• Buro Jansen & Janssen, gewoon inhoud!
    Jansen & Janssen is een onderzoeksburo dat politie, justitie, inlichtingendiensten, overheid in Nederland en de EU kritisch volgt. Een grond- rechten kollektief dat al 40 jaar, sinds 1984, publiceert over uitbreiding van repressieve wet- geving, publiek-private samenwerking, veiligheid in breedste zin, bevoegdheden, overheidsoptreden en andere staatsaangelegenheden.
    Buro Jansen & Janssen Postbus 10591, 1001EN Amsterdam, 020-6123202, 06-34339533, signal +31684065516, info@burojansen.nl (pgp)
    Steun Buro Jansen & Janssen. Word donateur, NL43 ASNB 0856 9868 52 of NL56 INGB 0000 6039 04 ten name van Stichting Res Publica, Postbus 11556, 1001 GN Amsterdam.
  • Publicaties

  • Migratie

  • Politieklachten

  • Terrorisme in dienst van de grootmachten

    Vertaling van het artikel “Terrorismus im Dienste der Großmächte?”
    Van Salima Mellah, uit Algeria-Watch, Infomappe 32 van September 2005

    De aanslagen in Londen in juli 2005 versterkten in Europa de vrees dat er meer bommen zouden volgen. De oplopende conflicten tussen aan de ene kant de Europese staten onderling en met de VS aan de andere kant, de steeds ingewikkelder situatie in Afghanistan, Syrië, Libanon en Irak en de meedogenloze concurrentie om de greep op de oliereserves, maken nieuwe aanslagen waarschijnlijk. In Europa en de VS wordt de grote aanscherping van de veiligheidspolitiek, het uithollen van burgerrechten, het uitkleden van rechten van immigranten en asielzoekers sinds 2001 gelegitimeerd met een beroep op terrorismebestrijding. lees meer

    Mujahedien in Bosnië

    Ten tijde van de burgeroorlog in Bosnië onderzocht de BVD, de voorloper van de AIVD, de betrokkenheid van Mujahidien bij het conflict. In januari 1996 bracht de dienst een rapport uit onder de titel ‘Mujahidien in Bosnië”. De BVD concludeerde dat ‘aansturing van de Mujahedien door anderen nooit zijn bewezen, dat de getalsterkte relatief laag was (200) en dat er in die periode geen terroristische dreiging uitging van de Mujahedien.
    Rapport: “Mujahedien in Bosnië”

    Terrorisme in dienst van de grootmachten

    Vertaling van het artikel “Terrorismus im Dienste der Großmächte?”
    Van Salima Mellah, uit Algeria-Watch, Infomappe 32 van September 2005

    De aanslagen in Londen in juli 2005 versterkten in Europa de vrees dat er meer bommen zouden volgen. De oplopende conflicten tussen aan de ene kant de Europese staten onderling en met de VS aan de andere kant, de steeds ingewikkelder situatie in Afghanistan, Syrië, Libanon en Irak en de meedogenloze concurrentie om de greep op de oliereserves, maken nieuwe aanslagen waarschijnlijk. In Europa en de VS wordt de grote aanscherping van de veiligheidspolitiek, het uithollen van burgerrechten, het uitkleden van rechten van immigranten en asielzoekers sinds 2001 gelegitimeerd met een beroep op terrorismebestrijding.

