Op 15 november 2005 werd in Nijmegen Louis Sévèke vermoord. Of hij vermoord is om zijn ideeën, sympathieën en zijn werk is tot op heden onduidelijk. De moordenaar loopt nog vrij rond. Informatie over het onderzoek kun je vinden op www.louisseveke.nl
Louis heeft altijd veel energie gestoken in het ondersteunen van mensen bij klachten en bij het opvragen van hun dossiers bij de politie en inlichtingendiensten. Hij was onder andere actief bij het Onderzoekbureau Inlichtingen en Veiligheidsdiensten en bij het Steunpunt Inzage PID Nijmegen. Hij schreef tientallen artikelen, was mede-auteur van het boek Operatie Homerus. Daarnaast schreef hij regelmatig artikelen voor Buro Jansen & Janssen. Als eerbetoon aan zijn werk en leven, roepen wij mensen op zijn of haar dossier op te vragen bij de politie of de AIVD. Leidraad in het werk van Louis is altijd rechtvaardigheid, transparantie en openheid van opsporing en inlichtingendiensten geweest. In de geest van Louis’ idealen, moeten we een collectieve statement maken voor een open en eerlijke samenleving, tegen toenemende bevoegdheden van politie en justitie.
Door inzage in je persoonsdossier te eisen, kan er zicht ontstaan op het functioneren van opsporings en inlichtingendiensten. Het lijkt misschien wel zinloos om te weten wat voor informatie de politie en AIVD over je persoonlijk leven of over de organisatie waarvoor je werkt heeft verzameld. Maar kennis is macht. Door te weten welke informatie er over jou is bijgehouden door de jaren heen kan de werkwijze van deze instanties juist openbaar worden gemaakt. Inzage is een actief middel om openheid op te eisen, aangezien het je ook de mogelijkheid biedt informatie te laten vernietigen of te wijzigen.
Vanaf 1992 heeft Louis Sévèke zich hard gemaakt voor inzage in dossiers van inlichtingendiensten. Daartoe nam Louis Sévèke samen met anderen het initiatief voor het opzetten van het Steunpunt Inzage PID-Nijmegen (SIP). Het doel van het SIP werd tweeërlei: het bepleiten van zelfbeschikkingsrecht voor en inzagerecht in de PID-dossiers en daarnaast het bewaren van een representatief deel van de PID-dossiers als historisch erfgoed. Verder wil het SIP de discussie over het bestaan van geheime dossiers in Nijmegen en het functioneren van inlichtingendiensten aanzwengelen.
Zelfs na zijn dood vinden er juridisch procedures plaats die hij heeft ingezet. Eind september stelde de Nationale Ombudsman hem postuum in het gelijk. Louis had geklaagd over de manier waarop de Nijmeegse politie een man behandelde. Ook zijn klacht over het politie-optreden bij een demonstratie in Rotterdam , waarbij iedereen de toegang tot de stad onmogelijk werd gemaakt, werd gehonoreerd.
Op 21 december 2002 schreef Louis in de Volkskrant: “Zowel door het niet-onderbouwd publiceren over veronderstelde bedreigingen van de democratische rechtsorde, als door deze voor de hand liggende wijze van informatievergaring kan de AIVD het paard wel eens achter de wagen spannen. Als de dienst gegronde aanwijzingen heeft voor de voorbereidingvan terreur, dient hij haar informatie – eerder – te operationaliseren. Anders kan hij er beter zwijgen en publicatie aan anderen overlaten, die daar beter voor toegerust zijn en bronnen en werkwijzen kunnen noemen. Voor de publieke opinie en zij die de AIVD dienen te controleren past enige reserve bij het interpreteren van de verschafte informatie en het al te enthousiast stimuleren van het inzetten van geheime werkwijzen.” En op 24 november 2003 in het NRC: “Zolang de informatie van de inlichtingendienst AIVD niet betrouwbaar genoeg is, is het geen goed idee met nieuwe repressieve wetgeving op het terrein van terroristische misdrijven te komen, meent Louis Sèvéke.” En tot slot schreef hij op 3 november 2005 in het NRC Handelsblad: “Als de overheid ervoor kiest zelf nadrukkelijk de trom te roeren, op het moment dat zij zogeheten terreurverdachten aanhoudt, als zij criminele burgerinfiltranten inzet, die kunnen leuren met wapens of explosieven, en als de overheid ook van de burgers verwacht waakzaam te zijn, dan dient zij zelf absolute openheid van zaken te geven, als aannemelijk wordt dat ten minste een deel van de veronderstelde terreur op het conto van haar eigen medewerkers geschreven zou kunnen worden.” Zijn kritiek op overheidsdiensten is een jaar na zijn dood nog even hardnodig.
Na 11 september 2001 zijn de bevoegdheden van diverse overheidsdiensten sterk toegenomen, maar blijft de controle op het functioneren van die diensten te wensen overlaten. Mensen kunnen naar de rechter stappen als zij valselijk zijn beschuldigd. Echter, in een democratische rechtsstaat behoort er een democratische controle te zijn op diensten met verreikende bevoegdheden die diep in het leven van burgers ingrijpen.
Wij roepen mensen en organisaties op om op 15 november, de dag van de moord op Louis, hun dossier op te vragen bij de politie of inlichtingendiensten. Hoe meer mensen dit doen, hoe groter de druk op deze diensten wordt om openheid van zaken te geven. Een transparanter rechtssysteem is een doel waarvoor Louis zich met hart en ziel inzette gedurende zijn werkende leven. Dus doe mee op 15 november, samen kunnen we een statement maken als eerbetoon aan het werk en gedachtegoed van Louis, voor een opener en eerlijker samenleving.