Heel langzaam sluipt de privatisering de beveiligingswereld in. Veiligheid lijkt te worden geïnterpreteerd als een allesomvattend concept. Beveiligingsfirma G4S draagt dit totale concept van veiligheid uit en dringt zo door tot in de haarvaten van de samenleving.

In enkele landen om ons heen verloopt het proces van beveiligingsontwikkeling nog wat sneller, maar over de gehele linie is duidelijk dat privatisering de veiligheid langzaam overneemt. Niet alleen vinden er controles op vliegvelden, in gevangenissen, politiecellen en winkels plaats, ook neemt de beveiliging van ambulances, reguliere opvang voor vluchtelingen, logistieke diensten en zelfs rond subsidieverlening toe.

Security Industry: links between Israel and the Ne
Dangerous Partnership, Private Military & Security
Contracting Insecurity – Private military and secu
artikel G4S: Media, privatisering als pdf

Hij duikt de afgelopen jaren geregeld op in de media als ‘onafhankelijk’ expert op het gebied van terreur, Glenn Schoen. Hij verkondigt doemscenario’s die de overheid dienen aan te sporen het pakket aan veiligheidsmaatregelen verder op te schroeven. Schoen echter is werkzaam voor de private beveiligingsfirma G4S, in wezen verkoopt hij zijn product.

artikel Media smullen van G4S als pdf

The United Nations and G4S: Challenges in the contracting of private military security companies for international peacekeeping and humanitarian support

Two reports authored by Lou Pingeot and published by the Global Policy Forum and the Rosa Luxemburg Stiftung – New York Office present the alarming trend of the United Nations (UN) contracting private military security companies (PMSCs) to provide a broad range of security and non-security services connected to peacekeeping and humanitarian missions as well as other UN operations. This article briefly reviews some of the findings of Pingeot’s reports and the concerns raised regarding the relationships between the UN and PMSCs, particularly in light of the companies’ track record of malfeasance and human rights abuses.

artikel The United Nations and G4S als pdf

Beveiligingsbedrijf G4S raakt internationaal geregeld in opspraak, onder meer vanwege wangedrag van haar personeel. Verbindt de Nederlandse overheid, dat G4S heeft omarmd, hier geen consequenties aan? Buro J&J dook in de samenwerkingscontracten, met onthutsend resultaat.

artikel Overheidstaken G4S in strijd met als pdf

Er wordt alom voor gewaarschuwd: je sociale leven kan redelijk eenvoudig in kaart worden gebracht zodra je actief een Facebook-pagina onderhoudt. Buro J&J brengt het resultaat visueel in kaart.

artikel Met de billen bloot als pdf
de drie gebruikte Facebook beelden

Je kan Facebook vergelijken met de people’s secret service. Want hoe je het wendt of keert, uiteindelijk zijn het de internetgebruikers die vrijwillig hun persoonlijke leven prijsgeven aan het commerciële bedrijfsleven en de overheid.

artikel Facebook, het ultieme als pdf

Een hoteltje boeken op internet, reuze eenvoudig. Maar besef wel dat je met Google een spoor aan informatie achterlaat waar het bedrijfsleven en inlichtingendiensten wel oren naar hebben.

artikel Google zoekt met je mee als pdf

Summary

Chiquita Brands International claims to put corporate social responsibility at the forefront of its business practices. The banana producer seeks to distance itself from its predecessor United Fruit Company by presenting a story of complete transformation from a corporation that was famous for its human rights violations and collusion with the State, to a 21st century company that is responsive to consumer demands for healthy fruit produced in conditions that are environmentally-conscious and respectful of labor and community rights.

This article examines Chiquita as the direct heir of the notorious United Fruit Company, debunking the company’s claims that it has transformed from a corporate villain into a model corporate citizen. Current-day Chiquita is full of contradictions. The company’s operations receive approvals from the Rainforest Alliance and Social Accountability International, and it is the only company in the industry that has agreed to a Latin American-wide collective bargaining agreement with the banana workers’ union. Despite the sustainability and management certifications, human rights violations continue to be documented in farms that produce Chiquita fruits, particularly bananas. Examples of these violations are presented from Costa Rica, Guatemala, Honduras, and Colombia. Using its considerable political clout and public relations influence, Chiquita has followed the United Fruit Company’s example by covering up its actions, which not only violate its own voluntary codes of conduct but are also illegal and unethical.

