Adrian has had a chance to defend himself. He was invited to attend the first gathering of a so-called (fake) secret network. Before the meeting could start, some things had to be cleared up. Adrian was confronted with all the allegations made against him, one by one. He understood he was not going to leave before some explaining had been done. So he started talking. He never stopped talking. But his stories were incoherent and evasive. He had an answer to almost anything, but it didn’t explain a lot.
Dear friends,
It has been brought to our attention through various sources that Adrian Franks of Eco-Action France is an infiltrator selling information on activist groups to corporate clients.
Adrian Franks has made himself known to various organisations and movements in Europe as one of the central members of a small direct-action group, Eco-Action, (also known as Earth First! France) which has its base in Equihen-Plage. Adrian Franks has presented himself as an activist focussed on the oil and arms industries and animal liberation. In this guise, he has attempted to weave himself into the European movement active on these issues. He has become involved in ENAAT (the European Network Against the Arms Trade), A SEED Europe, Earth First! and People’s Global Action. In some cases, he has claimed to be working very closely with organisations and networks (such as Corporate Watch UK), but is almost unknown to these organisations/movements.
Amsterdam, 1er juillet 1998.
Cher(e)s ami(e)s,
Differentes sources ont attire notre attention sur le fait que Adrian Franks, du groupe francais Eco-Action infiltre des groupes d’activistes afin de vendre des informations au sujet de ces groupes a des grandes entreprises.
Adrian Franks s’est presente aupres de divers mouvements et organisations comme l’un des membres principaux d’un petit groupe d’action de terrain, Eco-Action (aussi connu comme Earth First! France), base a Equihen-Plage. Adrian Franks s’est presente comme un activiste qui s’interesse aux industries du petrole et de l’armement, et a la liberation animale. C’est en tant que tel qu’il a essaye de s’immiscer dans le mouvement europeen actif sur ces questions. Il s’est investi aupres d’ENAAT (European Network Against Arms Trade), A-SEED Europe, Earth First!, et People’s Global Action. Il a parfois pretendu collaborer etroitement avec certains groupes ou reseaux (comme par ex. Corporate Watch UK), aupres desquels il n’est en fait que vaguement connu.
We write to you concerning a matter of great concern. Our organisations have recently been shocked by discovering that a person we believed was a dedicated citizen working for environmental and social justice was in fact selling (partly false) information to companies in several European countries. We write to you because this person might also have approached your company and because this case has serious general implications.
The person we knew as Adrian Frank from the French environmental citizens group EcoAction has for at least 1 1/2 years under the names Adrian Lechene and Adrian Mayer been actively contacting companies, particularly in the oil and arms industry. He has offered these companies information about the activities of environment and peace organisations in different European countries, asking significant amounts of money in return for his services.
Date: Thu, 02 Jul 1998 20:16:30 +0200
From: ADRIAN FRANKS
To: oilwatch@aseed.antenna.nl
Subject: Last message
Disgusted by everything that is wrong with what you (all?) accused me of yesterday and your inability to see further than what you wanted to believe, you can easily imagine that me also will not want to be associated again with anything to do with any of you (or others) in environmental, disarmement issues or other such matters. I’ve had enough ! So well done ! You have achieved what you wanted.
One thing : now that I am out of anything to do with you, try something else : like asking your so-called source to see this famous “Meyer” card to start with. Surely all this was 100 % true…
Now I will go on to other things in my life.
End.
End.
claimed to be (contact for)
Earth First! France
Ploughshares France
Resistance Verte
Action Libre
Adrian Franks is 39 years old, he is blond, bolding and has a moustache. He is short, fat and usually dressed in plain clothes, nothing special.
Ever met a dedicated Animal Liberation Front activist, who eats meat? Adrian Franks confessed to frequent McDonald’s, for his kids…he says…
Speech for the Symposium in Brussels on 18 June 1998 De BVD & Open Sources Sinds de reorganisatie van 1991 is de BVD Open Source Information (gebruik van open bronnen) gaan integreren in haar werk. Frans de Ridder werkt sinds die tijd als Open Source Information Manager bij de BVD. De Ridder heeft tijdens het Eerste Europese Open Bronnen Seminarie ( Brussel, 18 Juni 1998) een lezing gehouden. Hieronder de tekst. Waar De Ridder de naam van zijn Dienst gevoegelijk alleen met (…….) aanduidt is meer dan duidelijk dat De Ridder hier de BVD bedoelt.
