• Buro Jansen & Janssen, gewoon inhoud!
    Jansen & Janssen is een onderzoeksburo dat politie, justitie, inlichtingendiensten, overheid in Nederland en de EU kritisch volgt. Een grond- rechten kollektief dat al 40 jaar, sinds 1984, publiceert over uitbreiding van repressieve wet- geving, publiek-private samenwerking, veiligheid in breedste zin, bevoegdheden, overheidsoptreden en andere staatsaangelegenheden.
    Buro Jansen & Janssen Postbus 10591, 1001EN Amsterdam, 020-6123202, 06-34339533, signal +31684065516, info@burojansen.nl (pgp)
    Steun Buro Jansen & Janssen. Word donateur, NL43 ASNB 0856 9868 52 of NL56 INGB 0000 6039 04 ten name van Stichting Res Publica, Postbus 11556, 1001 GN Amsterdam.
  • Publicaties

  • Migratie

  • Politieklachten

  • Drugs op internet

    Drugs op internet BPh/RD SCHENGEN NL

    Werkgroep Verdovende Middelen artikel 70
    Brussel, 12 februari 1998
    SCH/Stup (99) 14
    Vertaling: orig.DE
    NOTA VAN HET DUITSE VOORZITTERSCHAP
    Betreft:  drugs op internet

    A. Uiteenzetting van het vraagstuk

    lnternet biedt, als wereldwijde communicatiestructuur van lokale, nationale en transnationale computernetwerken die via telefoon, radio of satelliet met elkaar zijn verbonden, iedere bezitter van een PC met bijbehorende gewone software en hardware voor telecommunicatie, toegang tot een direct beschikbare gegevenspool.

    De verschillende diensten (zoals Telnet, FTP/FSP, Gopher, Hyper-G, Use-net, emailfas, WWW, IRC, Cybercash, lnternet Phone) maken uitwisseling van berichten tussen individuele lnternet-gebruikers mogelijk en stellen hen in staat op een gemakkelijke wijze toegang te verkrijgen tot databanken met velerlei informatie en programma’s.

    Internet wordt als communicatiemiddel in toenemende mate door de meest diverse categorieën van criminelen gebruikt.  Het informatieverkeer kan namelijk veelal anoniem plaatsvinden en het ontdekken van een strafbaar feit of het leggen van een verband tussen strafbaar feit en dader is zeer moeilijk.
    lees meer

    Stillen overheersen de stad

    Gewelddadige aanhoudingseenheden opereren al jaren ongestraft

    Met Alex van Veen, gepubliceerd in Ravage, 6 februari 1998

     

    ‘Behandel de arrestant correct. Immers zo gauw hij gearresteerd is, is hij in onze macht en weerloos.’ Een van de meest opmerkelijke richtlijnen die begin jaren tachtig zijn opgesteld ten faveure van het optreden van aanhoudingseenheden in Amsterdam. Een vrijbrief voor geweld. Het is dan ook niet verwonderlijk dat veel actievoerders de blauwe plekken en gekneusde ribben weer voelen bij het aanschouwen van groepen stillen in de stad. Over dit omstreden politieonderdeel hangt al jaren een waas van geheimzinnigheid. Het lijkt wel alsof, behoudens de enkele activist, er geen haan naar kraait.

    lees meer

    Stillen heersen over de stad: Gewelddadige aanhoudingseenheden opereren al jaren ongestraft

    ‘Behandel de arrestant correct. Immers zo gauw hij gearresteerd is, is hij in onze macht en weerloos.’ Een van de meest opmerkelijke richtlijnen die begin jaren tachtig zijn opgesteld ten faveure van het optreden van aanhoudingseenheden in Amsterdam. Een vrijbrief voor geweld. Het is dan ook niet verwonderlijk dat veel actievoerders de blauwe plekken en gekneusde ribben weer voelen bij het aanschouwen van groepen stillen in de stad. Over dit omstreden politieonderdeel hangt al jaren een waas van geheimzinnigheid. Het lijkt wel alsof, behoudens de enkele activist, er geen haan naar kraait. lees meer

    Niet Alleen de Muren Hebben Oren

    Eerder schreef Jansen en Janssen een artikel over de voorstellen om artikel 13 van de Grondwet (het brief- en telefoongeheim) te wijzigen. Daarmee zou het voor politie en inlichtingendiensten eenvoudiger worden om het briefgeheim te schenden en zou e-mail net zo openbaar worden als een ansichtkaart.
    Over deze voorstellen ontstond in de media, in de politiek en in de juridische vakpers zoveel commotie dat de Ministers Sorgdrager en Dijkstal zich genoodzaakt zagen een aanvullende nota uit te brengen. De gevolgen van deze nota worden hieronder besproken.
    Inmiddels gaan de ontwikkelingen echter al weer een stap verder. Zonder dat de grondwetswijziging nog maar door de Tweede Kamer is, is de eerste wet die gebruikt maakt van deze komende wijziging al naar de Kamer gestuurd: De Wet Computercriminaliteit 2. Verder wordt op korte termijn de nieuwe Wet op de Telecommunicatie behandeld. Ook op de gevolgen van deze twee wetsvoorstellen zullen we in het kort ingaan.