Chiquita’s actions in Colombia, where it admitted to paying left-wing guerrillas and right-wing paramilitary organizations over a 15-year period, resulted in an indictment by the US Department of Justice that found Chiquita broke the law by financing a US-designated Foreign Terrorist Organization. Legal actions are now underway in the US and in Colombia, aiming to hold Chiquita accountable and achieve redress for the victims of the paramilitaries that were funded by Chiquita. The indictment, and the National Security Archives’ subsequent release of the Chiquita Papers provide an opportunity to examine the connections that resulted in a fine of USD $25 million paid to the US government and an omission of criminal charges for the Chiquita executives involved in fueling the Colombian armed conflict. While its public relations machine convinces consumers that Chiquita is a good choice, the shared interests between the company and the US government allow Chiquita to continue disregarding human rights in impunity.

artikel als pdf
Chiquita web site
“Eerlijk Kiezen.” Volkskrant, 26 January 2008
“Chiquita: Blood and Bananas.”
“Yes, We Have No Profits The rise and fall of Chiq
Film on Dole banana production in Nicaragua:
“Ecuador: Widespread Labor Abuse on Banana Plantat
“Dilemmas of a Fair Trade Banana Enthusiast.”
The Rainforest Alliance’s Banana Certification Pro
US Labor Education in the Americas Project’s Chiqu
Peuples Solidaires action on Chiquita in Costa Ric
Peuples Solidaires action on Chiquita in Guatemala
Honduras: Military Coup Engineered By Two US Compa
“Chiquita in Latin America.”
The 1998 Cincinnati Enquirer expose on Chiquita ha
“Chiquita still under cloud after newspaper’s retr
“SEC Settles Case against Chiquita Brands Internat
“Para-Politics Goes Bananas.”
Verdad Abierta page on Bloque Bananero.
“Chiquita: Blood of the Banana.”
“Report of the General Secretariat of the Organiza
“Chiquita in the Dock.”
“An Excruciating Dilemma Between Life and Law: Cor
“Chiquita Brands International Pleads Guilty to Ma
DOJ SENTENCING MEMO
“Las confesiones de Raúl Hasbún.”
“2007/2008 Annual Report: Corporate Responsibility
“The National Security Archive Chiquita Papers.”
“Doe v Chiquita Brands International.”
“In Terrorism-Law Case, Chiquita Points to U.S.”
“Chiquita sues to block release of documents relat
“Chiquita: Between Life and Law.”
“El hombre que fue el cerebro de la paraeconomía.”
“A indagatoria, tres directivos norteamericanos de
“Chiquita Agrees to Sell Operations in Colombia.”
Banacol’s web site:
“Chiquita sigue en Colombia.”
“Fuitpoint Banacol Quick Scan.”
“A Race to the Bottom? Globalization, Labor Repres
“Militares colombianos habrían incentivado a Chiqu
“Inquiry Threatens Ex-Leader of Securities Agency.
“Chiquita and the Department of Justice”.
“When Bananas Ruled the World.”
“Holder, Chiquita, and Colombia.”
“Ex-paramilitar protesta por preclusión a favor de
The Race to the Bottom blog analyzing legal action
“Chiquita Banana To Face Colombia Torture Claim.”
“Has Chiquita Truly Reformed or Are They Just Gree
“Banacol implicated in paramilitarism and landgra

Het materiaal uit dit artikel is als basis gebruikt voor de uitzending van VPRO Argos in December 2010.

In the run up to the 15th Anniversary of the execution of Nigerian writer and activist Ken Saro-Wiwa, new evidence has emerged of Shell’s collusion with the Nigerian military which led to the deaths of scores of Ogoni in the early nineties.

The evidence is contained in testimonies that were taken for the land-mark lawsuit Wiwa versus Shell which was due to be heard in a New York District Court last year (2009).

But because the case was settled out of court, the testimonies were never made public.

At the time of Saro-Wiwa’s death, Shell repeatedly told its shareholders and the press that it was not colluding or providing logistical support to the Nigerian military including the Niger Delta Internal Security Task Force. The company would later admit to having paid field allowances on only two occasions to the military.

