Aan: Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal

16 oktober 1997

Hierbij bied ik u ter kennisneming aan het eindrapport van het project Hermandad. Dit project had voornamelijk tot doel de samenwerking tussen de BVD en bestuur, justitie en politie te verbeteren, en waar nodig opnieuw vorm te geven. Dit rapport, bestemd voor een brede verspreiding, is een samenvatting van een gerubriceerde versie, die overeenkomstig de geldende afspraken reeds ter kennis is gebracht van de Commissie voor de Inlichtingen.- en Veiligheidsdiensten van uw Kamer. In vervolg hierop heb ik bijgaand rapport eveneens ter kennisneming aan de Commissie toegezonden. De minister van Binnenlandse Zaken, H.F. Dijkstal

lees meer

1 Inleiding

In april 1996 verzocht het Hoofd BVD de Landelijk OvJ voor terrorismebestrijding, tevens BVD-liaison naar het OM, een werkgroep te leiden met als taak aanbevelingen te doen over de verstrekking van CID-gegevens aan de BVD. Dit verzoek vloeide voort uit een onderdeel van het project Hermandad. Binnen dit onderdeel bestond aandacht voor de samenwerking tussen de politie en de BVD, met uitzondering van de relatie BVD – RID. Op de relatie BVD -RID is namelijk artikel 18 van de Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten (WIV) van toepassing. Op grond van dit artikel verrichten RID-medewerkers werkzaamheden voor de BVD, onder verantwoordelijkheid van de minister van Binnenlandse Zaken en overeenkomstig de aanwijzingen van het Hoofd BVD. Een belangrijk deel van het project was aan deze relatie gewijd. De werkgroep richtte zich op de informatie-uitwisseling politie – BVD op grond van de artikelen 22 lid 11, 12 en 16 lid 11 van de WIV.

lees meer

Dr A.H. Klip

André Klip is universitair docent strafrecht aan de Universiteit Utrecht en lid van de Permanente Commissie van deskundigen in internationaal vreemdelingen-, vluchtelingen- en strafrecht (Commissie Meijers)).

De ontwikkelingen in de Europese Unie op strafrechtelijk terrein hebben een grote vaart genomen. Waar het Verdrag van Maastricht nog uitging van samenwerking bij internationale rechtshulp in strafzaken, zijn de eerste teksten strekkende tot harmonisatie van wetgeving totstandgekomen. Hieronder worden de ontwikkelingen in het huidige uniestrafrecht gekenschetst en geanalyseerd. Gebrek aan democratische en rechterlijke controle tegenover een repressief ingezet Europees optreden dwingt tot een kritische beschouwing over het uniestrafrecht van Maastricht en de mogelijkheden voor een verdrag van Amsterdam. Sinds het Verdrag betreffende de Europese Unie bestaan bepalingen met betrekking tot de samenwerking op het gebied van de justitie en binnenlandse zaken (derde pijler).(1) In artikel K.1 is `met het oog op de verwezenlijking van de doelstellingen van de Unie, met name het vrije verkeer van personen en onverminderd de bevoegdheden van de Europese Gemeenschappen’ een aantal gebieden tot terreinen van `gemeenschappelijk belang’ verklaard. Ten aanzien van sommige onderwerpen worden besluiten vastgesteld op initiatief van een lid-staat of van de Commissie, ten aanzien van andere bezit de Commissie dit initiatiefrecht niet. Strafrechtelijk is relevant dat de Commissie dit recht heeft ten aanzien van `de strijd tegen drugverslaving’ en `bestrijding van fraude van internationale omvang’, beide voorzover het niet gaat om de justitiële samenwerking, de douanesamenwerking en de politiële samenwerking. Juist ten aanzien van deze drie laatstgenoemde vormen van samenwerking zijn enkel de lid-staten bevoegd initiatieven in te dienen. De samenwerking kan ingevolge artikel K.3 leiden tot besluitvorming: gemeenschappelijke standpunten, gemeenschappelijke optredens en overeenkomsten.(2) Deze besluiten worden voorbereid door het op grond van artikel K.4 ingestelde coördinatiecomité.

lees meer

In de huidige technocratische maatschappij worden steeds meer taken van mensen overgenomen door machines met als gevolg een verschuiving van mens-mens relaties naar mens-machine relaties. Van de informatie, die als (eind)produkt ontstaat, is niet altijd even duidelijk wie daar de beschikking over heeft en wat er mee wordt gedaan.

