01 Voorstellen terrorismebestrijding
02 AIVD in het nieuws
03 Twee uitspraken Raad van State toegang dossiers
04 Lack of human rights safeguards
05 Terrorist list monitoring site Statewatch
06 Segi niet terroristisch, maar wel illegaal
07 Ernstig misbruik van peperspray
08 Police surveillance camera SHAC activist
09 Uitspraak van de Maand
10 Donateurs gezocht!
Afgelopen maand zijn een aantal voorstellen die de regering sinds januari heeft gedaan omgezet in wetsvoorstellen.
1. Wetsvoorstel Wijziging van het Wetboek van Strafvordering, het Wetboek van Strafrecht en enige andere wetten ter verruiming van de mogelijkheden tot opsporing en vervolging van terroristische misdrijven
Rapport over Lonsdalejongeren niet rechts-extremistisch
11 juli 2005
De AIVD concludeert in zijn nota dat hoewel de gepercipieerde dreiging die uitgaat van zogenaamde “Lonsdale –jongeren” groot is, het hier doorgaans gaat om jongeren die zich voor het overgrote deel zonder politieke ideologie in losse verbanden manifesteren. Van een reële rechts-extremistische dreiging vanuit deze groep is vooralsnog geen sprake. Ook vindt vooralsnog geen massale en systematische rekrutering plaats van “Lonsdale-jongeren” door rechtsextremistische partijen in Nederland. De AIVD geeft aan dat in de media de problematiek van de zogenaamde “Lonsdale-jongeren” breed uitgemeten en op onderdelen onterecht uitvergroot is. Ten slotte stelt de AIVD dat de grootste dreiging voor de Nederlandse democratische rechtsorde op dit moment vooral zit in het bestaan van het brede sociaal maatschappelijk probleem van frustratie over de Nederlandse multiculturele samenleving, waarbij van zowel autochtone als van allochtone zijde interetnische confrontaties worden uitgelokt, die op termijn een bedreiging kunnen vormen voor cohesie in de Nederlandse samenleving.
Samenwerkingsovereenkomst AIVD en MIVD
Op 8 juli jl ondertekenden minister-president Balkenende, minister Remkes van Binnenlandse Zaken en minister Kamp van Defensie een convenant ondertekend voor samenwerking tussen de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) en de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (MIVD).
De Commissie Havermans constateerde in november vorige jaar dat ‘ondanks de wettelijke verplichting tot medewerking, de verschillende raakvlakken en de samenwerking op diverse terreinen de gegevensuitwisseling tussen beide diensten in de praktijk niet vanzelfsprekend is’. Als voorbeeld noemt de Commissie Havermans het feit dat de diensten elkaar niet standaard de relevante rapporten sturen over het buitenland. Opmerkelijk is dat betrokkenen van de diensten de samenwerking wel als goed omschrijven, terwijl buitenstaanders een minder positief beeld hebben.
Het punt van samenwerking speelt ook bij de oprichting van de Nationale Sigint Organisatie. Sigint was altijd een MIVD-taak. De AIVD was voor toegang tot relevante altijd afhankelijk van de MIVD. Dat liep niet altijd even eenvoudig, waarop besloten is de SIGINT afdeling te verzelfstandigen. De AIVD heeft dan direct toegang tot de informatie.
Transfer
Directeur Beveiliging AIVD naar MIVD
Drs. J. (Jeroen) Sikkel (54) wordt met ingang van 1 december aanstaande plaatsvervangend directeur van de Militaire Inlichtingen en Veiligheidsdienst (MIVD).
De heer Sikkel is momenteel directeur Beveiliging bij de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD). De benoeming van de heer Sikkel past in het kabinetsbeleid om meer samenwerking en uitwisseling van expertise tussen de inlichtingendiensten te bewerkstelligen.
AIVD op nr 43 bij meest favoriete werkgevers
AIVD nr 43 favoriete werkgever
Convenant AIVD / MIVD
Lonsdale rapport AIVD
Twee belangrijke uitspraken deze keer van de Raad van State in procedures om inzage te krijgen in persoonsdossiers.
De eerste uitspraak betrof de procedure van de Nijmeegse activist. De vereniging steunpunt inzage PID-Nijmegen meldt in een persbericht dat de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State onlangs de minister van Binnenlandse Zaken opnieuw aangespoord oude BVD-gegevens over anti-apartheidsactivisme vrij te geven (uitspraak van 8 juni 2005 zaaknummer 200406122/1; LJN: AT6965).