But compelling testimonies show that Shell provided logistical support to the military and Mobile Police, known locally as the Kill and Go, in a series of clashes between the Ogoni and their neighbours the Andoni. These clashes started in the summer of 1993, months after the Ogoni had stepped up their campaign against Shell earlier in the year.
lees meer

Reputatie bedrijf belangrijker dan het oplossen van de problemen in Nigeria

Vijftien jaar na de executie van Ken Saro-Wiwa, zijn er nieuwe documenten boven water gekomen over de PR strategie van Shell ten tijde van de crisis in Nigeria. De stukken maken deel uit van het bewijsmateriaal verzameld voor het proces dat de nabestaanden van Wiwa hadden aangespannen tegen Shell. Net voor de zaak na meer dan 13 jaar juridische touwtrekkerij voor de rechter zou komen in New York, kwam het vorige zomer tot een schikking. Shell kocht de nabestaanden af voor een bedrag van 15,5 miljoen dollar. De schikking had tot gevolg dat het bewijsmateriaal en de vele getuigenverklaringen nooit openbaar gemaakt werden. Tot nu toe.
Een van de meest onthullende stukken, is het tot “zeer vertrouwelijk” bestempelde Crisis Management Strategy and Plan opgesteld voor een geheime vergadering van de Shell top in Ascot in januari 1996. Voornaamste doel is te komen tot “een strategie voor de reputatie van de Groep als een asset.” Shell lag al jaren onder vuur voor de milieurampen veroorzaakt door de operaties van het bedrijf in Nigeria, zoals olie lekkages en het continue affakkelen van gas vrijgekomen bij oliewinning. De crisis werd acuut toen het bedrijf werd beschuldigd van te nauwe betrekkingen met het militaire regime. Volgens velen had Shell niet genoeg gedaan om de executie van Ken Saro-Wiwa en acht andere mensenrechtenactivisten te voorkomen. De focus van het Crisis Plan is desondanks op “The Message”. Niet door oorzaken van de problemen, maar de Public Relations staan centraal in het rapport. lees meer

In the run up to the 15th Anniversary of the execution of Nigerian writer and activist Ken Saro-Wiwa, new evidence has emerged of Shell’s collusion with the Nigerian military which led to the deaths of scores of Ogoni in the early nineties.

The evidence is contained in testimonies that were taken for the land-mark lawsuit Wiwa versus Shell which was due to be heard in a New York District Court last year.

But because the case was settled out of court, the testimonies were never made public.

At the time of Saro-Wiwa’s death, Shell repeatedly told its shareholders and the press that it was not colluding or providing logistical support to the Nigerian military including the Niger Delta Internal Security Task Force. The company would later admit to having paid field allowances on only two occasions to the military.

But compelling testimonies show that Shell provided logistical support to the military and Mobile Police, known locally as the Kill and Go, in a series of clashes between the Ogoni and their neighbours the Andoni. These clashes started in the summer of 1993, months after the Ogoni had stepped up their campaign against Shell earlier in the year.
VPRO Argos 18 december 2010- Shell in Nigeria
VPRO Argos 29 januari 2011- Shell onder vuur

Reputatie bedrijf belangrijker dan het oplossen van de problemen in Nigeria

Vijftien jaar na de executie van Ken Saro-Wiwa, zijn er nieuwe documenten boven water gekomen over de PR strategie van Shell ten tijde van de crisis in Nigeria. De stukken maken deel uit van het bewijsmateriaal verzameld voor het proces dat de nabestaanden van Wiwa hadden aangespannen tegen Shell. Net voor de zaak na meer dan 13 jaar juridische touwtrekkerij voor de rechter zou komen in New York, kwam het vorige zomer tot een schikking. Shell kocht de nabestaanden af voor een bedrag van 15,5 miljoen dollar. De schikking had tot gevolg dat het bewijsmateriaal en de vele getuigenverklaringen nooit openbaar gemaakt werden. Tot nu toe.
Een van de meest onthullende stukken, is het tot “zeer vertrouwelijk” bestempelde Crisis Management Strategy and Plan opgesteld voor een geheime vergadering van de Shell top in Ascot in januari 1996. Voornaamste doel is te komen tot “een strategie voor de reputatie van de Groep als een asset.” Shell lag al jaren onder vuur voor de milieurampen veroorzaakt door de operaties van het bedrijf in Nigeria, zoals olie lekkages en het continue affakkelen van gas vrijgekomen bij oliewinning. De crisis werd acuut toen het bedrijf werd beschuldigd van te nauwe betrekkingen met het militaire regime. Volgens velen had Shell niet genoeg gedaan om de executie van Ken Saro-Wiwa en acht andere mensenrechtenactivisten te voorkomen. De focus van het Crisis Plan is desondanks op “The Message”. Niet door oorzaken van de problemen, maar de Public Relations staan centraal in het rapport.

