Zwolle, 8 maart 1998

Gisteren had ik al een vaag vermoeden. We kregen een ‘bijzonder’ schema voorgelegd voor vandaag: we zouden ons uurtje ‘luchten’ moesten missen. Er klikt iets in mijn hoofd: zou het iets te maken hebben met de geplande demonstratie uit solidariteit met mijn situatie? Om 12 uur komen plotseling zeven bewakers m’n cel binnen die me zeggen dat ik vandaag in een isoleercel zal worden gestopt. De directeur zal komen uitleggen waarom. Aldus geschiedt. Hij legt de reden uit en laat me een brief zien waarin staat dat hij heeft besloten dat ik om veiligheidsredenen in een isoleercel moet worden gestopt. Natuurlijk voegt hij eraan toe dat ik binnen drie dagen protest kan aantekenen. Ondertussen mag ik in m’n cel blijven, die overigens sterk vervuild is. Ik moet me uitkleden en een of ander trainingspak aantrekken. Ik vraag hem waarom ik m’n shag niet krijg, of het een vorm van straf is? Hij zegt van niet; de behandeling lijkt er anders wel op. Ik krijg een paar stompzinnige tijdschriften om de tijd mee te doden, en ze gaan weer weg, ik niet.
Na een tijdje kan ik het vriendelijke geluid van de ‘extremisten’ horen, het gezang, gejoel en geschreeuw, hoewel het geluid van heel ver weg lijkt te komen. Ik sluit m’n ogen en verbeeld me dat ik tussen jullie in sta… dansend, schreeuwend tegen deze hel die ze een gevangenis noemen.

lees meer

INFORMATIE OVER DE REPRESSIE TEGEN ANARCHISTEN IN ITALIE – OKTOBER ’97

Inleiding

Een nieuwe Uitbraak.

Een manier om ons opnieuw solidair te verklaren met de anarchisten die getroffen worden door deze niet aflatende repressie “op z’n italiaans”. Het tweede nummer: een stuk van onze “kostbare tijd” besteed aan een zaak die naar ons idee niet zo ver van ons af staat – qua afstand niet, en evenmin qua concrete mogelijkheid, dat wat momenteel in Italië plaatsvind niet net zo goed hier kan plaats-vinden, zodra de Nederlandse Staat dat nodig vindt. (Het gebruik van art. 140 tijdens de EUROTOP is een voorproefje van wat ons wat dat betreft te wachten staat).

lees meer

De belangstelling voor anti-apartheidsactivisten

Uit: de laatste Anti-Apartheidskrant, 1994, buro Jansen & Janssen

door Eveline Lubbers

De anti-apartheidsbeweging was vanaf het ontstaan verzekerd van een brede belangstelling van de tegenpartij. Niet alleen geheime diensten probeerden zich op de hoogte te houden van het doen & laten van de beweging. Bedrijven met belangen in Zuid Afrika schakelden particuliere adviesbureaus in, die vaak veel meer ondernamen om activisten tegen te werken. Ondanks het feit dat de anti-apartheidsstrijd tot het verleden lijkt te behoren, is de bereidheid tot opening van zaken niet groot. Kennelijk kan het onderwerp het daglicht niet verdragen.
De BVD hield de anti-apartheidsbeweging in de gaten. Omdat het een samenraapsel was van oude communisten, gevaarlijke onderzoekers en vrienden van het ANC, en van potentiële bommengooiers. Jonge punks en invloedrijke journalisten. Misschien waren deze antecedenten al voldoende voor aandacht van de Dienst. Of gaven anti-apartheidsactiviteiten een extra aanleiding voor observaties. Een inschatting van de werkelijke omvang van de belangstelling is moeilijk te maken.
Navraag bij betrokken leverde weinig substantiële verhalen op. Bij het KZA is weleens een archiefmedewerker weggestuurd die niet vertrouwd werd. Het verhaal ging dat de jongen gesignaleerd was terwijl hij vanuit een auto foto’s maakte van een anti-apartheidsmanifestatie in Maastricht. Maar verder uitgezocht is dat niet. Ook oudgedienden bij de AABN wil maar geen voorbeelden te binnen schieten van last met de Dienst. Terugkijkend viel het allemaal wel mee, zo lijkt het.

lees meer

Of: Hoe Boerenveen geofferd werd

Een luitenant van Bouterse wordt door Amerikaanse undercover- agenten in de val gelokt en veroordeeld voor het aanbieden van faciliteiten voor drugssmokkel. De hele aktie heeft veel weg van een DEA-operatie opgezet om de Surinaamse legerleiding te associeren met cocaïne-handel. Het initiatief hiervoor was afkomstig uit Nederland, via de infiltrant Dirk Stotijn die werkt voor de CRI en de DEA. Officeel heeft de CRI de man van de zaak afgehaald meteen toen bleek dat de Surinaamse legerleiding in het spel was. De informant liep op eigen initiatief over naar de DEA, die de operatie doorzette.
De afgelopen week is gebleken dat de CRI in ieder geval altijd van de voortgang op de hoogte is gehouden door op de Amerikaanse Ambassade gestationeerde DEA-ers. De betrokken ministers werden nooit ingelicht.
Buro Jansen & Janssen dook in de archieven om de rol van Dirk Stotijn tijdens het Boerenveen-proces te analyseren. De vraag dringt zich op of de CRI met het officieel terugtrekken van de informant, niet juist de weg vrijmaakte voor een DEA- operatie tegen Bouterse. lees meer

