Eerder dit jaar werd activist Harold benaderd door een medewerker van de AIVD. Die wilde van hem weten of hij bereid was informant te worden, een ‘nieuwe’ strategie van de geheime dienst.
“Binnen de organisatie hebben we besloten minder te infiltreren, maar meer mensen te werven die ons kunnen vertellen wat mensen en organisaties van plan zijn. We willen iedere twee of drie maanden een gesprek voeren met deze geworven mensen. We noemen ze informanten. Dat is ons nieuwe beleid.”
Thijs de Hond is echt, of zijn pasje van het ministerie van Binnenlandse Zaken en de AIVD lijken echt. Hij zei ook echt dat de AIVD minder wil infiltreren en meer wil benaderen, wees dus gewaarschuwd. Dat je er niets over mag zeggen, is bekend. Harold werd op het hart gedrukt niemand over hun ontmoeting in te lichten. Het woord ‘geheim’ van de geheime dienst is per slot ook erg mysterieus.
Op de stoep
Harold werd eind september dit jaar op zijn mobiel gebeld. Aan de andere kant van de lijn klonk een vlotte stem die meldde dat de beller Thijs de Hond was van het ministerie van Binnenlandse Zaken. Nu is het bijzonder als een ambtenaar uit Den Haag plotseling belt om te zeggen dat hij een gesprek met je wil. Al helemaal als blijkt dat die ambtenaar in zijn auto om de hoek van je woning staat.
De Hond had zich blijkbaar goed voorbereid. Een slimme ambtenaar die niet alleen het mobiele nummer van Harold wist, maar tevens diens adres. Ook een vreemde ambtenaar, want De Hond wilde niet bij Harold thuis afspreken, waar anderen bij zouden zijn. Het moest wel geheimzinnig blijven. Harold begreep meteen dat De Hond werkzaam was voor de AIVD. Harold stemde toe om de ambtenaar van de AIVD bij een café op de hoek te ontmoeten.
Thijs de Hond oogde tussen de 30 en 40 jaar, droeg kort donker haar, een spijkerbroek en t-shirt. De Hond is duidelijk een carrièreman en neemt zijn rol als geheim agent serieus. Tijdens het gesprek met Harold zette hij zijn zonnebril niet af en had die ochtend ruim een uur voor de spiegel doorgebracht. Hij wist te melden wie Harold’s vrienden zijn, was bekend met zijn naam, adres, telefoonnummers, burgerlijke staat en het café gaf hij zelf aan als ontmoetingsplek.
Om achter de privégegevens te komen had De Hond in elk geval het afgeschermde gedeelte van Harold’s Facebook en Hyves pagina’s bekeken. De buurt was al door De Hond verkend. Hij had al eerder voor de deur gestaan, maar toen bleek Harold niet thuis te zijn. Zijn missie die dag was om Harold de nieuwe aanpak van de AIVD toe te lichten.
Verder wilde De Hond graag praten over de actiegroepen Respect voor Dieren en de Anti Dierproeven Coalitie, maar ook over de Antifascistische Aktie en, oh ja, de Animal Rights Gathering van 2007 natuurlijk, een internationale bijeenkomst van dierenrechtenactivisten die dat jaar in het Friese Appelscha plaatsvond en tot slot de Vegan Streaker.
‘Rare ontmoeting’
Het gehele gesprek tijdens de korte wandeling rond het café verliep op een luchtige manier, alsof het een alledaagse bezigheid was om in iemands privéleven te neuzen. De Hond had het echter goed voor met Harold. Hij begreep zijn standpunten over dierenrechten en wilde alleen maar informatie over mensen die op een verkeerde manier met dierenrechten bezig zijn. Daarvoor had hij allerlei namen verzameld en wilde graag weten hoe de organisaties functioneren, wie met wie actief is en dingen doen.
Zoveel leek de aanpak van de geheime dienst niet te zijn veranderd. De benadering van Harold door de snelle Thijs de Hond bleek niet zoveel anders te verlopen dan eerdere benaderingen dit jaar en voorafgaande jaren.
Harold heeft aangehoord wat de agent te melden en te vragen had en vervolgens het aanbod voor twee of drie maandelijkse gesprekken afgewezen. Harold kwalificeerde het gesprek als ‘een rare ontmoeting’. De nieuwe benadering van de AIVD is even mysterieus en geheimzinnig als altijd. Wat er nieuw is aan de zoveelste poging tot intimidatie door de dienst is niet duidelijk.
Harold is een fictieve naam, De Hond is de naam op de badge die de agent toonde.