In de Nederlandse media is terecht enige aandacht besteed aan het nieuwe boek van Ron Suskind dat in het Nederlands vertaald de ‘een procent doctrine’ heet. Het is natuurlijk onthutsend dat er in democratische politieke partijen en democratisch gekozen regeringen mensen zitten die geen enkel bezwaar hebben tegen het arresteren, opsluiten, eventueel veroordelen van onschuldige mensen. Suskind maakt duidelijk dat dit denken structureel te noemen is en daarmee nog gevaarlijker. In Nederland kennen we ook mensen die vergelijkbare standpunt innemen, waarvan Maxime Verhagen, fractieleider van de CDA, de meest bekende is.

Enkele korte berichten en links naar artikelen met betrekking tot ‘terrorismebestrijding’ in Duitsland, CIA vluchten in Duitsland en Italië en algemeen.
* In Duitsland worden al heel wat jaren wetenschappers en journalisten afgeluisterd en geobserveerd.
* op 4 juni 2006 is een hoge ambtenaar van de Italiaanse militaire geheime dienst (SISMI) gearresteerd

Europol wil graag ook meedoen in het veld van de terrorisme bestrijders. Daartoe is er kort na de aanslagen van 11 september 2001 een overeenkomst gesloten met de VS over de uitwisseling van informatie en inlichtingen met Amerikaanse diensten. Op 20 december 2002 is er op deze overeenkomst een aanvulling gekomen. In de aanvullende overeenkomst was opgenomen dat de samenwerking na twee jaar geëvalueerd diende te worden. Hier bij gevoegd is het evaluatie rapport. Uit het rapport valt op te maken dat de bilaterale samenwerking tussen diverse Europese landen waaronder Nederland en Amerikaanse inlichtingendiensten nog steeds veruit vaker worden gebruikt dan de contacten met Europol. Of dit werkelijk zo is echter weer de vraag want in het rapport wordt tevens vermeld dat de Amerikanen niet van alle diensten bijhouden wie met Europol contact hebben. Het kan dus best zo zijn dat Europol ondertussen via de Amerikaanse contacten een steeds grotere speler binnen terrorisme bestrijding is geworden.

Direct na het zomerreces, op 12 september 2006, zal de Eerste Kamer debatteren over wetsvoorstel Afgeschermde Getuigen. In dit wetsvoorstel wordt voorgesteld dat AIVD-medewerkers als afgeschermde getuige door de rechter-commissaris gehoord kunnen worden en dat ambtsberichten van de AIVD meetellen als volwaardig bewijs.

In onze nieuwsbrief nr 41 van 23 april 2006 schreven we over de brief van de Nederlandse Vereniging voor Rechtspraak (NVVR) aan de Eerste Kamer. De NVVR concludeerde in haar brief dat het wetsvoorstel waarschijnlijk niet voldoet aan de normen die het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens stelt. Het recht om getuigen te mogen ondervragen (artikel 6 EVRM) wordt of dat gecompenseerd te krijgen wordt teveel aangetast.
De stelling van de NVVR is recentelijk onderzocht door S. Hopman. Zij schreef een scriptie voor het behalen van een Master aan de Universiteit van Amsterdam.
Hopman onderzocht hoe in de regelingen rondom anonieme getuigenissen in de strafvervolging in de verschillende Europese landen rekening is gehouden met het recht getuigen te ondervragen of doen ondervragen, neergelegd in artikel 6 (3) d EVRM.
Hopman concludeert dat de bestaande regelingen voor gebruik van anonieme getuigen niet positief stemmen met het oog op het EVRM. Zelfs een regeling waarin duidelijk geprobeerd is om aan de eisen van het EVRM te voldoen, zoals die van België, vertoont gebreken. De Nederlandse regeling is zeker onzorgvuldig opgesteld, al is er op velerlei gebied lippendienst aan het EHRM bewezen. De lidstaten zijn duidelijk de grenzen van het door het EHRM toelaatbaat geachte aan het opzoeken

Het persoonsgericht verstoren van potentiële terrorismeverdachten in opdracht van de burgemeester is in strijd met de wet. Dat zegt Jan Brouwer, hoogleraar Algemene rechtswetenschap aan de Rijksuniversiteit Groningen. ‘De dreiging van terrorisme betekent niet dat de overheid mag handelen in strijd met haar eigen wetten.’

