publicatie uit 1993
>>lk loop nu om het object.<<
De frequentie is 449.520 MHz; …. die is in gebruik bij de BSB. De Brigade Speciale Beveiligingsopdrachten, een speciale eenheid waar we eigenlijk maar heel weinig vanaf weten. We kunnen het nauwelijks verstaan, nog even jets in de trant van “kijken” en dan is het afgelopen. Twee dagen later, op 13 februari, gebeurt hetzelfde, weer nauwelijks te verstaan.
We begrijpen er eigenlijk helernaal niets van, toch komen we al snel tot de conclusie dat de BSB yvaarschijnlijk is ingezet bij de bewaking van Deelen. We moeten er wel – een beetje om grinniken want wie zou er nu, een week na de aanslag, opnieuw proberen jets op Deelen uit te voeren. Die BSB-ers lopen waarschijnlijk flink te kleumen daar op de Veluwe! De verklaring lucht op en we gaan rustig slapen.
De week daarop wordt het pas echt gek. Maandag 17 februari: uitgeslapen, gedoucht en de scanner aan. Op dezelfde frequentie is nu aan een stuk door gepraat te horen. Een vreemde mengelmoes van Nederlands, Engels en getallen.
>>Zulu is nu nine-nine bottle, ik ga foxtrot.<<
Vier, vijf verschillende stemmen.
>>MEK, ontvang je mij?<<
>>Llama, heb je hem visueel?<<
Ze praten in code, geen aanwijzingen over wat ze nu eigenlijk doen, geen straatnamen,
niets. Totdat:
>>sta bij snackbar Snoopy.<<
Eerst slaat de verbijstering toe en wordt er hevig aan het eigen verstand getwijfeld.
Waarom zou een speciale eenheid zich bij snackbar Snoopy in Wageningen
ophouden? Langzaam maf worden bij de scanner is geen keuze en dus: er opaf!
Dan gaat alles heel snel…
De bewaking van militaire terreinen in Nederland deugt niet. Dat bleek ruim een jaar geleden na de aanslag op de vliegbasis Deelen. Deelen is de uitvalsbasis van de nieuwe Luchtmobiele Brigade. In de vroege ochtend van 3 februari woedde een grote brand in de hangar waar de Bölkows, Neerlands modernste verkenningshelikopters geparkeerd stonden.
De pers -althans een deel- sprak er schande van, de Tweede Kamer riep de betreffende
ministers ter verantwoording over de falende bewaking. De opsporende instanties beloofden alles op alles te zetten om de daders te pakken te krijgen.
Nog Been twee weken later vingen De Rode Oortjes rare geluiden op in Wageningen, een apart taaltje samengesteld uit Nederlands, Engels en vreemde codewoorden. Bij die geluiden hoorden onopvallende mannen in de geijkte auto’s van het middenklasse-type. Als snel bleek dat een aktievoerder dagenlang voortdurend werd geschaduwd door een speciaal team van de marechaussee. Niet de gewone marechaussee, die we kennen van de rollen plakband voor asielzoekers op Schiphol bijvoorbeeld, maar de Brigade Speciale Beveiligingsopdrachten, een elite-eenheid samengesteld uit supergedrilde kerels, het neusje van de zalm. De BSB werkte in opdracht van het Bölkow-team, het recherchebijstandsteam dat de aanslag op Deelen onderzocht.
De Rode Oortjes hebben deze operatie volledig in kaart gebracht. Bovendien kwamen ze een paar maanden later in Arnhem hetzelfde team opnieuw tegen, toen kennelijk bezig met puur inlichtingenwerk.
Deze ontdekkingen waren voor de Rode Oortjes aanleiding zich te verdiepen in de achtergrond van het Bölkow-team. Wat is de BSB eigenlijk? Wie zijn de mensen
die zo’n aanslag onderzoeken? Zoekt de marechaussee ander werk? Hoe zit het militaire inlichtingenapparaat in elkaar? En wat gebeurt er als de daders niet te vinden blijken te zijn?