De rechtzaak die in België loopt tegen elf vermeende leiders en leden van de Turkse organisatie DHKP-C (Devrimci Halk Kurtuluş Partisi/Cephesi, Revolutionaire Partij voor de Bevrijding van het Volk – Front), is binnenkort aan zijn tiende jaar toe. Vier van de beklaagden zijn in de afgelopen jaren vrijgesproken, voor de zeven anderen is het proces helemaal opnieuw begonnen op 13 september 2007. Van de zeven verdachten zijn er vier aanwezig op de zittingen. lees meer

Het zal niemand ontgaan zijn, maar het NCTB (Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding) heeft weer een nieuwe reclame campagne. ‘In Nederland werken steeds meer mensen samen om te voorkomen dat iemand terroristische ideeën krijgt’, luidt de tekst van de advertentie. ‘Veel mensen in onze maatschappij kunnen iets doen én doen dat ook’ gaat de tekst verder. Hier een voorbeeld van ijverige burgers die iets doen en behoren tot de schare fans van het NCTB.

In de opsomming van de arrestaties in het kader van terrorismebestrijding in Nederland (gepubliceerd in juli 2006) vermelden wij een arrestatie in Utrecht. Hier volgt een verslag van de arrestatie aan de hand van getuigen en verdachten.

Op 9 maart 2006 worden twee jongens gearresteerd in Utrecht. Zij worden verdacht van het voorbereiden van een terroristische aanslag. Over de telefoon en in de kroeg hadden ze zitten grappen over al Qaida, afdeling Ubbergen. De volgende dag worden ze wegens gebrek aan bewijs vrijgelaten. Een jongen in de kroeg heeft waarschijnlijk de beide mannen aangegeven.
lees meer

De rechtzaak die in België loopt tegen elf vermeende leiders en leden van de Turkse organisatie DHKP-C (Devrimci Halk Kurtuluş Partisi/Cephesi, Revolutionaire Partij voor de Bevrijding van het Volk – Front), is binnenkort aan zijn tiende jaar toe. Vier van de beklaagden zijn in de afgelopen jaren vrijgesproken, voor de zeven anderen is het proces helemaal opnieuw begonnen op 13 september 2007. Van de zeven verdachten zijn er vier aanwezig op de zittingen.

Het zal niemand ontgaan zijn, maar het NCTB (Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding) heeft weer een nieuwe reclame campagne. ‘In Nederland werken steeds meer mensen samen om te voorkomen dat iemand terroristische ideeën krijgt’, luidt de tekst van de advertentie. ‘Veel mensen in onze maatschappij kunnen iets doen én doen dat ook’ gaat de tekst verder. Hier een voorbeeld van ijverige burgers die iets doen en behoren tot de schare fans van het NCTB.

In de opsomming van de arrestaties in het kader van terrorismebestrijding in Nederland (gepubliceerd in juli 2006) vermelden wij een arrestatie in Utrecht. Hier volgt een verslag van de arrestatie aan de hand van getuigen en verdachten.

Op 9 maart 2006 worden twee jongens gearresteerd in Utrecht. Zij worden verdacht van het voorbereiden van een terroristische aanslag. Over de telefoon en in de kroeg hadden ze zitten grappen over al Qaida, afdeling Ubbergen. De volgende dag worden ze wegens gebrek aan bewijs vrijgelaten. Een jongen in de kroeg heeft waarschijnlijk de beide mannen aangegeven.

Terroristische aanslagen zeggen vaak meer over inlichtingen,- en veiligheidsdiensten, de politiek en de media dan over de terroristen zelf. De ‘spin’ die volgt op een aanslag of een mislukte aanslag plaatst de daad in een bepaald politiek kader. Zo ook na de recente ‘mislukte aanslagen in London en Glasgow. Het NRC kopte op 30 juni “Londen ontsnapt aan bloedige aanslag ‘Een ernstige en blijvende’ dreiging”. Maar, pas als de mist is opgetrokken en de aandacht is verslapt, komen de kale feiten aan het licht, zo blijkt uit onderzoek naar eerdere aanslagen in London, Madrid en Parijs. De feiten over die aanslagen zijn verontrustend en zouden moeten leiden tot een kritische blik en een dosis scepsis van de media ten opzichte van de door de overheid gepresenteerde feiten. lees meer

Terroristische aanslagen zeggen vaak meer over inlichtingen,- en veiligheidsdiensten, de politiek en de media dan over de terroristen zelf. De ‘spin’ die volgt op een aanslag of een mislukte aanslag plaatst de daad in een bepaald politiek kader. Zo ook na de recente ‘mislukte aanslagen in London en Glasgow. Het NRC kopte op 30 juni “Londen ontsnapt aan bloedige aanslag ‘Een ernstige en blijvende’ dreiging”. Maar, pas als de mist is opgetrokken en de aandacht is verslapt, komen de kale feiten aan het licht, zo blijkt uit onderzoek naar eerdere aanslagen in London, Madrid en Parijs. De feiten over die aanslagen zijn verontrustend en zouden moeten leiden tot een kritische blik en een dosis scepsis van de media ten opzichte van de door de overheid gepresenteerde feiten.

