De afgelopen maanden is duidelijk geworden dat een deel van de bij ons bekende weigeraars inderdaad in het anoniementarief is geplaatst. Voor sommigen betekent dit dat hun inkomen is gehalveerd.
In de Amerikaanse senaat liggen op dit moment 3 wetsvoorstellen bij de Subcommissie voor Immigratie, waarin aanbevelingen worden gedaan voor het opzetten van een landelijk identificatiesysteem van werknemers. Een brede coalitie voert oppositie tegen deze voorstellen.
De Groene Amsterdammer 07/07/1995
Niet iedereen doet mee aan de Wet op de Identificatieplicht, ‘het onmogelijke kindje van Hirsch Ballin’. Per 1 juni is de wet van kracht. Het worden spannende tijden voor al die mensen die weigeren een kopie van hun paspoort bij hun werkgever in te leveren. Maar met hoevelen zijn ze eigenlijk?
door Stella Braam
Zoals in onze vorige nieuwsbrief al gemeld, coördineert het Autonoom Centrum sinds eind september 1994 een campagne tegen de Wet op de Identificatieplicht (WID).
Uit: Crimineel jaarboek 1995, buro Jansen & Janssen.
Op 1 juni 1994 is na jarenlange discussie de Wet op de Identificatieplicht in werking getreden. In het Crimineel Jaarboek 1993 en 1994 is uitgebreid aandacht besteed aan de totstandkoming van de wet, tijd om dit jaar te kijken wat de praktische invulling is geworden. Echt ervaringen op praktijknivo zijn er natuurlijk nog nauwelijks, maar de richtlijnen ter uitvoering en handhaving van de wet geven enigszins inzicht in wat er te verwachten valt.
Vooropgesteld wordt dat de identifikatieplicht geen doel ‘an sich’ is. Na veel politiek geharrewar heeft ‘de beperkte identificatieplicht’ het gewonnen van de algehele identificatieplicht. De handhaving van de identificatieplicht vindt plaats door toepassing van de in maart 1993 ingevoerde wet op Anonieme Verdachten. Iedereen die zich in de verplichte gevallen niet kan identificeren kan worden gefouilleerd, zes uur worden vastgehouden en er mogen foto’s en vingerafdrukken worden afgenomen.
Sinds 1 juni 1994 is de Wet op de Identificatieplicht (WID) van kracht. Volgens de overheid gaat het hier om een ‘beperkte identificatieplicht’ die nodig zou zijn om fraude en criminaliteit te bestrijden. In onze ogen gaat het echter om meer. Reden om samen met anderen het initiatief te nemen voor een campagne tegen deze legitimatieplicht.
inwerkintredingsdatum 01-06-1994
WET van 9 december 1993, tot aanwijzing van documenten dienende ter vaststelling van de identiteit van personen alsmede aanwijzing van enige gevallen waarin de identiteit van personen aan de hand van deze documenten kan worden vastgesteld (Wet op de identificatieplicht)
Wij Beatrix, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van OranjeNassau, enz. enz. enz.
Allen, die deze zullen zien of horen lezen, saluut! doen te weten:
Alzo Wij in overweging genomen hebben, dat het ter verbetering van de handhaving van regelingen voor de uitvoering waarvan bekendheid met de identiteit van een persoon van belang is, wenselijk is te bepalen met welke documenten de identiteit van personen in bij de wet aangewezen gevallen kan worden vastgesteld alsmede enige van deze gevallen aan te wijzen;
Artikelen 1993
Privacynormen bij de koppeling van computerbestanden ( Uit: I&I nummer 1, 1993 Jan A.G.M. van Dijk )
Van Sharpeville naar Schengen; Achtergronden van 21 maart
Uit: De Peueraar 31, maart 1993 door Harry Westerink
Wetsvoorstel 1991
Tweede Kamer der Staten-Generaal
Vergaderjaar 1911-1992
22694 Aanwijzing van documenten dienende ter vaststelling van de identiteit van personen, alsmede van enige gevallen waarin de identiteit van personen aan de hand van deze documenten kan worden vastgesteld (Wet op de identificatieplicht)
Nr. 3 MEMORIE VAN TOELICHTING
ALGEMEEN
1. Inleiding
In het regeerakkoord van 1989 (Kamerstukken 111989/90,21 132, nr. 9, par. 14) wordt een beperkte identificatieplicht aangekondigd waaraan moet kunnen worden voldaan met behulp van bestaande documenten. Gezegd wordt dat de plicht uitsluitend zal gelden in bijzondere situaties die in de wet moeten worden omschreven. Genoemd worden de bestrijding van voetbalvandalisme en fraude. Een algemene identificatie-plicht wordt niet overwogen. Het bijgaande voorstel geeft uitvoering aan deze passage van het regeerakkoord. Binnen de gestelde grenzen is gekozen voor een zo effectief mogelijke aanpak. Dat is in lijn met de grotere waarde die men sedert de totstandkoming van het regeerakkoord is gaan hechten aan rechtshandhaving door de overheid.