In het in 1993 verschenen boek ‘Identificatieplicht, het baat niet maar het schaadt wel’, schetsen Jan Holvast en Andrâ Mosshammer het beeld van de technocratische informatiemaatschappij. “Bij het zoeken naar oplossingen wordt primair het oog gericht op technische oplossingen. Niet het probleem staat centraal maar de (schijn)oplossing, waardoor de indruk ontstaat dat bij een oplossing problemen worden gezocht”. Holvast en Mosshammer zagen ‘een terugkeer naar de situatie van de nachtwachtstaat, waarin de staatsactiviteiten zich primair beperken tot de openbare orde, veiligheid en rust en de belastingheffing, kortom sectoren waarin de nadruk ligt op controle en toezicht in plaats van op menswaardigheid van het bestaan’.

lees meer

Inleiding gehouden tijdens de Derde Kamer bijeenkomst in Rotterdam over de Koppelingswet, 30 mei 1996.

Wijziging van de Vreemdelingenwet en enige andere wetten teneinde de aanspraak van vreemdelingen jegens bestuursorganen op verstrekkingen, voorzieningen, uitkeringen, ontheffingen en vergunningen te koppelen aan het rechtmatig verblijf van de vreemdeling in Nederland.

lees meer

EUROPESE UNIE
DE RAAD Brussel, 18 juli 1995
SN3549/95 LIMITE EUROPOL 54

NOTA

Betreft : Akte van de Raad tot vaststelling van de overeenkomst op grond van artikel K.3 van het Verdrag betreffende de Europese Unie tot oprichting van een Europese Politiedienst (Europol-Overeenkomst)

Voor de delegaties gaat hierbij de bovengenoemde tekst zoals bijgewerkt door de Groep Juristen/Vertalers.
Akte van de Raad
van
tot vaststelling van de Overeenkomst op grond van artikel K.3 van het Verdrag betreffende de Europese Unie tot oprichting van een Europese Politiedienst (Europol-Overeenkomst)

lees meer

Op 12 oktober 1993 vond in het spiksplinternieuwe gebouw van de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD) een feestelijke – en voor sommigen wellicht treurige – bijeenkomst plaats. Medewerkers van alle 148 Plaatselijke Inlichtingendiensten (PID’s) en twintig Districtsinlichtingendiensten (DID’s) mochten bij hun broodheer de finale transformatie van hun diensten vieren. De PID’s van de plaatsen met gemeentepolitie en de DID’s van de districten Rijkspolitie werden opgeheven. Uit de moeizame reorganisatie bij de BVD en de regionalisering van de politie zijn 25 Regionale Inlichtingendiensten (RID’s) voortgekomen.(1) lees meer

Op 12 oktober 1993 vond in het spiksplinternieuwe gebouw van de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD) een feestelijke – en voor sommigen wellicht treurige – bijeenkomst plaats. Medewerkers van alle 148 Plaatselijke Inlichtingendiensten (PID’s) en twintig Districtsinlichtingendiensten (DID’s) mochten bij hun broodheer de finale transformatie van hun diensten vieren. De PID’s van de plaatsen met gemeentepolitie en de DID’s van de districten Rijkspolitie werden opgeheven. Uit de moeizame reorganisatie bij de BVD en de regionalisering van de politie zijn 25 Regionale Inlichtingendiensten (RID’s) voortgekomen.(1)

lees meer

`Liefdewerk Oud Papier’ luidde de kop boven het stuk waarmee buro Jansen & Janssen in de zomer van 1994 een infiltrant ontmaskerde die er zeer bijzondere methoden van werken op nahield. De onthullingen verschenen in het maandblad Onze Wer eld en de Volkskrant en baarden veel opzien. Deze Paul Pieter Oosterbeek werkte voor Algemene Beveiligings Consultants van Peter Siebelt in Vinkeveen. Dit `recherche-adviesbureau’ in 1986 begon met risico-analyses voor bedrijven met belangen in bijvoorbeeld Zuid-Afrika of Israël en specialiseerde zich later in adviezen over de gevaren van actiegroepen in het algemeen.