    lees meer

    Niet Alleen de Muren Hebben Oren

    Eerder schreef Jansen en Janssen een artikel over de voorstellen om artikel 13 van de Grondwet (het brief- en telefoongeheim) te wijzigen. Daarmee zou het voor politie en inlichtingendiensten eenvoudiger worden om het briefgeheim te schenden en zou e-mail net zo openbaar worden als een ansichtkaart.
    Over deze voorstellen ontstond in de media, in de politiek en in de juridische vakpers zoveel commotie dat de Ministers Sorgdrager en Dijkstal zich genoodzaakt zagen een aanvullende nota uit te brengen. De gevolgen van deze nota worden hieronder besproken. lees meer

    Openbare orde bewaard?

    Sorgdrager stelt nieuwe openbare orde wetten voor,
    Europa werkt aan een nieuw artikel 140

    Eind november behandelde de Commissie Justitie van de Tweede Kamer een brief van minister van justitie Sorgdrager over de arrestaties bij de Eurotop. Sorgdrager reageerde met die brief op de evaluatie van de Amsterdamse driehoek van de Eurotop. Net als de Amsterdamse driehoek vindt Sorgdrager, dat ondanks het niet vervolgen van de arrestanten, de beslissing om art. 140 te gebruiken bij Vrankrijk terecht is. Ze baseert haar mening op een ambtsbericht van het College van Procureurs-Generaal d.d. 18 november 1997. lees meer

    Advies van de Juridische Dienst

    Advies van de Juridische Dienst

    Advies van de Juridische Dienst

    Advies van de Juridische Dienst

    Advies van de Juridische Dienst

    Advies van de Juridische Dienst

    Advies van de Juridische Dienst

    Dutch Desk Europol 1997

    1. ALGEMEEN EDU EUROPOL

    Op 31 december 1997 bestond EDU Europol 4 jaar en een week eerder, op 24 december 1997, werd het Europolverdrag door Nederland geratificeerd. Thans resteren nog 3 landen waarvan verwacht wordt dat deze in het jaar 1998 de conventie zullen ratificeren.

    Per 31 december 1997 bedroeg het aantal medewerkers 135, waarvan 42 liaison-officers.

    De hierna te noemen documenten kwamen in het verslagjaar gereed:

    • Rapport inzake ‘European Union Situation on Drug Production and Drug Trafficking’.
    • Handboek ‘Operatiorat Practices & Techniques relating to Drugmatters’.
    • Strategisch rapport ter zake van ‘Drug Trafficking by Turkish Criminal Organisations from an EU perspective’
    • Strategisch rapport inzake ‘Drugtrafficking by ethnic Albanian- Yugoslav Criminal Groups’.
    • Strategisch rapport inzake ‘Drug Trafficking by Latin American Criminal Organisations’
    • Strategische analyse t.z.v. illegale immigratie netwerken die gebruik maken van de Balkan Route.
    • Maandelijks Intelligence-Bulletin inzake illegale immigratie netwerken.
    • Het handboek gecontroleerde afleveringen werd geactualiseerd.
    • Een update kwam gereed van de ‘XTC-LOGO catalogus’. Deze werd in een oplage van 30.000 verspreid onder opsporingsdiensten in de EU landen. Vanuit Nederland was veel vraag naar de catalogus.

    lees meer

    Een zwijgzame CRI’er, twee anonieme informanten

    een opmerkelijk geval van internationale politiesamenwerking.

    Ravage februari 1998 Wil van der Schans  

    Twee jaar geleden werd in Amsterdam de Schot Alan C. gearresteerd. Door de Duitse justitie verdacht van poging tot doodslag op een Duitse politie-agente. Tijdens een demonstratie op 3 oktober 1990 tegen de Duitse eenwording werd zij door een demonstrant met een staaf op haar helm geslagen. In Nederland een geval van openlijke geweldpleging, in Duitsland poging tot doodslag. Na een aantal maanden voorarrest werd Alan C. uitgeleverd aan Duitsland. Daar is hij uiteindelijk op 1 april 1997 vrijgesproken.
    In de opsporing van Alan C. speelde de Dienst Bijzondere Recherchezaken (DBRZ) van de Centrale Recherche Informatiedienst (CRI) en de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD) een sleutelrol. Twee informanten uit Alan C’s directe omgeving leverden in het onderzoek de belangrijkste verklaringen. Alan C. woonde destijds in het Amsterdamse kraakpand ‘Vrankrijk’. Beiden informanten verschenen niet op het proces. De DBRZ moest de zaken waarnemen, maar liet te veel vragen onbeantwoord. Een mislukte U-bocht-constructie?

    lees meer

    << oudere artikelen  nieuwere artikelen >>