    In Frankrijk bijvoorbeeld werd de alarmfase rood afgekondigd en er wordt voortdurend gewezen op het gevaar van een bloedbad. De potentiële aanstichter is al aangewezen. Het is de Algerijnse GSPC (Groupe Salafiste pour la Prédication et le Combat), een afsplitsing van de beruchte GIA (Groupes islamiques armés), die verantwoordelijk wordt gehouden voor talloze massamoorden in Algerije in de jaren negentig. In Frankrijk zou ze sinds 1995 diverse bomaanslagen uitgevoerd hebben, die negen doden en 200 gewonden veroorzaakten. Journalisten, experts en politici voeren deze pijnlijke herinnering telkens weer op om op het huidige gevaar te wijzen. Ondanks de beklemmende verwachting van nieuwe bomaanslagen is het noodzakelijk om het hoofd koel te houden en de vraag te stellen waarop de officiële aankondigingen gebaseerd zijn en hoe steekhoudend de aangevoerde aanwijzingen met betrekking tot de mogelijke veroorzakers zijn. Vooral bij Algerijnse terreurgroepen zijn er aanwijzingen voor betrokkenheid van de Algerijnse Inlichtingendienst (DRS) en de Franse binnenlandse veiligheidsdienst bij diverse operaties van de GIA in zowel Algerije als Frankrijk

    Egypt: Suspects Sent Back Face Torture

    (Washington, May 11, 2005)—Scores of alleged Islamist militants have been sent back to Egypt, where they have faced torture and serious mistreatment, Human Rights Watch said in a report released today. The United States is among the countries that have rendered such suspects to Egypt.

    The Egyptian government has held many of the suspects in prolonged incommunicado detention. In some cases, Egypt has refused to acknowledge the whereabouts of those persons, and even the fact that they were in custody, raising concerns that some of the suspects have been forcibly “disappeared.”

    The 53-page report, “Black Hole: The Fate of Islamists Rendered to Egypt,” identifies some 60 individuals, mostly alleged Islamist militants of Egyptian origin, whom other states rendered to Egypt since 1994. The sending states have mainly been Arab and South Asian countries, but include Sweden as well as the United States.

    “Sending suspects to a country where they are likely to be tortured is strictly prohibited under international law,” said Joe Stork, deputy Middle East director at Human Rights Watch. “Egypt’s terrible record of torturing prisoners means that no country should forcibly send a suspect there.”
    Black Hole: The Fate of Islamists Rendered to Egyp

    Is Bush behind Watergate-style bugging in Europe?

    By Bruce S. Ticker
    Online Journal Contributing Writer

    March 24, 2003—”To conquer one has to take risks.”

    “His word is a bond for the next chief.”

    Saturday morning, as “coalition of the willing” troops proceeded toward Baghdad, I heard these bits of dialogue in two films I watched.

    In “Genghis Khan,” bad-guy Stephen Boyd offered the above advice to Eli Wallach, a Jewish actor portraying the Muslim Shah of Khwarazm, which is roughly what constitutes Iran in the early 13th century. A peace-making American general offered the above reassuring words (which may be imprecisely quoted) to Apache Chief Cochise in “Broken Arrow” that successive presidents will abide by treaties with the Indians.

    Did Dick Cheney and Richard Perle tell George W. Bush that he needs to take risks to conquer? Did the risks comprise violating the United Nations charter and pulling other tricks comparable to one which placed Richard Nixon on a path toward sure impeachment?

    Someone pulled a fast one that conjures up memories of and outdoes the Watergate burglary: The New York Times reported Thursday (March 20) that the European Union discovered a bugging operation directed at five of the 15-member nations in a headquarters building in Brussels.

    A statement issued by the EU said the bugging devices were uncovered in a routine sweep by the union’s security services. The EU said it discovered an “anomaly in an internal telephone line” and detected the presence of “an unknown electronic device linked to the telephone system. A small number of similar devices were found immediately afterward in other locations in the building.”

    The EU is currently investigating, but ya gotta wonder if George W. Bush and his associates might be the perpetrators.

    History and motivation make the Bushies automatic suspects.

    In the 1970s, Richard Nixon’s people broke into the Democratic National Committee’s headquarters in the Watergate complex as one of numerous dirty tricks. Nixon resigned the presidency before he could be impeached.

    Bush’s people themselves have engaged in dirty tricks since Bush first sought the presidency. If they pull stuff like that in America, why not in Europe?

    The motivation is clear enough. The countries whose offices were bugged are Germany, France, Britain, Spain and Austria. Bush could well have been spying for incriminating information to blackmail them into supporting the war.

