Bij de bestrijding van het terrorisme neemt de AIVD een belangrijke positie in. De regering heeft er in de actieplannen Terrorismebestrijding en in de nota ‘Terrorisme en de bescherming van de samenleving’ voor gekozen om de AIVD een leidende rol te geven in bestrijding van terrorisme.

Tegelijkertijd werkt de Unit Terrorisme en Bijzondere Taken van het Korps Landelijke Politediensten en de Nationale Recherche aan de bestrijding van terrorisme.

De AIVD voert haar taken uit onder bepalingen van de Wet op de Inlichtingen en veiligheidsdiensten. De politie heeft zich te houden aan de bepalingen uit de poliitewet en de wet bijzondere opsporingsbevoegdheden.

Als liaison tussen de AIVD en de politie fungeert de landelijke officier terrorismebestrijding, momenteel mevr. van der Molen

Zowel de AIVD als de politie verzamelt dus informatie over mogelijke terroristen. In de nota Gegevensuitwisseling en terrorismebestrijding uit januari 2003 staat uitgelegd waar de knelpunten liggen.

Informatie van de AIVD/BVD is in de loop der jaren vaak doorgeven aan de politie en heeft op die manier een rol gespeeld in diverse opsporingsonderzoeken.
In het boek ‘Snuffelstaat, Nederland en de BVD‘ staan een aantal voorbeelden genoemd: de Amsterdamse Taxi-oorlog en de taarters van Fortuyn, maar ook in de zaak tegen Langendoen en Vondel lag een BVD Ambtsbericht aan de basis van het politie-onderzoek.

Dat het hier overigens geen nieuwe problematiek betreft, blijkt uit de brief van de ministers van Justitie en Binnenlandse Zaken aan de Tweede Kamer dd. 28 februari 1992 (IIe Kamerstuk 22 463, nr. 4), getiteld “Bewijskracht in het strafproces van informatie en technisch materiaal verkregen door de BVD”. In deze brief worden in de paragrafen 2. en 3. de bevoegdheden van de veiligheidsdienst en van het OM, c.q. de politie en de gebruikmaking in een strafrechtelijke procedure van gegevens afkomstig van de veiligheidsdienst uiteengezet. Ook de parlementaire enquetecommissie Opsporingsmethoden heeft aan de verhouding veiligheidsdienst versus opsporing en vervolging van strafbare feiten aandacht besteed (Hoofdstuk 8 van Bijlage VI bij het rapport, IIe Kamerstuk 24 072, nr. 15).

De discussie over het gebruik van AIVD-informatie door de politie kwam aan het rollen door twee zaken tegen van terrorisme verdachte personen.

De eerste zaak ging vooral over het feit of AIVD informatie aanleiding mocht zijn voor een verdenking. De Rotterdamse rechtbank oordeelde op 18 december 2002 dat daar gen wettelijke basis voor was. De uitspraak van de rechtbank is hier te vinden.
In Hoger Beroep oordeelde het Gerechtshof van ‘S Gravenhage anders: AIVD-informatie mag wel degelijk leiden tot een verdenking. De uitspraak is hier te vinden.

De tweede ‘terrorismezaak’ kende een grotere betrokkenheid van de AIVD bij het onderzoek. Niet alleen was de AIVD gebruikt als aanleding voor het onderzoek, ook leverde de AIVD bewijsmateriaal via ambtsberichten.
Naar aanleding van de uitspraak in de eerste zaak vroegen de advocaten in deze tweede zaak op 31 december 2002 vrijlating aan van de verdachten bij de Rotterdamse Raadkamer.
Deze beslisde de voorlopig hechtenis niet te heffen, volgens de Raadkamer was de basis informatie an de AIVD voldoende getoet door de landelijke officier van justitie en wordtook het verdenkingscriterium tegenwoordig ruim geinterpreteerd

http://www.rechtspraak.nl/uitspraak/frameset.asp?ljn=AF2579

http://www.rechtspraak.nl/uitspraak/frameset.asp?ljn=AF2580

http://www.rechtspraak.nl/uitspraak/frameset.asp?ljn=AF2581

Op 18 december 2002 bepaalde de rechtbank dat 4 van terrorisme verdachte personen te Rotterdam moesten worden vrijgelaten wegens het onrechtmatig aanleveren van het bewijs door het Openbaar Ministerie. De uitspraak van de rechtbank is hier te vinden.

