Ten tijde van de burgeroorlog in Bosnië onderzocht de BVD, de voorloper van de AIVD, de betrokkenheid van Mujahidien bij het conflict. In januari 1996 bracht de dienst een rapport uit onder de titel ‘Mujahidien in Bosnië”. De BVD concludeerde dat ‘aansturing van de Mujahedien door anderen nooit zijn bewezen, dat de getalsterkte relatief laag was (200) en dat er in die periode geen terroristische dreiging uitging van de Mujahedien.
Rapport: “Mujahedien in Bosnië”
Wat is de kwaliteit van inlichtingen- en veiligheidsrapporten waarmee politici, bedrijven en non-gouvernementele organisaties werken? Nagenoeg niemand weet het. Maar daar komt verandering in. Promovendus Giliam de Valk nam Nederlandse inlichtingen-rapporten onder de loep en concludeert dat er nog veel te verbeteren valt. Hoe dat moet, vertelt hij ook. De Valk promoveert op 27 oktober aan de RUG.
De Valk onderzocht inlichtingenrapporten van de Binnenlandse Veiligheidsdienst (nu AIVD) uit de jaren tachtig. Bijvoorbeeld over antidemocratische elementen in de antikernenergie beweging. En over ‘Stop de neutronenbom’, een mantelorganisatie van de Communistische Partij van Nederland (CPN). Deze rapporten waren afkomstig van Directie B, de afdeling ‘antidemocratische bewegingen’ in de wandelgangen. Andere kwamen van de hand van de veel kleinere Stafafdeling Buitenlandse Politiek, bijvoorbeeld over China en de Sovjet-Unie.
“Practice what I preach, not what I do” is never terribly persuasive. Yet the U.S. government has been increasingly reduced to that argument in promoting human rights. Some U.S. allies, especially Britain, are moving in the same disturbing direction, while few other powers are stepping in to fill the breach.
This hypocrisy factor is today a serious threat to the global defense of human rights. Major Western powers historically at the forefront of promoting human rights have never been wholly consistent in their efforts, but even their irregular commitment has been enormously important. Today, the willingness of some to flout basic human rights standards in the name of combating terrorism has deeply compromised the effectiveness of that commitment. The problem is aggravated by a continuing tendency to subordinate human rights to various economic and political interests.
Human Rights Watch World Report 2006
Veel ophef deze week over het bericht in de Telegraaf dat de AIVD een uitgebreid onderzoek heeft gedaan naar Mink K. We hebben in 2002 in het hoofdstuk ‘Verboden vruchten’ van het boek Snuffelstaat uitgebrid aandacht besteed aan deze zaak. Destijds was er al een groot vermoeden van betrokkenheid van de AIVD/RID bij het onderzoek. Zo werd tijdens het process van Mink K. duidelijk dat zijn organizer was gekraakt door de RID, dat zijn vingerafdrukken waren opgevraagd op papier van de RID en dat een oud-RID’ er was opgenomen in het onderzoeksteam van de politie.
Het proces kan met de nieuwe onthullingen nog een vreemd staartje krijgen. Tijdens het proces bleek dat de toenmalige procureur-Generaal De Wijkerslooth alle informatie die Mink K. had doorgegeven aan Officier van Justitie Fred Teeven (waarmee hij een deal had gesloten) had doorgegeven aan de BVD. In de deal met Teeven had Mink K. nu juist bedongen dat de informatie niet aan derden mocht worden doorgespeeld. Mink K. was bang voor een afrekening van het criminele milieu.
Nadat de Haagse rechtbank Mink K.’s verzoek had gehonoreerd ging de staat in hoger beroep en op 9 september 2001 bepaalde het Haagse gerechtshof dat de BVD de gegevens niet hoefde te vernietigen. De motivatie komt na het lekken van het MIKADO-onderzoek naar de Telgraaf wel in een ander daglicht te staan: Het aan de BVD doorgeven van de informatie over de gesprekken van Mink K. met Teeven kan voor K. geen groter gevaar op kan leveren. ‘Door de bijzondere positie van de BVD
in ons staatsbestel en de in de WIV geregelde geheimhoudingsverplichting
van diens ambtenaren wordt het gevaar voor verdere verspreiding van de door K. verstrekte informatie in voldoende mate ingedamd.’
