Op 9 april 2002 advocaat Lynne Stewart is thuis gearresteerd. Zij is de eerste advocaat in de Verenigde Staten die wordt beschuldigd van het ondersteunen van terrorisme en het overtreden van de speciale beperkingen (Special Administrative Measures) die de Amerikaanse instantie die over de gevangenissen gaat heeft opgelegd aan Omar Abdel-Rahman.

Joost de Haas schrijft de volgende dag in de Telegraaf onder de kop ‘Justitie VS spoort terreurcomplot op’ dat Stewart de Egyptenaar Omar Abdel-Rahman zou hebben geholpen bij het doorgeven van opdrachten aan zijn volgelingen in de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en Egypte. Wat het ‘terreurcomplot’ precies inhoudt wordt nooit duidelijk. De storm van artikeltjes over de steun van Lynne Stewart aan terroristen luwt de volgende dag al weer. De overheid roept ‘terreurcomplot’, de kranten schrijven het over en daarmee is de kous af, berichtgeving in de 21ste eeuw.

Wat ligt er in essentie aan de basis van de zaak tegen Lynne Stewart die binnen zowel rechts als links Amerika een verhitte discussie heeft losgemaakt?
Is het de doorgeschoten oorlog tegen het terrorisme die ertoe heeft geleid dat ten eerste alle gespreken tussen Stewart en Abdel-Rahman werden afgeluisterd? Gesprekken tussen een advocaat en een cliënt zijn ook in Nederland een gevoelig punt. Als die gesprekken niet meer kunnen plaatsvinden zonder het luisterend oor van de staat waar is dan nog de eerlijke rechtsgang, is vaak het argument.

Op 31 januari 2007 debatteerde het Europees Parlement over de het doorgeven van bankgegevens van SWIFT aan de VS. In juni 2006 werd bekend dat SWIFT op verzoek van de VS bulk data doorgaf over internationale financiële transacties. Eind 2006 concludeerden zowel de Belgische Privacycommissie als de privacywaakhond van de Europese Unie dat de datatransfer naar de VS onvoldoende waarborgen voor de privacy van klanten geeft. Bovendien sprak men de angst uit dat er mogelijk misbruik van de gegevens wordt gemaakt voor economische spionage. De harde conclusies in Europa hebben in Nederland nog niet geleid tot harde actie. Het College Bescherming Persoonsgegevens bevraagt de financiële instellingen naar hun werkwijze. De Nederlandse bank verwijst slechts naar gedateerde kamerantwoorden uit september 2006 door minster Zalm.

María Gomez, lid van de socialistische fractie in het Europese parlement, tevens lid van de commissie van het parlement die de betrokkenheid van Europese staten bij de geheime CIA vluchten tracht uit te zoeken (TDIP), heeft de Portugese overheid het mes op de keel gezet. Door haar doorzettingsvermogen zijn nu allerlei gegevens boven tafel gekregen die erg onwelkom zijn voor de autoriteiten in Lissabon.

Mullah Krekar, Najmuddin Faraj Ahmad, lijkt er niet genoeg van te krijgen de grenzen van de Westerse democratische rechtstaat op te zoeken. Tijdens het Deense cartoon-drama zei hij in de media ‘de oorlog is begonnen’ terwijl allerlei andere moslim-leiders verdraagzaamheid predikten. In juni 2006 zei hij in een Koerdische krant dat Osama Bin Laden een goede moslim is. De vraag is of het spel nu uit is nadat een Noors hof van beroep in november 2006 heeft bepaald dat Krekar uitgeleverd kan worden aan Irak.

Eind september werd duidelijk dat de Italiaanse justitie onderzoek doet naar een afluister schandaal waarbij medewerkers van Telecom Italia bij betrokken zijn. Het bedrijf luisterde tienduizenden Italianen af waaronder mensen uit het bedrijfsleven, de politiek, theaterwereld, advocatuur en de sport. Door het afluisternetwerk dat naar alle waarschijnlijk vanaf 1997 heeft gefunctioneerd zijn de persoonlijke gegevens van tienduizenden gebruikers van Telecom Italia misbruikt. Telecom Italia is ook sinds 1997 geprivatiseerd. Bij het afluisterschandaal gaat het om niet alleen telefoongegevens, maar ook e-mail verkeer, bank gegevens en andere gegevens over het privé leven van mensen. lees meer

Wist Barroso er al van?

