Discussions on allowing Bulgaria and Romania to join the Schengen area of border-free travel may have been postponed until December, but the EU’s law enforcement authorities will soon start benefitting from easier access to fingerprint and vehicle registration data from the two countries as they move towards fully implementing the Prüm Decisions.

The Prüm Decisions (Council Decisions 2008/615/JHA and 2008/616/JHA, named after the town in which the original treaties were signed) mandate the exchange of DNA, fingerprint and vehicle registration data (VRD) amongst EU member states. They also permit the exchange of personal data for the prevention of terrorist offences and for joint police operations.

Last year a Statewatch analysis noted the ongoing difficulties states have had with implementing the “complex, technologically fraught and expensive” Decisions, which are ultimately intended to “overcome lengthy mutual legal assistance bureaucratic procedures by establishing a single national contact point as an electronic interface for automated information exchange.” [1]

The adoption of positive reports on Romania’s readiness to exchange fingerprints and Bulgaria’s readiness to exchange VRD shows that it may be easier for the personal data of Romanians and Bulgarians to cross the EU’s internal borders than it is for citizens of the two Black Sea countries.

On 25 March, the Working Party on Data Protection and Information Exchange (DAPIX) recommended to the Council that it permit the exchange of fingerprint data between Romanian and other EU authorities.

An “overall evaluation report on dactyloscopic [fingerprint] data exchange for Romania,” undertaken by a team from Austria, announced that “the implementation of the Prüm/dactyloscopic data-information flow, both on a legal and on a technical level, has been done up to a satisfactory level in Romania.” [2]

“All conditions are met for Romania to start the exchange of dactyloscopic data pursuant to Council Decision 2008/615/JHA,” says the report.

No date has yet been set for the next JHA Council meeting when it will have to approve the draft Decision. When it does so, Romania will become a part of the networked national systems that ease the exchange of fingerprint data amongst European law enforcement authorities.

It seems likely that at the same Council meeting, Bulgaria’s vehicle registration databases will official become part of the Prüm network.

A recent document summarises the outcome of a visit by a joint Dutch and Belgian evaluation team which concluded that “for the purposes of automated searching of vehicle registration data (VRD), Bulgaria has fully implemented the general provisions on data protection of Chapter 6 of Decision 2008/615/JHA.” [3]

Romania has been exchanging vehicle registration data with other EU member states since 2011 and both countries also exchange DNA data with a number of EU countries. Bulgaria is able to exchange DNA profiles with Slovenia, Austria, the Netherlands and France, while Romania is connected to the systems of Austria, the Netherlands, Slovenia, France, Slovakia, Latvia, Lithuania, Germany and Spain, and is conducting tests with Cyprus and Estonia.

Bulgaria is also part of the Prüm network for exchanging fingerprint data and is connected to Austria, Germany, Spain, Slovakia, Lithuania, Slovenia, the Czech Republic, France, the Netherlands, Lithuania and Cyprus.

However, it may be possible for one member state to obtain fingerprint data from another even if the two do not have a direct connection by using a state with which they both have connections as an intermediary. The extent to which this practice may or may not take place is, however, unknown.

It seems likely that the next JHA Council meeting will also authorise the exchange of Prüm data from countries other than Bulgaria and Romania. Council Decisions have been drawn up that, when agreed, will permit Sweden to exchange DNA data and Malta to exchange DNA and fingerprint data.

Previous coverage
– “Complex, technologically fraught and expensive” – the problematic implementation of the Prüm Decisions by Chris Jones, March 2012
– “Network with errors”: Europe’s emerging web of DNA databases by Eric Topfer, March 2011
– Searching for Needles in an ever expanding haystack: Cross-border DNA exchange in the wake of the Prüm Treaty by Eric Topfer, September 2008
Sources
[1] “Complex, technologically fraught and expensive” – the problematic implementation of the Prüm Decisions by Chris Jones, March 2012
[2] Presidency, “Prüm Decisions” – overall evaluation report on dactyloscopic data exchange for Romania, 25 March 2013, 7824/13; Presidency, Draft Council Decision on the launch of automated data exchange with regard to dactyloscopic data in Romania, 25 March 2013 7826/13
[3] Presidency, Draft Council Decision on the launch of automated data exchange with regard to Vehicle Registration Data (VRD) in Bulgaria, 26 March 2013, 7942/13