    So far, British and Spanish leaders have joined the “coalition of the willing” while the French and Germans have been victimized by a campaign to discredit them.

    The Times story also states, “The British newspaper, the Observer, reported that the United States was conducting a spy operation against U.N. Security Council delegations as part of a campaign to win votes for a resolution backing the use of force in Iraq. The reports could not be confirmed.

    “Two years ago, the European Parliament investigated reports that an American-led global spy network dubbed Echelon spied on Europe’s business sector. American officials have not acknowledged that such a network exists and have said American agencies do not engage in industrial espionage.”

    Whoever is responsible, it is no great leap to suspect Bush’s forces as being behind this. If it is true and can be proven, the EU buggings are far more serious than the Watergate break-in and would reflect a pattern of impeachable offenses.

    These are people who are bound by treaty to operating within the authority of the United Nations. They are violating a treaty which has been respected by eight previous presidents.

    Perhaps they’re betting that nobody can believe that a good Christian family man would ever commit such outrageous crimes. Hopefully, Bush’s transgressions will catch up with him before he does much more damage.

    Afluisteren EU

     

    EU delegations’ offices bugged in Brussels HQ

    Statewatch

    Is Bush behind Watergate-style bugging in Europe?

    By Bruce S. Ticker
    Online Journal Contributing Writer

    Phone bugs set EU alarm bells ringing

    By Ambrose Evans-Pritchard in Brussels
    March 21 2003

     

    Vervagende grenzen

    Oliegiganten erkennen spionage bij milieubeweging
    Ravage # 9

    Nu Shell en BP hebben toegegeven dat ze het Britse business intelligence bureau Hakluyt hebben ingehuurd om te spioneren bij Greenpeace en de rest van de milieubeweging, komt er misschien meer duidelijk over de rol van Manfred Schlickenrieder. Begin dit jaar werd deze infiltrant ontmaskerd. We schreven hier in februari al uitgebreid over en in Engeland pikte de Sunday Times het nieuwsfeit onlangs op.
    Hakluyt is een geprivatiseerde inlichtingendienst, opgericht door voormalige agenten van MI6 om karweitjes op te knappen voor het bedrijfsleven. Nu de oliemaatschappijen Shell en BP niet langer ontkennen dat dit bureau voor hen rondsnuffelde in de milieubeweging, werd het verhaal alsnog overal overgenomen. Het ANP zette het op de telex en ook in Duitsland, waar het destijds was blijven steken bij het linkse dagblad de Taz, namen meer kranten het bericht op. In Engeland worden kamervragen gesteld over de vervagende grenzen tussen inlichtingendiensten en de belangen van het bedrijfsleven.
    De zaak kwam aan het rollen door de ontmaskering van Manfred Schlickenrieder. De Zwitserse actiegroep Revolutionaire Aufbau publiceerde in december vorig jaar een grote hoeveelheid buitgemaakte documenten op internet Daaruit bleek onomstotelijk dat deze Schlickenrieder voor Hakluyt werkte – en naar alle waarschijnlijkheid voor verschillende Duitse inlichtingendiensten.
    Manfred Schlickenrieder (54) bleek een infiltrant te zijn, die al sinds het begin van de jaren tachtig alles wat zich links en revolutionair noemde bespioneerde. Door zijn vele contacten in linkse kringen en zijn cover als documentairemaker was Schlickenrieder voor Hakluyt de perfecte persoon om de milieubeweging te onderzoeken. Een filmproductie over Shell diende als dekmantel. lees meer

    GERMAN SPY RISKED LIFE TO PENETRATE IRISH TERROR GROUP
    AN OPERATION mounted by German intelligence officers to deal a crippling blow to Irish terrorism can be disclosed by The Times today.
    A German agent who was apparently working closely with the British intelligence service MI5 risked his life to infiltrate the Irish National Liberation Army and lure its then chief of staff, Hugh Torney, to Germany to buy Semtex explosive to make bombs. The chance to cut off the INLA’s European arms pipeline and place its leader behind bars was, however, squandered when German police set the terrorist free.