In deze zaak had de BVD in twee ambtsberichten aan het openbaar ministerie informatie doorgegeven.

Uit de uitspraak;

Dat het hier overigens geen nieuwe problematiek betreft, blijkt uit de brief van de ministers van Justitie en Binnenlandse Zaken aan de Tweede Kamer dd. 28 februari 1992 (IIe Kamerstuk 22 463, nr. 4), getiteld “Bewijskracht in het strafproces van informatie en technisch materiaal verkregen door de BVD”. In deze brief worden in de paragrafen 2. en 3. de bevoegdheden van de veiligheidsdienst en van het OM, c.q. de politie en de gebruikmaking in een strafrechtelijke procedure van gegevens afkomstig van de veiligheidsdienst uiteengezet. Ook de parlementaire enqu�tecommissie Opsporingsmethoden heeft aan de verhouding veiligheidsdienst versus opsporing en vervolging van strafbare feiten aandacht besteed (Hoofdstuk 8 van Bijlage VI bij het rapport, IIe Kamerstuk 24 072, nr. 15).

In ons laatste boek, de Snuffelstaat, Nederland en de BVD gaan we uitgebreid in op de samenwerking tussen de BVD en de politie, hier een gedeelte over de ambtsberichten

Uit: Verboden Vruchten
Hoofdstuk 3 van De Snuffelstaat, Nederland en de BVD

……

Officieel moest de informatiestroom van BVD en politie lopen via de landelijke officier van justitie terreurbestrijding. Informatie van de BVD gaat via een ambtsbericht naar de politie.
Deze ‘verboden-vruchtenregeling’ is de belangrijkste manier om BVD-informatie wit te wassen. Het is een regeling die refereert aan een brief die minister van Justitie Hirsch Ballin op 28 februari 1992 aan de Tweede Kamer stuurde. Hij stelde simpelweg door de BVD dat verzamelde informatie en materiaal wel degelijk de basis kunnen vormen om een strafrechtelijk onderzoek in te stellen, een rechtmatige verdenking kunnen opleveren en wettig bewijsmateriaal kunnen vormen.
Het komt erop neer dat de bvd een ambtsbericht schrijft dat geen inzicht in zijn eigen bronnen of werkwijze geeft. Via de landelijke officier van justitie terreurbestrijding gaat het bericht door naar de atbt, die het vervolgens doorsluist naar het betreffende opsporingsteam. De landelijke officier van justitie krijgt als enige inzage in de achterliggende informatie.
Docters van Leeuwen meldde de Commissie-van Traa dat onder zijn bewind (1989-1995) zo’n zestig ambtsberichten naar het om zijn gestuurd. In 1997 en 1998 zijn 67 ambtsberichten uitgebracht en gingen volgens de BVD in 1999 58 ambtsberichten de deur uit, waarvan 23 aan het om. In 2000 zijn er veertig ambtsberichten verstuurd, waarvan 18 aan het om.
Maar meer dan de twijfel naar de rechtmatigheid bestaat er ook twijfel over de inhoudelijke kant van de ambtsberichten. De afgelopen jaren waren veel ambtsberichten in de ogen van een aantal rechters en wetenschappers kwalitatief ver onder de maat.

Neem het ambtsbericht over twee taxichauffeurs van de Taxicentrale Amsterdam. In beide gevallen vond de rechter dat er onvoldoende aanwijzingen waren hen als verdachten aan te merken. Gebrandmerkt waren ze ondertussen wel.