11.04.2013

Find this story at 11 April 2013

Home page | Statewatch News Online | In the News & News Digest | What’s New | Statewatch Journal
© Statewatch ISSN 1756-851X. Personal usage as private individuals/”fair dealing” is allowed. We also welcome links to material on our site. Usage by those working for organisations is allowed only if the organisation holds an appropriate licence from the relevant reprographic rights organisation (eg: Copyright Licensing Agency in the UK) with such usage being subject to the terms and conditions of that licence and to local copyright law.

Veel mensen maken bezwaar tegen de afname celmateriaal voor het vaststellen van hun DNA-profiel. Sinds 1 februari 2005 is dit verplicht voor mensen die veroordeeld zijn van een strafbaar feit. Artikel 2 van de Wet DNA-onderzoeken bij veroordeelden bepaalt dat iedereen die schuldig is bevonden aan een misdrijf zoals omschreven in artikel 67 lid 1 van het Wetboek van Strafvordering celmateriaal moet afstaan ten behoeve van het bepalen van een DNA-profiel.
De wet heeft één uitzonderingsregel: ‘als redelijkerwijs aannemelijk is dat het bepalen en verwerken van zijn DNA-profiel gelet op de aard van het misdrijf of de bijzondere omstandigheden waaronder het misdrijf is gepleegd niet van betekenis zal kunnen zijn voor de voorkoming, opsporing, vervolging en berechting van strafbare feiten van de veroordeelde’. In dat geval hoeft er geen DNA te worden afgestaan. Artikel 7 van de wet bepaalt dat iedereen binnen 7 dagen bezwaar aan tekenen tegen de afname van celmateriaal.

lees meer

Uit: Ravage #7 van 30 april 2004

Erik Timmerman

Het wordt binnenkort mogelijk om van iedereen die veroordeeld wordt voor een delict waar een maximumstraf van vier jaar of langer op staat, DNA af te nemen en op te slaan. Een meerderheid van het Nederlandse parlement stemde kortgeleden in met een wetsvoorstel van minister Donner (Justitie).

Tot dusver is het zo dat gedwongen afname van DNA alleen kan plaatsvinden bij verdachten van een ernstig misdrijf als moord of verkrachting. Tijdens een vooronderzoek kan dan het afgenomen DNA materiaal vergeleken worden met DNA dat gevonden is op de plaats van de misdrijf of bijvoorbeeld op het lichaam van het slachtoffer. Ook kan het vergeleken worden met DNA-profielen die zijn opgenomen in de zogenaamde ‘DNA-bank’, die op dit moment ruim 14500 profielen bevat.
Mensen kunnen daarnaast ook vrijwillig DNA afstaan, bijvoorbeeld om hun onschuld te bewijzen.

lees meer

Over de sommatie aan een linkse activiste uit Nederland om in Aken een DNA-test te ondergaan

Medio januari 2002 ontving een in Nederland wonende vrouw een aangetekende brief van het Bundeskriminalamt (BKA [Duitse federale recherche]). In opdracht van de Bundesanwaltchaft (BAW [federale Openbaar Ministerie]) werd ze “wegens verdenking van lidmaatschap van een terroristische organisatie en andere strafbare feiten [aanslagen van de `Antiimperialistischen Zelle’ – AIZ)” gesommeerd om op 31 januari 2002 op het Akense hoofdbureau van politie langs te komen, voor het afstaan van speekselmateriaal. Daarnaast werd haar in deze brief van 17 januari 2002 medegedeeld “dat in geval van niet verschijnen over gegaan zal worden tot het uitvaardigen van een aanhoudingsbevel om de maatregel ten uitvoer te kunnen brengen”. De vrouw in kwestie heeft deze sommatie niet opgevolgd. Wat het BKA, de BAW en andere beambten nu zullen verzinnen, is koffiedik kijken, maar het zou wenselijk zijn wanneer ze eindelijk hun dossiers eens zouden sluiten en het voltallige personeel met (onbetaald) vervroegd pensioen zou gaan. De geschiedenis sleept zich namelijk al enige jaren voort en het einde lijkt nog niet in zicht.

