Willekeur en hypocrisie zijn mooie dingen. Het mooie aan willekeur is dat er geen basisregels hoeven te zijn, je doet gewoon wat je wil. En hypocrisie ontkent de willekeur dan weer. Het is de basis van het beleid van minister Rita Verdonk. Dat werd maar weer al te duidelijk nu Verdonk heeft gezegd dat ze wil kijken of imam Jneid Fawaz uitgezet kan worden. Want hij heeft dingen gezegd die zij niet kon waarderen. Je zou kunnen zeggen dat ze ‘gekrenkt’ is. Maar was het niet VVD-lid, vrouwenvoorvechtster en vriend van Verdonk Ayaan; Hirsi Ali die heeft gezegd dat de vrijheid van meningsuiting het recht was om te krenken. Ik kan me ook niet meer herinneren dat Rita Verdonk kritiek heeft gehad op die uitspraak. Andre Rouvoet heeft zich daar wel tegen verzet en gezegd dat Hirsi Ali dan de vrijheid van meningsuiting niet begrijpt. Maar Verdonk heeft zich daar niet over uitgelaten en heeft alleen maar gewezen naar het korte lontje van anderen die geen kritiek konden verdragen.
Fawaz heeft niet opgeroepen tot geweld, Fawaz heeft niet opgeroepen tot moord, Fawaz heeft niks strafbaars gedaan. In dat geval vallen zijn opmerkingen dus onder de vrijheid van meningsuiting. Hij mag zeggen dat hij iemand anders een ernstige ziekte toewenst. Zoiets kennen wij in Nederland ook. Om een voorbeeld te geven: ‘Krijg de tering minister Verdonk’. Dat is een simpel voorbeeld van een verwensing die op grote schaal voorkomt binnen de Nederlandse samenleving. Of bijvoorbeeld ‘Houd u (want het is een minister en die spreek je met u aan) kankerbek minister Rita Verdonk’. Ook weer een voorbeeld van een normale verwensing uit het dagelijkse leven in Nederland. Fawaz wenste Ayaan Hirsi Ali kanker van de tong toe, en zo iemand heeft in dat geval ook een kankerbek.
Het klinkt misschien alsof ik het bagatelliseer maar er is geen sprake van strafbare feiten, er is echter wel sprake van botsende culturen. In Nederland zeggen we ‘krijg de tering’ in Islamitische culturen halen ze God erbij en zeggen ‘moge God jou tering geven’. Daar komt nog bij dat we standaard bang zijn voor moslims en dat Verdonk zo ongelooflijk onprofessioneel is door haar eigen gevoelens voor van Gogh in haar oordeel erbij te betrekken. Op die manier ontstaat een situatie zoals nu. De ‘enge’ en ‘extreem radicale’ imam Fawaz heeft twee zinnen gezegd die slecht vallen, dus hup het land uit. Dat hij in de volledige preek juist opriep tot geweldloos verzet en zelfs de hoop uitsprak dat Hirsi Ali en van Gogh nog lang zouden leven, ook al was het met een ernstige ziekte en vol pijnen, is het bewijs dat hij nooit iemand aan zou kunnen sporen tot moord met die woorden.
De reden dat deze toespraak van twee jaar geleden nu zo in het nieuws is, moeten we ook eens wat beter onder de loep nemen. Want wat is het geval. Deze uitspraken zijn aan het licht gekomen door terrorismeverdachte Soumaya S., zij is op dit moment bezig haar eigen straatje schoon te vegen. Dat heeft ze onder andere gedaan door de afgelopen week te scheiden van haar man Nouredinne el F. Daarnaast zegt ze onschuldig te zijn en heeft ze Fawaz neergezet als een radicale en gevaarlijke imam met heel veel macht. Ze zet zichzelf neer als het slachtoffer, die zich in heeft laten palmen door gevaarlijke mannen. Volgens haar zat Mohammed B. ook bij de preek van Fawaz, maar ik vraag me af hoe zei dat weet. Mohammed B. kwam juist steeds minder vaak in moskeeën en als vrouw zou ze ook niet tussen de mannen mogen zitten, dus kan ze hem niet gezien hebben.
Toch geloven we het, niet omdat Soumaya zo geloofwaardig is. Maar omdat we het willen geloven. We willen geloven dat Mohammed B. geïnspireerd werd door radicale imams en tot zijn daad is aangezet. Waarom we dat willen weet ik niet, misschien omdat we het kennen uit films en verhalen. Een eenling die een moord pleegt is iets dat we moeilijk kunnen accepteren, er moet altijd wel een complot zijn. Maar door Soumaya te geloven zijn we weer ongelooflijk willekeurig bezig. Want we geloven wel alles wat zij zegt, maar we geloven niets van Samir A. Waarom dan niet? Waarom die willekeur? Het antwoord is dat we kiezen wat we willen horen en accepteren als antwoorden.
Rita Verdonk wil puur op willekeur Fawaz uit het land zetten omdat ze zo hypocriet is zijn vrijheid van meningsuiting niet te willen accepteren. Ze doet dan precies wat Soumaya S. wil. Een mooi samenspel van minister en terrorismeverdachte, een eenmalig samenwerkingsverband om iemand het land uit te zetten die ze niet mogen. Zo diep kunnen wij zinken als we niet nadenken en afgaan op onderbuikgevoelens. Zo diep dat er geen verschil meer is tussen ons en de mensen die we als vijand zien.