De processen tegen aan aantal Italiaanse anarchisten afgesloten. De rechtbank deelde hoge straffen uit, ook voor Paola Lo Vecchio, die op 26 januari 1998 in Amsterdam werd gearresteerd.Begin 2006 is Rose Ann Scrocco in Amsterdam gearresteerd, ook zij is in het Marini proces tot een hoge straf veroordeeld.
zie Indymedia lees meer
Thilo Weichert
German Union for Data-protection
Are you afraid of international car thieves, Mafia drugs bosses, plutonium smugglers, Far-Eastern cigarette traffickers or fundamentalist terrorists? Yes? Or are you afraid of a European police authority passing on information about you to the police in Portugal, Greece and Norway? No, you have not done anything wrong? Then you are just the EU citizen the governments of the EU States want. You will not have anything against the Europol Drugs Unit, the EDU, either, which in 1994 took up the fight against international crime. Nor will you have anything against the Europol Convention which the EU Council of 27 June in Cannes could not quite bring itself to sign and nor will you have any comprehension for the data protection officials carping about the EDU and the Europol Convention. Perhaps you are reminded of old saying of the German police that ‘Data protection is perpetrator protection’.
However, if you are one of those rare kinds of people who regard democratic and parliamentary accountability, the protection of the Constitution and the rule of law as principal virtues of a society, then the EDU and Europol ought to be setting off alarm bells. Not because the politicians who dreamt up the EDU and Europol and the officials working there are bad people. The head of the EDU, Mr Storbeck, is regarded as a liberal, and the Social Democrats, who are just as strongly in favour of Europol as are the Christian Democrats, cannot of course be suspected of openly advocating a police state. They are however all helping to set up a central police authority in the Hague which, unhampered by any democratic control, is to process data on millions of people without their being able to prevent it. They are helping to ensure that a Kurd standing up for his country’s independence can be branded a terrorist throughout Europe on the basis of Turkish information. They are helping to ensure that a German citizen whose car was stolen, but whom the insurance company suspects of insurance fraud, can be arrested by the Italian police as a sophisticated car smuggler when he buys a new car in Milan.
Op 15 november 2005 werd in Nijmegen Louis Sévèke vermoord. Of Louis vermoord is om zijn ideeën, sympathieën en zijn werk is nog steeds niet duidelijk. Op 7 maart 2008 is Marcel T. veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf voor de moord op Louis en enkele andere feiten. Zijn motief blijft onduidelijk. Informatie over het onderzoek kun je vinden op www.louisseveke.nl
Wij roepen mensen en organisaties op om op 15 november, de dag van de moord op Louis, hun dossier op te vragen bij de politie of inlichtingendiensten. Hoe meer mensen dit doen, hoe groter de druk op deze diensten wordt om openheid van zaken te geven. Een transparanter rechtssysteem is een doel waarvoor Louis zich met hart en ziel inzette gedurende zijn werkende leven. Dus doe mee op 15 november, samen kunnen we een statement maken als eerbetoon aan het werk en gedachtegoed van Louis, voor een opener en eerlijker samenleving.
Vanaf 1992 heeft Louis Sévèke zich hard gemaakt voor inzage in dossiers van inlichtingendiensten. Louis Sévèke was lid van de landelijke Vereniging Voorkom Vernietiging (VVV), die met behulp van de Wet op de Openbaarheid van Bestuur inzage probeerde te krijgen in dossiers van inlichtingendiensten. Bij de VVV ontstond het idee om naast de landelijke vereniging ook plaatselijke verenigingen op te zetten, die met de dossiers van de Plaatselijke Inlichtingendiensten aan de gang zouden gaan. Louis Sévèke nam daarop samen met anderen het initiatief voor het Steunpunt Inzage PID-Nijmegen (SIP).
Het doel van het SIP werd tweeërlei: het bepleiten van zelfbeschikkingsrecht voor en inzagerecht in de PID-dossiers en daarnaast het bewaren van een representatief deel van de PID-dossiers als historisch erfgoed. Verder wil het SIP de discussie over het bestaan van geheime dossiers in Nijmegen en het functioneren van inlichtingendiensten aanzwengelen.