lees meer

DNA in de strijd tegen staatsvijanden

gepubliceerd in Ravage nr 10, 3 augustus 2001

door RONJA

Jongstleden januari 2001 heeft het Bundesgerichtshof (de hoogste Duitse rechtbank) het hoger beroep van één van de twee veroordeelden in het proces tegen de Antiimperialistische Zelle (AIZ) afgewezen. Op 1 september 1999 waren de aangeklaagden Bernhard Falk en Michael Steinau veroordeeld tot respectievelijk 13 en 9 jaar gevangenisstraf. Ze werden veroordeeld voor diverse pogingen tot moord in samenhang met aanslagen waarbij springstof werd gebruikt, en het voorbereiden van een aanslag. Bernhard Falk heeft gedurende het hele proces geweigerd verklaringen met betrekking tot de aanklacht af te leggen. Michael Steinau heeft zijn eigen betrokkenheid bij een aantal aanslagen toegegeven.

lees meer

Gepubliceerd in Ravage nr 7, 18 mei 2001

Eva Oling en Erik Timmerman

Registratie, DNA-onderzoek, cameratoezicht, afluisteren, inkijkoperaties, fouilleren zonder verdenking… In de strijd tegen criminaliteit en onveiligheid heeft de overheid zichzelf de laatste tijd nogal wat bevoegdheden en mogelijkheden toebedeeld. Klonk er in het verleden vanuit verschillende hoeken de nodige kritiek op dit soort ontwikkelingen (vaak met verwijzingen naar bijvoorbeeld de tweede wereldoorlog), nu blijft het akelig stil. Het beeld van de Totalitaire Staat jaagt nog maar weinig mensen schrik aan. Volgens voorstanders van meer controle komt dat omdat dit beeld achterhaald is. Criminelen zijn enger dan controle. Meer registratie, technologie en bevoegdheden zouden daarom juist in het belang zijn van de ‘goedwillende burger’. Critici wijzen er tevergeefs op dat een almachtige overheid ook bedreigend kan zijn voor de burgers die ze zegt te beschermen: ‘Ik hoop niet dat het zo ver komt, maar als er hier ooit weer een dictator aan de macht komt, dan ligt de hele infrastructuur er al’. In eerste instantie gaat dit artikel dan ook over een aantal nieuwe bevoegdheden en (technische) mogelijkheden van de overheid. Maar is de nadruk leggen op het gevaar van een totalitaire staat eigenlijk niet een wat te simpele voorstelling van zaken?

lees meer

“JE HEBT NIKS TE VERBERGEN, TOCH ?”

Erik Timmerman geplubiceerd in Ravage 288 23 juli 1999  

Politie, Justitie en politici hebben weer een nieuw wondermiddel ontdekt in de strijd tegen De Grote Boze Boef. In koor roept men, vooral de laatste maanden, om verdere verruiming van de mogelijkheden om DNA-tests te doen op verdachten. Minister Korthals van Justitie pleitte er kortgeleden voor de grens waarbij bij verdachten een DNA-test mag worden afgenomen, te verlagen van 8 naar 4 jaar En met onopgeloste zaken als die van de serieverkrachter uit Utrecht, of die van de verkrachting en moord op de zestienjarige Marianne Vaatstra uit Zwaagwesteinde lijkt dit ook niet een al te onredelijk voorstel. Toch kleven er aan het verruimen van de mogelijkheden om DNA-tests te doen en aan het opzetten van een DNA-databank wel de nodige bezwaren.

lees meer