• Buro Jansen & Janssen, gewoon inhoud!
    Jansen & Janssen is een onderzoeksburo dat politie, justitie, inlichtingendiensten, overheid in Nederland en de EU kritisch volgt. Een grond- rechten kollektief dat al 40 jaar, sinds 1984, publiceert over uitbreiding van repressieve wet- geving, publiek-private samenwerking, veiligheid in breedste zin, bevoegdheden, overheidsoptreden en andere staatsaangelegenheden.
    Buro Jansen & Janssen Postbus 10591, 1001EN Amsterdam, 020-6123202, 06-34339533, signal +31684065516, info@burojansen.nl (pgp)
    Steun Buro Jansen & Janssen. Word donateur, NL43 ASNB 0856 9868 52 of NL56 INGB 0000 6039 04 ten name van Stichting Res Publica, Postbus 11556, 1001 GN Amsterdam.
  • Publicaties

  • Migratie

  • Politieklachten

  • Donateurs gezocht

    Sympathie voor het werk van Buro Jansen & Janssen? Wordt dan nu donateur. Voor het doen van onderzoek is Buro Jansen & Janssen volledig afhankelijk van giften en subsidies.

    Buro Jansen & Janssen is aangemerkt als ANBI (Algemeen Nut Beogende Instellingen) instelling. Dit betekent voor mensen die ons willen steunen het volgende:
    – Als een instelling door de Belastingdienst is aangewezen als een ANBI, kan een donateur giften van de inkomsten- of vennootschapsbelasting aftrekken (uiteraard binnen de daarvoor geldende regels).
    Voor Buro Jansen & Janssen betekent dit:
    – Een ANBI hoeft geen successierecht of schenkingsrecht te betalen over erfenissen en schenkingen die de ANBI ontvangt in het kader van het algemeen belang.
    – Uitkeringen die een ANBI doet in het algemene belang zijn vrijgesteld voor het recht van schenking.

    Stort gul: € 10,- , € 25,- € 50,- of meer per maand op:
    Giro: 603904
    tnv Stichting Res Publica te Amsterdam
    Bij storting van € 50,- of meer krijg je een Buro Jansen & Janssen T-shirt opgestuurd! Als je een T-shirt wilt ontvangen, mail dan even je maat en je adres door.

    Verenigde politie van Europa; Landelijke Informatie Coördinatie over activisme-extremisme

    Over de komst van een Europese politie, het uitwisselen van gegevens over buiten parlementaire actievoerders, een leugenachtige overheid en een politicus die alleen maar voor zijn eigen vrijheid van meningsuiting opkomt.
    Donderdag 12 februari 2009 was een gedenkwaardige dag. Groot-Brittannië weigerde het Tweede Kamerlid dhr. Wilders de toegang tot haar grondgebied. Een vliegtuig vol journalisten en fotografen vergezellen dhr. Wilders op weg naar Heathrow. Zijn verblijf op Britse bodem was van korte duur. Dhr. Wilders was van tevoren gewaarschuwd. De Britse overheid had aangegeven hem de toegang te weigeren. Een media moment is nooit weg en de voltallige Nederlandse journalistiek sukkelt toch wel achter de parlementaire blondine aan. In de brief aan dhr. Wilders schrijft de minister van Binnenlandse Zaken van Groot-Brittannië: “The Secretary of State is of the view that your presence in the UK would pose a genuine, present and sufficiently serious threat to one of the fundamental interests of society. The Secretary of State is satisfied that your statements about Muslims and their beliefs, as expressed in your film Fitna and elsewhere, would threaten community harmony and therefore public security in the UK.” Het Tweede Kamerlid krijgt dezelfde behandeling als radicale imams in het Verenigd Koninkrijk, een behandeling die deze geestelijken ook in Nederland te beurt valt. Volgens dhr. Wilders wordt zijn vrijheid van meningsuiting belemmerd en is hij de grote pleitbezorger van dit recht, iets dat een groot deel van het electoraat lijkt te beamen. Radicale meningen mogen niet worden gesmoord.

    lees meer

    Cijfers jongleren voor preventief fouilleren

    De gemeente Amsterdam zet steeds vaker preventief fouilleren in bij de bestrijding van wapenbezit en geweldsincidenten. De evaluaties die jaarlijks aan de gemeenteraad worden gepresenteerd laten een positief beeld zien van de maatregel. Mede door de gepresenteerde resultaten over het fouilleren in het centrum en zuidoost wordt er nu ook gefouilleerd in Amsterdam Oost.

