Stel je voor, je loopt op een koude winterochtend naar de giromaat om geld te pinnen, maar je rekening blijkt geblokkeerd te zijn. Is je loon niet overgemaakt? Is er wat mis met je pinpas? Na tal van telefoontjes met de bank, komt uiteindelijk het hoge woord eruit: je bankrekening is geblokkeerd op bevel van de Verenigde Naties of de Europese Unie. Waarom? Je wordt ervan verdacht terroristen met geld te ondersteunen. Dat moet een foutje zijn, denk je. Misschien heeft iemand een rekeningnummer per ongeluk verwisseld, of is er een naam verkeerd gespeld. Na nog meer telefoontjes krijg je echter te horen dat het geen vergissing is. Je wordt er inderdaad van verdacht terroristen met geld te ondersteunen en je naam staat op de terreurlijst. Hoe komen de autoriteiten daar bij? Informatie van inlichtingendiensten. Kun je die informatie inzien om te kijken hoe ze aan die beschuldiging zijn gekomen? Nee. Informatie van inlichtingendiensten is geheim.
Rotterdam start in 2006 met een uitgebreid programma om radicalisering in de stad te signaleren en aan te pakken. Preventie en gedragsveranderingen signaleren vormen de belangrijkste onderdelen van de aanpak. We spraken met Lida Veringmeier, hoofd van het bureau Meedoen of Achterblijven.
“Het actieprogramma heeft drie pijlers. De preventieve aanpak, vroeg signalering en de repressieve aanpak van terroristische dreiging en aanslagen in Rotterdam.” De preventie van radicalisering in Rotterdam is vooral gericht op ‘het versterkt inzetten van het integratiebeleid’. “Taal, werk, opleiding, stageplekken, tegengaan van discriminatie, daar moeten we met ze allen meer energie in stoppen. Iedereen verdient een volwaardige kans in de maatschappij,” aldus Veringmeier. “Ook bij subsidieverstrekking zal worden gekeken of het project of de organisatie een bijdrage levert aan de integratie.”
Door de grote aandacht voor radicale moslimjongeren zou je bijna gaan geloven dat er geen andere extremisten in Nederland meer rond lopen. Dat is natuurlijk niet waar. Een andere groep jongeren waar extreme politieke ideeën een groeiend probleem zijn, zijn de zogenaamde “Lonsdalejongeren”, waar extreemrechtse ideeën populair zijn.
Lonsdalejongeren zijn ook bekend onder de naam “Gabbers” en worden zo genoemd omdat zij zich sinds enkele jaren vaak in kleding van het merk “Lonsdale” steken. Lang niet alle Gabbers houden er extreemrechtse ideeën op na, maar omdat een deel van deze jongeren zich wel op die manier profileert, worden Lonsdalejongeren – dus onterecht – allemaal gezien als extreemrechts.
Nee, het geen levensgevaarlijke mutatie van de vogelgriep, geen nieuwe vorm van HIV, ook geen Hepatitus G. GAI, wordt het voorlopig door deskundigen genoemd, Gebrek Aan Incasseringsvermogen heet het voluit. Hoe besmettelijk het is, is nog onduidelijk. Het is tot nu vooral bij mensen vastgesteld die anderen beschuldigen van besmetting met het nieuwe Gebrek Aan Incasseringsvermogen-virus.
Bart Tromp, PvdA prominent schrijft in het Parool van 18 Augustus 2005: “De hoofddoekjesrage onder immigranten van islamitische afkomst is voor een groot deel uiting van dezelfde puberale rebellie en aanstellerij als het dragen van baseballpetten (liefst omgekeerd opgezet) door andere groepen. Overigens moet het wel een letterlijk oppervlakkige religieuze overtuiging zijn die zo afhankelijk is van bepaalde kleding.” De conclusie is duidelijk: “Als het dragen van een hoofddoekje geen religieuze plicht is, is het in veel gevallen ook geen individuele keuze, maar wordt het afgedwongen door familie.” Bart Tromp is nog gematigd in zijn woorden. Hij pleit voor een onderzoek naar onderdrukking door de moslim gemeenschap bij het dragen van een hoofddoek in navolging van de Commissie Stasi in Frankrijk dat uitmondde in een hoofddoek verbod. Na het burqa verbod dat door de Tweede Kamer sinds 20 december 2005 bepleit, lijkt zo’n hoofddoek verbod in publieke ruimte een reële optie. De hoofddoek lijkt symbool te staan voor onderontwikkeldheid, achterlijkheid, onderdrukking en uiteindelijk terrorisme.
