‘Is het softdrugsbeleid écht veilig met de nieuwe Grondwet’

Politie- en justitie samenwerking in de Europese Grondwet

”Ik zal netjes van het Nederlandse drugsbeleid afblijven”, beloofde de Eurocommissaris van justitie, vrijheid en veiligheid, Frattini, aan diverse Nederlandse kranten op 6 mei jl. “En de Europese Grondwet doet daar niets aan af.”

De werkelijkheid is echter genuanceerder, nauwkeurige lezing van de Europese grondwet leert dat de risico’s na invoering aanzienlijk zijn.

In de politie- en justitieparagraaf van de Europese Grondwet wordt vooral de besluitvorming gewijzigd. Inhoudelijk zijn er weinig veranderingen, op de invoering van een Europees Openbaar Ministerie na.

De lidstaten verliezen hun vetorecht, een gekwalificeerde meerderheid kan in de toekomst een dwingend kaderbesluit aannemen. Als een lidstaat vindt dat een Europees justitievoorstel ‘afbreuk doet aan fundamentele aspecten van zijn strafrechtsstelsel’ kan er nog wel aan de noodrem worden getrokken.
En hier zit een addertje onder het gras – zeg maar gerust een boa constrictor. Twee weken geleden vroeg het SP-Kamerlid Krista van Velzen aan minister Donner of hij het Nederlandse softdrugsbeleid als een ‘fundamenteel aspect van het Nederlandse strafrechtsstelsel’ beschouwt. Nee, zei Donner. ‘Als minister van Justitie weiger ik ten enenmale om te stellen dat het niet-handhaven van de eigen wetten, een fundamenteel kenmerk van het Nederlandse rechtsstelsel is.’

1 juni nadert, het referendum over de Europese Grondwet staat voor de deur. Op de website van Buro Jansen & Janssen daarom deze keer extra aandacht voor de Europese politie- en justitiesamenwerking.

Een aantal hoofdstukken van het boek ‘Keizer in Lompen, politiesamenwerking in Europa’ staan vanaf vandaag online. Het boek zelf is nog steeds actueel en verkrijgbaar bij de boekhandel. (ISBN 90-6728-126-3, prijs € 24,90)
Ook een aantal artikelen over de gevolgen van de Europese Grondwet op het terrein van politie en justitie.

“Een weinig gestelde vraag is wat nu precies de noodzaak is van Europese harmonisatie van het Europese strafrechtbeleid. Het idee lijkt te zijn dat als nu maar overal precies dezelfde wetten gaan gelden, de criminaliteit beter aangepakt kan worden. Dat is echter nauwelijks het geval. Natuurlijk, als in één lidstaat pakweg mensenhandel niet strafbaar zou zijn, zou dat de samenwerking bemoeilijken. Maar de strafbaarstellingen en delictomschrijvingen verschillen niet zo vreselijk veel in de Europese Unie.”

De artikelen en hoofdstuk uit het boek zijn te vinden op:
www.burojansen.nl/eugrondwet.htm