Persoonsgericht verstoren is een nieuw wapen in de strijd tegen terrorisme. Potentiële verdachten van terrorisme worden openlijk dag en nacht in de gaten gehouden. Het doel: een persoon onbruikbaar maken voor een eventueel terroristisch netwerk. Naar verluidt gaat het om een werkwijze die in Nederland al anderhalf jaar gangbaar is en bij tientallen mensen wordt toegepast. De politie post voor hun woningen, belt regelmatig aan om te kijken of de persoon thuis is en volgt ze op straat. Bezoek wordt aangesproken en het is niet ondenkbaar dat buurtbewoners wordt gevraagd verdachte zaken rond de woning van de persoon te melden.

Hoogleraar Algemene rechtswetenschap Jan Brouwer heeft forse kritiek op het persoonsgericht verstoren, dat volgens hem een wettelijke grondslag ontbeert. Het is de burgemeester die verantwoordelijk is gemaakt voor het verstoren, met als argument dat mogelijke terroristen een gevaar voor de openbare orde zijn. Een ogenschijnlijke logische argumentatie, zegt Brouwer, maar in werkelijkheid een juridische vondst die de overheid bevrijdt van de beperkingen van het strafrecht. ‘Het strafrecht is redelijk dichtgetimmerd. Het openbare orde-recht is juridisch gezien braakliggend terrein, dat er nu met de haren is bij gesleept. Ik vind dat dubieus.’

Verstoren potentiële terrorisme-verdachten onrecht

Een update van de bijdrage van Louis Sévèke aan het boekje Tips tegen Tralies, juni 2006

In deze bijdrage willen we nagaan in welke registers activisten zoal geregistreerd worden en wat de mogelijkheden van inzage zijn. We beperken ons tot overheidsregistratie. Daarnaast bestaat natuurlijk de mogelijkheid dat actievoerders geregistreerd staan bij particuliere recherchebureaus, al dan niet in opdracht van bedrijven. Bovendien is het bekend dat extreem-rechts enige moeite doet om gegevens over ‘volksvijanden’ te verzamelen. Ook voor particuliere recherchebureaus geldt dat die niet te koop lopen met hun eventuele gegevensbestanden. Die bestanden vallen overigens, evenals de meeste andere persoonsregistraties, onder de Wet Persoonsregistraties. Volgens die wet mogen persoonsregistraties alleen aangehouden worden met een bepaald doel. De opgenomen gegevens mogen alleen rechtmatig en ten behoeve van dat doel verkregen zijn. Een register moet ook aangemeld worden en over het algemeen moet een privacyreglement worden opgesteld. Die laatste twee plichten gelden overigens niet voor alle registraties. Vrijgesteld zijn ondermeer abonnement- en salarisadministraties.

Je vindt hier een overzicht van de processen in Nederland op het terrein van terrorismebestrijding.

lees meer

– Inleiding
– Polderspionnen
– Van belhuis naar Martelkamer
– Ontspoord
– Doorgelicht
– Aanslag in Madrid politiek spel?
– French connection
– Zwarte lijsten zijn strijdig met recht
– Gezocht: radicalen
– Lonsdale 
– Code rood: uitbraak van het GAI-virus
– Hoofdspinsels
– Virtuele identiteit: Mo879
– Overheidsstalking
– Omgekeerde bewijslast
– Aan het woord: Ali Eddaoudi
– Strafbaar denken
– Terugkeer naar de NSB-staat
– Wie wat bewaart heeft…

Wat is er aan de hand in Nederland? Het woord terrorisme lijkt meer te worden gebruikt dan welk woord dan ook. Als je nog niet van terreur beschuldigd bent tel je bijna niet meer mee. Je kunt er misschien om lachen, maar de humor lijkt nog lang niet zijn intrede te hebben gedaan in het terrorismedebat. Nee, het lijkt eerder of alle remmen los zijn.

