink
DE MODERNE BURGER is een gewantrouwd wezen. Overal dient hij zich bekend te maken en delen van zijn identiteit prijs te geven. Ondanks de vele sporen die een mens nu al achterlaat bij de meest alledaagse bezigheden, vinden wantrouwende overheden, slimme commerciële instanties en goedbedoelende dommeriken steeds meer manieren uit om identificatie uit alledaagse transacties af te leiden en identificeerbaarheid af te dwingen.
Vroeger kon je uit giro-afschriften – legaal of illegaal verkregen – hooguit afleiden hoe hoog iemands huur, telefoon- en electriciteitsrekening was, welke abonnementen hij of zij had, waar iemand z’n kleren kocht en waar-ie uit eten ging. Nu de pinkaart gangbaar is geworden en op steeds meer plaatsen is te gebruiken, is het plots mogelijk om te achterhalen waar, wanneer en hoe laat – tot op de seconde precies – iemand de trein of een taxi neemt, benzine tankt, boodschappen doet of video’s leent. Uiterst gedetailleerde informatie is voorhanden: Albert Heijn kan voor elke klant die een geregistreerde Air Miles-pas heeft, nagaan hoeveel flessen wijn, vers fruit, blikvoer en chocolade of rookwaar iemand koopt. De videowinkel weet welke films U geleend heeft, en wanneer. (Laatst zocht ik een pornovideo uit. “Die heeft U al eens gehad, hoor. Nog geen twee maanden geleden.” waarschuwde de bediende me vriendelijk.)
Artikelen 1990
Politie krijgt er een dwangmiddel bij ( NRC Handelsblad 29/12/1990 )
Hirsch Ballin: anonieme verdachten fouilleren ( NRC Handelsblad 28/12/1990 )
Identificatieplicht in EG ( NRC Handelsblad 18/11/1990 )
Kamer krijgt wetsontwerp voor identificatieplicht ( NRC Handelsblad 29/11/1990 )
Brinkman: snel identificatieplicht ( NRC Handelsblad 20/11/1990)
NRC Handelsblad 29/12/1990
DOOR ONZE REDACTEUR FOLKERT JENSMA
DEN HAAG, 29 dec. – Tussen Kerst en Oud en Nieuw heeft ook minister Hirsch Ballin (justitie) nog even een kleine coup gepleegd. De identificatieplicht voor verdachten is van de baan, daarvoor in de plaats is een brede fouilleerbevoegdheid voor de politie gekomen: ‘Een staande gehouden of aangehouden verdachte kan, voor zover zulks voor de vaststelling van zijn identiteit noodzakelijk is, door iedere opsporingsambtenaar aan zijn kleding worden onderzocht.’
Het nieuwe artikel 61c dat Hirsch Ballin aan het Wetboek van Strafvordering wil toevoegen, is een drastische uitbreiding van de dwangmiddelen van de politie. De kneep zit in de formulering ‘staande gehouden verdachte’: dat is iedereen tegen wie een agent een redelijk vermoeden van schuld aan een strafbaar feit koestert en vervolgens ‘Halt’ zegt. De agent is dan op grond van artikel 52 bevoegd te vragen naar naam, voornamen en woon- of verblijfplaats. Bij aanhouden gaat het om het overbrengen van een verdachte naar het bureau. De verdachte moet dan op heterdaad zijn betrapt of verdacht worden van een feit waarvoor de wet voorarrest toelaat.