Amnesty bezorgt over Mensenrechten situatie in de EU
Amnesty International heeft een kritisch rapport uitgebracht over de terrorisme bestrijdingsmaatregelen en het strafrecht in de Europese Unie.
Amnesty zet vraagtekens bij de volgende punten.
1. De definitie van terrorisme binnen de Europese Unie.
2. Amnesty roept de Europese Unie op om heldere transparante wetgeving te formuleren met betrekking tot de terrorist blacklisting (zie afknijplijsten).
3. Er wordt gevraagd om het duidelijk monitoren van het Europese arrestatiebevel.
4. Amnesty is ongerust over de rechten van verdachten en hun advocaten in rechtszaken met betrekking tot terrorisme.
5. Amnesty vraagt de Europese Commissie aandacht te besteden aan het punt van bewijs dat verkregen is door folter of slechte behandeling.
6. Amnesty vraagt zich ook af of de rechten van de mens worden gewaarborgd bij de uitzettingen van mensen naar zogenaamde third countries.
7. Amnesty roept de Europese Unie op de rechten van asielzoekers te respecteren terwijl zij in procedure zijn en niet te vervallen in het misbruik maken van de notie dat de betreffende vluchteling mogelijk een gevaar is voor de veiligheid van een van de lidstaten.
“Amnesty International analysed a range of counter-terrorism initiatives where the EU has direct responsibility for ensuring adequate protection of human rights including:
* terrorist blacklists;
* European Arrest Warrant;
* the drawing up of minimum standards across the EU on the rights of suspects and defendants in criminal proceedings;
* admissibility of evidence obtained by torture;
* extradition and expulsion of terrorist suspects to third countries.
“After surveying a wide range of counter-terrorism initiatives at EU level, it is clear that the lack of concrete, legally-binding human rights safeguards is not only leading to serious breaches of human rights but has created legal confusion and uncertainty,” Dick Oosting said. “Cross-border cooperation to prosecute and remove people suspected of terrorist involvement is increasing, but fundamental human rights safeguards are being left behind at the borders.”
Bevrijd de VS, actie van Amnesty
Persbericht Amnesty
HUMAN RIGHTS DISSOLVING AT THE BORDERS? COUNTER-TE
Afknijplijsten
(uit het boek van Jansen & Janssen over terrorisme bestrijding dat eind dit jaar verschijnt)
Sinds de aanslagen van 11 september is de jacht geopend op de financieringsbronnen van het internationale terrorisme. Het afknijpen van financieringsbronnen zou het handelingsvermogen van terreurgroepen aanzienlijk beperken. Zowel door de Verenigd Naties als de Europese Unie zijn inmiddels ‘afknijplijsten’ vastgesteld van organisaties en personen waarvan de financiële tegoeden bevroren moeten worden. De vraag is echter hoe zorgvuldig deze lijsten tot stand komen en hoe plaatsing op deze lijsten aangevochten kan worden.
In de strijd tegen het terrorisme neemt de strijd tegen terreurgeld een belangrijke rol in. De achterliggende gedachte is simpel: wie de terroristen droog kan leggen, bant het terrorisme uit. Elke aanslag kost geld voor voorbereidingen, reis- en verblijfskosten, wapens, munitie, explosief materiaal en andere benodigdheden. Het is niet al te moeilijk een boodschappenlijst voor een gemiddelde terrorist op te stellen. Het blijft echter moeilijk een exacte raming te maken van de gemaakte kosten van een terreurdaad. Over de aanslagen van 11 september lopen de ramingen uiteen van enkele honderdduizenden tot enkele miljoenen dollars. Bij de aanslagen op vier forenzentreinen in Madrid waren deskundigen het eens dat deze ‘slechts’ enkele tienduizenden euro’s hadden gekost. In rapporten van de Europese Unie wordt er dan ook op gewezen dat vooral kleinere, zelfstandig opererende cellen geen gebruik hoeven te maken van ingewikkelde, internationale financiële webben. Dit soort cellen zijn ook op financieel gebied zelfvoorzienend: baantjes en kleine criminaliteit zorgen voor het benodigde geld.
