“Practice what I preach, not what I do” is never terribly persuasive. Yet the U.S. government has been increasingly reduced to that argument in promoting human rights. Some U.S. allies, especially Britain, are moving in the same disturbing direction, while few other powers are stepping in to fill the breach.

This hypocrisy factor is today a serious threat to the global defense of human rights. Major Western powers historically at the forefront of promoting human rights have never been wholly consistent in their efforts, but even their irregular commitment has been enormously important. Today, the willingness of some to flout basic human rights standards in the name of combating terrorism has deeply compromised the effectiveness of that commitment. The problem is aggravated by a continuing tendency to subordinate human rights to various economic and political interests.
Human Rights Watch World Report 2006

Veel ophef deze week over het bericht in de Telegraaf dat de AIVD een uitgebreid onderzoek heeft gedaan naar Mink K. We hebben in 2002 in het hoofdstuk ‘Verboden vruchten’ van het boek Snuffelstaat uitgebrid aandacht besteed aan deze zaak. Destijds was er al een groot vermoeden van betrokkenheid van de AIVD/RID bij het onderzoek. Zo werd tijdens het process van Mink K. duidelijk dat zijn organizer was gekraakt door de RID, dat zijn vingerafdrukken waren opgevraagd op papier van de RID en dat een oud-RID’ er was opgenomen in het onderzoeksteam van de politie.

Het proces kan met de nieuwe onthullingen nog een vreemd staartje krijgen. Tijdens het proces bleek dat de toenmalige procureur-Generaal De Wijkerslooth alle informatie die Mink K. had doorgegeven aan Officier van Justitie Fred Teeven (waarmee hij een deal had gesloten) had doorgegeven aan de BVD. In de deal met Teeven had Mink K. nu juist bedongen dat de informatie niet aan derden mocht worden doorgespeeld. Mink K. was bang voor een afrekening van het criminele milieu.
Nadat de Haagse rechtbank Mink K.’s verzoek had gehonoreerd ging de staat in hoger beroep en op 9 september 2001 bepaalde het Haagse gerechtshof dat de BVD de gegevens niet hoefde te vernietigen. De motivatie komt na het lekken van het MIKADO-onderzoek naar de Telgraaf wel in een ander daglicht te staan: Het aan de BVD doorgeven van de informatie over de gesprekken van Mink K. met Teeven kan voor K. geen groter gevaar op kan leveren. ‘Door de bijzondere positie van de BVD
in ons staatsbestel en de in de WIV geregelde geheimhoudingsverplichting
van diens ambtenaren wordt het gevaar voor verdere verspreiding van de door K. verstrekte informatie in voldoende mate ingedamd.’
Verboden vruchten

Sympathie voor het werk van Buro Jansen & Janssen? Wordt dan nu donateur.
Buro Jansen & Janssen heeft hard donateurs nodig om de komende recessie te overleven. Voor het doen van onderzoek is Buro Jansen & Janssen volledig afhankelijk van giften en subsidies.
Stort gul: € 10,- , € 25,- € 50,- of meer per maand op:
Giro: 603904
tnv Stichting Res Publica te Amsterdam
Bij storing van € 50,- of meer krijg je een origineel Jansen & Janssen T-shirt opgestuurd!

Vertaling van het artikel “Terrorismus im Dienste der Großmächte?”
Van Salima Mellah, uit Algeria-Watch, Infomappe 32 van September 2005

De aanslagen in Londen in juli 2005 versterkten in Europa de vrees dat er meer bommen zouden volgen. De oplopende conflicten tussen aan de ene kant de Europese staten onderling en met de VS aan de andere kant, de steeds ingewikkelder situatie in Afghanistan, Syrië, Libanon en Irak en de meedogenloze concurrentie om de greep op de oliereserves, maken nieuwe aanslagen waarschijnlijk. In Europa en de VS wordt de grote aanscherping van de veiligheidspolitiek, het uithollen van burgerrechten, het uitkleden van rechten van immigranten en asielzoekers sinds 2001 gelegitimeerd met een beroep op terrorismebestrijding.

