– Inleiding
– Polderspionnen
– Van belhuis naar Martelkamer
– Ontspoord
– Doorgelicht
– Aanslag in Madrid politiek spel?
– French connection
– Zwarte lijsten zijn strijdig met recht
– Gezocht: radicalen
– Lonsdale
– Code rood: uitbraak van het GAI-virus
– Hoofdspinsels
– Virtuele identiteit: Mo879
– Overheidsstalking
– Omgekeerde bewijslast
– Aan het woord: Ali Eddaoudi
– Strafbaar denken
– Terugkeer naar de NSB-staat
– Wie wat bewaart heeft…
Wat is er aan de hand in Nederland? Het woord terrorisme lijkt meer te worden gebruikt dan welk woord dan ook. Als je nog niet van terreur beschuldigd bent tel je bijna niet meer mee. Je kunt er misschien om lachen, maar de humor lijkt nog lang niet zijn intrede te hebben gedaan in het terrorismedebat. Nee, het lijkt eerder of alle remmen los zijn.
Er is een aantal mensen op basis van informatie van de AIVD gearresteerd en zonder proces weer vrijgelaten. Twee mensen van wie gezegd werd dat ze een aanslag voorbereidden tijdens de vierdaagse van Nijmegen en een aantal mensen dat een video maakte in Den Haag van verdachte locaties. In een aantal processen zijn verdachten uiteindelijk vrijgesproken omdat er onvoldoende bewijs was volgens de rechtbank.
Op 25 november 2005 zond het VPRO radio programma Argos een reconstructie uit van de uitzetting van de illegale Egyptenaar Ahmed Said. Hij werd door de VS verdacht van banden met Al Qaida. Said werkte met twee andere Egyptenaren in een belhuis. Daar afgetapte telefoongesprekken werden aan de CIA overhandigd en gebruikt als bewijsmateriaal tegen de drie Egyptenaren. Ze zouden banden onderhouden met het Al Qaida netwerk.
1 November 2005. De internationale trein uit Duitsland komt piepend en krakend tot stilstand, vlak voor Amsterdam Centraal Station. Twee uur lang staat de trein stil. Een stroomstoring, wordt omgeroepen. Na twee uur gaan eindelijk de deuren open en verlaten de reizigers rustig de trein.
Voor twee van hen wacht echter een onaangename verrassing: een arrestatieteam slaat hen in de boeien. ’s Avonds ziet heel Nederland op de televisie hoe twee mannen in traditionele kledij geboeid en geblinddoekt worden afgevoerd. Bij de politie was de melding binnengekomen dat de twee zich verdacht gedroegen en misschien wel bommen in hun tassen hadden.
Als je solliciteert naar een zogenaamde ‘vertrouwensfunctie’, mag de politie, de marechaussee of de AIVD je doopcel lichten. Screenen heet dat in de volksmond. Vertrouwensfuncties zijn baantjes waarbij je de staat schade zou kunnen berokkenen. Bijvoorbeeld door geheimen te verklappen, of je baan te misbruiken. Piloten worden bijvoorbeeld gescreend. Niemand wil natuurlijk dat een piloot zijn vliegtuig in de Rembrandtoren parkeert. Vertrouwensfuncties zijn dan ook te vinden bij de overheid, het leger, de politie, de luchtvaart en sommige belangrijke bedrijfstakken, zoals energiebedrijven.
11 maart 2004. In de ochtendspits ontploft een aantal bommen in treinen op weg naar Madrid. 191 onschuldige mensen laten het leven, 1900 mensen raken gewond. De Spaanse premier Aznar probeert tegen alle aanwijzingen in de schuld in de schoenen te schuiven van de Baskische afscheidingsbeweging ETA. Aznar hoopt zo de verkiezingen te winnen, die drie dagen later plaatsvinden.
Het NRC Handelsblad kopt op 28 december 1991 “Op nauwelijks een uur vliegen van Europa ontstaat een ‘Iran’”. In december 1991 namelijk wint het FIS, Front Islamique du Salut, de parlementsverkiezingen in Algerije. In juni dat jaar winnen zij ook de gemeenteraadsverkiezingen.
Dat sommige leden van het fis druk uitoefenen op andere Algerijnen om mee te doen aan de strijd zal zeker hebben plaatsgevonden, maar dit kan niet de massale steun voor het fis tijdens de twee verkiezingen in 1991 verklaren. Sinds de oprichting van de fis in 1988 wordt er gespeculeerd over de vorming van een islamitische staat, maar of de partij zich helemaal zou gaan afsluiten van de Westerse wereld en of er een islamitische staat zou zijn ontstaan is niet meer te zeggen. In januari 1992 volgt een militaire staatsgreep. Tienduizenden vermoedelijk fis aanhangers worden gearresteerd of verdwijnen.
Stel je voor, je loopt op een koude winterochtend naar de giromaat om geld te pinnen, maar je rekening blijkt geblokkeerd te zijn. Is je loon niet overgemaakt? Is er wat mis met je pinpas? Na tal van telefoontjes met de bank, komt uiteindelijk het hoge woord eruit: je bankrekening is geblokkeerd op bevel van de Verenigde Naties of de Europese Unie. Waarom? Je wordt ervan verdacht terroristen met geld te ondersteunen. Dat moet een foutje zijn, denk je. Misschien heeft iemand een rekeningnummer per ongeluk verwisseld, of is er een naam verkeerd gespeld. Na nog meer telefoontjes krijg je echter te horen dat het geen vergissing is. Je wordt er inderdaad van verdacht terroristen met geld te ondersteunen en je naam staat op de terreurlijst. Hoe komen de autoriteiten daar bij? Informatie van inlichtingendiensten. Kun je die informatie inzien om te kijken hoe ze aan die beschuldiging zijn gekomen? Nee. Informatie van inlichtingendiensten is geheim.