    lees meer

    De mol: of codenaam Camus

    De Groene Amsterdammer,

    Januari 2001 werd de linkse Duitse filmer Manfred Schlickenrieder na twintig jaar ontmaskerd als spion van inlichtingendiensten. Ook in Nederland was hij actief, bijvoorbeeld om acties tegen Shell in de gaten te houden. Dat onderzoek werd betaald door de Londense firma Hackluyt, een consortium van voormalige agenten van MI6. lees meer

    Groene Krijgers,

    Ravage # 2

    Een rare snijboon. Dat dacht lrene Bloemink toen ze in mei 1996 Manfred Schliekenrieder op bezoek kreeg. Zij werkte toen bij de buitenland-afdeling van Milieudefensie en had goede kontakten in Nigeria. Hij wilde van alles weten over de lopende akties tegen Shell, vanwege milieuvervuiling en mensenrechtenkwesties. ‘Veel heb ik hem niet verteld’, zegt Irene Bloemink nu, ‘Ik kreeg zoveel journalisten over de vloer die hun informatie via mij kregen, ook Duitse en Engelse. Schlickenrieder vroeg niet echt door, dus kreeg hij niet veel te horen.’
    En buiten dat: wat valt er in te brengen tegen iemand die onderzoek doet naar de praktijken van Shell in Nigeria om er een kritische film over te maken? lees meer

    Wat waren wij eigenlijk voor mensen?

    Geheim agent ontmaskerd
    Ravage # 2

    Manfred Schlickenrieder was de grote man van Gruppe 2, een ‘archief voor de linkse beweging’. Onlangs werd onthuld dat zijn video- en documentatiecentrum diende als front voor een inlichtingennetwerk. Met behulp van Duitse en Italiaanse inlichtingendiensten hield Schlickenrieder sinds begin jaren tachtig radicale linkse groepen in Europa in de gaten. lees meer

    Adjournment of the Marini trial

    Wednesday February 23
    Below is a rough translation of a summary that I got from the CDA web site (Comittee for the Defense of
    Anarchists) at .
    Marini sums up his case against 53 anarchists for armed band and subversive assotiation. The defense will present its case the 4th to 7th of March. There a few phrases I left in Italian and other parts that are rough (Maybe one of you Italians could help?). The Italian version is at: www.ecn.org/26feb00/marini.html

    The address by the prosecutor is finally over and with it we have the request for the sentences. Marini first concluded this address by talking about the Milano incident, then he spoke of the general activities of the organization, its political personality, of the danger of anarchist ideas (of these anarchists) then he gave the list of requested sentences.

    lees meer

    Zuid-Afrikaanse geheimen – uitgebreide versie

    Verkort gepubliceerd in de Groene Amsterdammer, november 1997

    door Eveline Lubbers

    Brian John Davey woont in Den Haag en werkt voor het OPCW, de Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens. Hij is een veelgevraagd spreker op internationale congressen. En hij is Zuid-Afrikaan. Onder de apartheid hield hij zich ook met chemische wapens bezig. Maar hoe? En heeft hij zijn huidige werkgever alles over vroeger verteld?

    ‘De wortel van al het kwaad’ heeft de openbare aanklager hem genoemd. Dr. Wouter Basson heeft die bijnaam niet zomaar. Zijn afdeling bij het Zuid Afrikaanse leger produceerde t-shirts doordrenkt met een gif dat via de huid in de bloedbaan terechtkwam, en zodoende op den duur dodelijke hartafwijkingen veroorzaakte. Hij verzon pillen die onvruchtbaarheid tot gevolg hadden. Hij wou blikjes met vergiftigd bier verspreiden, en mantrax-pillen om de jeugd in de townships aan de drugs te helpen – om chaos te creëeren en zo de onderhandelingen ondermijnen die een einde moesten maken aan de apartheid.
    Het Roodeplaats Onderzoekslaboratorium legde zich toe op het kweken van vechthonden, een kruising tussen een Duitse herder met een wolf speciaal geïmporteerd uit het Oeral-gebergte. Voor de noodzakelijke hardheid werden bloedhonden aan het fokprogramma toegevoegd. Resultaat: een monster dat door drie man in bedwang gehouden moest worden, met een beet die niet loslaat en een hekel aan de menselijke soort.

