Noodzaak en mogelijkheden van een ander migratiebeleid

“Breng me je vermoeiden, je armen en je onderdrukte massa’s die naar vrijheid hunkeren. Stuur deze landloze en onder stormen gebukt gaande mensen naar mij toe. Ik verhef mijn fakkel naast de gouden poort.”
gravure op de sokkel van het vrijheidsbeeld in New York
(tekst: Emma Lazerus)

Eind 1992 barstte er in Nederland een onverkwikkelijk debat los over illegale buitenlanders. In een adem werden zij verbonden met criminaliteit en fraude. Anno 1994 zijn vreemdelingenhaat en een afsluiting van Nederland voor vluchtelingen en overige migranten helaas actueler dan ooit.

lees meer

Uit: Nederland Open U!, 1994,  XminY en Buro Jansen & Janssen

Eind 1992 barstte er een onverkwikkelijk debat los over illegale buitenlanders. Nederland leek geschokt te zijn door de lange rijen wachtende illegalen voor het bevolkingsregister van Amsterdam die daar stonden in verband met een mogelijkheid tot legalisatie na de Bijlmerramp. Een tweede aanleiding was het rapport van de Haagse sociale dienst over ‘leven, wonen en werken van Haagse illegalen’. Verschillende politici en bestuurders pleitten voor een fermere aanpak van illegale buitenlanders. Dat was niet de eerste keer. Al in 1991 bij het uitkomen van het rapport van de commissie-Zeevalking werd een stevigere aanpak bepleit. Alleen was de toon toen anders, wat gematigder.

lees meer

Degene die van politici en bestuurders weloverwogen en genuanceerde uitspraken verwacht is de laatste jaren flink bedrogen uitgekomen. Ook in het publieke debat over (illegale) migratie duiken steeds vaker mythen en stereotypen op die tot voor kort alleen uit extreem-rechtse hoek opgetekend konden worden. Van de discussie rond het thema ‘Nederland is vol’ tot uitspraken als zouden illegalen vooral criminelen en fraudeurs zijn. In dit eerste hoofdstuk willen we een aantal van deze mythen bespreken. Hoe zit het werkelijk met de positie van (illegale) migranten; waardoor komt het dat mensen in de illegaliteit verzeild raken; is Nederland wel of niet een immigratieland? Wordt er nu echt misbruik gemaakt van sociale voorzieningen door illegalen? lees meer

De discussie over (illegale) migratie van het afgelopen jaar heeft voor nogal wat verwarring gezorgd. Voor relatief ondeskundige buitenstaanders was in de wirwar van regeringsvoorstellen vaak niet meer te achterhalen wat beleid was of wat alleen maar politieke opzetjes waren.
Dit hoofdstuk neemt een duik in de ontwikkelingen rond het migratiebeleid van de afgelopen jaren. Kernpunt vormen de ontwikkelingen rondom het illegalenbeleid, maar ook de veranderingen in het asielbeleid komen aan bod. Om te beginnen een korte terugblik in de geschiedenis. lees meer

NSS Marktonderzoek onderzoekt jaarlijks de maatschappelijke problemen die de gemiddelde Nederlander als meest urgent ervaart. In 1992 bleek het probleem ‘minderheden’ op een vijfde plaats te staan, terwijl ‘ontwikkelingssamenwerking’ de twintigste plek innam. Vijftien jaar geleden lag de verhouding nog andersom. Het onderwerp ‘Derde Wereld’ is verdrongen naar de krottenwijken van het Nederlandse interessegebied, terwijl de aandacht voor Europa en illegaal in ons land verblijvende buitenlanders in het centrum is komen te liggen.
Zo’n vijftien jaar geleden stonden migranten ook in het centrum van de belangstelling. Toen woedde in Nederland een stevige maatschappelijke discussie rond de zogenaamde ‘regularisatiemaatregelen’. Die discussie ging met name over de vraag of al dan niet een legale verblijfsstatus verleend moest worden aan de op dat moment in Nederland werkzame migranten zonder verblijfsvergunning. Vakbonden, kerken, politieke partijen en migrantenorganisaties pleitten actief voor zo’n maatregel. En met succes. Gezamenlijk kregen zij gedaan dat zowel in 1975 als in 1978 een generaal pardon werd uitgevaardigd. Het was een opzienbarende gezamenlijke stellingname. Wat zijn anno 1994 de standpunten van deze groepen? lees meer