Grenzenloos

De Europese Eenwording lijkt aardig in het slop te zijn geraakt. Gekissebis over stemverhouding door de toetreding van Noorwegen, Zweden en Oostenrijk lijkt bijna uit te lopen op een definitieve scheuring tussen een aantal landen. Wat had moeten leiden tot een sterk economisch blok lijkt uiteindelijk toch ten onder te gaan aan nationale belangen. Ook op het gebied van justitiële samenwerking en migratie lijkt het niet erg te vlotten met de totstandkoming van één Europa. Het keer op keer uitstellen van het Verdrag van Schengen en de moeilijkheden rondom de vestigingsplaats van Europol spreken boekdelen. Aan de andere kant zijn een groot aantal beleidsvoorstellen, die op europees niveau zijn voorbereid inmiddels wel al in een groot aantal landen geaccepteerd.
Hoe zat het ook al weer met Schengen?
1 januari 1993 was gepland als magische datum voor de inwerkintreding van de Uitvoeringsovereenkomst van Schengen. Nadat zelfs de streefdatum najaar 1993 niet werd gehaald, is men na februari 1994 maar opgehouden met het noemen van een datum. Problemen met het SIS (het Schengen Informatie Systeem) zouden de oorzaak zijn, maar de tegenwerking van de nieuwe rechtse Franse regering blijkt ook een grote te spelen. Voor de Nederlandse situatie maakt het niet zo veel uit. De wetten die aangepast moesten worden hebben zonder al te veel moeite de parlementaire afweging doorstaan en vooral voor vluchtelingen en migranten is dit goed merkbaar. Zo vloeien de laatste wijzigingen in de vreemdelingenwet voor een groot deel voort uit Schengen: lees meer

Van de hoed en de rand.

Of: Hoe Boerenveen geofferd werd

Gepubliceerd in Ultimatum, voorjaar 1994

Een luitenant van Bouterse wordt door Amerikaanse undercover- agenten in de val gelokt en veroordeeld voor het aanbieden van faciliteiten voor drugssmokkel. De hele aktie heeft veel weg van een DEA-operatie opgezet om de Surinaamse legerleiding te associeren met cocaïne-handel. Het initiatief hiervoor was afkomstig uit Nederland, via de infiltrant Dirk Stotijn die werkt voor de CRI en de DEA. Officeel heeft de CRI de man van de zaak afgehaald meteen toen bleek dat de Surinaamse legerleiding in het spel was. De informant liep op eigen initiatief over naar de DEA, die de operatie doorzette.
De afgelopen week is gebleken dat de CRI in ieder geval altijd van de voortgang op de hoogte is gehouden door op de Amerikaanse Ambassade gestationeerde DEA-ers. De betrokken ministers werden nooit ingelicht.
Buro Jansen & Janssen dook in de archieven om de rol van Dirk Stotijn tijdens het Boerenveen-proces te analyseren. De vraag dringt zich op of de CRI met het officieel terugtrekken van de informant, niet juist de weg vrijmaakte voor een DEA- operatie tegen Bouterse.

lees meer

gepubliceerd in Grenzenloos, maart 1994 door Wil van der Schans
De Europese Eenwording lijkt aardig in het slop te zijn geraakt. Gekissebis over stemverhouding door de toetreding van Noorwegen, Zweden en Oostenrijk lijkt bijna uit te lopen op een definitieve scheuring tussen een aantal landen. Wat had moeten leiden tot een sterk economisch blok lijkt uiteindelijk toch ten onder te gaan aan nationale belangen. Ook op het gebied van justitiële samenwerking en migratie lijkt het niet erg te vlotten met de totstandkoming van één Europa. Het keer op keer uitstellen van het Verdrag van Schengen en de moeilijkheden rondom de vestigingsplaats van Europol spreken boekdelen. Aan de andere kant zijn een groot aantal beleidsvoorstellen, die op europees niveau zijn voorbereid inmiddels wel al in een groot aantal landen geaccepteerd.

lees meer

Het is relatief simpel om telefoongesprekken af te luisteren. Privé-detectives, jaloerse echtgenoten, bedrijfsspionnen, iedereen die wat geld uitgeeft aan wat electronische apparatuur kan meeluisteren. Hoe dat ongeveer in zijn werk gaat en wat je er tegen kunt doen is te lezen in dit hoofdstuk.
We beginnen met het ontzenuwen van een aantal fabeltjes. Daarna beschrijven we hoe en waar telefoonlijnen afgetapt kunnen worden. We eindigen met een aantal maatregelen die je kunt nemen om afluisteren te voorkomen. lees meer