Begin april verscheen een uitgebreid toezichtrapport van de CTIVD over het functioneren van de Contra Terrorisme Infobox. In deze CT-Infobox wordt door verschillende diensten informatie uitgewisseld over potentiële terroristen. Die informatie geldt als basis voor een advies aan één van de diensten om een bepaalde actie te ondernemen. De CT-Infobox kan ook adviseren een bepaalde persoon of netwerk te verstoren. Ook dat laatste onderdeel onderzocht de CTIVD.
In het toezichtrapport komt het wettelijk kader van de CT-Infobox aan bod, is gekeken naar de actuele stand van zaken, werd onderzocht hoe de opname van personen in de Infobox verloopt, hoe de adviezen tot stand komen en welke plannen er voor de toekomst zijn. Het gedeelte van het rapport over verstoren bespreken we in een apart artikel.
lees meer

In ons boek Onder Druk, terrorismebestrijding in Nederland, begint het hoofdstuk Afknijpen met:‘In de strijd tegen het terrorisme neemt de strijd tegen terreurgeld een belangrijke rol in. De achterliggende gedachte is simpel: wie de terroristen kan droogleggen, bant het terrorisme uit.’ In de pagina’s die volgen wordt uit de doeken gedaan wat voor maatregelen er op internationaal, (Verenigde Naties en Europese Unie) als op nationaal niveau zijn genomen. Het hoofdstuk eindigt met: ‘Wel bevroren bankrekeningen, geen strafrechtelijk onderzoek. Of bevroren bankrekeningen ondanks op niets uitlopende strafrechtelijke onderzoeken.’ De woorden zeggen genoeg over het rechtstatelijke gehalte van de financiële maatregelen. We besluiten het hoofdstuk met: ‘Tegen plaatsing op de VN-lijst staat geen gang naar een nationale of Europese rechter open.’ En: ‘Tegen plaatsing op de interne EU-lijst staat geen beroep open, noch bij de nationale, noch bij de Europese rechter.’ Hier volgt, ruim een jaar nadat dit hoofdstuk is geschreven een update. lees meer

Afknijpen is het vijfde hoofdstuk uit het boek Onder Druk, terrorismebestrijding in Nederland.

In de strijd tegen het terrorisme neemt de strijd tegen terreurgeld een belangrijke rol in. De achterliggende gedachte is simpel: wie de terroristen kan droogleggen, bant het terrorisme uit. Elke aanslag kost geld voor voorbereidingen, reis- en verblijfskosten, wapens, munitie, explosief materiaal en andere benodigdheden. Het is niet al te moeilijk een boodschappenlijst voor een gemiddelde terrorist op te stellen. Het blijft echter moeilijk een exacte raming te maken van de gemaakte kosten van een terreurdaad. Over de aanslagen van 11 september lopen de ramingen
uiteen van enkele honderdduizenden tot enkele miljoenen dollars. Bij de
aanslagen op vier forensentreinen in Madrid waren deskundigen het eens dat deze ‘slechts’ enkele tienduizenden euro’s hadden gekost. In rapporten van de Europese Unie wordt er dan ook op gewezen dat vooral kleinere, zelfstandig opererende cellen geen gebruik hoeven te maken van ingewikkelde, internationale financiële webben. Dit soort cellen zijn ook op financieel gebied zelfvoorzienend: baantjes en kleine criminaliteit zorgen voor het benodigde geld.

Afknijpen

Met een grote advertentie van de Nederlandse Vereniging van Banken werden we op 17 april jl. op de hoogte gebracht van iets wat we al een jaar weten. De VS vragen bij SWIFT, het kantoor dat de internationale overboekingen regelt, klantgegevens op in het kader van de bestrijding van terrorisme. Nu zijn de banken natuurlijk wettelijk verplicht ons van dit feit op de hoogte te stellen, maar het blijft vreemd dat dit pas nu gebeurd, en niet in 2001, vanaf het moment dat SWIFT de gegevens doorgaf. lees meer