Verboden vruchten
Sympathie voor het werk van Buro Jansen & Janssen? Wordt dan nu donateur.
Buro Jansen & Janssen heeft hard donateurs nodig om de komende recessie te overleven. Voor het doen van onderzoek is Buro Jansen & Janssen volledig afhankelijk van giften en subsidies.
Stort gul: € 10,- , € 25,- € 50,- of meer per maand op:
Giro: 603904
tnv Stichting Res Publica te Amsterdam
Bij storing van € 50,- of meer krijg je een origineel Jansen & Janssen T-shirt opgestuurd!
Vertaling van het artikel “Terrorismus im Dienste der Großmächte?”
Van Salima Mellah, uit Algeria-Watch, Infomappe 32 van September 2005
De aanslagen in Londen in juli 2005 versterkten in Europa de vrees dat er meer bommen zouden volgen. De oplopende conflicten tussen aan de ene kant de Europese staten onderling en met de VS aan de andere kant, de steeds ingewikkelder situatie in Afghanistan, Syrië, Libanon en Irak en de meedogenloze concurrentie om de greep op de oliereserves, maken nieuwe aanslagen waarschijnlijk. In Europa en de VS wordt de grote aanscherping van de veiligheidspolitiek, het uithollen van burgerrechten, het uitkleden van rechten van immigranten en asielzoekers sinds 2001 gelegitimeerd met een beroep op terrorismebestrijding.
In Frankrijk bijvoorbeeld werd de alarmfase rood afgekondigd en er wordt voortdurend gewezen op het gevaar van een bloedbad. De potentiële aanstichter is al aangewezen. Het is de Algerijnse GSPC (Groupe Salafiste pour la Prédication et le Combat), een afsplitsing van de beruchte GIA (Groupes islamiques armés), die verantwoordelijk wordt gehouden voor talloze massamoorden in Algerije in de jaren negentig. In Frankrijk zou ze sinds 1995 diverse bomaanslagen uitgevoerd hebben, die negen doden en 200 gewonden veroorzaakten. Journalisten, experts en politici voeren deze pijnlijke herinnering telkens weer op om op het huidige gevaar te wijzen. Ondanks de beklemmende verwachting van nieuwe bomaanslagen is het noodzakelijk om het hoofd koel te houden en de vraag te stellen waarop de officiële aankondigingen gebaseerd zijn en hoe steekhoudend de aangevoerde aanwijzingen met betrekking tot de mogelijke veroorzakers zijn. Vooral bij Algerijnse terreurgroepen zijn er aanwijzingen voor betrokkenheid van de Algerijnse Inlichtingendienst (DRS) en de Franse binnenlandse veiligheidsdienst bij diverse operaties van de GIA in zowel Algerije als Frankrijk
Beste Beatrix
Als Autonoom en fel gekant tegen het koninklijke huis hebben wij vaak kritiek op het gebrek aan moderniteit van de monarchie met haar erfopvolging. Toch hebben we uw werk altijd op haar waarde weten te schatten. We leefden mee met de tenenkrommende teksten die u bij diverse aangelegenheden heeft moeten voorlezen, waarbij u probeerde al uw ziel en zaligheid daar in te leggen. We leefden mee op de momenten dat we wisten dat het u aan het hart ging, niet met de rode pen een streep door de tekst te kunnen halen. Het ging ons ook aan het hart dat u met uw kwaliteiten niet de mogelijkheid had zelf uw teksten te schrijven, componeren en van flair te voorzien.
Toch, Beatrix, waren wij geschokt van uw toespraak tijdens het banket met de Russische president Poetin op dinsdag 1 november 2005. Geschokt omdat we meer van u hadden verwacht. We hadden u hoger in geschat, hoger geacht. Dat de gladjakkers uit Kabinet en Kamer zulke teksten schrijven verbaasd ons niets en dat u dat moet voorlezen daarin leven wij met u mee. Maar dat u op het moment van voorlezen niet even uw gevoel liet spreken stak ons. Waar was de flair die zo kenmerkend was voor uw wijlen echtgenoot Claus, waar was de passie die u kon uiten met een Clausiaanse stropdassen truck. Waar was de compassie met allen die lijden en geleden hebben, wij verbazen ons.