Begin 2001 kwam de BVD onder vuur te liggen over de kwaliteit van een ambtsbericht. Het betreft hier de gevoelige geschiedenis van de irt-affaire. Nadat de Commissie-Van Traa in 1995 al uit de doeken had gedaan hoe het irt Noord-Holland Utrecht op grote schaal drugs doorliet om een informant te laten groeien binnen het criminele milieu, volgde in 1999 de parlementaire Commissie-Kalsbeek met schokkende feiten. Parallel aan de containers softdrugs zouden containers met coke zijn gesmokkeld. De groei-informant van de CID-Kennemerland en een aantal opsporingsambtenaren zouden hier actief aan hebben meegewerkt.
Op aandringen van de Tweede Kamer moest Justitie de handel en wandel van een aantal uit de irt-affaire aangebrande opsporingsambtenaren natrekken. Bewijzen voor de parallelle import van coke zijn niet gevonden.
In een ambtsbericht van 12 juni 1997 meldde de BVD dat [NN] in opdracht van iemand anders in het irt geïnfiltreerd zou zijn, dat hij grote partijen drugs op de Nederlandse markt zou hebben gebracht, dat hij samen met anderen en op grote schaal allerlei winkels en horeca-gelegenheden zou hebben opgekocht, dat hij samen met anderen, onder wie Klaas Langendoen en Joost van Vondel (ex-cid-Kennemerland), een vermogen zou hebben belegd in buitenlandse ondernemingen, en dat hij gebruik zou hebben gemaakt van de diensten van een Amsterdamse makelaar. De BVD tekende aan dat men de genoemde informatie niet zelf had onderzocht en ook de juistheid ervan niet kon beoordelen.
Op aandrang van de Tweede Kamer onderzochten de wetenschappers H.Nelen, H van de Bunt en C. Fijnaut de manier waarop dit onderzoek heeft plaatsgevonden. Over het BVD-ambtsbericht zijn ze duidelijk: ‘Hoe het ook zij, er zijn zelfs geen aanknopingspunten gevonden om de vermeende hoofdrolspelers Langendoen en van Vondel als verdachten aan te merken. Er zijn geen aanwijzingen gevonden dat zij grote sommen geld hebben verdiend en dat zij miljoenen guldens hebben belegd in een met name genoemde Oostenrijkse onderneming.’

Dat de BVD de bronnen van zijn ambtsberichten niet altijd checkt bleek na de aanslagen van 11 september 2001 in de vs. Op 16 oktober 2001 viel midden in de nacht een arrestatieteam binnen bij Masoud Aghahassannejad. Op verdenking van het aanmaken van brieven met antraxpoeder werden Aghahassannejad en zijn vriendin Jarka Jankovicova zes dagen vastgehouden. Aanleiding voor de arrestatie vormde een ambtsbericht van de BVD. Daar was een tip binnengekomen dat ze samen in een weiland in de omgeving enveloppen met poeder hadden gevuld. Na zes dagen voorarrest liet de rechter-commissaris beide verdachten echter gaan. Er was geen enkel bewijs gevonden van ook maar mogelijke sporen van antrax. Volgens advocaat C. Boonman lieten politie en BVD zich mee slepen door de hysterie die er toen heerste rondom poederbrieven. Zelf vermoedt hij dat er een lugubere grap is gemaakt: ‘Ik denk dat het iemand uit zijn naaste omgeving moet zijn. Hoe komt men anders aan zijn adres?’ verklaarde Boonman in NRC Handelsblad van 26 oktober 2001.

De Commissie-Van Traa had ernstige twijfels over de verstrekking van BVD-informatie aan de politie: ‘Gezien de Europese jurisprudentie is het de vraag of de artikelen 11 en 12 wiv voldoende basis bieden voor de verstrekking van informatie door de BVD aan opsporingsinstanties’.
De landelijke officier van justitie terreurbestrijding, van der Molen-Maesen, kan slechts de achtergrond van het ambtsbericht inzien, maar zij kan niet controleren of de BVD zich bij het vergaren van de informatie wel aan zijn wettelijke taak heeft gehouden.
Toen de commissie onder leiding van Van Traa ook nog van Docters van Leeuwen zelf vernam dat er ernstige twijfels waren over de rechtmatigheid van het verstrekken van BVD-informatie aan de politie, had de regeling wellicht overboord moeten worden gegooid. Docters van Leeuwen legde uit dat het Europese Hof stelde dat ook de BVD duidelijk moet voldoen aan het kenbaarheidsvereiste en het voorzienbaarheidsvereiste. ‘Dat slaat ook terug op deze situatie. De burger moet weten wanneer de BVD zich met iets bemoeit en wat er dan kan gebeuren. In dat kader lijkt het mij dat wij zeer goed moeten kijken of die procedure niet toch een wettelijke grondslag moet krijgen.’
In de nieuwe Wet op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten is zonder horten en stoten de ‘verboden vruchtenregeling’ opgenomen. Belangrijkste argument van regeringszijde was dat burgers door de nieuwe wet wel weten wanneer ze object van onderzoek van de AIVD kunnen zijn.