Na lezing van het hoofdstuk over telefonie zijn een hoop illusies over privacy danig verstoord. Locatie en identiteit van de abonnee zijn al vastgesteld op het moment dat in de centrale de eerste schakeling is omgezet. De meest interessante alternatieven die zich aandienen voor de klassieke telefoon, zijn de niet aan locatie gebonden communicatiemiddelen. De autotelefoon bijvoorbeeld. Met 120 kilometers per uur of sneller door het land razend, bel je tante Toos om haar te feliciteren met haar verjaardag. Een minuut bellen, en je bent alweer twee kilometer verder. Omdat er geen kabels van je auto naar de centrale lopen, zijn de gesprekken niet zomaar af te luisteren of te traceren, zo wil het gerucht. Ook kun je met je KERMIT bij een Greenpoint op het Centraal Station bellen en snel de trein in springen. lees meer

Spread Spectrum (‘gespreid spectrum’) is een communicatie- techniek die vanwege de hoge kosten tot aan het begin van de jaren negentig bijna uitsluitend voor militaire doeleinden toegepast werd. Langzamerhand begint er echter ook een commerciële markt te ontstaan. Veel mensen hebben waarschijnlijk wel eens gehoord van LAN’s (Local Area Networks). Dat zijn netwerken die computers via kabels met elkaar verbindt, wat het mogelijk maakt om via de computer bijvoorbeeld post te versturen binnen een bepaald gebouw. Tegenwoordig zijn er ook ‘Radio LAN’s’ (RLAN) te koop, die een draadloze verbinding vormen tussen een bepaald aantal computers. lees meer

Uit een in 1985 afgerond onderzoek van de Nederlandse PTT(1) bleek dat het afluisteren van computer-beeldschermen relatief eenvoudig was. Bekend was bovendien dat deze methode reeds geruime tijd werd toegepast door militaire inlichtingenorganisaties en andere gleufhoed-instanties. In de V.S. waren bijvoorbeeld al (vanaf de jaren zestig) de TEMPEST-veiligheidsmaatregelen van kracht, die apparatuur die voor militaire- en veiligheidsbelangen gebruikt wordt tegen dit type afluisteren beveiligt.
Deze vorm van afluisteren is mogelijk door iets wat wel omschreven wordt als residu-straling: “Dit is straling die onbedoeld in zwakke, doch traceerbare vorm zelfs de muren van een woning kan passeren en daarbuiten kan worden opgevangen.” In Nederland is deze vorm van afluisteren bij wet verboden. Dit hoofdstuk gaat kort in op de vraag hoe het afluisteren in de praktijk plaats vindt en wat er tegen te doen is. lees meer

Ooit bezig geweest met zaken die niet illegaal zouden moeten zijn? Of gewoon erg gesteld op privacy? Dan ben je misschien onprettig verrast door de rest van dit boekje. Immers, voor je communicatie met anderen maak je gebruik van kanalen waarop relatief eenvoudig is in te breken. Aangezien het moeilijk is te voorkomen dat je berichten onderschept worden, ligt het natuurlijk voor de hand om te proberen de uitwisseling onbegrijpelijk te maken. Koningen, spionnen en andere boeven zijn al eeuwen vertrouwd met die gedachte. Tegenwoordig hebben ook burgers belangstelling voor deze zaken, overigens tot ergernis van bovengenoemde categorieën. Toch zullen we een aantal mogelijkheden om geschreven tekst en spraak te versluieren beschrijven. Ook gaan we in op de betrouwbaarheid van de genoemde methoden. Alvorens op de moderne gedigitaliseerde systemen in te gaan, geven we eerst een paar klassieke voorbeelden. Veel van de achterliggende principes vinden we namelijk terug in de versluier-systemen die tegenwoordig gebruikt worden. lees meer

Behalve de computer-netwerken binnen een gebouw of kantoor (LAN’s), alwaar de computers op de een of andere wijze aan elkaar geknoopt zijn, bestaan er ook computernetwerken die plaatselijk, landelijk of zelfs wereldwijd zijn. lees meer

Wie telefoon- of radiocommunicatie wil versluieren kan een aantal wegen inslaan:
De oudste typen spraakcrypto-apparatuur worden scramblers genoemd. Hierbij wordt het gesproken woord zelf versluierd, ofwel door het door elkaar gooien van de volgorde van kleine stukjes gesproken woord (Time Domain Scrambling), of door te rommelen met de frequenties waaruit de spraak is opgebouwd (Frequency Domain Scrambling). Bij scramblers is het versleutelde signaal niet te verstaan, maar is het nog wel mogelijk in de vreemd vervormde geluiden een menselijke stem te onderscheiden. lees meer

Een camera komt goed van pas op vakantie, bij familiefeestjes, en bij een dagje Artis met de kinderen. Ook is een camera handig wanneer je ‘interessante’ mensen en hun ontmoetingen vast wilt leggen. Interessant voor de één is de welgevormde buurman aan de overkant en voor de ander mensen die er een afwijkende mening op na houden. Het doorsnee boulevardblad is vooral geïnteresseerd in coke-snuivende burgemeesters en vooraanstaande politici die buitenshuis uit de broek gaan, terwijl de politie foto’s verzamelt van krakers, kritische studenten en vredesactivisten. lees meer