01 Onderzoek naar uitvoering Identificatieplicht
02 CAAT publiceert rapport over infiltratie
03 Scriptie over wetsvoorstel strafbare verheerlijking
04 De staat en het publieke debat
05 Nota radicalisme en radicalisering
06 747 live over beeldvorming terrorisme
07 Boekpresentatie, Gestraft zonder veroordeling
Buro Jansen & Janssen doet onderzoek naar de uitvoering van de identificatieplicht.
Heb je klachten? Mail naar identificatieplicht@burojansen.nl
of hij op www.identificatieplicht.nl
Sinds 1 januari 2005 is de Wet op de Identificatieplicht in algemene zin in werking getreden. In wezen gaat het om een toonplicht bij verdenking van een strafbaar feit. De discussie rond de wet si de afgelopen twee jaar magertjes gevoerd. Het lijkt erop dat het niet echt leeft binnen zowel wetenschappelijke als niet wetenschappelijke kringen. Naast de gebruikelijke commentaren vanuit de advocatuur, rechters en andere spelers binnen het juridische veld is er niet echt een actieve beweging tegen de identificatieplicht gevormd. Dit was in de jaren tachtig en rond de invoering van de Wet op de Identificatieplicht in 1994 wel anders. In de jaren tachtig roerden vooral migranten zich en in de jaren negentig was het een bonte verzameling maatschappelijke groepen en individuen die zich verweerden tegen de identificatie op het werk.
Sinds de invoering van de wet op 1 januari 2005 lijkt de overheid een offensief begonnen om het publiek duidelijk te maken dat de bevoegdheden van politie en justitie zijn uitgebreid. Meer dan 3.000 boetes zijn er in de eerste maand van het jaar uitgeschreven met betrekking tot het niet kunnen tonen van een geldig identificatiebewijs. Om zicht te krijgen op de wijze waarop dit nieuwe opsporingsmiddel wordt ingezet, wil Buro Jansen & Janssen onderzoek doen naar specifieke klachten. Deels om beter zicht te krijgen (ook om de broodje aap verhalen te scheiden van wat er nu werkelijk in de praktijk gebeurd) en deels om ook een overzicht te geven van mogelijkheden om te procederen, te klagen en je te verzetten.
Aankondiging:
wo 28 sep 2005 – Utrecht – 09:00-17:00
Actie-manifestatie tgv. 250 rechtszaken tegen weigeraars identificatieplicht
In Utrecht zijn bij het Kantongerecht 250 zaken ‘opgespaard’ die vandaag, tijdens de ‘ID-themadag’ worden behandeld. Op het plein voor de rechtbank is een grote variatie aan ludieke acties door maatschappelijke organisaties: ID? Nee!. Kantongerecht, Vrouwe Justitiaplein 1.
Onderzoek identificatieplicht
CAAT steering committee publiceert onderzoek naar infiltratie door Threat Response International.
Naar aanleiding van berichten in de Sunday Times (28-9-2003) over de infiltratie bij CAAT door het Engelse bedrijf Threat Response International van Evelyn Le Chêne heeft CAAT een intern onderzoek verricht. Threat Response International verzamelde informatie over CAAT (en andere organisaties) in opdracht van British Aerospace. Eerder berichten wij daarover in twee artikel in 2004: British Aerospace wapent zich tegen acties en Brits wapenbedrijf infiltreert.
Evelyn Le Chêne , de eigenaresse van Threat Response International, bleek de moeder te zijn van Frank Adrians/Le Chêne, een infiltrant die een aantal jaren door onderzoek van Buro Jansen & Janssen ontmaskert was. (zie Infiltrator in A SEED, Earth First!, ENAAT).