01 Schone Schijn
02 Buro Jansen en Janssen in het Parool
03  World-Information.Org tentoonstelling

Gehele Observant #17

Nieuw:

Eveline Lubbers en anderen
Uitgeverij Fagel

ISBN 90 5914 122 9
prijs: € 19,95
te koop in de boekhandel
te bestellen door overmaking van € 22,20
op girorek 603904 t.n.v. Stichting Res Publica te Amsterdam
vermeld bij girotel altijd adres!

Inhoudsopgave

 

Schone schijn leert bezorgde burgers, organisaties en actiegroepen de strategieën van misleiding en manipulatie te herkennen, en laat zien hoe je daar met behulp van de nieuwe media en de nodige creativiteit op kunt reageren. Door de vele internationale bijdragen biedt Schone schijn een uiterst informatief overzicht van de stand van zaken in de global battle.

Eveline Lubbers is sinds vijftien jaar actief als onderzoeksjournalist en medeoprichter van Buro Jansen & Janssen, dat zich bezighoudt met het kritisch volgen van politie en inlichtingendiensten. Ze publiceerde over een breed scala van onderwerpen, onder andere in Vrij Nederland, de Groene Amsterdammer en Ravage. Voor een overzicht van haar werk zie http://www.evel.nl

Maandag 25 november, 21.00 uur
Parool Theater
Buro Jansen en Janssen in het Parool
Een avond over het onderzoeksbureau – voortkomend uit de kraakbeweging – dat aast op politie en geheime diensten. Met Wil van der Schans en Eveline Lubbers.

Parool Theater
Het Parool exploiteert sinds april 2001 een intiem theater met 35 zitplaatsen. In het theater worden onder meer interviews afgenomen, debatten gevoerd en er treden muzikanten/bands op. De voorstellingen duren circa een uur.
Adres: Sint Pieterpoortsteeg 33, Amsterdam (zijstraat van de Nes)
Voorstellingen: alle werkdagen behalve op vrijdag, aanvang: 21.00 uur
Kaarten: € 5,-
Kaartverkoop: Het Parool, Wibautstraat 131, Amsterdam
Reserveren: telefonisch 020 – 562 22 55 of per e-mail: theater@parool.nl
Kaarten die over zijn, worden voor aanvang van de voorstelling aan de zaal verkocht.

Woensdag 27 november, 15.00 – 17.00 uur

Boekpresentatie en discussie tijdens World-Information.Org tentoonstelling
Eveline Lubbers e.a.: Schone schijn, smerige streken in de strijd tussen burger en bedrijfsleven

Oude Kerk, Oudekerksplein 23, Amsterdam
15.00 – 17.00 uur

Het bedrijfsleven wringt zich in allerlei bochten om zijn bezoedelde imago op te poetsen. In haar boek Schone Schijn schetst Eveline Lubbers het arsenaal van de directiekamer, variërend van geavanceerde PR-strategieën tot complete spionageoperaties. Investeren in maatschappelijk verantwoord ondernemen gaat gepaard met pogingen de publieke opinie te beïnvloeden en actievoerders onschadelijk te maken.

Bij de presentatie van het boek “Schone schijn, smerige streken in de strijd tussen burger en bedrijfsleven” houdt Bob Hoogenboom, hoogleraar fraudewetenschappen aan de Universiteit Nyenrode een lezing over bedrijfseconomische spionage en informatiebeveiliging. Op basis van zijn kennis en ervaring uit het bedrijfsleven adviseert hij speciaal voor deze gelegenheid NGO’s en actiegroepen, variërend van Greenpeace en Milieudefensie tot kleinere en meer radicale groepen, wat ze aan beveiliging zouden moeten doen. Uit deze op de meest uiteenlopende manieren bijeengesprokkelde informatie zijn voor bedrijven zeer interessante inlichtingen te filteren. Aansluitend een discussie over de spanning tussen veiligheid en openheid. Campagnes zijn immers afhankelijk van de toestroom en vrijwillige deelname van zoveel mogelijk mensen, maar daarmee loopt een actiegroep ook risico’s. Hoe ga je daar mee om?