    Op zijn zachtst gezegd zijn de cijfers niet eenduidig. Het lijkt er zelfs op dat er met de cijfers gegoocheld wordt. Dat is ernstig, zeker bij een maatregel als preventief fouilleren. In een zogenoemd veiligheidsrisicogebied kan namelijk iedereen door een ambtenaar in functie staande gehouden, gefouilleerd en zijn bezittingen doorzocht worden. De maatregel tast de onschuldpresumptie van iedere burger aan. Iedereen die zich in het gebied bevindt kan onderworpen worden aan een fouilleeractie. Een aanleiding, aanwijzing of verdenking is niet noodzakelijk. Deze aantasting van het adagium ‘onschuldig tenzij het tegendeel is bewezen’ is de reden geweest voor Buro Jansen & Janssen om een onderzoek naar de uitvoeringspraktijk en de effectiviteit van de maatregel in te stellen. lees meer

    “De zoveelste ronde preventief fouilleren”

    Het preventief fouilleren in Amsterdam is bekeken aan de hand van de jaarlijkse rapportages van het Instituut voor Veiligheids- en Crisismanagement COT. Het COT constateert jaarlijks dat het fouilleren effectief is en helpt om het aantal ‘wapenincidenten’ terug te brengen in Amsterdam Zuidoost en de binnenstad, de twee zogenaamde veiligheidsrisicogebieden. Mede door deze positieve conclusies wordt er nu ook gefouilleerd in Amsterdam Oost. Waarom deze conclusie zijn getrokken blijft onduidelijk. Een systematische analyse van cijfers zoals het COT deze presenteert roepen veel vragen op over die zogenaamde effectiviteit, maar ook over de betrouwbaarheid van cijfers van de Amsterdamse politie.

    lees meer

    Meer dan 200.000 professionals doen maar wat

    Gebrek aan zelf reflectie leidt tot ondoordacht handelen van politie en inlichtingendiensten met de kans op noodlottige gevolgen

    In de discussie over de politieactie rond de Ikea van 12 maart 2009 gaat het vooral om de noodzaak van het optreden, de wijze van arrestatie, de vermelding van de afkomst van de verdachten, de slechte communicatie tussen de korpsbeheerder en de korpschef en de weigering om de excuses aan te bieden. Het probleem ligt echter dieper. Bij terrorisme en in bredere zin bij het veiligheidsbeleid treedt de overheid met veel bombarie op, stoere macho taal, en is niet genegen tot enig zelfonderzoek. De woorden van de Amsterdamse burgemeester Cohen zijn exemplarisch: “de volgende keer doen wij het precies hetzelfde.”

    Oud en nieuw in de bak

    De tragiek van de openbaarheid in Nederland (deel 1)

    Maandag 31 december 2007 vond een lawaaidemonstratie plaats bij verschillende gevangenissen in Nederland waar ook vluchtelingen worden opgesloten. Bij een lawaaidemonstratie worden gevangen vluchtelingen met veel lawaai en met leuzen een hart onder de riem gestoken. De demonstratie was een protest tegen het repressieve vluchtelingenbeleid in Nederland en bedoeld als steun aan de gevangenen. Op de lijst met gevangenissen stonden Zaandam, Schiphol, Nieuwersluis en de Bijlmerbajes. Het idee was om bij elke locatie een half uur lawaai te maken en vuurwerk af te steken.

    Bij de Zaanse gevangenisboten voor vluchtelingen vond de eerste lawaaidemonstratie plaats. Omdat het hek rond het terrein open stond, konden de actievoerders dichter bij de boten komen om hun oud en nieuw groet aan de gevangen vluchtelingen mee delen. Ook werd er vuurwerk afgestoken. Zonder Na een half uur keerden de demonstranten terug naar de bus om hun demonstratieve tocht voort te zetten naar Schiphol.