Op 15 november 2005 werd in Nijmegen Louis Sévèke vermoord. Of hij vermoord is om zijn ideeën, sympathieën en zijn werk is tot op heden onduidelijk. De moordenaar loopt nog vrij rond. Informatie over het onderzoek kun je vinden op www.louisseveke.nl
Louis heeft altijd veel energie gestoken in het ondersteunen van mensen bij klachten en bij het opvragen van hun dossiers bij de politie en inlichtingendiensten. Hij was onder andere actief bij het Onderzoekbureau Inlichtingen en Veiligheidsdiensten en bij het Steunpunt Inzage PID Nijmegen. Hij schreef tientallen artikelen, was mede-auteur van het boek Operatie Homerus. Daarnaast schreef hij regelmatig artikelen voor Buro Jansen & Janssen. Als eerbetoon aan zijn werk en leven, roepen wij mensen op zijn of haar dossier op te vragen bij de politie of de AIVD. Leidraad in het werk van Louis is altijd rechtvaardigheid, transparantie en openheid van opsporing en inlichtingendiensten geweest. In de geest van Louis’ idealen, moeten we een collectieve statement maken voor een open en eerlijke samenleving, tegen toenemende bevoegdheden van politie en justitie.
We beperken ons hier tot registraties van de politie en inlichtingendiensten.
De registers van politie en inlichtingendiensten vallen niet onder de Wet Persoonsregistraties, maar hebben beide een eigen wet. Voor de politie is dat de Wet politiegegevens, voor de inlichtingendiensten geldt de Wet op de Inlichtingen en Veiligheidsdiensten.
Welke gegevens
Afhankelijk van waar je denkt geregistreerd te staan dien je een verzoek bij de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst of bij de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst in.
Je kan bij zo’n verzoek aangeven binnen welk verband je denkt dat de AIVD of MIVD gegevens over je heeft verzameld, maar probeer niet te specifiek te zijn misschien zie je iets over het hoofd.Je kunt informatie opvragen over jezelf, je overleden echtgenoot (echtgenote), geregistreerde partner, kind of ouder of organisaties waar je actief bent geweest. Bedenk wel dat het een rechtsgeldig verzoek moet zijn. Bij vragen over een organisatie moet je wel deel uit maken van het bestuur of de vereniging.
1. Registratie van eigen gegevens, geeft duidelijk aan wie je bent
2. Registraties een overleden echtgenoot, geregistreerd partner, kind of ouder van de aanvrager. (Artikel 50 WIV), je dienst dan de volgende gegevens in je brief te vermelden:
a. naam en voorletters van de overledene;
b. geboortedatum en geboorteplaats van de overledene;
c. datum van overlijden en plaats van overlijden;
d. de hoedanigheid van de overledene in relatie tot de aanvrager.3. Registraties over organisaties (Artikel 51 WIV)
a. Geef duidelijk aan om welke organisatie het gaat
b. Indien mogelijk de context
c. Eventueel de tijdsperiode
Als je mag inzien wat betekent dat?
Van de AIVD of de MIVD krijg je wel een kopie van je gegevens opgestuurd. Let wel op. Ook al krijg je inzage, je kan de indruk hebben dat het niet compleet is. Bovendien worden soms delen of grote delen van je registratie onleesbaar gemaakt.
Onderzoek identificatieplicht
Sinds 1 januari 2005 is de Wet op de Identificatieplicht in algemene zin in werking getreden. In wezen gaat het om een toonplicht bij verdenking van een strafbaar feit. De discussie rond de wet si de afgelopen twee jaar magertjes gevoerd. Het lijkt erop dat het niet echt leeft binnen zowel wetenschappelijke als niet wetenschappelijke kringen. Naast de gebruikelijke commentaren vanuit de advocatuur, rechters en andere spelers binnen het juridische veld is er niet echt een actieve beweging tegen de identificatieplicht gevormd. Dit was in de jaren tachtig en rond de invoering van de Wet op de Identificatieplicht in 1994 wel anders. In de jaren tachtig roerden vooral migranten zich en in de jaren negentig was het een bonte verzameling maatschappelijke groepen en individuen die zich verweerden tegen de identificatie op het werk.