Aan de hand van de documenten van de Sunday Times deed CAAT een intern onderzoek om te achterhalen wie de infiltranten waren, die voor Threat Response International werkten. CAAT ontdekte dat hun medewerker Martin Hogbin heel veel email had geforward, waarvan de inhoud overeenkwam met de inhoud van de documenten waarover de Sunday Times beschikte. Martin gaf toe de e-mails verstuurd te hebben, alleen was zijn verklaring volgens CAAT ongeloofwaardig. Martin kon niet aangeven voor wie die e-mail waren. Naar aanleding hiervan werd Martin geschorst en er werd een klacht ingediend bij de Information Commissioner. De Information Commissioner rapporteerde deze zomer aan CAAT. Uit hun onderzoek was gebleken dat Martin inderdaad emailberichten doorzond aan een bedrijf dat connecties had met Evelyn Le Chêne. ‘Ironisch genoeg verbied de Data Protection Act van 1998 dat de Information Commissioner CAAT details geeft over het betrokken bedrijf’, schrijft CAAT in het persbericht. De Information Commissioner besloot geen stappen te ondernemen tegen Martin. De mogelijkheid hem te vervolgen is beperkt, omdat de definitie van ‘persoonlijke data’ zeer strikt is ingevuld in een arrest van de Engelse Court of Appeal. De dat die Martin doorgaf was wel vertrouwelijk, maar valt weer net buiten deze strikte definitie. Het volledige onderzoeksrapport is te vinden op de website van CAAT.
British Aerospace wapent zich tegen acties
Brits wapenbedrijf infiltreert
Infiltrator in A SEED, Earth First!, ENAAT
Persbericht CAAT
Onderzoeksrapport CAAT
Samenvattin e-mail logs Martin
Eerste brief Information Commisioner
CAAT’s antwoord aan de Information Commissioner
Tweede Brief Information Commissioner
Mag ik in de toekomst in Nederland zeggen dat ik de aanslagen op 11 september 2001 het grootste kunstwerk dat je je kan voorstellen vind? Er zijn wellicht mensen die het niet smaakvol vinden, maar is het strafwaardig? In het kort gaat deze scriptie over die vraag.
In het afgelopen jaar is er in Nederland gepassioneerd gediscussieerd over de vrijheid van meningsuiting. Velen meenden dat met de moord op Theo van Gogh op 2 november 2004 een aanslag was gepleegd op het ‘vrije woord’, waarbij stellig gepostuleerd werd dat de vrijheid van meningsuiting een ‘absoluut’ recht is. De moord op Theo van Gogh confronteerde Nederland voor de eerste keer met een daad van terrorisme gepleegd door een geradicaliseerde moslim binnen de eigen landsgrenzen. Onder invloed van deze gewelddaad en de terroristische aanslagen op 11 september 2001 en 11 maart 2004 heeft het Nederlandse antiterrorismebeleid een sterke impuls gekregen.
Het kabinet heeft de afgelopen maanden een scala aan preventieve maatregelen voorgesteld en/of ingevoerd. Ik noem er een paar: strafbaarstelling van samenspanning, meldingsplicht, geheim houden van processtukken voor de verdediging, en de strafrechtelijke bescherming tegen radicalisering door middel van strafbaarstelling van de verheerlijking of het goedpraten van een terroristisch misdrijf (apologie).
Deze scriptie richt zich op het laatste voorstel. Op dit moment ligt er een wetsvoorstel ter consultatie om het verheerlijken en goedpraten van ernstige misdrijven strafbaar te stellen. Dit voorstel zal, zo is de wens van de minister van Justitie, dit kalenderjaar nog aangenomen worden.
Het apologieverbod is een uitingsdelict. Een uitingsdelict is een delict waarbij de uiting vanwege de inhoud strafbaar gesteld wordt, zoals smaad, belediging, opruiing, godslastering, bedreiging. Een dergelijke categorie delicten is te beschouwen als een strafrechtelijke beperking van de vrijheid van meningsuiting. Het apologieverbod vormt een nieuwe categorie.
De vraag die centraal in deze scriptie staat is: hoe verhoudt dit voorstel zich tot het recht op vrijheid van meningsuiting?