Artikelen 1992
“Identificatieplicht wakkert rellen aan” ( NRC Handelsblad 24/04/1992 )
Kabinet bereikt overeenstemming; Identificatieplicht beperkt ingevoerd
( NRC Handelsblad 21/03/1992 )
Kabinet wil beperkte legitimatieplicht ( Algemeen Dagblad 21/03/1992 )
Bolkestein ondersteunt ongewild het kabinet ( NRC Handelsblad 17/03/1992 )
“Nederland op weg politie- staat te worden” ( Algemeen Dagblad 22/02/1992 )
‘CDA-voorzitter Van Velzen fout geinformeerd’ ( Trouw 21/02/1992 )
KORT ( Algemeen Dagblad 06/02/1992 )
Zware voorwaarden aan goedkeuring ‘Schengen‘ ( NRC Handelsblad 06/02/1992 )
Papieren strijd tegen dagelijkse discriminatie ( NRC Handelsblad 03/02/1992 )
Kamer in de fuik van Schengen ( Algemeen Dagblad 01/02/1992 )
Mitsen en maren ( NRC Handelsblad 31/01/1992 )
Coalitie worstelt met identificatieplicht ( Trouw 31/01/1992 )
Kamer twijfelt over effecten grensakkoord ( NRC Handelsblad 31/01/1992 )
‘Schengen’ staat los van identificatieplicht ( NRC Handelsblad 31/01/1992 )
Trouw 31/01/1992
LOUIS CORNELISSE; LEONOOR MEIJER
DEN HAAG – Een legitimatieplicht komt met Schengen mee als een natuurverschijnsel, lijkt het. Nederland is nu nog de enige deelnemer aan dat verdrag waar een gezagsdrager niet te pas en te onpas naar de papieren mag vragen.
De coalitie worstelt stevig met dat vraagstuk, zo bleek gisteren. Gualtherie van Weezel (CDA): “Zonder een legitimatieplicht zal het voor de CDA-fractie heel moeilijk worden Schengen te accorderen.” Van Traa (PvdA) wilde daar wel het zijne van weten; tenslotte staat in het regeerakkoord dat er een beperkte legitimatieplicht komt. Van Weezel kwalificeerde het regeerakkoord als ‘gedateerd’. “Dat is het voor ons niet” , reageerde Van Traa.
KORT
Algemeen Dagblad 06/05/1992
Rover roept de Tweede Kamer op af te zien van identificatieplicht in het OV.
NRC Handelsblad 24/04/1992
Door onze redacteur BAS BLOKKER
UTRECHT, 24 MAART. “De identificatieplicht zet de relatie tussen politie en etnische minderheden op scherp. Dat is de tragiek van de politie. Zij is niet verantwoordelijk voor de achterstand in een buurt, maar overdreven politie-optreden ten opzichte van zwarten wakkert rassenrellen aan.”
Arriën Kruyt zegt dit op zijn laatste dag als directeur van het Landelijk Bureau Racismebestrijding (LBR) in Utrecht. Vanaf april begeleidt hij als interimmanager van het “Libra-project” de reorganisatie van de rechtshulp in Amsterdam. Tijdens het gesprek op zijn kantoor vallen regelmatig medewerkers binnen om nog even iets te vragen. In een razend tempo corrigeert Kruyt hun brieven, zegt wie ze beslist moeten benaderen of zoekt dossiers voor hen op.
Algemeen Dagblad 21/03/1992
VAN ONZE POLITIEKE REDACTIE
DEN HAAG – De regering wil een identificatieplicht invoeren, onder meer om illegaal en zwart werken, zwartrijden, voetbalvandalisme en het witwassen van zwart geld beter te kunnen aanpakken.
Zo zullen werknemers in hun bedrijf een identiteitsbewijs bij zich moeten hebben, terwijl bezoekers van voetbalwedstrijden ook moeten kunnen aantonen wie zij zijn.
NRC Handelsblad 21/03/1992
DOOR EEN ONZER REDACTEUREN
DEN HAAG, 21 MAART. Het kabinet is gisteravond akkoord gegaan met de invoering van een identificatieplicht. Dit heeft minister Hirsch Ballin (justitie) na afloop van de ministerraad bekendgemaakt. De beperkte identificatieplicht geldt in een reeks nauwkeurig omschreven omstandigheden.
Na invoering van het wetsvoorstel zal men zich moeten legitimeren tegenover financiele instellingen voor het verrichten van bepaalde transacties. Een identiteitsbewijs is ook nodig bij het aanvragen van een sofinummer, in het openbaar vervoer en bij wedstrijden in het betaald voetbal. Ambtenaren die zijn belast met het toezicht op vreemdelingen kunnen naar een identiteitsbewijs vragen evenals werkgevers bij het in dienst nemen van nieuw personeel en ambtenaren die belast zijn met het opsporen van illegale arbeid. Ten slotte kunnen ook de uitvoeringsorganen van de sociale zekerheidswetten vragen om een identiteitsbewijs. Volgens Hirsch Ballin zal de combinatie van situaties ertoe leiden dat ‘veel mensen de conclusie trekken dat ze altijd hun identiteitsbewijs moeten kunnen tonen’. lees meer