Op 28 september 2006 werd Sofiane Laib ontvoerd uit een gevangenis in Portugal waarschijnlijk via Madrid op weg naar Algerije. De Algerijn zat een gevangenisstraf uit van drieëneenhalf jaar voor fraude met telefoonkaarten en andere strafbare feiten gerelateerd aan georganiseerde criminaliteit. Laib dreigde te worden uitgezet naar Algerije maar de rechtbank in Lissabon had de uitzetting opgeschort. De ontvoering was uitgevoerd door de Portugese Serviços de Estrangeiros e Fronteiras (SEF) in samenwerking met de gevangenis autoriteiten. Waar Laib op dit moment verblijft is onduidelijk. De SEF zegt dat zij een administratieve uitzetting hebben uitgevoerd en dat Laib in Algerije is. Familie zegt nog dat hij hen vanuit een telefooncel in Madrid gebeld heeft.
Op 30 april 2004 is Sofiane Laib verhoord door drie agenten van de FBI, een openbare aanklager uit Virginia (Verenigde Staten) en een Portugese openbare aanklager. De advocaat van dhr. Laib mocht bij het gesprek niet aanwezig zijn. Het bijzondere aan de zaak is dat hoewel hij niet verdacht werd van terroristische misdrijven hij wel in de gevangenis en in de rechtbank behandeld werd als een verdachte van terroristische misdrijven. Ook zijn familie in Algerij, vader en broers, zijn door de Algerijnse autoriteiten verhoord en worden in de gaten gehouden door de Algerijnse geheime dienst. Ook de advocaat van Laib, Florinda Baptista is twee keer ontboden op de Algerijnse ambassade om over de banden tussen Laib en Al Aqida te praten.

lees meer

Eind september werd duidelijk dat de Italiaanse justitie onderzoek doet naar een afluister schandaal waarbij medewerkers van Telecom Italia bij betrokken zijn. Het bedrijf luisterde tienduizenden Italianen af waaronder mensen uit het bedrijfsleven, de politiek, theaterwereld, advocatuur en de sport. Door het afluisternetwerk dat naar alle waarschijnlijk vanaf 1997 heeft gefunctioneerd zijn de persoonlijke gegevens van tienduizenden gebruikers van Telecom Italia misbruikt. Telecom Italia is ook sinds 1997 geprivatiseerd. Bij het afluisterschandaal gaat het om niet alleen telefoongegevens, maar ook e-mail verkeer, bank gegevens en andere gegevens over het privé leven van mensen.

In onze nieuwsbrief van maart 2006 schreven over het wetsvoorstel dat de Wet op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten dusdanig wil wijzigen dat er voor bestuursorganen, financiële dienstverleners en vervoerders een verplichting komt om gegevens af te staan aan de inlichtingendiensten indien zij daarom vragen. Momenteel is die plicht er alleen in de communicatiesector. Een tweede belangrijke wijziging is de mogelijk om gegevens in bulk op te vragen. Het doel van deze gegevensverzameling wordt uiteindelijk ook expliciet in de wet opgenomen: datamining. Aan de hand van profielen wordt gezocht naar mogelijke terroristen. Laatste belangrijke wijziging is het geven van bevoegdheid tot verstoring aan medewerkers van de diensten zelf. Deze bevoegdheid ligt nu bij infiltranten, diw erken voor de dienst. lees meer

In de Nederlandse media is terecht enige aandacht besteed aan het nieuwe boek van Ron Suskind dat in het Nederlands vertaald de ‘een procent doctrine’ heet. Het is natuurlijk onthutsend dat er in democratische politieke partijen en democratisch gekozen regeringen mensen zitten die geen enkel bezwaar hebben tegen het arresteren, opsluiten, eventueel veroordelen van onschuldige mensen. Suskind maakt duidelijk dat dit denken structureel te noemen is en daarmee nog gevaarlijker. In Nederland kennen we ook mensen die vergelijkbare standpunt innemen, waarvan Maxime Verhagen, fractieleider van de CDA, de meest bekende is.
lees meer