    lees meer

    Zuid-Afrikaanse geheimen – korte versie

    Uit: De Groene Amsterdammer, november 1997

    door Eveline Lubbers

    Brian John Davey woont in Den Haag en werkt voor het OPCW, de Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens. Hij is een veelgevraagd spreker op internationale congressen. En hij is Zuid-Afrikaan. Onder de apartheid hield hij zich ook met chemische wapens bezig. Maar hoe? En heeft hij zijn huidige werkgever alles over vroeger verteld?

    ‘DE WORTEL VAN al het kwaad’, heeft de openbare aanklager hem genoemd. Dr. Wouter Basson heeft die bijnaam niet zomaar. Zijn afdeling bij het Zuid-Afrikaanse leger produceerde t-shirts doordrenkt met vergif dat op den duur dodelijke hartafwijkingen veroorzaakte. Hij verzon pillen die onvruchtbaarheid tot gevolg hadden. Hij had het plan blikjes met vergiftigd bier te verspreiden, en mantraxpillen om de jeugd in de townships aan de drugs te helpen.
    Als hoofd van de 7th Medical Division was dr. Basson intensief betrokken bij de productie van chemische en biologische wapens. Hij had de leiding over de geheime operatie, Project Coast, die deze technologie voor Zuid-Afrika op westers niveau moest brengen. Een netwerk van front-stores en nepbedrijven zorgde voor de nodige financiering en toelevering.
    Begin jaren negentig concludeerde het Steyn Committee dat de Zuid-Afrikaanse autoriteiten betrokken zijn geweest bij destabiliseringscampagnes, ook na afschaffing van de apartheid. Het Steyn-rapport noemt Basson als de belangrijkste man van Zuid- Afrika’s CBW (Chemical and Biological Warfare)-programma. De 7th Medical Division voorzag moordenaars van militaire hit squads van vergif en was betrokken bij een chemische aanval op Frelimo-troepen in Mozambique, eind jaren tachtig.
    De conclusies van het Steyn Rapport lekten begin dit jaar uit en veroorzaakten grote commotie in Zuid Afrika. Niet alleen omdat het Rapport jarenlang geheim is gehouden. Naar nu bleek heeft de toenmalige regering bovendien het advies om hooggeplaatste politiemensen en legerleiders uit hun functie te ontheffen, naast zich neergelegd. Mandela was ook in de jaren daarna weinig doortastend.

    lees meer

    Zuidafrikaanse huurlingen op oorlogspad

    Moderne makelaars in oorlog en vrede

    Uit: Zin nr.2, zomer 1997

    door Eveline Lubbers

    Een stoffig dorp onder de hete middagzon, ergens in Midden Afrika. Een open Landrover hobbelt over de nauwelijks verharde weg naar het marktplein. Mensen gluren vanuit hun hutten naar de blanke en zwarte soldaten achter op de auto. Een paar kinderen rennen er joelend achteraan. De stilte is doorbroken, de roep zwelt aan: ‘South Africa!, South Africa!’ Mensen drommen rond de auto die tot stilstand komt. Kinderen piepen naar voren om hun helden aan te raken, mannen zwaaien met hun armen, vrouwen beginnen te dansen. De soldaten, veteranen van de oorlog in Angola en Namibië, eens de voorhoede van het apartheidsregime, weten niet goed hoe te reageren. ‘Dit gebeurt elke keer als we hier komen’, mompelt een van hen, ‘Ze vinden ons echt aardig.’

    lees meer

    << oudere artikelen  nieuwere artikelen >>