Is het strafbaar om veel van de Islam te weten? Ben je verdacht als je veel van de Islam weet en mensen daarover vertelt? En ben je verdacht als je loopt te schelden op het Westen en de Verenigde Staten? Ja. Althans, dat ervoer Mo879 oftewel Rifo79. “Mo879”, zoals hij zich noemt, is in het dagelijks leven onderhoudsmonteur van liften en gebruikte de nickname “Rifo79” op internet. Veel mensen gebruiken zo’n schuilnaam. Dat is ook niet strafbaar. Een beetje anoniem kankeren kan ook geen kwaad. Het hoeft niet alleen maar love, peace en hapiness te zijn. “Mo879” begaf zich in maart 2004 onder de nickname Rifo79 op de fora van Marokko.nl. Hij had een ‘meisje’ ontmoet en wilde met haar een beetje msn-en, chatten, discussiëren en in de anonimiteit aftasten. Niets mis mee. Hij is nu met het meisje verloofd. Naast de fora over Marokko en Yasmina, bekeek hij ook zo nu en dan fora over actualiteit en islam.
De NCTB coördineert een aanpak gericht op ‘verstoring’ van radicaliseringshaarden. Niet echt opvallend, maar na een paar keer doorklikken op de website van De Nationale Coördinator Terrorismebestrijding (www.nctb.nl) staat het er wel. “Radicaliseringshaarden zijn organisaties of locaties, waar bijvoorbeeld sprake is van een anti-westerse, anti-integratieve opstelling en/of niet-transparante financiële situatie. Soms biedt de strafrechtelijke weg onvoldoende soelaas. In dat geval wordt door de verschillende betrokken overheidsinstanties gecoördineerd en gezamenlijk opgetreden. Doel is de radicaliseringsprocessen te beteugelen”.
Stel je voor. Je woont in Nederland, misschien ben je er wel geboren, maar je moet toch nog steeds je (voorlopige) verblijfsvergunning verlengen bij de vreemdelingendienst. Of je bent net gevlucht en vraagt op Schiphol asiel aan. Of je wil je vrouw en kinderen over laten komen, trouwen met iemand uit een ander land. Okee, dat is al allemaal niet zo eenvoudig, maar gemakkelijker wordt het met de plannen van de regering zeker niet.
“Je moet ook enigszins volwassen zijn voor de islam, wil je het begrijpen. Religie is niet zo maar even van ik doe wat er in die koran staat. Dat moet je wel overwogen doen, daar moet je over nadenken. Daar moet je ook over kunnen filosoferen.” Aan het woord is Ali Eddaoudi, geestelijk verzorger in de Bredase gevangenis. Eddaoudi is soms te zien in actualiteiten programma’s als NOVA.
Met een luide knal wordt de voordeur van een huis in Den Haag opengeblazen. Zwaarbewapende leden van een arrestatieteam dringen naar binnen en arresteren de twee inwoners, Tarek en Ali. Ze worden in een cel opgesloten en mogen met niemand contact hebben. Ze krijgen alleen een advocaat te spreken. Die kan hen ook niet helpen, want justitie wil niet vertellen wat voor bewijsmateriaal er is. Alleen de beschuldiging wordt vermeldt: samenspanning tot het plegen van een terroristisch misdrijf. Tarek en Ali ontkennen de beschuldigingen.
De grootste angst van Nederlandse xenofobische islamofoben is de stichting van een Islamitisch Kalifaat in Nederland. Dit alles heeft te maken met het vooruitzicht van een groeiende moslimbevolking in Nederland. Seculiere extremisten zijn er voornamelijk na de 2e wereldoorlog goed in geslaagd de uitoefening van bijvoorbeeld de christelijke religie in de publieke ruimte volledig uit te bannen. Nadat het deze extremisten gelukt was om de scheiding tussen kerk en staat in die botte, christelijke koppen geramd te krijgen ging men over op moslims. Talloze miscalculaties van cultuurverschillen, mede ingegeven door moslims in Nederland zelf, werden gebruikt om de ondertussen gebruikelijke semi-intellectuele shit over moslims heen te gooien in de publieke opinie. Mede gevoed door acties, ingezet door slecht geïnformeerde c.q. verdwaalde zielen die naar eigen zeggen ‘een ideologie’ aanhangen maar niet duidelijk kunnen maken wat deze ideologie nou precies inhoudt, slikken de xenofoben in de Nederlandse samenleving de reacties die dit allemaal oproept vanuit de politiek als zoete koek en wordt zodoende de NSB-mentaliteit, die we na de 2e wereldoorlog uitgeroeid dachten te hebben, wederom ingevoerd.
