De verdachte werd medegedeeld dat zij niet tot antwoorden verplicht is. De verdachte gaf geen antwoord op onze vragen. Zij wilde totaal niet praten. Na het stellen van een vraag reageerde zij daarop door te glimlachen. De verdachte wilde hiermee kennelijk duidelijk maken dat zij niet wenste mee te werken aan het onderzoek.
Actievoeren mag, maar dan wel binnen de bestaande regels. Wie daar maar een klein beetje buiten treedt komt al gauw in aanraking met politie of justitie. Over het algemeen hebben actievoerders te maken met dezelfde wetten en regels als iedere Nederlander. Zorg in ieder geval dat je daar van op de hoogte bent als je een actie organiseert.
De politie heeft meer manieren om een zaak rond te krijgen dan (getuige)verhoren en de verklaringen van politiemensen. Ze kunnen ook hun toevlucht nemen tot bijvoorbeeld technisch onderzoek, observatie en afluisteren. Technisch onderzoek wordt vrij veel gebruikt, zo staat na de doorsnee inbraak meestal de technische recherche voor de deur, die dan onderzoekt of er vingerafdrukken, voetsporen en gereedschapssporen zijn. Uitgebreid technisch onderzoek, waarbij gelet wordt op elke splinter, stofje, vezeltje of speeksel, wordt alleen gebruikt in de zwaardere zaken. In dat soort zaken wordt ook regelmatig gebruik gemaakt van afluisteren en observatie. De laatste twee methoden worden ook door inlichtingendiensten gebruikt met een ander doel: informatie verzamelen. Afluisteren wordt besproken in een apart hoofdstuk, de overige opsporingsmethoden komen hier aan bod.
In april 1993 meldt P. zich bij de politie van Venlo en bekent de voorgaande drie jaar vijftien maal brand te hebben gesticht. Zijn besluit om zich bij de politie te melden is het gevolg van een uitzending van het programma Opsporing Verzocht de dag ervoor. In deze uitzending werd een video-opname getoond waarin duidelijk te zien was dat P. brand sticht in het Jammerdal, een natuurgebied tussen Venlo en Tegelen. In dit gebied wordt op grootschalige manier zeeklei gewonnen, wat van het natuurgebied weinig meer overlaat dan een enorm gat. Deze natuurvernietiging gaat P. zeer aan het hart, evenals vele duizenden andere Venloërs, en hij besluit hiertegen in actie te komen door graafmachines en transportbanden in het gebied in brand te steken. Het bedrijf dat de afgravingen doet besluit een beveiligingsbedrijf in de arm te nemen om de dader(s) te achterhalen. Het beveiligingsbedrijf plaatst cameras in het gebied en uiteindelijk zal P. hierdoor tegen de lamp lopen.
Veel activisten willen de wereld uitleggen waarom ze een actie gedaan hebben. Meestal gebeurt dat via de pers. Dit kan op meerdere manieren, de meest gebruikte zijn het opsturen of faxen van een persverklaring, en het telefonisch opeisen van een actie met een (meestal korte) verklaring. Ook komt het voor dat activisten hun actie via een interview op radio of televisie, vaak vermomd en / of met vervormd stemgeluid, opeisen. De laatste jaren is daar de mogelijkheid om een verklaring via de computer te versturen nog bij gekomen. Dit hoofdstuk gaat niet over activisten of actiegroepen die hun acties in alle openheid voeren en via allerlei kanalen hun verhaal kwijt kunnen (zoals Milieudefensie en Greenpeace), maar over actievoerders die anoniem willen blijven. Dit hoofdstuk hangt samen met het hoofdstuk over opsporingsmethoden. Sommige onderwerpen, zoals het opeisen via de computer, worden hier daarom kort behandeld.
In mei 1999 werd milieu-activiste G. tot veertien maanden cel, waarvan tien onvoorwaardelijk, veroordeeld. Zij werd er van verdacht als lid van het Milieu Bevrijdings Team (MBT) verschillende sabotage- en vernielingsacties te hebben gepleegd tussen 1993 en 1996. Deze acties werden gepleegd bij verschillende autobedrijven, vliegveld Eelde en de Johannes Postkazerne in Steenwijk en opgeëist door het MBT.
Sommige mensen in de beweging hebben volgens mij het idee dat de staat, BVD of wat dan ook, toch al alles van je weten, en je altijd afluisteren en infiltreren, en leggen zich daar maar helemaal bij neer : “Je kunt er toch niks tegen doen”. Ze geven het min of meer op zonder zich af te vragen hoe het zo ver heeft kunnen komen en / of wat je er tegen kunt doen, en hoe je er mee om moet gaan.
Ik zou een hoop dingen ook zeker niet laten, als ik zou weten dat inlichtingendiensten er ook mee bezig zijn. Ze geven natuurlijk ook weer niet alles door aan bijvoorbeeld de politie. Ze weten misschien wel veel, maar doen er ook vaak niks mee.
NRC Handelsblad
Opinie-pagina
vrijdag 16 juni
Jelle van Buuren
Eveline Lubbers
Maurice Wessling
Parlement moet onderzoek doen naar Echelon
Een Europese werkgroep zal onderzoeken hoe industriële spionage door het onderscheppen van telecommunicatieverkeer kan worden voorkomen. Het onderzoek is ondermeer gericht op afluisterpraktijken van de VS en Engeland.