Statewatch, with partner organisations the Campaign Against Criminalising Communities (CAMPACC) and the Human Rights and Social Justice Institute (HRSJ, London Metropolitan University) today publish extensive research on a new website to explain and monitor the policy of “proscription” – designating groups and individuals as “terrorists” in order to criminalise their activities or impose sanctions against them.
The website includes expert legal analysis on the development of the policy, the scope and effect of the current UK, US, UN and EU “terrorist” lists, the procedures used to agree them, and what listed groups and individuals can do to challenge their inclusion.
Verenigde Naties Afknijplijsten
Europese afknijplijsten
Statewatch artikel over de afknijplijsten
Segi niet terroristisch, maar wel illegaal
De 4th Section of the Penal Court in the Audiencia Nacional heeft een uitspraak gedaan in de zaak van de Spaanse staat tegen de organisaties Haika-Segi.
Volgens de onderzoeksrechter Garzon zijn de organisaties allemaal ETA. De uitspraak beweert echter het tegendeel. De organisaties worden niet gezien als terroristisch, hoewel ze misschien ideologisch veelgemeen hebben met de ETA zijn ze nooit betrokken geweest bij de gewapende strijd. Hoewel de rechtbank ze niet ziet als terroristisch kregen de betrokkenen wel maximum straffen voor het illegaal zijn van de organisaties.
Verdict Nº 27/05
The 4th Section of the Penal Court in the Audiencia Nacional made public their verdict on the trial against the youth organisations Haika-Segi. This was the first of the trials included in what is known as the macro-case 18/98.
The verdict contradicts judge Garzón’s thesis, which argues that “it is all ETA”, as it declares that bearing in mind the UN definition on terrorism, as well as the jurisprudence of the Spanish Supreme Court and the Constitutional Court, the group of elements necessary to consider the youth organisations as terrorist organisations do not occur in Jarrai, Haika and Segi. Specifically, there is an acknowledgement that, “although the said organisations may have aims which are ideologically close to those which the terrorist organisation ETA pursues with its armed activity, their activities –as well as the legitimate ones- never involved the use of weapons, in the terms set out by the aforementioned jurisprudence”.
Nevertheless, although the court did not consider the youth organisations to be terrorist, it did confirm their illegalisation and handed out maximum sentences –three and a half years jail- for that crime –although many of the defendants had spent more time in jail than the sentence they have now received- including a special disqualification from being elected, special disqualification from public work or posts, high fines and the obligation to pay the cost of the trial.
The verdict devotes a large part of its 118 pages to attempt to establish connections between ETA and the youth organisations. With a historical account beginning in 1974, the tribunal attempts to establish links between the armed organisation and the youth organisations, with the poor quality of evidence remarked on by many observers. In other words, the court decision finds the connection between Haika-Segi and ETA proven but states that by definition it is impossible for these organisations to be terrorist; rather, they are merely illegal.
Website met informatie en achtergrond
Engelse samenvatting van de uitspraak
complete tekst in het Spaans
Een paar maanden geleden werden drie dierenrechtenaktivisten op zeer brute wijze uit hun lock-ons gehaald door de politie. Zij brachten een overdadige hoeveelheid pepperspray met kracht aan op hun gezichten, diep in de porien, ogen, neus, mond en oren. De vrouwen zijn nog steeds gechockeerd van de gebeurtenis. Hieronder een uitgebreid artikel over wat er toen precies gebeurd is.
Het Meldpunt Peperspray roept iedereeen op gebruik en vooral misbruik van pepperpspray door agenten te melden op: peperspray@deds.nl
We hopen hiermee een beter inzicht te krijgen in hoe pepperspray wordt toegepast en hopen door middel van persberichten druk te kunnen uitoefenen op de politiek en diverse politieorganisaties, zodat er strenger wordt opgetreden tegen misbruik van dit ingrijpende geweldsmiddel.
Artikel uit het actieblad Ravage
De gevaren van gebruik en misbruik van Peperspray
Artikel op de website van de politieke partij SP
het rapport over Pepperspray
begeleidende brief bij rapport over Pepperspray
Groot Brittannië
Wel, wel, wel wat hebben we hier? Activisten werden enige tijd geleden achterdochtig
toen er een doos in de buurt van hun huis opdook. Het kastje zag eruit als een elektriciteitskast. De kast was zo opgesteld dat het iedereen kon observeren die een kleine straat in en uit reed waar enkele SHAC activisten wonen.
