Toen Europol naar Den Haag kwam
april 1994, Maurice Wessling.

Europol: de stand van zaken, de toekomst
april 1997, Wil van der Schans.

Sluipend Europol
april 1997, Wil van der Schans.

Rapport over geheimhouding? Sorry… dat is geheim
februari 1997, Eveline Lubbers.

 De geheime politie van Europa
januari 1998, Eveline Lubbers

Het Europees asiel- en immigratiebeleid anno 1997
Geheime besluitvorming op de Eurotop in Amsterdam,
april 1997, Wil van der Schans.

Sluipwegen naar Europa
juni 1996, Jelle van Buuren.

Op een koude winterochtend ergens in 1996 rijdt een donker-groene Opel Vectra met Europees kenteken Amsterdam binnen. De beide inzittenden – een Fransman en een Duitser – stappen in de binnenstad uit, controleren nog even hun wapen en bonken dan op de voordeur van een woonhuis. “Aufmachen, Polizei !”. Een verbaasde bewoner opent de deur en krijgt twee glimmende Europol- pasjes onder z’n neus geduwd. “Passeport, vite !”. lees meer

April 1997

door Wil van der Schans

Het wil maar niet vlotten met de Europese politiesamenwerking. Sinds 1990 wordt er gepraat over de vorming van een Europese politie-eenheid, die de grensoverschrijdende criminaliteit moet bestrijden. Maar op 26 juli 1995 was het eindelijk zover. Met een diepe zucht werd het Europolverdrag in Brussel ondertekend. Na jaren moeizaam onderhandelen bereikten de regeringsleiders van de Europese Unie een compromis. Over dat compromis is veel en tegelijkertijd weinig gesproken. De rol die het Europese Hof van Justitie zou krijgen is regelmatig punt van discussie geweest, maar de essentie, de rol van Europol en de inhoud van het Verdrag lijken ongemoeid hun weg in de Nederlandse bureaucratie te hebben gevonden. Onbesproken en dat terwijl er tijdens de Eurotop in juni 1997 in Amsterdam al weer herziening van de taken en bevoegdheden van Europol op de agenda staan. Europol zou in Europa de centrale rol moeten gaan spelen in de bestrijding van de misdaad, liefst met ‘operative’ taken.

lees meer

De Groene Amsterdammer van 16 april 1997

door Wil van der Schans

Europol wordt toch de Europese FBI waar Helmut Kohl van droomt. Uit nieuwe documenten blijkt dat Brussel bezig is de Europolitie van nieuwe mandaten en bevoegdheden te voorzien. De nationale politiek staat met een mond vol tanden.

NOORDWIJK 5 en 6 februari 1997. In Hotel Huis ter Duyn krijgt minister Sorgdrager een historische kus van haar Franse collega Toubon. De ruzie tussen Nederland en Frankrijk over de harmonisering van het drugsbeleid wordt hier liefdevol bijgelegd. Terwijl de voltallige internationale pers uitgebreid verslag doet van deze galante gebeurtenis, wordt op de tweede verdieping van Huis ter Duyn driftig doorvergaderd. Onder voorzitterschap van directeur-generaal Vreemdelingenbeleid en Internationale Zaken J. Demmink van het ministerie van Justitie bespreekt ‘de Groep op Hoog Niveau’, de zogeheten High Level group, het Europees actieplan voor de georganiseerde misdaad.

lees meer

De Europese Raad van Ministers weigerde een rapport openbaar te maken over….het openbaar maken van documenten. De Europese Unie zou ‘doorzichtig’ worden beloofden de regeringsleiders in 1992. Om het bestuur dichter bij de burgers te brengen, kwam er een Gedragscode om documenten van de Europese Raad beter toegankelijk te maken voor het publiek. Na twee jaar werd de praktijk geëvalueerd, door het Secretariaat-Generaal van de Raad van Ministers van de Europese Unie (EU). Dit evaluatierapport was al in juli 1996 klaar, maar werd pas eind oktober vrijgegeven – na verschillende verzoeken tot inzage. Aanvankelijk was het verslag als vertrouwelijk geclassificeerd, op verzoek van Frankrijk èn van Nederland. Groen Links vroeg staatssecretaris Patijn van Buitenlandse Zaken waarom. Het antwoord kwam half november per kerende post en laat niets aan duidelijkheid te wensen over. Nederland vindt de toonzetting van dit verslag ‘discutabel’. Bovendien bevat het aanbevelingen die ‘feitelijk neerkomen op een verdere restrictie van het openbaarheidsregime’. Het liefst had Nederland het rapport binnenskamers ter discussie gesteld, maar na drie maanden bleek openbaar maken onvermijdelijk. Nederland heeft toen bedongen dat duidelijk moest worden gemaakt dat ‘het verslag geheel voor rekening van het Secretariaat-Generaal komt’ en ‘niet de mening van de lidstaten weergeeft.’ lees meer

‘De directeur van Europol wordt de onderkoning van Europa!’