Enkele korte berichten en links naar artikelen met betrekking tot ‘terrorismebestrijding’ in Duitsland, CIA vluchten in Duitsland en Italië en algemeen. lees meer

Europol wil graag ook meedoen in het veld van de terrorisme bestrijders. Daartoe is er kort na de aanslagen van 11 september 2001 een overeenkomst gesloten met de VS over de uitwisseling van informatie en inlichtingen met Amerikaanse diensten. Op 20 december 2002 is er op deze overeenkomst een aanvulling gekomen. In de aanvullende overeenkomst was opgenomen dat de samenwerking na twee jaar geëvalueerd diende te worden. Hier bij gevoegd is het evaluatie rapport. Uit het rapport valt op te maken dat de bilaterale samenwerking tussen diverse Europese landen waaronder Nederland en Amerikaanse inlichtingendiensten nog steeds veruit vaker worden gebruikt dan de contacten met Europol. Of dit werkelijk zo is echter weer de vraag want in het rapport wordt tevens vermeld dat de Amerikanen niet van alle diensten bijhouden wie met Europol contact hebben. Het kan dus best zo zijn dat Europol ondertussen via de Amerikaanse contacten een steeds grotere speler binnen terrorisme bestrijding is geworden.
lees meer

In de Nederlandse media is terecht enige aandacht besteed aan het nieuwe boek van Ron Suskind dat in het Nederlands vertaald de ‘een procent doctrine’ heet. Het is natuurlijk onthutsend dat er in democratische politieke partijen en democratisch gekozen regeringen mensen zitten die geen enkel bezwaar hebben tegen het arresteren, opsluiten, eventueel veroordelen van onschuldige mensen. Suskind maakt duidelijk dat dit denken structureel te noemen is en daarmee nog gevaarlijker. In Nederland kennen we ook mensen die vergelijkbare standpunt innemen, waarvan Maxime Verhagen, fractieleider van de CDA, de meest bekende is.

Enkele korte berichten en links naar artikelen met betrekking tot ‘terrorismebestrijding’ in Duitsland, CIA vluchten in Duitsland en Italië en algemeen.
* In Duitsland worden al heel wat jaren wetenschappers en journalisten afgeluisterd en geobserveerd.
* op 4 juni 2006 is een hoge ambtenaar van de Italiaanse militaire geheime dienst (SISMI) gearresteerd

De Belgische krant De Morgen bericht in februari 2006 over de inzage in een onderzoek naar infiltratie van de Belgische inlichtingendiensten in de CCC. Cellules Communistes Combattantes (CCC) (Strijdende Communistische Cellen) pleegde in 1984 en 1985 veertien aanslagen in België. Bij de aanslagen kwamen twee brandweerlieden om en raakten 28 mensen gewond. Eind 1985 werden de vier belangrijkste leden opgepakt. Zij werden veroordeeld en kwamen in 2000 en 2003 vrij. De CCC opereerde in de zelfde tijd als de Bende van Nijvel en de Westland New Post.
De CCC werd ondersteund door het collectief Ligne Rouge dat ook steun verleende aan RAF gevangenen. De ‘leider’ van de CCC Pierre Carette stond aanvankelijk aan het hoofd van de Ligne Rouge, maar verdween in de clandestiniteit op het moment van zijn lidmaatschap van de CCC. Zijn plek werd ingenomen door Christopher Vercauteren die werd ondersteund door Maurice Appelmans. Deze laatste man wordt in het onderzoek dat De Morgen heeft ingezien aangemerkt als informant van de Staatsveiligheid, de Belgische inlichtingendienst.
Maurice Appelmans zou op de loonlijst hebben gestaan van de dienst en vanaf het prille begin van de CCC direct in contact te hebben gestaan van Pierre Carette en de andere leden van de CCC. Het onderzoek dat De Morgen heeft ingezien is van de hand van CVP magistraat Edwig Steppé uit Brussel. Dit onderzoek werd van hogerhand, van de zijde van de Brusselse procureur-generaal André van Oudenhove, in 1994 beëindigd.
artikel uit De Morgen ‘Er zat een mol in de CCC’