Met Bob Hogenboom, Rop Gonggrijp (beveiligingsexpert) en vertegenwoordigers van verschillende NGO’s en actiegroepen waaronder Internetactivist Gerbrand Oudenaarden, Peer de Rijk (WISE), Kees Hudig (XminY) en Yvo Verburg (Milieudefensie).

Toegangsprijs (inclusief tentoonstelling): € 6,50 met korting: € 5,-
Museumjaarkaart: Gratis
NS kortingskaart: halve prijs
Openingstijden tentoonstelling: Ma – Za: 11.00-17.00 u / Zo: 13.00 – 17.00 u
Aanvangstijd presentatie & discussie: 15.00 – 17.00 uur
Let op! Locatie: Oude Kerk, Oudekerksplein 23, Amsterdam

World-Information.Org

World-Information.Org is een tentoonstelling en cultureel onderzoeksproject rond controle en observatie in de netwerksamenleving en de cultuur van de nieuwe technologie en is tot 15 december in de Oude kerk in Amsterdam te zien.

Rapport van de werkgroep wetgeving informatie-uitwisseling,

Actiepunt 43 van het Actieplan Terrorismebestrijding en Veiligheid

lees meer

De veiligheid en de beveiliging van Pim Fortuyn

Feiten en verantwoordelijkheden

Bijlagen bij het rapport

Samenvatting van het rapport

01 Snuffelstaat
02 Europol na Tampere
03 De beveiliging van Eurotoppen blijft hoog op de agenda staan in de Europese Unie

Gehele Observant #16

Nieuw:

Buro Jansen & Janssen
Uitgeverij Fagel

isbn: 9059141210
prijs: € 15,95
te koop in de boekhandel
te bestellen door overmaking van € 18,20
op girorek 603904 t.n.v. Stichting Res Publica te Amsterdam
vermeld bij girotel altijd adres!

Vrijwel onopgemerkt heeft Nederland een nieuwe wet op de inlichtingendiensten gekregen. De BVD heet sinds 1 juni jl. plotseling AIVD. Maar wat is er nog meer veranderd? In Snuffelstaat brengen we in kaart hoe de dienst infiltreert in bonafide milieu-organisaties, hoe ze zich mengt onder hooligans, zich bemoeit met taxi-chauffeurs, met moskeeën en georganiseerde misdaad.
Hoe gaat de dienst daarbij te werk? Hoe zit het precies met de vaak discutabele samenwerking met de politie? Is er na 11 september 2001 nog wel sprake van enige democratische controle? De AIVD denkt iedereen ongestraft te kunnen beloeren.
Wij loeren terug.

Snuffelstaat

Al geruime tijd wordt er in de Europese Unie onderhandelt over een wijziging van het Europol Verdrag. Er is een compromisvoorstel in zicht. Europol kan dan landen verzoeken onderzoeken te gaan verrichten ende dienst kan gaan deelnemen aan joint teams. Zie onze pagina over Europol na Tampere.

De beveiliging van Eurotoppen blijft hoog op de agenda staan in de Europese Unie. Nederland stelde op 12 september jl. voor om ‘toe te werken naar een algemeen strategisch kader voor het politieoptreden’.

Het Parool, November 26, 2002

Vasthoudendheid kan Wil van der Schans en Eveline Lubbers niet worden ontzegd. Gedreven door intense argwaan vormen ze vanaf de roerige jaren tachtig de ruggengraat van Buro Jansen en Janssen, dat namens de actiescene aan een soort contraspionage doet jegens de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst – voorheen de BVD – en multinationals als Shell en Mc Donald’s, die zelf activisten bespioneren.

Gisteren bespraken ze hun bezigheden in het Parool Theater, naar aanleiding van de boeken De Snuffelstaat (Van der Schans) en Schone Schijn (Lubbers) die ze hebben uitgebracht.

Het bureau begon als ‘handreiking’ voor actiebereid Amsterdam. Men opperde methoden om uit handen van Het Gezag te blijven (Tips tegen Tralies). Door het fanatisme duurde het niet lang voordat Jansen en Janssen een professionele bedoening werd, met nu vier medewerkers .

De staat leerde steeds meer over de tegenbeweging, dus de tegenbeweging moest meer leren over de staat om in de oorlogjes niet achterop te raken.