Minister Donner heeft een wetsontwerp gepresenteerd dat beoogt het verheerlijken van terroristische en overeenkomstige misdrijven strafbaar te stellen en dat het tevens mogelijk maakt mensen die dit doen in het kader van de uitoefening van hun beroep direct uit het ambt te ontzetten.
Wat wil de regering nu eigenlijk met deze nieuwe wet bereiken? Primair gaat het om terrorismebestrijding, lezen we in de Memorie van Toelichting. Maar hoe realistisch is het idee dat repressie van dergelijke uitingen misdaden kan voorkomen? Tussen het woord van de een en de daad van de ander zit immers een zee van mogelijkheden. De effectiviteit van de wet bij de daadwerkelijke bestrijding van het terrorisme lijkt mij eerlijk gezegd grenzen aan nihil.
Een nota van de regering over radicaleringstendensen onder extreem-rechts, dierenrechtenactivisten en de islam. De nota probeert aan te geven hoe de overheid kan reageren op radicalisering.
Nota radicalisme en radicalisering
Wil van der Schans van het Onderzoeksbureau Jansen & Janssen over de mythen rond terrorisme en fabels over antiterrorismebeleid van de Europese Unie en de gevolgen die dat heeft. Jansen & Janssen legt de laatste hand aan een boek over dit onderwerp.
Beluister de uitzending
Boekpresentatie ‘Gestraft zonder veroordeling – de uitlevering van Maarten Blok aan Zweden’
Op vrijdag 23 september (precies een jaar nadat Maarten in Zweden werdvrijgesproken) vindt vanaf 16.00 uur de boekpresentatie van de uitgave‘Gestraft zonder veroordeling – de uitlevering van Maarten Blok’ plaats.Het boek, geschreven door Steungroep Maarten en uitgegeven doorBaalprodukties, wordt gepresenteerd in boekhandel Fort van Sjakoo,Jodenbreestraat 24 Amsterdam. Er zullen enkele sprekers zijn,filmvertoning, muziek en dj’s en natuurlijk een hapje en drankje.
Van de achterflap:De laatste jaren gaan tienduizenden mensen de straat op om te demonstrerentijdens internationale top-ontmoetingen. Ook bij de Eurotop, die van 14tot 16 juni 2001 in het Zweedse Göteborg zou plaatsvinden, bereidden velenzich daarop voor. De Nederlander Maarten Blok was een van hen. Al voor hetbegin van de Eurotop, werd de school waarin hij overnachtte omsingeld doorde politie en alle aanwezigen werden gearresteerd. Nadat Maarten tweedagen had vastgezeten, werd hij naar Nederland gevlogen en zonderaanklacht vrijgelaten. Enkele maanden later bleek dat Zweden Maartensuitlevering verzocht. Hij zou een agent met een stok op het hoofd hebbengeslagen.
Dit boekje is een verslag van de gebeurtenissen die hierop volgden. Hetgaat over rechtszaken die Maarten voerde, acties die gevoerd werden, hetproces in Zweden en de vrijspraak in september 2004. Naast een feitelijkrelaas is het een verslag van de moeilijkheden die Maarten troffen, ookkomen vrienden en familieleden aan het woord.
Maartens verhaal is ook een voorbeeld van de gevaren die het nieuweEuropees uitleveringsverdrag met zich meebrengt. Het laat zien dat hethebben van een blindelings vertrouwen in de rechtspraak van andere landeneen riskante zaak is.Voor Maarten is het uiteindelijk nog relatief goed afgelopen. Anderen zijnminder gelukkig. Wie de strijd echter aangaat heeft de kans misstandenboven tafel te krijgen en het recht alsnog te laten zegevieren.
Gestraft zonder veroordeling – de uitlevering van Maarten Blok aan Zweden
Uitgeverij Baalprodukties, Sittard
Isbn: 9075825293
Prijs: 9,90 euro
Voor meer info:
Steungroep Maarten: 06-42356735 of info@steunmaarten.org
Baalprodukties: 046-4524803
Bestellen:
Maak 11,46 euro (inclusief porto) over naar giro 603904 tnv Stichting Res Publica ovv ‘Maarten’
Steun Maarten