In Frankrijk bijvoorbeeld werd de alarmfase rood afgekondigd en er wordt voortdurend gewezen op het gevaar van een bloedbad. De potentiële aanstichter is al aangewezen. Het is de Algerijnse GSPC (Groupe Salafiste pour la Prédication et le Combat), een afsplitsing van de beruchte GIA (Groupes islamiques armés), die verantwoordelijk wordt gehouden voor talloze massamoorden in Algerije in de jaren negentig. In Frankrijk zou ze sinds 1995 diverse bomaanslagen uitgevoerd hebben, die negen doden en 200 gewonden veroorzaakten. Journalisten, experts en politici voeren deze pijnlijke herinnering telkens weer op om op het huidige gevaar te wijzen. Ondanks de beklemmende verwachting van nieuwe bomaanslagen is het noodzakelijk om het hoofd koel te houden en de vraag te stellen waarop de officiële aankondigingen gebaseerd zijn en hoe steekhoudend de aangevoerde aanwijzingen met betrekking tot de mogelijke veroorzakers zijn. Vooral bij Algerijnse terreurgroepen zijn er aanwijzingen voor betrokkenheid van de Algerijnse Inlichtingendienst (DRS) en de Franse binnenlandse veiligheidsdienst bij diverse operaties van de GIA in zowel Algerije als Frankrijk

Beste Beatrix

Als Autonoom en fel gekant tegen het koninklijke huis hebben wij vaak kritiek op het gebrek aan moderniteit van de monarchie met haar erfopvolging. Toch hebben we uw werk altijd op haar waarde weten te schatten. We leefden mee met de tenenkrommende teksten die u bij diverse aangelegenheden heeft moeten voorlezen, waarbij u probeerde al uw ziel en zaligheid daar in te leggen. We leefden mee op de momenten dat we wisten dat het u aan het hart ging, niet met de rode pen een streep door de tekst te kunnen halen. Het ging ons ook aan het hart dat u met uw kwaliteiten niet de mogelijkheid had zelf uw teksten te schrijven, componeren en van flair te voorzien.

Toch, Beatrix, waren wij geschokt van uw toespraak tijdens het banket met de Russische president Poetin op dinsdag 1 november 2005. Geschokt omdat we meer van u hadden verwacht. We hadden u hoger in geschat, hoger geacht. Dat de gladjakkers uit Kabinet en Kamer zulke teksten schrijven verbaasd ons niets en dat u dat moet voorlezen daarin leven wij met u mee. Maar dat u op het moment van voorlezen niet even uw gevoel liet spreken stak ons. Waar was de flair die zo kenmerkend was voor uw wijlen echtgenoot Claus, waar was de passie die u kon uiten met een Clausiaanse stropdassen truck. Waar was de compassie met allen die lijden en geleden hebben, wij verbazen ons.

De processen tegen aan aantal Italiaanse anarchisten afgesloten. De rechtbank deelde hoge straffen uit, ook voor Paola Lo Vecchio, die op 26 januari 1998 in Amsterdam werd gearresteerd.Begin 2006 is Rose Ann Scrocco in Amsterdam gearresteerd, ook zij is in het Marini proces tot een hoge straf veroordeeld.
zie Indymedia lees meer