Hoe vergaar je informatie over bastions als de BVD, die juist tot doel hebben onzichtbaar te blijven u Niet door te infiltreren zoals zij bij jou proberen te doen, want als iemand getraind is om jou uit te horen, maar zelf niets prijs te geven, is het een BVD’er.

Wat dan wel? Vakliteratuur uitpluizen, informanten spreken, dat werk. En dan stuit je al snel op onoorbaarheden. Pogingen van geheime diensten en handlangers van de Shell tot radicale actiegroepen door te dringen en die te ontwrichten, veelal.

Waarom moet Lubbers dan eindeloos met haar stukken leuren voordat eens wat verschijnt in ‘de burgerpers’? Interviewer Paul Arnoldussen deed zelf een gooi naar het antwoord: de publicaties staan bol van moralistische waardeoordelen – de beschreven gedragingen van overheid en bedrijfsleven heten veelal ‘schandelijk’. Dat maakt de op zichzelf interessante onthullingen verdacht. Dat weerspraken de twee niet. Maar ze zijn nu eenmaal geen journalisten, maar een politieke actiegroep. De tegenbeweging weet de informatie wel op waarde te schatten.

Spionage ; Politiek en Staat ; Buitenlandse Betrekkingen

datum artikel: 26 november 2002

Jansen & Janssen in de pers :
Jansen & Janssen
Gepubliceerd in het Parool

Vasthoudendheid kan Wil van der Schans en Eveline Lubbers niet worden ontzegd. Gedreven door intense argwaan vormen ze vanaf de roerige jaren tachtig de ruggengraat van Buro Jansen en Janssen, dat namens de actiescene aan een soort contraspionage doet jegens de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst – voorheen de BVD – en multinationals als Shell en Mc Donald’s, die zelf activisten bespioneren.

01 Studeren op kosten van politie…
02 Europol aktiever na 11 september
03 Verknipte gesprekken
04 Word ik afgeluisterd?
05 Besluit van de regering over de taken van de afdeling buitenland van de AIVD
06 Theo Bot: ‘Hier wordt ook op slechteriken gejaagd’
07 EPIC has been busy in the last few months setting up a new web site on video surveillance
08 NISA start eigen website

Gehele Observant #15

Studeren op kosten van politie…
Ravage, 11 augustus 2002
Enkele honderden ravers van GroenFront! hielden eind juni urenlang een snelweg bezet en stuurden daarmee het verkeer in en rond Utrecht flink in de war. Politie, justitie en burgemeester bleken volledig verrast. Met name de politie kon zich dit aantrekken, haar informatiepositie liet blijkbaar te wensen over. Onlangs probeerde zij een activist voor zich te winnen als informant.

Europol aktiever na 11 september
EUforum, september 2002

De aanslagen van 11 september 2001 op het WTC in New York en het Pentagon in Washington hebben in Europa geleid tot een flinke versnelling van politie- en justitiesamenwerking. Het proces van intensiever samenwerking, dat al in oktober 1999 in het Finse Tampere was ingezet, kreeg een flinke push. Europol zet de eerste stappen richting een Europese FBI. Onder druk van de omstandigheden worden een aantal essentiele discussies snel afgeraffeld.

Verknipte gesprekken
De Volkskrant
Van onze verslaggever Michael Persson
De Koerd Huseyin Baybasin werd op grond van afgetapte telefoongesprekken tot levenslang veroordeeld. Sommige deskundigen hoorden onverklaarbare overgangen. Hoe betrouwbaar zijn telefoontaps nog in het digitale tijdperk?
Telefoontaps zijn geen betrouwbaar bewijsmateriaal, zeggen deskundigen. Ze zijn zo te manipuleren dat je een verdachte alles kunt laten zeggen, zonder dat de overgangen tussen de geluidsfragmenten te detecteren zijn.
Om dat te bewijzen knutselde deskundige Van de Ven zelf een bandje in elkaar. Onderzoekers van de Binnenlandse Veiligheidsdienst, Militaire Inlichtingendienst en de Technische Universiteit Eindhoven gaan op zoek naar de manipulaties. Ook aan Volkskrantlezers de vraag: hoe vaak en waar is er met het geluidsfragment geknoeid?

Word ik afgeluisterd? Profiel van Rop Gonggrijp
In de uitzending van De Ochtenden deed getuigedeskundige Rop Gonggrijp uit de doeken hoe mensen kunnen controleren of hun telefoon wordt afgeluisterd.