    De spiegel van ‘Das Leben der Anderen’

    Nut en noodzaak van inlichtingendiensten wordt alleen zichtbaar als feiten over het werk van die diensten aan het licht komen. Succes verhalen over operaties worden beschreven door loyale onderzoekers en ‘deskundigen.’ Rob de Wijk stelde het boek ‘Doelwit Europa’ samen om te laten zien hoeveel aanslagen voorkomen waren door veiligheidsdiensten. Bij die succesverhalen zijn kanttekeningen te zetten. Er is bijvoorbeeld de voorkennis over aanslagen van de inlichtingendiensten waar niets is mee gedaan. De gevolgen van dat inadequate optreden is duidelijk geworden op 11 maart 2004 in Madrid en de 5 juli 2005 in London. Ook de betrokkenheid van informanten en infiltranten van inlichtingendiensten bij ernstige strafbare feiten roept vragen op over nut en noodzaak.

    lees meer

    Meningsuitingen en het internet

    De conclusies uit de doctoraalscriptie Nederlands Recht uit 2005 van Anna Jasiak meningsuitingen en het internet: onbegrensde vrijheid? De scriptie is een rechtsvergelijkend onderzoek naar de beperking van de vrijheid van meningsuiting op het Internet in het Amerikaans, Nederlands en Europees recht. De conclusies zijn als artikel opgenomen, de volledige doctoraalscriptie als link.

    inhoudsopgave Observant #51, januari 2009

    de elektronische nieuwsbrief van Buro Jansen & Janssen

    Mocht je een interessant artikel hebben over je confrontatie met politie en justitie, een nieuwe wetgeving, onderzoek of scriptie mail het dan ons, info@burojansen.nl.

    01 – inhoudsopgave
    02 – U bent tegen dus u bent verdacht
    03 – Chocolade spionnen
    04 – De zestig jarige spion van de wapenlobby
    05 – Transparantie van de overheid
    06 – Tegendraads
    07 – de onbeschermde onschuldige
    08 – oproep preventief fouilleren in pdf
    09 – Buro Jansen & Janssen in de media
    10 – Donateurs gezocht!

    U bent tegen dus u bent verdacht

    Over het uitwisselen van gegevens over buiten parlementaire actievoerders en een krampachtige overheid

    Op 4 juni 2007 reizen drie Nederlandse vrouwen naar de G8 top in Heiligendamm. Zij komen nooit aan. Aan de Nederlands-Duitse grens worden zij aangehouden en teruggestuurd. De drie vrouwen worden teruggestuurd omdat zij een maand daarvoor hadden deelgenomen aan een demonstratie in Utrecht. Daar waren zij aangehouden in verband met het overtreden van een verkeersregel. Hetzelfde overkomt meer dan tien mensen uit Nederland. Ook aan andere Duitse grenzen worden er mensen geweerd die willen gaan protesteren. Het recht op vrijheid van meningsuiting van deze vrouwen is geschonden. Zij zijn gearresteerd voor het overtreden van een verkeersregel, fietsen op de rijweg daar waar het niet mag. Hierbij ging het om een legitiem protest. Zij zijn vastgehouden en vervolgens zijn hun persoonsgegevens uitgewisseld met de Duitse autoriteiten. Aan de Duitse grens zijn zij aangehouden en konden zij opnieuw geen gebruik maken van hun grondrecht om te demonstreren en te protesteren. Welkom in het Europa van de ‘open’ grenzen.
    lees meer

    Chocolade spionnen

    De Zwitserse afdeling van Attac heeft op 20 juni 2008 de autoriteiten van het Kanton Vaud, Zwitserland, gevraagd om de infiltratie van Attac door de multinational Nestlé te onderzoeken. Nestlé is het bedrijf van onder andere KitKat, After Eight, Bros en Nespresso. Acteur en regisseur George Clooney is de belichaming van het hippe kopje koffie. Attac heeft een aanklacht ingediend tegen een onbekende persoon wegens schending van de persoonlijke levenssfeer van de auteurs van het kritische boek over Nestlé: ‘Nestlé – Anatomie eines Weltkonzerns’ (Nestlé – Anatomie van een multinational) en van de overtreding van wetgeving ter bescherming van persoonsgegevens. Volgens Attac, een wereldwijde organisatie die het economische systeem wil veranderen met onder andere de slogan ‘de wereld is niet te koop’, vond de infiltratie plaats van september 2003 tot en met juni 2004. Nestlé lijkt met de infiltratie geprobeerd te hebben op de hoogte te blijven van het onderzoek van Attac naar de betrokkenheid van Nestlé bij genetisch gemanipuleerde gewassen, de privatisering van water en de behandeling van de vakbonden door het bedrijf.
    lees meer