Een Europese werkgroep zal onderzoeken hoe industriele spionage door het onderscheppen van elecommunicatieverkeer kan worden voorkomen. Het onderzoek is ondermeer gericht op afluisterpraktijken van de VS en Engeland.
Op maandagochtend 25 maart 1996 werden in Amsterdam twee dierenrechtenactivisten gearresteerd. Zij werden verdacht van een hele serie acties tegen slagers en vleesverwerkende bedrijven in de voorgaande jaren, variërend van het dichtkitten van sloten tot het in de brand steken van vrachtwagens. Deze acties werden gevoerd onder de naam Right Animal Treatment (RAT) en Animal Justice Front (AJF). Kort na hun arrestatie bekenden ze een hele rits vernielingen en brandstichtingen.
Vrijdag 16 juni.
Een Europese werkgroep zal onderzoeken hoe industriele spionage door het onderscheppen van elecommunicatieverkeer kan worden voorkomen. Het onderzoek is ondermeer gericht op afluisterpraktijken van de VS en Engeland.
Tot nu toe weigert de Nederlandse regering serieus in te gaan op kamervragen over dit wereldwijde elektronische spionagesysteem dat door Amerika, Engeland, Australië, Nieuw Zeeland en Canada wordt gerund. De afgelopen twee jaar was Echelon regelmatig in het nieuws. Onderzoeksrapporten van onder meer het Europees Parlement toonden aan dat dit oorspronkelijke militaire spionagenetwerk ook wordt ingezet voor economische doeleinden en voor bespionering van burgers en maatschappelijke organisaties als Greenpeace en Amnesty International.
NRC Handelsblad
Opinions
Friday 16 June
Jelle van Buuren
Eveline Lubbers
Maurice Wessling
Parliament urged to conduct inquiry into Echelon
A European working group will investigate how industrial espionage resulting from the interception of telecommunications traffic can be prevented. The investigation includes research into the interception activities of The United States and Great Britain.
Hieronder willen we nagaan in welke registers activisten zoal geregistreerd worden en wat de mogelijkheden van inzage zijn. We beperken ons tot overheidsregistratie. Daarnaast bestaat natuurlijk de mogelijkheid dat actievoerders geregistreerd staan bij particuliere recherchebureaus, al dan niet in opdracht van bedrijven. Bovendien is het bekend dat extreem-rechts enige moeite doet om gegevens over ‘volksvijanden’ te verzamelen. De gegevensverzamelingen van die laatsten kun je het beste ter inzage krijgen door ze te localiseren en zelf op te halen. Ook voor particuliere recherchebureaus geldt dat die niet te koop lopen met hun eventuele gegevensbestanden. Die bestanden vallen overigens, evenals de meeste andere persoonsregistraties, onder de Wet Persoonsregistraties. Volgens die wet mogen persoonsregistraties alleen aangehouden worden met een bepaald doel. De opgenomen gegevens mogen alleen rechtmatig en ten behoeve van dat doel verkregen zijn. Een register moet ook aangemeld worden en over het algemeen moet een privacyreglement worden opgesteld. Die laatste twee plichten gelden overigens niet voor alle registraties. Vrijgesteld zijn ondermeer abonnement- en salarisadministraties.
Regeling van de Staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat ter uitvoering van de artikelen 2, onder b, 3 en 4 van het Besluit aftappen openbare telecom- municatienetwerken en -diensten (Tijdelijke regeling aftappen openbare telecommunicatienetwerken en -dien- sten 2000) 18 februari 2000/Nr. DGTP/00/213/JdJ Directoraat-Generaal Telecommunicatie en Post De Staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat, Gelet op de artikelen 2, onder b, 3 en 4 van het Besluit aftappen openbare telecommunicatienetwerken en -dien- sten; Besluit:
Als je vindt dat de politie haar boekje te buiten is gegaan kun je klagen over het betreffende optreden. De politie kan op vele manieren dat boekje te buiten gaan. Ze kunnen je onbehoorlijk behandelen: niet fatsoenlijk te woord staan of helpen, je uitschelden enzovoort. Het kan echter ook gebeuren dat de politie zelf strafbare feiten pleegt: huiszoeking zonder bevel tot binnentreding, diefstal al dan niet uit je fouillering, mishandeling, wederrechtelijke vrijheidsberoving. Als de politie (mogelijk) strafbare feiten gepleegd heeft, kun je daar aangifte van doen. Je kunt dat bij de politie zelf doen. Je kunt ook een brief (laten) schrijven aan de (hoofd-)officier van justitie. Als de politie gewoon onbehoorlijk gehandeld heeft kun je daar een klacht over indienen. Zon klacht wordt in eerste instantie door de politie zelf onderzocht. Als tijdens dat onderzoek blijkt dat er mogelijk strafbare feiten door de politie zijn gepleegd, dan moet men de klacht aan de officier van justitie voorleggen. Het klachtonderzoek kan dan, in afwachting van een beslissing van justitie en/of een onderzoek door de rijksrecherche, stil gelegd worden.