In Nieuw Zeeland zijn diverse actiegroepen geïnfiltreerd door mensen die voor een commercieel inlichtingen bedrijf werkten. Het gaat om de Save Happy Valley groep, de Wellington Animal Rights Network en de Peace Action Wellington. Save Happy Valley is een actiegroep door middel van actiekampen, blokkades, picketlines en andere geweldloze acties tegen de aanleg van een kolenmijn in Happy Valley 25 kilometer ten noord oosten van Westport, Nieuw Zeeland protesteert. De mijn is een project van Solid Energy, het staatsmijnbouwbedrijf, het grootste mijnbouwbedrijf in Nieuw Zeeland dat vooral kolen delft voor de export naar China, India en Japan. De Wellington Animal Rights Network is een netwerk van dierenrechten activisten die protesteren tegen de bio-industrie, bont productie en ander dierenleed in Wellington. Een van de bedrijven die regelmatig op de korrel wordt genomen is het bedrijf NZ Biotech Industry, dat biotechnologie in Nieuw Zeeland promoot. Peace Action Wellington is een vredesactiegroep in de stad Wellington.
Terroristische aanslagen zeggen vaak meer over inlichtingen,- en veiligheidsdiensten, de politiek en de media dan over de terroristen zelf. De ‘spin’ die volgt op een aanslag of een mislukte aanslag plaatst de daad in een bepaald politiek kader. Zo ook na de recente ‘mislukte aanslagen in London en Glasgow. Het NRC kopte op 30 juni “Londen ontsnapt aan bloedige aanslag ‘Een ernstige en blijvende’ dreiging”. Maar, pas als de mist is opgetrokken en de aandacht is verslapt, komen de kale feiten aan het licht, zo blijkt uit onderzoek naar eerdere aanslagen in London, Madrid en Parijs. De feiten over die aanslagen zijn verontrustend en zouden moeten leiden tot een kritische blik en een dosis scepsis van de media ten opzichte van de door de overheid gepresenteerde feiten. lees meer
Terroristische aanslagen zeggen vaak meer over inlichtingen,- en veiligheidsdiensten, de politiek en de media dan over de terroristen zelf. De ‘spin’ die volgt op een aanslag of een mislukte aanslag plaatst de daad in een bepaald politiek kader. Zo ook na de recente ‘mislukte aanslagen in London en Glasgow. Het NRC kopte op 30 juni “Londen ontsnapt aan bloedige aanslag ‘Een ernstige en blijvende’ dreiging”. Maar, pas als de mist is opgetrokken en de aandacht is verslapt, komen de kale feiten aan het licht, zo blijkt uit onderzoek naar eerdere aanslagen in London, Madrid en Parijs. De feiten over die aanslagen zijn verontrustend en zouden moeten leiden tot een kritische blik en een dosis scepsis van de media ten opzichte van de door de overheid gepresenteerde feiten.
Zes jaar gelden, in de zomer van 2001, ontstonden in Genua tijdens de G8 hevige rellen. Op 20 juli 2001 werd een demonstrant, Carlo Giuliani, doodgeschoten door de Italiaanse politie en in de nacht van 21 op 22 juli werden 93 activisten in de Diaz school (Genua) tijdens orgie van geweld door de politie mishandeld. De Diaz school was een alternatief mediacentrum en fungeerde als slaapplek voor activisten. De politie gaf als reden voor de inval het feit dat ze vanuit de school bekogeld zouden zijn en dat er informatie was dat er molotov cocktails in de school aanwezig waren.