BRANDHOUT
Gepubliceerd in Ravage
16 juni 1994 is een dag die geschiedenis maakte in de wereld van de Nederlandse inlichtingendiensten: die dag werd een barstje geschoten in de dikke muren van het bolwerk van de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD). Door een uitspraak van de Raad van State bleek het mogelijk om, onder voorwaarden, inzage te krijgen in gegevens die de BVD verzameld had. Dit had verstrekkende gevolgen. De uitspraak van de Raad van State was namelijk op zijn beurt weer gebaseerd op een uitspraak van het Europese Hof van de Rechten van de Mens (EHRM) uit 1993. En deze uitspraak stelde strenge eisen aan wetgeving op het gebied van bevoegdheden van inlichtingendiensten en op het gebied van controle op deze bevoegdheden. Hierdoor was het onmogelijk geworden voor inlichtingendiensten om verder ongecontroleerd hun gang te gaan, zoals de praktijk tot op dat moment was.
Nadat de eerste paniek enigszins weggeëbd was, besloot de regering tot een korte periode van bezinning. Deze bezinning leidde uiteindelijk tot de beslissing om een nieuwe Wet op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (WIV) te schrijven. Het wetsontwerp is nu klaar en in de eerste week van April aan de Tweede Kamer gestuurd. De WIV zal waarschijnlijk aan het einde van 1998 of het begin van 1999 besproken worden in het Parlement.
Dit artikel laat zien wat er door de nieuwe WIV verandert.
Voorwoord
Onderstaand artikel is geschreven in mei 1998 door Hendrik Jan van Rijswijk naar aanleiding van publicaties van het het rapport An Appraisal of Technologies of Political Control dat in opdracht van het Europees Parlement is opgesteld door het Britse onderzoeksbureau Omega. Begin mei 1999 is er een vervolgrapport over Echelon uitgekomen bij het Europees Parlement: Report to the Director General for Research of the European Parliament (Scientific and Technical Options Assessment programme office) on the development of surveillance technology and risk of abuse of economic information.
Veel documenten over ECHELON en EU-afluisterplannen staan op de site van The Global Surveillance System
De Nieuwe Wet op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten
Ravage
16 juni 1994 is een dag die geschiedenis maakte in de wereld van de Nederlandse inlichtingendiensten: die dag werd een barstje geschoten in de dikke muren van het bolwerk van de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD). Door een uitspraak van de Raad van State bleek het mogelijk om, onder voorwaarden, inzage te krijgen in gegevens die de BVD verzameld had. Dit had verstrekkende gevolgen. De uitspraak van de Raad van State was namelijk op zijn beurt weer gebaseerd op een uitspraak van het Europese Hof van de Rechten van de Mens (EHRM) uit 1993. En deze uitspraak stelde strenge eisen aan wetgeving op het gebied van bevoegdheden van inlichtingendiensten en op het gebied van controle op deze bevoegdheden. Hierdoor was het onmogelijk geworden voor inlichtingendiensten om verder ongecontroleerd hun gang te gaan, zoals de praktijk tot op dat moment was.
Nadat de eerste paniek enigszins weggeëbd was, besloot de regering tot een korte periode van bezinning. Deze bezinning leidde uiteindelijk tot de beslissing om een nieuwe Wet op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (WIV) te schrijven. Het wetsontwerp is nu klaar en in de eerste week van April aan de Tweede Kamer gestuurd. De WIV zal waarschijnlijk aan het einde van 1998 of het begin van 1999 besproken worden in het Parlement.