‘Dit is de geheime politie van Europa’ constateert prof. mr. G. Mols, hoogleraar strafrecht aan de universiteit van Maastricht. Hij heeft net een vertrouwelijke nota ter voorbereiding van het Verdrag van Amsterdam gelezen, het ‘Protocol betreffende de voorrechten en immuniteiten van Europol’.
Het Nederlands voorzitterschap stelt voor Europol vrij te stellen van rechtsvervolging. ‘Een vreemd document’ vindt de hoogleraar, ‘dit kan absoluut niet.’ lees meer

Geheime besluitvorming op de Eurotop in Amsterdam

Ter afsluiting van het Nederlands voorzitterschap van de Europese Unie wordt op 16 en 17 juni wordt in Amsterdam een Eurotop gehouden. In het half jaar dat Nederland voorzitter van de EU is, wordt er op de achtergrond druk onderhandeld. Nederland probeert de herziening van het Verdrag van Maastricht, de zogenaamde Intergouvermentale Conferentie (IGC’97) af te ronden. Er moet veel besproken worden. Een groot deel van de zaken gaat over ‘institutionele’ kwesties, zoals het niet goed functioneren van allerlei Europese instellingen. Daarnaast staan ook zaken als beslissingsrecht door een meerderheid, uitbreiding van de EU naar het oosten en de hervormingen voor de Europese Monetaire Unie op het programma.
Ook het asiel-, immigratie en justitiebeleid staat hoog op de Europese Agenda. Er heerst vooral grote ontevredenheid over de trage gang van uitvoering van gemeenschappelijke maatregelen. Verder staat als belangrijk punt de integratie van het Schengenakkoord in de hele EU op het programma. lees meer

Lokaal Kabaal nr. 18, 21 juni 1996

De grenzen van Europa staan onder druk, heet het. Mensensmok- kelaars sluizen asielzoekers door de gaten Europa binnen. Hoog tijd voor een harder optreden, vinden regering en parlement. Daarbij zien ze één ding over het hoofd: voor veel asielzoekers is de hulp van smokkelorganisaties pure noodzaak. lees meer

april 1994

door Maurice Wessling

Op een koude winterochtend ergens in 1996 rijdt een donker-groene Opel Vectra met Europees kenteken Amsterdam binnen. De beide inzittenden – een Fransman en een Duitser – stappen in de binnenstad uit, controleren nog even hun wapen en bonken dan op de voordeur van een woonhuis. “Aufmachen, Polizei !”. Een verbaasde bewoner opent de deur en krijgt twee glimmende Europol- pasjes onder z’n neus geduwd. “Passeport, vite !”.

lees meer

Het wil maar niet vlotten met de Europese politiesamenwerking. Sinds 1990 wordt er gepraat over de vorming van een Europese politie-eenheid, die de grensoverschrijdende criminaliteit moet bestrijden. Maar op 26 juli 1995 was het eindelijk zover. Met een diepe zucht werd het Europolverdrag in Brussel ondertekend. Na jaren moeizaam onderhandelen bereikten de regeringsleiders van de Europese Unie een compromis. Over dat compromis is veel en tegelijkertijd weinig gesproken. De rol die het Europese Hof van Justitie zou krijgen is regelmatig punt van discussie geweest, maar de essentie, de rol van Europol en de inhoud van het Verdrag lijken ongemoeid hun weg in de Nederlandse bureaucratie te hebben gevonden. Onbesproken en dat terwijl er tijdens de Eurotop in juni 1997 in Amsterdam al weer herziening van de taken en bevoegdheden van Europol op de agenda staan. Europol zou in Europa de centrale rol moeten gaan spelen in de bestrijding van de misdaad, liefst met ‘operative’ taken. lees meer