Toen de activisten de kast aan een nader onderzoek onderwierpen, bleek het een bewakingscamera te zijn met kabels die de bosjes in liepen naar een gat in de grond.
De SHAC activisten betreuren het dat Huntington Life Sciences zulke clowns inhuurt om hen te beschermen.
Police camera found
activisten van de campagne van SHAC betreft het hi
‘AIVD wist alles, en deed niets’
Heel veel gegevens kunnen worden uitgewisseld indien en voor zover dat van tevoren is afgesproken en controleerbaar is. De vraag om meer bevoegdheden vindt Kohnstamm dan ook onterecht. Het probleem is dat er onvoldoende wordt samengewerkt: “Het mooiste voorbeeld vind ik nog altijd Mohammed B. Direct na de moord op Van Gogh denkt iedereen ‘wat een schande en wat een ellende’. En dan zegt minister Remkes de dinsdag daarop in de Kamer dat de AIVD geen fouten heeft gemaakt, maar dat er meer bevoegdheden nodig zijn. Terwijl langzaam maar zeker vaststaat dat de AIVD alles wist van Mohammed B. Zijn hele hebben en houden. De AIVD hoeft zich het minst van ons aan te trekken, en terecht overigens, mits gecontroleerd. Maar ze wist alles en deed niets. AIVD, politie en OM hadden de moord op Van Gogh kunnen voorkomen. Ze hadden ruim voldoende bevoegdheden om in te grijpen.”
“Kennis is nu eenmaal de grondstof waarop je terroristen kunt pakken, maar dan moet je dus eerst aantonen dat je die kennis niet op een andere wijze had kunnen verzamelen dan met bestaande bevoegdheden. Kennis over Mohammed B. was volledig aanwezig. Sterker nog, voeg ik daar gekscherend en een beetje cynisch aan toe, ook het rapport over de Hofstad- groep was in het bezit van Mohammed B. Maar los daarvan: op basis van de openbare kennis over Mohammed B. kun je nooit volhouden dat er meer bevoegdheden nodig zijn om een moord als die op Van Gogh te kunnen voorkomen.”
Kohnstamm ziet hetzelfde patroon in de VS. “Bijna alles over de daders van 9-11 was bekend, maar die informatie is niet of nauwelijks uitgewisseld tussen de verschillende inlichtingendiensten. Waardoor er nooit een alarmbel is gaan rinkelen.” Gewoon slecht georganiseerd. Niemand heeft belet die gegevens uit te wisselen.
In veel gevallen is het dus een kwestie van organisatie en niet van bevoegdheden. Het is een cultuurprobleem en een organisatorisch probleem, misschien ook een technisch probleem. In het geval van Mohammed B. had men een foute analyse losgelaten op de informatie. “Aanvankelijk zei de minister dat de AIVD meende dat Mohammed B. niet behoorde tot de 150 van de Hofstad-groep, inmiddels zegt Justitie dat hij de leider was”
Kohnstamm concludeert dat het merendeel van de dingen die misgaan, ligt aan de organisatie of cultuur binnen de organisaties. En hij spreekt uit ervaring. Als voorzitter van de Regieraad ICT en Politie heeft hij gemerkt dat informatie-uitwisseling tussen rechercheurs een heikel onderwerp is. “Het zit in de malle hoofden van politiefunctionarissen om informatie vooral niet met elkaar te delen. Ze zeggen dat je heel terughoudend met informatie moet omspringen.” In feite zijn ze gewoon bang dat een ander hun zaak oplost. Een ander punt, weet Kohnstamm uit ervaring, is dat bewindslieden altijd zullen zeggen dat ze het hadden kunnen voorkomen als ze meer hadden geweten en meer hadden gekund.
Sympathie voor het werk van Buro Jansen & Janssen? Wordt dan nu donateur.
Buro Jansen & Janssen heeft hard donateurs nodig om de komende recessie te overleven. Voor het doen van onderzoek is Buro Jansen & Janssen volledig afhankelijk van giften en subsidies.
Stort gul: € 10,- , € 25,- € 50,- of meer per maand op:
Giro: 603904
tnv Stichting Res Publica te Amsterdam
Bij storing van € 50,- of meer krijg je een origineel Jansen & Janssen T-shirt opgestuurd!