http://www.nadir.org/nadir/initiativ/agp/free/genova/pics4a.htm en http://www.nadir.org/nadir/initiativ/agp/free/genova/reports.htm#eyewitness
In het artikel ‘Telecom Italia, afluisteren, voetbal en CIA vluchten’ verschenen in Observant 43 op 7 november 2006 wordt het verhaal van de ontvoering van Nasar Osama Mustafa Hassan of Hassan Mustafa Osama Nasr beter bekent als Abu Omar opgetekend. In het artikel wordt aangegeven dat de Italiaanse justitie 35 mensen verdenkt van betrokkenheid bij de ontvoering waarvan er 26 de Amerikaanse nationaliteit hebben. In juni 2005 was nog een arrestatiebevel uitgevaardigd door de onderzoeksrechter Chiara Nobili uit Milaan ten aanzien van 13 agenten van de CIA. lees meer
De hardliners in het islamdebat lijken vergeten te zijn dat de wereld complexer in elkaar zit en niet lijkt op de wereld van films als the lord of the rings. Goed en slecht zijn diffuser dan ‘goeden’ plegen te proclameren. De zaak van Jamil al-Banna, een 55 jarige Jordaanse vluchteling in het Verenigd Koninkrijk, onderstreept de diffuse werkelijkheid van terrorismebestrijding. Zonder bewijs worden mensen opgepakt, gemarteld en jaren vastgehouden. Nu is het te simpel om te zeggen dat Osama Bin Laden gewonnen heeft, zoals sommige tegenstanders van anti terrorisme maatregelen beweren. Nee, de zaak van al-Banna toont iets anders aan. De ‘ander’, hij of zij die niet tot ‘onze’ groep behoort, is potentieel verdacht. Na verdenking volgt straf, waarbij een inhoudelijke toetsing wordt weggelaten of marginaal wordt uitgevoerd. lees meer
Zes jaar gelden, in de zomer van 2001, ontstonden in Genua tijdens de G8 hevige rellen. Op 20 juli 2001 werd een demonstrant, Carlo Giuliani, doodgeschoten door de Italiaanse politie en in de nacht van 21 op 22 juli werden 93 activisten in de Diaz school (Genua) tijdens orgie van geweld door de politie mishandeld. De Diaz school was een alternatief mediacentrum en fungeerde als slaapplek voor activisten. De politie gaf als reden voor de inval het feit dat ze vanuit de school bekogeld zouden zijn en dat er informatie was dat er molotov cocktails in de school aanwezig waren.
Onderzoeksrechters in Italië zetten hun tanden in onwettige praktijken van geheime diensten
In het artikel ‘Telecom Italia, afluisteren, voetbal en CIA vluchten’ verschenen in Observant 43 op 7 november 2006 wordt het verhaal van de ontvoering van Nasar Osama Mustafa Hassan of Hassan Mustafa Osama Nasr beter bekent als Abu Omar opgetekend. In het artikel wordt aangegeven dat de Italiaanse justitie 35 mensen verdenkt van betrokkenheid bij de ontvoering waarvan er 26 de Amerikaanse nationaliteit hebben. In juni 2005 was nog een arrestatiebevel uitgevaardigd door de onderzoeksrechter Chiara Nobili uit Milaan ten aanzien van 13 agenten van de CIA.
De hardliners in het islamdebat lijken vergeten te zijn dat de wereld complexer in elkaar zit en niet lijkt op de wereld van films als the lord of the rings. Goed en slecht zijn diffuser dan ‘goeden’ plegen te proclameren. De zaak van Jamil al-Banna, een 55 jarige Jordaanse vluchteling in het Verenigd Koninkrijk, onderstreept de diffuse werkelijkheid van terrorismebestrijding. Zonder bewijs worden mensen opgepakt, gemarteld en jaren vastgehouden. Nu is het te simpel om te zeggen dat Osama Bin Laden gewonnen heeft, zoals sommige tegenstanders van anti terrorisme maatregelen beweren. Nee, de zaak van al-Banna toont iets anders aan. De ‘ander’, hij of zij die niet tot ‘onze’ groep behoort, is potentieel verdacht. Na verdenking volgt straf, waarbij een inhoudelijke toetsing wordt weggelaten of marginaal wordt uitgevoerd.