De Groene Amsterdammer van 16 april 1997

Europol wordt toch de Europese FBI waar Helmut Kohl van droomt. Uit nieuwe documenten blijkt dat Brussel bezig is de Europolitie van nieuwe mandaten en bevoegdheden te voorzien. De nationale politiek staat met een mond vol tanden. lees meer

door Eveline Lubbers

De Europese Raad van Ministers weigerde een rapport openbaar te maken over….het openbaar maken van documenten. De Europese Unie zou ‘doorzichtig’ worden beloofden de regeringsleiders in 1992. Om het bestuur dichter bij de burgers te brengen, kwam er een Gedragscode om documenten van de Europese Raad beter toegankelijk te maken voor het publiek. Na twee jaar werd de praktijk gevalueerd, door het Secretariaat-Generaal van de Raad van Ministers van de Europese Unie (EU). Dit evaluatierapport was al in juli 1996 klaar, maar werd pas eind oktober vrijgegeven – na verschillende verzoeken tot inzage. Aanvankelijk was het verslag als vertrouwelijk geclassificeerd, op verzoek van Frankrijk n van Nederland. Groen Links vroeg staatssecretaris Patijn van Buitenlandse Zaken waarom. Het antwoord kwam half november per kerende post en laat niets aan duidelijkheid te wensen over. Nederland vindt de toonzetting van dit verslag ‘discutabel’. Bovendien bevat het aanbevelingen die ‘feitelijk neerkomen op een verdere restrictie van het openbaarheidsregime’. Het liefst had Nederland het rapport binnenskamers ter discussie gesteld, maar na drie maanden bleek openbaar maken onvermijdelijk. Nederland heeft toen bedongen dat duidelijk moest worden gemaakt dat ‘het verslag geheel voor rekening van het Secretariaat-Generaal komt’ en ‘niet de mening van de lidstaten weergeeft.’

lees meer

‘De directeur van Europol wordt de onderkoning van Europa!’

Gepubliceerd in Politie Magazine, januari 1998

‘Dit is de geheime politie van Europa’ constateert prof. mr. G. Mols, hoogleraar strafrecht aan de universiteit van Maastricht. Hij heeft net een vertrouwelijke nota ter voorbereiding van het Verdrag van Amsterdam gelezen, het ‘Protocol betreffende de voorrechten en immuniteiten van Europol’.

Het Nederlands voorzitterschap stelt voor Europol vrij te stellen van rechtsvervolging. ‘Een vreemd document’ vindt de hoogleraar, ‘dit kan absoluut niet.’

lees meer

Geheime besluitvorming op de Eurotop in Amsterdam

april 1997

door Wil van der Schans

Ter afsluiting van het Nederlands voorzitterschap van de Europese Unie wordt op 16 en 17 juni wordt in Amsterdam een Eurotop gehouden. In het half jaar dat Nederland voorzitter van de EU is, wordt er op de achtergrond druk onderhandeld. Nederland probeert de herziening van het Verdrag van Maastricht, de zogenaamde Intergouvermentale Conferentie (IGC’97) af te ronden. Er moet veel besproken worden. Een groot deel van de zaken gaat over ‘institutionele’ kwesties, zoals het niet goed functioneren van allerlei Europese instellingen. Daarnaast staan ook zaken als beslissingsrecht door een meerderheid, uitbreiding van de EU naar het oosten en de hervormingen voor de Europese Monetaire Unie op het programma. Ook het asiel-, immigratie en justitiebeleid staat hoog op de Europese Agenda. Er heerst vooral grote ontevredenheid over de trage gang van uitvoering van gemeenschappelijke maatregelen. Verder staat als belangrijk punt de integratie van het Schengenakkoord in de hele EU op het programma.

lees meer

Lokaal Kabaal nr. 18, 21 juni 1996

door Jelle van Buuren

De grenzen van Europa staan onder druk, heet het. Mensensmok- kelaars sluizen asielzoekers door de gaten Europa binnen. Hoog tijd voor een harder optreden, vinden regering en parlement. Daarbij zien ze één ding over het hoofd: voor veel asielzoekers is de hulp van smokkelorganisaties pure noodzaak. De ‘Baltische connectie‘ is niet de titel van de nieuwste Ludlum maar de naam van een smokkelroute tussen de Baltische staten en Finland. Smokkel van mensen, wel te verstaan. Met bootjes wordt de zee geslecht in wat vaak de laatste etappe van een lange reis is. De Finse autoriteiten moesten ontsteld vaststellen dat hun zo vredige kustwateren plotseling het toneel van bootvluchtelingen waren geworden.

lees meer