    De zestig jarige spion van de wapenlobby

    Eind juli 2008 bracht Motherjones.com een opzienbarend verhaal. Mary McFate een zeer actieve voorstander van meer restricties van het wapen gebruik en bezit in de Verenigde Staten blijkt ook Mary Lou Sapone te zijn. Sapone werkte voor de wapenlobby zoals de National Rifle Association (NRA). Sapone was ingehuurd door beveiligingsbedrijven om vanaf het midden van de jaren negentig te infiltreren in de zogenoemde Gun Control Movement die wedijvert voor stringentere wetgeving.
    lees meer

    Transparantie in de 21ste eeuw

    In 2007 verscheen het boek Frontdienst, de BVD in de Koude Oorlog, geschreven door huishistoricus Dick Engelen. Engelen heeft als oud medewerker en historicus verschillende stukken in mogen zien. Dit zijn stukken die door de BVD, Binnenlandse Veiligheidsdienst, zijn opgesteld. Het feit dat een buitenstaander de stukken mag inzien roept de vraag op of deze stukken dan in principe openbaar zijn. Het lijkt een beetje op de exercitie van Cees Fasseur in het kader van de Greet Hofmans affaire. Fasseur schreef het boek Juliana & Bernhard waarbij hij gebruik maakte van het rapport van de Commisie-Beel. Dit rapport maakte hij openbaar als bijlage van het boek. Achter in het boek van Dick Engelen moet je tevergeefs zoeken naar de originele bronnen van de historicus. lees meer

    Tegendraads, relaas van een ex-politie psycholoog

    Harrie Timmerman werkte als psycholoog en criminoloog voor de universiteit van Groningen. Hij beschrijft dat van zowel van de kant van de criminologie als vanuit de politie er in de jaren negentig behoefte was aan een samenwerking die er bij Timmerman toe leidde dat hij zes jaar vanuit de universiteit gedetacheerd werd bij de politie Groningen. Hij hield zich daar vooral bezig met Cold Cases, verhoortechnieken, in algemene zin moordonderzoeken en beleidsbepaling.
    Tegendraads verhaalt vooral de blunders, de slechte onderzoeken en de belabberde organisatie van de politie. Door het ontbreken van de positieve of neutrale verhalen ontstaat de indruk dat een gemiddeld moordonderzoek in de politieregio Groningen een zooitje is. Het boek lijkt zich daardoor te diskwalificeren als een boek met alleen maar kritiek en dat is jammer. Timmerman beschrijft namelijk van binnenuit, maar ook als buitenstaander de organisatie en legt de vinger op de zere plek.
    lees meer

    De onbeschermde onschuldige

    De regeling tot preventief fouilleren is in 2002 in werking getreden. Reden om te komen tot deze regeling was het feit, dat in de praktijk was gebleken dat het tot dan toe geldende wettelijk instrumentarium, ontoereikende mogelijkheden bood om tegen de toename van wapenbezit en –geweld te kunnen optreden. Een aantal belangrijke partners in de aanpak van (on)veiligheid drong aan op de uitbreiding van de bevoegdheden in de Wet wapens en munitie.

    Het Tweede Kamerlid Van der Camp is voortvarend aan de slag gegaan met de signalen uit de praktijk over de toename van het wapenbezit en – geweld en het gebrek aan een geschikt instrumentarium bij de aanpak ervan. Volgens de wetgever is de regeling preventief fouilleren een adequaat instrument tegen de toename van wapenbezit en – geweld en de dreiging die ervan uitgaat. In deze scriptie is een aantal bijzonderheden bij de totstandkoming van de regeling tot preventief fouilleren aan de orde gekomen die ook haar uitwerking op het resultaat
    heeft gehad.

    lees meer

    << oudere artikelen  nieuwere artikelen >>