Thilo Weichert

German Union for Data-protection

Are you afraid of international car thieves, Mafia drugs bosses, plutonium smugglers, Far-Eastern cigarette traffickers or fundamentalist terrorists? Yes? Or are you afraid of a European police authority passing on information about you to the police in Portugal, Greece and Norway? No, you have not done anything wrong? Then you are just the EU citizen the governments of the EU States want. You will not have anything against the Europol Drugs Unit, the EDU, either, which in 1994 took up the fight against international crime. Nor will you have anything against the Europol Convention which the EU Council of 27 June in Cannes could not quite bring itself to sign and nor will you have any comprehension for the data protection officials carping about the EDU and the Europol Convention. Perhaps you are reminded of old saying of the German police that ‘Data protection is perpetrator protection’.
However, if you are one of those rare kinds of people who regard democratic and parliamentary accountability, the protection of the Constitution and the rule of law as principal virtues of a society, then the EDU and Europol ought to be setting off alarm bells. Not because the politicians who dreamt up the EDU and Europol and the officials working there are bad people. The head of the EDU, Mr Storbeck, is regarded as a liberal, and the Social Democrats, who are just as strongly in favour of Europol as are the Christian Democrats, cannot of course be suspected of openly advocating a police state. They are however all helping to set up a central police authority in the Hague which, unhampered by any democratic control, is to process data on millions of people without their being able to prevent it. They are helping to ensure that a Kurd standing up for his country’s independence can be branded a terrorist throughout Europe on the basis of Turkish information. They are helping to ensure that a German citizen whose car was stolen, but whom the insurance company suspects of insurance fraud, can be arrested by the Italian police as a sophisticated car smuggler when he buys a new car in Milan.

lees meer

Op 15 november 2005 werd in Nijmegen Louis Sévèke vermoord. Of Louis vermoord is om zijn ideeën, sympathieën en zijn werk is nog steeds niet duidelijk. Op 7 maart 2008 is Marcel T. veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf voor de moord op Louis en enkele andere feiten. Zijn motief blijft onduidelijk. Informatie over het onderzoek kun je vinden op www.louisseveke.nl

Wij roepen mensen en organisaties op om op 15 november, de dag van de moord op Louis, hun dossier op te vragen bij de politie of inlichtingendiensten. Hoe meer mensen dit doen, hoe groter de druk op deze diensten wordt om openheid van zaken te geven. Een transparanter rechtssysteem is een doel waarvoor Louis zich met hart en ziel inzette gedurende zijn werkende leven. Dus doe mee op 15 november, samen kunnen we een statement maken als eerbetoon aan het werk en gedachtegoed van Louis, voor een opener en eerlijker samenleving.

Zie voor inzage procedure openheid

lees meer

Vanaf 1992 heeft Louis Sévèke zich hard gemaakt voor inzage in dossiers van inlichtingendiensten. Louis Sévèke was lid van de landelijke Vereniging Voorkom Vernietiging (VVV), die met behulp van de Wet op de Openbaarheid van Bestuur inzage probeerde te krijgen in dossiers van inlichtingendiensten. Bij de VVV ontstond het idee om naast de landelijke vereniging ook plaatselijke verenigingen op te zetten, die met de dossiers van de Plaatselijke Inlichtingendiensten aan de gang zouden gaan. Louis Sévèke nam daarop samen met anderen het initiatief voor het Steunpunt Inzage PID-Nijmegen (SIP).

Het doel van het SIP werd tweeërlei: het bepleiten van zelfbeschikkingsrecht voor en inzagerecht in de PID-dossiers en daarnaast het bewaren van een representatief deel van de PID-dossiers als historisch erfgoed. Verder wil het SIP de discussie over het bestaan van geheime dossiers in Nijmegen en het functioneren van inlichtingendiensten aanzwengelen.

lees meer

Op 15 november 2005 werd in Nijmegen Louis Sévèke vermoord. Of hij vermoord is om zijn ideeën, sympathieën en zijn werk is tot op heden onduidelijk. De moordenaar loopt nog vrij rond. Informatie over het onderzoek kun je vinden op www.louisseveke.nl

Louis heeft altijd veel energie gestoken in het ondersteunen van mensen bij klachten en bij het opvragen van hun dossiers bij de politie en inlichtingendiensten. Hij was onder andere actief bij het Onderzoekbureau Inlichtingen en Veiligheidsdiensten en bij het Steunpunt Inzage PID Nijmegen. Hij schreef tientallen artikelen, was mede-auteur van het boek Operatie Homerus. Daarnaast schreef hij regelmatig artikelen voor Buro Jansen & Janssen. Als eerbetoon aan zijn werk en leven, roepen wij mensen op zijn of haar dossier op te vragen bij de politie of de AIVD. Leidraad in het werk van Louis is altijd rechtvaardigheid, transparantie en openheid van opsporing en inlichtingendiensten geweest. In de geest van Louis’ idealen, moeten we een collectieve statement maken voor een open en eerlijke samenleving, tegen toenemende bevoegdheden van politie en justitie.