Op 9 april 2002 advocaat Lynne Stewart is thuis gearresteerd. Zij is de eerste advocaat in de Verenigde Staten die wordt beschuldigd van het ondersteunen van terrorisme en het overtreden van de speciale beperkingen (Special Administrative Measures) die de Amerikaanse instantie die over de gevangenissen gaat heeft opgelegd aan Omar Abdel-Rahman.
Joost de Haas schrijft de volgende dag in de Telegraaf onder de kop ‘Justitie VS spoort terreurcomplot op’ dat Stewart de Egyptenaar Omar Abdel-Rahman zou hebben geholpen bij het doorgeven van opdrachten aan zijn volgelingen in de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en Egypte. Wat het ‘terreurcomplot’ precies inhoudt wordt nooit duidelijk. De storm van artikeltjes over de steun van Lynne Stewart aan terroristen luwt de volgende dag al weer. De overheid roept ‘terreurcomplot’, de kranten schrijven het over en daarmee is de kous af, berichtgeving in de 21ste eeuw.
lees meer
Wat ligt er in essentie aan de basis van de zaak tegen Lynne Stewart die binnen zowel rechts als links Amerika een verhitte discussie heeft losgemaakt?
Is het de doorgeschoten oorlog tegen het terrorisme die ertoe heeft geleid dat ten eerste alle gespreken tussen Stewart en Abdel-Rahman werden afgeluisterd? Gesprekken tussen een advocaat en een cliënt zijn ook in Nederland een gevoelig punt. Als die gesprekken niet meer kunnen plaatsvinden zonder het luisterend oor van de staat waar is dan nog de eerlijke rechtsgang, is vaak het argument.
lees meer
Op 31 januari 2007 debatteerde het Europees Parlement over de het doorgeven van bankgegevens van SWIFT aan de VS. In juni 2006 werd bekend dat SWIFT op verzoek van de VS bulk data doorgaf over internationale financiële transacties. Eind 2006 concludeerden zowel de Belgische Privacycommissie als de privacywaakhond van de Europese Unie dat de datatransfer naar de VS onvoldoende waarborgen voor de privacy van klanten geeft. Bovendien sprak men de angst uit dat er mogelijk misbruik van de gegevens wordt gemaakt voor economische spionage. De harde conclusies in Europa hebben in Nederland nog niet geleid tot harde actie. Het College Bescherming Persoonsgegevens bevraagt de financiële instellingen naar hun werkwijze. De Nederlandse bank verwijst slechts naar gedateerde kamerantwoorden uit september 2006 door minster Zalm.
lees meer
Ana Maria Gomes, lid van de socialistische fractie in het Europese parlement, tevens lid van de commissie van het parlement die de betrokkenheid van Europese staten bij de geheime CIA vluchten tracht uit te zoeken (TDIP), heeft de Portugese overheid het mes op de keel gezet. Door haar doorzettingsvermogen zijn nu allerlei gegevens boven tafel gekregen die erg onwelkom zijn voor de autoriteiten in Lissabon. lees meer
Mullah Krekar, Najmuddin Faraj Ahmad, lijkt er niet genoeg van te krijgen de grenzen van de Westerse democratische rechtstaat op te zoeken. Tijdens het Deense cartoon-drama zei hij in de media ‘de oorlog is begonnen’ terwijl allerlei andere moslim-leiders verdraagzaamheid predikten. In juni 2006 zei hij in een Koerdische krant dat Osama Bin Laden een goede moslim is. De vraag is of het spel nu uit is nadat een Noors hof van beroep in november 2006 heeft bepaald dat Krekar uitgeleverd kan worden aan Irak. lees meer
De Europese Unie integreert haar veiligheidsbeleid tot een uniform beleid voor evenementen van politieke, sociale, culturele en sportieve aard. Kort door de bocht komt het er op neer dat de EU al deze evenementen ziet als een mogelijk terroristisch doelwit. Daartoe worden de veiligheidshandboeken voor politieke bijeenkomsten zoals bijeenkomsten van de Europese Unie geïntegreerd met handboeken die betrekking hebben op grote sportevenementen als de Olympische Spelen in Griekenland en het voetbal-handboek. lees meer