10de gebod: “Ga na welke gegevens over gebruikers momenteel in het kader van de bedrijfsvoering van de bibliotheek worden bewaard en hoe lang. Beperk het bewaren van gegevens tot hetgeen echt nodig is voor de bedrijfsvoering en voor de dienstverlening. Zorg hierbij dat dit geschiedt in overeenstemming met de Wet Bescherming Persoonsgegevens (WBP).”
Het bovenstaande tiende gebod klinkt als een interne nota van een geheime organisatie. ‘Welke gegevens worden bewaar en hoe lang’ en ‘beperk het bewaren’, het is alsof de organisatie iets wil toedekken, verbergen. Dat is echter niet het geval. Het tiende gebod komt uit de ‘aanwijzingen voor bibliothecarissen bij de omgang met Justitie inzake verzoeken om gegevens te verstrekken over gebruikers van de bibliotheek.’ De bibliothecarissen van Nederland hebben tien geboden opgesteld hoe om te gaan met de informatie die zij van hun klanten krijgen en die zij onder bepaalde omstandigheden moeten afstaan aan politie en justitie. De wet die dit bepaald heet de Wet Bevoegdheden Vorderen Gegevens en maakt het mogelijk voor politie en justitie om zogenaamde ‘identificerende gegevens’ te vorderen van instellingen en bedrijven.
01- Themakrant terrorisme; krant over de andere kant van terrorismebestrijding van Buro Jansen & Janssen
02 Reactie op burgemeester Deetmans reactie op het onderzoek “Ruimte voor Recht” naar het recht op vrijheid van demonstratie in Den Haag
03- Willekeurig strafrecht, artikel over het uitbreiden van Bijzondere Opsporingsbevoegdheden in terrorismezaken.
04- Rapport van Commissie van Toezicht op de Inlichtingendiensten: radicaal links
05- Rapport Commissie van Toezicht op de Inlichtingendiensten: Contra-Terrorisme-operatie AIVD
06- De Nederlandse Vereniging van Rechtspraak wederom kritisch over wetsvoorstel AIVD als afgeschermde getuige
07- Twee rapporten ombudsman: geweld bij voetbalwedstrijd en rugnummers ME
08- Informant bij de Internationaal Socialisten
09- Informant binnen radicaal links
10- Europol ontwikkelingen
Nationale parlementen minder zeggenschap over Europol
11- de schaduwzijde van the War on Terrorism
12- Nog steeds donateurs gezocht
13- Toegang tot databanken en kranten/tijdschriften
Deze krant is de eerste in een serie themakranten van Buro Jansen & Janssen. U vindt hierin informatie over een thema dat door ons kritisch is onderzocht. Deze krant gaat over terrorismebestrijding. Wat is er aan de hand in Nederland? Het woord terrorisme lijkt meer te worden gebruikt dan welk woord dan ook. Als je nog niet van terreur beschuldigd bent tel je bijna niet meer mee. Je kunt er misschien om lachen, maar de humor lijkt nog lang niet zijn intrede te hebben gedaan in het terrorismedebat. Nee, het lijkt eerder of alle remmen los zijn. Wetten en regels worden aangescherpt zodat politie en inlichtingendiensten mensen eerder kunnen oppakken. Moderne computertechnieken maken het ook nog eens mogelijk veel informatie op te slaan en te koppelen. Wat vroeger niet mogelijk was is nu met een handomdraai geregeld. Wie mag de informatie
gebruiken? Geheim bewijsmateriaal van de inlichtingendienst mag voor de rechtbank komen. Hoe gaat men met deze informatie om? En hoe zeker zijn we dat al de informatie klopt? Mensen kunnen lange tijd worden vastgehouden zonder dat het tot een proces komt. De straffen moeten langer worden.
Op 5 april 2006 zond burgemeester Deetman van Den Haag een reactie op ons onderzoek “Ruimte voor het Recht” aan de Haagse gemeenteraad. In ons onderzoek was naar voren gekomen dat Den Haag restrictief omgaat het recht op demonstratie. Zie voor alle conclusies de samenvatting van het rapport lees meer