Rotterdam start in 2006 met een uitgebreid programma om radicalisering in de stad te signaleren en aan te pakken. Preventie en gedragsveranderingen signaleren vormen de belangrijkste onderdelen van de aanpak. We spraken met Lida Veringmeier, hoofd van het bureau Meedoen of Achterblijven.
“Het actieprogramma heeft drie pijlers. De preventieve aanpak, vroeg signalering en de repressieve aanpak van terroristische dreiging en aanslagen in Rotterdam.” De preventie van radicalisering in Rotterdam is vooral gericht op ‘het versterkt inzetten van het integratiebeleid’. “Taal, werk, opleiding, stageplekken, tegengaan van discriminatie, daar moeten we met ze allen meer energie in stoppen. Iedereen verdient een volwaardige kans in de maatschappij,” aldus Veringmeier. “Ook bij subsidieverstrekking zal worden gekeken of het project of de organisatie een bijdrage levert aan de integratie.”
Door de grote aandacht voor radicale moslimjongeren zou je bijna gaan geloven dat er geen andere extremisten in Nederland meer rond lopen. Dat is natuurlijk niet waar. Een andere groep jongeren waar extreme politieke ideeën een groeiend probleem zijn, zijn de zogenaamde “Lonsdalejongeren”, waar extreemrechtse ideeën populair zijn.
Lonsdalejongeren zijn ook bekend onder de naam “Gabbers” en worden zo genoemd omdat zij zich sinds enkele jaren vaak in kleding van het merk “Lonsdale” steken. Lang niet alle Gabbers houden er extreemrechtse ideeën op na, maar omdat een deel van deze jongeren zich wel op die manier profileert, worden Lonsdalejongeren – dus onterecht – allemaal gezien als extreemrechts.
Nee, het geen levensgevaarlijke mutatie van de vogelgriep, geen nieuwe vorm van HIV, ook geen Hepatitus G. GAI, wordt het voorlopig door deskundigen genoemd, Gebrek Aan Incasseringsvermogen heet het voluit. Hoe besmettelijk het is, is nog onduidelijk. Het is tot nu vooral bij mensen vastgesteld die anderen beschuldigen van besmetting met het nieuwe Gebrek Aan Incasseringsvermogen-virus.
Bart Tromp, PvdA prominent schrijft in het Parool van 18 Augustus 2005: “De hoofddoekjesrage onder immigranten van islamitische afkomst is voor een groot deel uiting van dezelfde puberale rebellie en aanstellerij als het dragen van baseballpetten (liefst omgekeerd opgezet) door andere groepen. Overigens moet het wel een letterlijk oppervlakkige religieuze overtuiging zijn die zo afhankelijk is van bepaalde kleding.” De conclusie is duidelijk: “Als het dragen van een hoofddoekje geen religieuze plicht is, is het in veel gevallen ook geen individuele keuze, maar wordt het afgedwongen door familie.” Bart Tromp is nog gematigd in zijn woorden. Hij pleit voor een onderzoek naar onderdrukking door de moslim gemeenschap bij het dragen van een hoofddoek in navolging van de Commissie Stasi in Frankrijk dat uitmondde in een hoofddoek verbod. Na het burqa verbod dat door de Tweede Kamer sinds 20 december 2005 bepleit, lijkt zo’n hoofddoek verbod in publieke ruimte een reële optie. De hoofddoek lijkt symbool te staan voor onderontwikkeldheid, achterlijkheid, onderdrukking en uiteindelijk terrorisme.
Is het strafbaar om veel van de Islam te weten? Ben je verdacht als je veel van de Islam weet en mensen daarover vertelt? En ben je verdacht als je loopt te schelden op het Westen en de Verenigde Staten? Ja. Althans, dat ervoer Mo879 oftewel Rifo79. “Mo879”, zoals hij zich noemt, is in het dagelijks leven onderhoudsmonteur van liften en gebruikte de nickname “Rifo79” op internet. Veel mensen gebruiken zo’n schuilnaam. Dat is ook niet strafbaar. Een beetje anoniem kankeren kan ook geen kwaad. Het hoeft niet alleen maar love, peace en hapiness te zijn. “Mo879” begaf zich in maart 2004 onder de nickname Rifo79 op de fora van Marokko.nl. Hij had een ‘meisje’ ontmoet en wilde met haar een beetje msn-en, chatten, discussiëren en in de anonimiteit aftasten. Niets mis mee. Hij is nu met het meisje verloofd. Naast de fora over Marokko en Yasmina, bekeek hij ook zo nu en dan fora over actualiteit en islam.
De NCTB coördineert een aanpak gericht op ‘verstoring’ van radicaliseringshaarden. Niet echt opvallend, maar na een paar keer doorklikken op de website van De Nationale Coördinator Terrorismebestrijding (www.nctb.nl) staat het er wel. “Radicaliseringshaarden zijn organisaties of locaties, waar bijvoorbeeld sprake is van een anti-westerse, anti-integratieve opstelling en/of niet-transparante financiële situatie. Soms biedt de strafrechtelijke weg onvoldoende soelaas. In dat geval wordt door de verschillende betrokken overheidsinstanties gecoördineerd en gezamenlijk opgetreden. Doel is de radicaliseringsprocessen te beteugelen”.