Voor- en nadelen van biometrische methoden
Voordelen van deze biometrische identificatiemethode zijn ten eerste de betrouwbaarheid – het is de enige bekende techniek die 100% zekerheid geeft dat de persoon in kwestie is die hij of zij aangeeft te zijn – en ten tweede de snelheid van de identificatie (afhankelijk van de grootte van het databestand waarmee de afgelezen gegevens vergeleken worden: normaal gesproken 10.000 in enkele seconden). Nadelen van de biometrie zijn de mogelijke aantasting van de privacy en eventueel misbruik (zie onder) , en ook dat de technieken nog kostbaar zijn.
De lichaamskenmerken die in aanmerking komen voor biometrie zijn niet-overdraagbaar op andere personen, zoals pasjes, sleutels en wachtwoorden dat wel zijn, en en ook niet fraudegevoelig, zoals foto’s en handtekeningen. Ze kunnen niet worden verwijderd. Deze lichaamskenmerken zijn de vingerafdrukken?, iriskenmerken, het patroon van het netvlies, van de aders in de hand(palm), gelaatskenmerken (met name het bovenste deel van het gelaat), het warmtepatroon van het gezicht en de spraak.

Het makkelijkst toepasbaar is de handmeting, maar deze techniek is toch niet 100% betrouwbaar en daarom wordt het meestal gecombineerd met een verplicht pasje, toegangscode of handtekening. De iris- en netvliesmeting is daarentegen het meest betrouwbaar, maar minder makkelijk toe te passen. De spraakherkenningstechniek is nog volop in ontwikkeling en kan worden toegepast op bijvoorbeeld telefonische financiële transacties, toegang tot gevoelige computergegevens en voor het starten van auto’s. De meting van warmtepatronen in het gelaat of van gezichtskenmerken tenslotte is een van de nieuwste mogelijkheden.

Technieken en toepassingen
De biometrie maakt gebruik van foto- en cameratechniek, drukmetingstechniek, warmemeting, spraakherkenningstechnieken en computertechniek. Bijkomende gegevens als snelheid, manier van toetsaanslag en dergelijke kunnen eveneens worden gemeten en opgeslagen. Vaak zal een biometrische techniek toegepast worden in combinatie met een ‘gewone’ identificatiemethode als een pasje, een code of een handtekening.
Behalve voor paspoorten en andere identificatiedocumenten kan biometrische techniek? via diverse systemen worden toegepast om fysieke toegang van onbevoegde personen tot onder meer vliegvelden en vliegtuigen, beveiligde inrichtingen, banken, telefonische diensten, kerncentrales en andere aanslaggevoelige gebouwen en objecten te controleren en/of verhinderen. Ook kan gevoelige informatie op computers zoals defensie-bestanden, politiebestanden en medische bestanden beter worden beveiligd met biometrische methoden. Zelfs denkt men aan toepassing bij grote sport- (voetbal!) en andere recreatieve evenementen, voor toegang tot besloten clubs en dergelijke.

De Nederlandse overheid wil biometrische technieken gaan gebruiken voor het nieuwe paspoort, om het document beter te beveiligen tegen fraude?, vooral fraude met foto’s.

Bezwaren tegen biometrie
Niet iedereen is gelukkig met eventuele grootschalige invoering van de biometrie. Tegenstanders wijzen op onder meer de aantasting van de individuele privacy, mede gezien de potentiële mogelijkheid allerlei bestanden met persoonlijke gegevens aan elkaar te koppelen; denk aan medische en financiële gegevens, lidmaatschappen, telefoonbestanden, politiebestanden, gegevens over browsegedrag, koopgedrag, reisgedrag en dergelijke. Dit zou de mogelijkheid kunnen bieden aan onbetrouwbare overheden of machthebbers om burgers in hun doen en laten op een ontoelaatbare manier te controleren.
Uit religieuze hoek komt het bezwaar van sommige christenen die vrezen dat biometrie op den duur zal leiden tot een vorm dictatuur zoals die in het bijbelboek Openbaring? (13:16-18) is beschreven: niemand kan kopen of verkopen zonder het ‘merkteken van het beest’ in zijn voorhoofd of handpalmen gegrift’ te hebben. Deze gedachte hangt samen met de voorspelde komst van de antichrist en de daarmee samengaande vervolging van gelovigen.

Een heel andere tegenwerping kwam van twee Japanners, die aantoonden dat biometrie toegepast op vingerafdrukken wel degelijk fraudegevoelig kan zijn. Ze gebruiken bijvoorbeeld ‘fopvingers’, in gelatine gedrenkte vingers, waardoor hun eigen vingerafdruk niet nauwkeurig kon worden gelezen.