Besluit van de regering over de taken van de afdeling buitenland van de AIVD

Het besluit strekt er toe invulling te geven aan het bepalen van de onderwerpen waarop de inlichtingentaak van de Algemene Inlichtingen-en Veiligheidsdienst zich richt conform artikel 6, tweede lid, onder d, van de Wet op de inlichtingen-en veilig-heidsdiensten 2002.
Gekozen wordt voor een in de tijd beperkte aanwijzingsperiode. Uiterlijk 1 januari 2003 worden de onderwerpen opnieuw beoordeeld en vastge-steld. Het besluit zelf kent geen rubricering.

Theo Bot: ‘Hier wordt ook op slechteriken gejaagd’
Heel Nederland kende de Binnenlandse Veiligheidsdienst, de geheime dienst die waakte over de staatsveiligheid. Maar de BVD is niet meer. Sinds eind mei is een nieuwe Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten van kracht en heet de dienst: Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD). Theo Bot is als plaatsvervangend hoofd de tweede man in de top van de organisatie. Wat heeft een voormalig officier van justitie te zoeken bij de geheimste afdeling van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties?

EPIC has been busy in the last few months setting up a new web site on video surveillance
It is mostly focused on Washington, DC where police is currently considering establishing a wide surveillance network all over the city that would be unprecedented in size and technical sophistication in the United States. The web site currently contains pictures of video cameras in Washington. It should soon include much more pictures documenting the presence of general surveillance cameras in public areas. Our intent is to internationalize the scope of the web site: we plan on creating new web pages with pictures of video cameras abroad, add comments and analyses on the situation of video surveillance in other countries, links to foreign
web sites, and allow for more interactive possibilities between our readers, video surveillance commentators and us.
We think that making our US visitors aware of what already exists in other countries will make them more aware of the potential scope of video surveillance, and how their civil liberties might be affected by sweeping electronic surveillance schemes.

This is where we would like you to help us. We would be glad to receive images of video cameras and surveillance networks in your country orregion, interesting links about video surveillance, referrals to people youknow might be helpful to talk to, etc.

Please send us:

– your pictures of cameras (with descriptive information: location, type of camera/model, public or private operator, public or private area,…);
– links to local web sites containing such pictures; – links to web sites in
your country that are focused on the theme of video surveillance;
– namesof video surveillance experts; and – any other relevant resource you may
think of,

chlaurant@epic.org

On the other hand, if you are a video surveillance activist or expert, we would like to hear from you if you have ideas about how to internationalize awareness of video surveillance with web sites, or have any comments on this e-mail. I look forward to getting feedback from you all.

NISA start eigen website
De NISA is een onafhankelijke studiegroep op het gebied van inlichtingen- en veiligheidsdiensten. De leden vormen samen het dagelijks bestuur. Daarin vertegenwoordigd zijn academici, journalisten en medewerkers en oud-medewerkers uit de wereld van de intelligence. Doel van de stichting is het bevorderen van een geinformeerde discussie in Nederland over alle aspecten van het werk van inlichtingen- en veiligheidsdiensten, met name het vergroten van de historische kennis op dit gebied en het openstellen van archieven voor research.

Erik Timmerman
gepubliceerd in Ravage, nr 11, 11 augustus 2002

Enkele honderden ravers van GroenFront! hielden eind juni urenlang een snelweg bezet en stuurden daarmee het verkeer in en rond Utrecht flink in de war. Politie, justitie en burgemeester bleken volledig verrast. Met name de politie kon zich dit aantrekken, haar informatiepositie liet blijkbaar te wensen over. Onlangs probeerde zij een activist voor zich te winnen als informant.

lees meer

door Jelle van Buuren en Wil van der Schans
gepubliceerd in EUforum nr 3, september 2002

De aanslagen van 11 september 2001 op het WTC in New York en het Pentagon in Washington hebben in Europa geleid tot een flinke versnelling van politie- en justitiesamenwerking. Het proces van intensiever samenwerking, dat al in oktober 1999 in het Finse Tampere was ingezet, kreeg een flinke push. Europol zet de eerste stappen richting een Europese FBI. Onder druk van de omstandigheden worden een aantal essentiele discussies snel afgeraffeld.

lees meer