“Mijn stelling is dat er een ideologische tegenstelling door alle landen heen loopt tussen degenen die kiezen voor een samenleving die open is, waarin wordt geluisterd, waar mensen bij mogen komen, en een samenleving waarin je wordt beoordeeld en waarin je er pas bijhoort als je net zo bent als de ander, gesloten, naar binnen gekeerd.”
(Minister Pronk, in het programma J’accuse RVU, 1993) lees meer

Uit: Nederland Open U!, 1994,  XminY en Buro Jansen & Janssen

Degene die van politici en bestuurders weloverwogen en genuanceerde uitspraken verwacht is de laatste jaren flink bedrogen uitgekomen. Ook in het publieke debat over (illegale) migratie duiken steeds vaker mythen en stereotypen op die tot voor kort alleen uit extreem-rechtse hoek opgetekend konden worden. Van de discussie rond het thema ‘Nederland is vol’ tot uitspraken als zouden illegalen vooral criminelen en fraudeurs zijn. In dit eerste hoofdstuk willen we een aantal van deze mythen bespreken. Hoe zit het werkelijk met de positie van (illegale) migranten; waardoor komt het dat mensen in de illegaliteit verzeild raken; is Nederland wel of niet een immigratieland? Wordt er nu echt misbruik gemaakt van sociale voorzieningen door illegalen?
lees meer

Uit: Nederland Open U!, 1994,  XminY en Buro Jansen & Janssen

De discussie over (illegale) migratie van het afgelopen jaar heeft voor nogal wat verwarring gezorgd. Voor relatief ondeskundige buitenstaanders was in de wirwar van regeringsvoorstellen vaak niet meer te achterhalen wat beleid was of wat alleen maar politieke opzetjes waren.
Dit hoofdstuk neemt een duik in de ontwikkelingen rond het migratiebeleid van de afgelopen jaren. Kernpunt vormen de ontwikkelingen rondom het illegalenbeleid, maar ook de veranderingen in het asielbeleid komen aan bod. Om te beginnen een korte terugblik in de geschiedenis.
lees meer

Uit: Nederland Open U!, 1994,  XminY en Buro Jansen & Janssen

NSS Marktonderzoek onderzoekt jaarlijks de maatschappelijke problemen die de gemiddelde Nederlander als meest urgent ervaart. In 1992 bleek het probleem ‘minderheden’ op een vijfde plaats te staan, terwijl ‘ontwikkelingssamenwerking’ de twintigste plek innam. Vijftien jaar geleden lag de verhouding nog andersom. Het onderwerp ‘Derde Wereld’ is verdrongen naar de krottenwijken van het Nederlandse interessegebied, terwijl de aandacht voor Europa en illegaal in ons land verblijvende buitenlanders in het centrum is komen te liggen.
Zo’n vijftien jaar geleden stonden migranten ook in het centrum van de belangstelling. Toen woedde in Nederland een stevige maatschappelijke discussie rond de zogenaamde ‘regularisatiemaatregelen’. Die discussie ging met name over de vraag of al dan niet een legale verblijfsstatus verleend moest worden aan de op dat moment in Nederland werkzame migranten zonder verblijfsvergunning. Vakbonden, kerken, politieke partijen en migrantenorganisaties pleitten actief voor zo’n maatregel. En met succes. Gezamenlijk kregen zij gedaan dat zowel in 1975 als in 1978 een generaal pardon werd uitgevaardigd. Het was een opzienbarende gezamenlijke stellingname. Wat zijn anno 1994 de standpunten van deze groepen?
lees meer

Uit: Nederland Open U!, 1994,  XminY en Buro Jansen & Janssen

“Mijn stelling is dat er een ideologische tegenstelling door alle landen heen loopt tussen degenen die kiezen voor een samenleving die open is, waarin wordt geluisterd, waar mensen bij mogen komen, en een samenleving waarin je wordt beoordeeld en waarin je er pas bijhoort als je net zo bent als de ander, gesloten, naar binnen gekeerd.”
(Minister Pronk, in het programma J’accuse RVU, 1993)

In Nederland bestaan nog veel hardnekkige misvattingen over migranten en migratie. Een restrictief en stigmatiserend overheidsbeleid versterkt dit en zorgt er zo voor dat migranten en migratie in toenemende mate als probleem worden ervaren.

lees meer