NGOs and BBC targeted by Shell PR machine in wake
Damage control: How Niger Delta crisis threatened
Het antwoord van Milieudefensie op het filmpje va

Getuigen verklaringen beschuldigen Nigeriaanse militaire commandant van opdracht geven tot moorden en het accepteren van steekpenningen.

Een ingekorte versie van dit stuk verscheen in The Independent on Sunday, op 5 december 2010
Op 10 november 2010 was het vijftien jaar geleden dat de Nigeriaanse schrijver en activist Ken Saro-Wiwa werd opgehangen. Onlangs is er nieuw bewijsmateriaal opgedoken dat er op wijst dat het Nigeriaanse leger de moord op vier lokale Ogoni leiders heeft gepleegd waarvoor Saro-Wiwa was veroordeeld.
Uit het bewijsmateriaal blijkt ook dat de commandant van de betrokken eenheid, de beruchte Lt Col Okuntimo, vlak daarvoor miljoenen Naira betaald kreeg door Shell, en dat hij zich verplaatste in een pick-up truck van het oliebedrijf.
Shell heeft altijd volgehouden dat het bedrijf geen financiële banden had met het Nigeriaanse leger. De enige betalingen die het bedrijf ooit heeft moeten toegegeven – omdat er zwart op wit bewijs was – waren die van zogenaamde field allowances bij twee verschillende gelegenheden, maar nauwere betrekkingen zijn altijd ontkend.
The Independent heeft beschikking over de getuigenverklaringen afgelegd voor de rechtszaak van de nabestaanden van Wiwa tegen Shell. Vlak voordat de zaak vorig jaar zomer (2009) in New York voor de rechter zou komen, trof Shell een schikking. Het oliebedrijf betaalde de nabestaanden 15,5 miljoen dollar, en het bewijsmateriaal bleef binnenskamers. Tot nu toe.

Witness statements accuse Nigerian military comman

door Eveline Lubbers
gepubliceerd in Ravage nr 9, 6 juli 2000

Nu Shell en BP hebben toegegeven dat ze het Britse business intelligence bureau Hakluyt hebben ingehuurd om te spioneren bij Greenpeace en de rest van de milieubeweging, komt er misschien meer duidelijk over de rol van Manfred Schlickenrieder. Begin dit jaar werd deze infiltrant ontmaskerd. We schreven hier in februari al uitgebreid over en in Engeland pikte de Sunday Times het nieuwsfeit onlangs op.
Hakluyt is een geprivatiseerde inlichtingendienst, opgericht door voormalige agenten van MI6 om karweitjes op te knappen voor het bedrijfsleven. Nu de oliemaatschappijen Shell en BP niet langer ontkennen dat dit bureau voor hen rondsnuffelde in de milieubeweging, werd het verhaal alsnog overal overgenomen. Het ANP zette het op de telex en ook in Duitsland, waar het destijds was blijven steken bij het linkse dagblad de Taz, namen meer kranten het bericht op. In Engeland worden kamervragen gesteld over de vervagende grenzen tussen inlichtingendiensten en de belangen van het bedrijfsleven.

lees meer

Oliegiganten erkennen spionage bij milieubeweging, Ravage # 9

Nu Shell en BP hebben toegegeven dat ze het Britse business intelligence bureau Hakluyt hebben ingehuurd om te spioneren bij Greenpeace en de rest van de milieubeweging, komt er misschien meer duidelijk over de rol van Manfred Schlickenrieder. Begin dit jaar werd deze infiltrant ontmaskerd. We schreven hier in februari al uitgebreid over en in Engeland pikte de Sunday Times het nieuwsfeit onlangs op. lees meer