lees meer

`Liefdewerk Oud Papier’ luidde de kop boven het stuk waarmee buro Jansen & Janssen in de zomer van 1994 een infiltrant ontmaskerde die er zeer bijzondere methoden van werken op nahield. De onthullingen verschenen in het maandblad Onze Wer eld en de Volkskrant en baarden veel opzien. Deze Paul Pieter Oosterbeek werkte voor Algemene Beveiligings Consultants van Peter Siebelt in Vinkeveen. Dit `recherche-adviesbureau’ in 1986 begon met risico-analyses voor bedrijven met belangen in bijvoorbeeld Zuid-Afrika of Israël en specialiseerde zich later in adviezen over de gevaren van actiegroepen in het algemeen. lees meer

Uit: Nederland Open U!, 1994,  XminY en Buro Jansen & Janssen

Eind 1992 barstte er een onverkwikkelijk debat los over illegale buitenlanders. Nederland leek geschokt te zijn door de lange rijen wachtende illegalen voor het bevolkingsregister van Amsterdam die daar stonden in verband met een mogelijkheid tot legalisatie na de Bijlmerramp. Een tweede aanleiding was het rapport van de Haagse sociale dienst over ‘leven, wonen en werken van Haagse illegalen’. Verschillende politici en bestuurders pleitten voor een fermere aanpak van illegale buitenlanders. Dat was niet de eerste keer. Al in 1991 bij het uitkomen van het rapport van de commissie-Zeevalking werd een stevigere aanpak bepleit. Alleen was de toon toen anders, wat gematigder.

lees meer

De discussie over (illegale) migratie van het afgelopen jaar heeft voor nogal wat verwarring gezorgd. Voor relatief ondeskundige buitenstaanders was in de wirwar van regeringsvoorstellen vaak niet meer te achterhalen wat beleid was of wat alleen maar politieke opzetjes waren.
Dit hoofdstuk neemt een duik in de ontwikkelingen rond het migratiebeleid van de afgelopen jaren. Kernpunt vormen de ontwikkelingen rondom het illegalenbeleid, maar ook de veranderingen in het asielbeleid komen aan bod. Om te beginnen een korte terugblik in de geschiedenis. lees meer

“Mijn stelling is dat er een ideologische tegenstelling door alle landen heen loopt tussen degenen die kiezen voor een samenleving die open is, waarin wordt geluisterd, waar mensen bij mogen komen, en een samenleving waarin je wordt beoordeeld en waarin je er pas bijhoort als je net zo bent als de ander, gesloten, naar binnen gekeerd.”
(Minister Pronk, in het programma J’accuse RVU, 1993) lees meer

Uit: Nederland Open U!, 1994,  XminY en Buro Jansen & Janssen

De discussie over (illegale) migratie van het afgelopen jaar heeft voor nogal wat verwarring gezorgd. Voor relatief ondeskundige buitenstaanders was in de wirwar van regeringsvoorstellen vaak niet meer te achterhalen wat beleid was of wat alleen maar politieke opzetjes waren.
Dit hoofdstuk neemt een duik in de ontwikkelingen rond het migratiebeleid van de afgelopen jaren. Kernpunt vormen de ontwikkelingen rondom het illegalenbeleid, maar ook de veranderingen in het asielbeleid komen aan bod. Om te beginnen een korte terugblik in de geschiedenis.
lees meer

Uit: Nederland Open U!, 1994,  XminY en Buro Jansen & Janssen

“Mijn stelling is dat er een ideologische tegenstelling door alle landen heen loopt tussen degenen die kiezen voor een samenleving die open is, waarin wordt geluisterd, waar mensen bij mogen komen, en een samenleving waarin je wordt beoordeeld en waarin je er pas bijhoort als je net zo bent als de ander, gesloten, naar binnen gekeerd.”
(Minister Pronk, in het programma J’accuse RVU, 1993)

In Nederland bestaan nog veel hardnekkige misvattingen over migranten en migratie. Een restrictief en stigmatiserend overheidsbeleid versterkt dit en zorgt er zo voor dat migranten en migratie in toenemende mate als probleem worden ervaren.

lees meer