In het artikel ‘Telecom Italia, afluisteren, voetbal en CIA vluchten’ verschenen in Observant 43 op 7 november 2006 wordt het verhaal van de ontvoering van Nasar Osama Mustafa Hassan of Hassan Mustafa Osama Nasr beter bekent als Abu Omar opgetekend. In het artikel wordt aangegeven dat de Italiaanse justitie 35 mensen verdenkt van betrokkenheid bij de ontvoering waarvan er 26 de Amerikaanse nationaliteit hebben. In juni 2005 was nog een arrestatiebevel uitgevaardigd door de onderzoeksrechter Chiara Nobili uit Milaan ten aanzien van 13 agenten van de CIA. lees meer

De hardliners in het islamdebat lijken vergeten te zijn dat de wereld complexer in elkaar zit en niet lijkt op de wereld van films als the lord of the rings. Goed en slecht zijn diffuser dan ‘goeden’ plegen te proclameren. De zaak van Jamil al-Banna, een 55 jarige Jordaanse vluchteling in het Verenigd Koninkrijk, onderstreept de diffuse werkelijkheid van terrorismebestrijding. Zonder bewijs worden mensen opgepakt, gemarteld en jaren vastgehouden. Nu is het te simpel om te zeggen dat Osama Bin Laden gewonnen heeft, zoals sommige tegenstanders van anti terrorisme maatregelen beweren. Nee, de zaak van al-Banna toont iets anders aan. De ‘ander’, hij of zij die niet tot ‘onze’ groep behoort, is potentieel verdacht. Na verdenking volgt straf, waarbij een inhoudelijke toetsing wordt weggelaten of marginaal wordt uitgevoerd. lees meer

Bij de ontwikkelingen van de afgelopen jaren op het gebied van veiligheid, valt op dat de roep om maatregelen veelal tot een cirkelredenering leidt. Als de criminaliteit daalt dan helpen de maatregelen en moeten er meer worden ingevoerd om nog meer effect te oogsten. En als ze niet helpen moeten er ook meer worden ingevoerd omdat ze blijkbaar nog niet helpen. Feiten lijken allang geen rol meer te spelen. Omgekeerde bewijslast, sancties met het oog op mogelijke toekomstig gedrag en disciplinering van mogelijke risicogroepen vormen meer en meer de kern van het veiligheidsdenken. lees meer

Begin april verscheen een uitgebreid toezichtrapport van de CTIVD over het functioneren van de Contra Terrorisme Infobox. In deze CT-Infobox wordt door verschillende diensten informatie uitgewisseld over potentiële terroristen. Die informatie geldt als basis voor een advies aan één van de diensten om een bepaalde actie te ondernemen. De CT-Infobox kan ook adviseren een bepaalde persoon of netwerk te verstoren. Ook dat laatste onderdeel onderzocht de CTIVD.
In het toezichtrapport komt het wettelijk kader van de CT-Infobox aan bod, is gekeken naar de actuele stand van zaken, werd onderzocht hoe de opname van personen in de Infobox verloopt, hoe de adviezen tot stand komen en welke plannen er voor de toekomst zijn. Het gedeelte van het rapport over verstoren bespreken we in een apart artikel.
De CTIVD concludeerde onder andere dat de criteria voor opname of verwijdering uit de CT-Infobox te vaag zijn, dat er een aparte wettelijke regeling voor de CT-Infobox dient te komen, dat de rol van de NCTb onduidelijk is en dat persoongericht verstoren niet op basis van de politiewet kan plaatsvinden.
De CTIVD

In ons boek Onder Druk, terrorismebestrijding in Nederland, begint het hoofdstuk Afknijpen met:‘In de strijd tegen het terrorisme neemt de strijd tegen terreurgeld een belangrijke rol in. De achterliggende gedachte is simpel: wie de terroristen kan droogleggen, bant het terrorisme uit.’ In de pagina’s die volgen wordt uit de doeken gedaan wat voor maatregelen er op internationaal, (Verenigde Naties en Europese Unie) als op nationaal niveau zijn genomen. Het hoofdstuk eindigt met: ‘Wel bevroren bankrekeningen, geen strafrechtelijk onderzoek. Of bevroren bankrekeningen ondanks op niets uitlopende strafrechtelijke onderzoeken.’ De woorden zeggen genoeg over het rechtstatelijke gehalte van de financiële maatregelen. We besluiten het hoofdstuk met: ‘Tegen plaatsing op de VN-lijst staat geen gang naar een nationale of Europese rechter open.’ En: ‘Tegen plaatsing op de interne EU-lijst staat geen beroep open, noch bij de nationale, noch bij de Europese rechter.’ Hier volgt, ruim een jaar nadat dit hoofdstuk is geschreven een update.