lees meer

We beperken ons hier tot registraties van de politie en inlichtingendiensten.
De registers van politie en inlichtingendiensten vallen niet onder de Wet Persoonsregistraties, maar hebben beide een eigen wet. Voor de politie is dat de Wet politiegegevens, voor de inlichtingendiensten geldt de Wet op de Inlichtingen en Veiligheidsdiensten.

lees meer

Welke gegevens

Afhankelijk van waar je denkt geregistreerd te staan dien je een verzoek bij de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst of bij de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst in.
Je kan bij zo’n verzoek aangeven binnen welk verband je denkt dat de AIVD of MIVD gegevens over je heeft verzameld, maar probeer niet te specifiek te zijn misschien zie je iets over het hoofd.

Je kunt informatie opvragen over jezelf, je overleden echtgenoot (echtgenote), geregistreerde partner, kind of ouder of organisaties waar je actief bent geweest. Bedenk wel dat het een rechtsgeldig verzoek moet zijn. Bij vragen over een organisatie moet je wel deel uit maken van het bestuur of de vereniging.

1. Registratie van eigen gegevens, geeft duidelijk aan wie je bent

2. Registraties een overleden echtgenoot, geregistreerd partner, kind of ouder van de aanvrager. (Artikel 50 WIV), je dienst dan de volgende gegevens in je brief te vermelden:

a. naam en voorletters van de overledene;
b. geboortedatum en geboorteplaats van de overledene;
c. datum van overlijden en plaats van overlijden;
d. de hoedanigheid van de overledene in relatie tot de aanvrager.

3. Registraties over organisaties (Artikel 51 WIV)

a. Geef duidelijk aan om welke organisatie het gaat
b. Indien mogelijk de context
c. Eventueel de tijdsperiode

lees meer

Als je mag inzien wat betekent dat?

Van de AIVD of de MIVD krijg je wel een kopie van je gegevens opgestuurd. Let wel op. Ook al krijg je inzage, je kan de indruk hebben dat het niet compleet is. Bovendien worden soms delen of grote delen van je registratie onleesbaar gemaakt.

 

lees meer

Onderzoek identificatieplicht

Sinds 1 januari 2005 is de Wet op de Identificatieplicht in algemene zin in werking getreden. In wezen gaat het om een toonplicht bij verdenking van een strafbaar feit. De discussie rond de wet si de afgelopen twee jaar magertjes gevoerd. Het lijkt erop dat het niet echt leeft binnen zowel wetenschappelijke als niet wetenschappelijke kringen. Naast de gebruikelijke commentaren vanuit de advocatuur, rechters en andere spelers binnen het juridische veld is er niet echt een actieve beweging tegen de identificatieplicht gevormd. Dit was in de jaren tachtig en rond de invoering van de Wet op de Identificatieplicht in 1994 wel anders. In de jaren tachtig roerden vooral migranten zich en in de jaren negentig was het een bonte verzameling maatschappelijke groepen en individuen die zich verweerden tegen de identificatie op het werk.

lees meer

Als je geen (of te weinig) gegevens verstrekt krijgt na een verzoek tot inzage bij één van de inlichtingendiensten kun je daartegen bezwaar aantekenen. In een gemotiveerd bezwaarschrift dien je aan te geven waarom je denkt dat de betrokken dienst de gegevens vrij zou moeten geven. Je wordt dan uitgenodigd voor een commissie. Je bezwaren kun je daar toelichten. Het besluit dat hierna genomen wordt kan natuurlijk nog steeds negatief uitvallen. Dan bestaat er de mogelijkheid om in beroep te gaan bij de rechtbank, alleen die in Den Haag. Mocht het zover komen, raadpleeg dan in ieder geval een advocaat of neem contact met ons op.