Als je geen (of te weinig) gegevens verstrekt krijgt na een verzoek tot inzage bij één van de inlichtingendiensten kun je daartegen bezwaar aantekenen. In een gemotiveerd bezwaarschrift dien je aan te geven waarom je denkt dat de betrokken dienst de gegevens vrij zou moeten geven. Je wordt dan uitgenodigd voor een commissie. Je bezwaren kun je daar toelichten. Het besluit dat hierna genomen wordt kan natuurlijk nog steeds negatief uitvallen. Dan bestaat er de mogelijkheid om in beroep te gaan bij de rechtbank, alleen die in Den Haag. Mocht het zover komen, raadpleeg dan in ieder geval een advocaat of neem contact met ons op.
Welke gegevens
Je kunt alleen inzage krijgen van je eigen gegevens bij de politie. Naast de gegevens die de politie over jou verzameld heeft en bewaart heb je ook het recht om te weten waar die gegevens vandaan komen en aan wie ze zijn verstrekt.
Op basis van
Inzage verzoeken bij de politie doe je op basis van artikel 25 van de Wet politiegegevens (Wpg).
Als je mag inzien wat betekent dat?
Je krijgt geen schriftelijke kopie van je registraties, maar wordt uitgenodigd op het politiebureau en mag daar je gegevens overschrijven. Om je identiteit te controleren mag de politie dan naar je identiteitsbewijs vragen.
Uitzonderingen
Je krijgt niet altijd inzage van je gegevens bij de politie. Artikel 27 Wet politiegegevens (Wpg) bepaalt dat inzage achterwege blijft als ‘dat noodzakelijk is voor de goede uitvoering van de politietaak of als gewichtige belangen van derden zich ertoe verzetten’. Geen inzage dus bij een lopend onderzoek of bijvoorbeeld ter bescherming van CIE (Criminele Inlichtingen Eenheid) informatie of getuigen. Als je het hiermee niet eens bent dan kun je stappen ondernemen.
Je wilt de informatie verwijderen of corrigeren
Als de gegevens niet correct zijn, kun je in een brief aan de korpsbeheerder vragen de gegevens te corrigeren. Dit verzoek moet binnen vier weken beantwoord worden.
Als je vindt dat de gegevens niet thuis horen in het betreffende politieregister kan je om verwijdering vragen. Ook dit kan door middel van het sturen van een brief aan de korpsbeheerder, waarop hij binnen vier weken moet antwoorden.
Als de politie niet binnen de termijn van vier weken op je verzoek reageert, als je het niet eens bent met de reactie op je verzoek tot correctie/verwijdering van gegevens dan kun je het volgende doen:
Je kunt een verzoek richten aan de rechtbank in je arrondissement. Dat doe je bij de civiele kamer van de rechtbank. Het is een ingewikkelde procedure, je moet je laten bijstaan door een advocaat en je kunt veroordeeld worden in de proceskosten als je de zaak verliest.
Je kunt je ook wenden tot het College Bescherming Persoonsgegevens en om bemiddeling of een onderzoek vragen. Dat is kosteloos en vaak de moeite waard. Het College krijgt toegang tot alle gegevens en kan oordelen dat je (meer) kennisneming moet krijgen. De politie neemt in het algemeen het oordeel van het College over.
U kunt ook een klacht indienen bij de politie, hoewel u hiervoor een lange adem dient te hebben. Deze klacht kunt u ook sturen naar de Nationale ombudsman.
BVD-archief over studenten online
De ASVA heeft een BVD-archief uit de jaren ’60 en ’70 over die Amsterdamse studentenbond op internet gezet. Vooral de rol van de communisten binnen de studentenwereld was reden voor de BVD om de ontwikkelingen bij de politiek zeer actieve ASVA te volgen. De bond vroeg de BVD enkele jaren geleden om het archief, dat meer dan 800 pagina’s bevat, en kreeg het van de BVD, die inmiddels AIVD heet, maar met doorgehaalde namen van infiltranten en hun doelgroep
Louis Sévèke
Luis in de pels dat kan over jou zeker gezegd worden. Al jaren was je actief als onderzoeker, voorvechter van mensen en burgerrechten en openheid van politie en justitie. Wij kennen je als een betrokken mens, goed en gedegen researcher en zullen je vreselijk missen.
Buro Jansen & Janssen