lees meer

Er is een aantal mensen op basis van informatie van de AIVD gearresteerd en zonder proces weer vrijgelaten. Twee mensen van wie gezegd werd dat ze een aanslag voorbereidden tijdens de vierdaagse van Nijmegen en een aantal mensen dat een video maakte in Den Haag van verdachte locaties. In een aantal processen zijn verdachten uiteindelijk vrijgesproken omdat er onvoldoende bewijs was volgens de rechtbank.

lees meer

Op 25 november 2005 zond het VPRO radio programma Argos een reconstructie uit van de uitzetting van de illegale Egyptenaar Ahmed Said. Hij werd door de VS verdacht van banden met Al Qaida. Said werkte met twee andere Egyptenaren in een belhuis. Daar afgetapte telefoongesprekken werden aan de CIA overhandigd en gebruikt als bewijsmateriaal tegen de drie Egyptenaren. Ze zouden banden onderhouden met het Al Qaida netwerk.

lees meer

1 November 2005. De internationale trein uit Duitsland komt piepend en krakend tot stilstand, vlak voor Amsterdam Centraal Station. Twee uur lang staat de trein stil. Een stroomstoring, wordt omgeroepen. Na twee uur gaan eindelijk de deuren open en verlaten de reizigers rustig de trein.

Voor twee van hen wacht echter een onaangename verrassing: een arrestatieteam slaat hen in de boeien. ’s Avonds ziet heel Nederland op de televisie hoe twee mannen in traditionele kledij geboeid en geblinddoekt worden afgevoerd. Bij de politie was de melding binnengekomen dat de twee zich verdacht gedroegen en misschien wel bommen in hun tassen hadden.

lees meer

Als je solliciteert naar een zogenaamde ‘vertrouwensfunctie’, mag de politie, de marechaussee of de AIVD je doopcel lichten. Screenen heet dat in de volksmond. Vertrouwensfuncties zijn baantjes waarbij je de staat schade zou kunnen berokkenen. Bijvoorbeeld door geheimen te verklappen, of je baan te misbruiken. Piloten worden bijvoorbeeld gescreend. Niemand wil natuurlijk dat een piloot zijn vliegtuig in de Rembrandtoren parkeert. Vertrouwensfuncties zijn dan ook te vinden bij de overheid, het leger, de politie, de luchtvaart en sommige belangrijke bedrijfstakken, zoals energiebedrijven.

lees meer

11 maart 2004. In de ochtendspits ontploft een aantal bommen in treinen op weg naar Madrid. 191 onschuldige mensen laten het leven, 1900 mensen raken gewond. De Spaanse premier Aznar probeert tegen alle aanwijzingen in de schuld in de schoenen te schuiven van de Baskische afscheidingsbeweging ETA. Aznar hoopt zo de verkiezingen te winnen, die drie dagen later plaatsvinden.

lees meer

Het NRC Handelsblad kopt op 28 december 1991 “Op nauwelijks een uur vliegen van Europa ontstaat een ‘Iran’”. In december 1991 namelijk wint het FIS, Front Islamique du Salut, de parlementsverkiezingen in Algerije. In juni dat jaar winnen zij ook de gemeenteraadsverkiezingen.

Dat sommige leden van het fis druk uitoefenen op andere Algerijnen om mee te doen aan de strijd zal zeker hebben plaatsgevonden, maar dit kan niet de massale steun voor het fis tijdens de twee verkiezingen in 1991 verklaren. Sinds de oprichting van de fis in 1988 wordt er gespeculeerd over de vorming van een islamitische staat, maar of de partij zich helemaal zou gaan afsluiten van de Westerse wereld en of er een islamitische staat zou zijn ontstaan is niet meer te zeggen. In januari 1992 volgt een militaire staatsgreep. Tienduizenden vermoedelijk fis aanhangers worden gearresteerd of verdwijnen.

lees meer