Dit artikel laat zien wat er door de nieuwe WIV verandert. lees meer
‘Dit wetsartikel legitimeert politieke vervolging in Europa’ zegt advocaat Marq Wijngaarden. Het bestuurslid van de Coornhert Liga is verontrust over de voorgenomen uitbreiding van artikel 140 op Europees niveau: ‘Ook actiegroepen, vakbonden en pressiegroepen kunnen op deze manier gecriminaliseerd worden’. De Raad van Ministers van Binnenlandse Zaken en Justitie van de Europese Unie (de JBZ-Raad) besprak donderdag 19 maart een voorstel om de strafbaarstelling van lidmaatschap van een criminele organisatie uit te breiden. Met een beroep op de bestrijding van de georganiseerde misdaad vallen voortaan ook pogingen tot beïnvloeding van de staat onder de strafbaarheid. Dit voorstel heeft vergaande invloed op de Nederlandse wetgeving. lees meer
Sorgdrager stelt nieuwe openbare orde wetten voor,
Europa werkt aan een nieuw artikel 140
Eind november behandelde de Commissie Justitie van de Tweede Kamer een brief van minister van justitie Sorgdrager over de arrestaties bij de Eurotop. Sorgdrager reageerde met die brief op de evaluatie van de Amsterdamse driehoek van de Eurotop. Net als de Amsterdamse driehoek vindt Sorgdrager, dat ondanks het niet vervolgen van de arrestanten, de beslissing om art. 140 te gebruiken bij Vrankrijk terecht is. Ze baseert haar mening op een ambtsbericht van het College van Procureurs-Generaal d.d. 18 november 1997.
Daarin wordt gesteld dat ‘alle toen beschikbare, nu ook ter tafel liggende informatie erop wijst dat een criminele organisatie gevormd was’. Docters van Leeuwen stelt in dit ambtsbericht dat strafrechtelijke vervolging niet plaats kon vinden omdat ‘de voor deze bewijsvoering noodzakelijke huiszoeking in Vrankrijk afgelast is moeten worden, was uiteraard niet te voorzien, evenmin als het feit dat inlichtingen van de BVD waarop de beleidsbeslissing tot optreden gebaseerd was, juist bleken, maar naderhand niet geconcretiseerd in termen van individuele personen’. Justitie blijft er dus wel bij dat er in termen van een organisatie gedacht kan worden. Dat het individuele bewijs niet geleverd kan worden ligt niet aan de politie. maar aan de arrestanten die niet meewerken.
Natuurlijk weten ze wel beter, alleen moeten Vrakking en Patijn gespaard worden. Docters van Leeuwen eindigt het ambtsbericht met de opmerking dat ‘voor toekomstige grootschalige en gewelddadige acties artikel 140 door de jurisprudentie een beperkte betekenis heeft als grondslag voor strafrechtelijk optreden’. De jurisprudentie waar Docters van Leeuwen op doelt is het treffen tussen Ajax- en Feyenoordsupporters in Beverwijk. ‘Daarin bleek het niet mogelijk om twee groepen, over wier planmatige en systematische gewelddadigheid -gezien de uitgesproken veroordelingen- geen verschil van mening mogelijk is, veroordeeld te krijgen voor deelname aan een criminele organisatie’. Docters van Leeuwen spreekt dan ook nog eens de verwachting uit dat ‘de samenleving in toenemende mate vormen van organisatiegeweld staat te wachten’. Conclusie: artikel 140 is niet meer voldoende om in de toekomst dit soort zaken aan te kunnen pakken.
‘Dit wetsartikel legitimeert politieke vervolging in Europa’ zegt advocaat Marq Wijngaarden. Het bestuurslid van de Coornhert Liga is verontrust over de voorgenomen uitbreiding van artikel 140 op Europees niveau: ‘Ook actiegroepen, vakbonden en pressiegroepen kunnen op deze manier gecriminaliseerd worden’. De Raad van Ministers van Binnenlandse Zaken en Justitie van de Europese Unie (de JBZ-Raad) besprak donderdag 19 maart een voorstel om de strafbaarstelling van lidmaatschap van een criminele organisatie uit te breiden. Met een beroep op de bestrijding van de georganiseerde misdaad vallen voortaan ook pogingen tot beïnvloeding van de staat onder de strafbaarheid. Dit voorstel heeft vergaande invloed op de Nederlandse wetgeving.
Kijk voor het laatste nieuws (helaas alleen Italiaans) op de website van El Paso
Op 1 februari zijn de processen tegen aan aantal Italiaanse anarchisten afgesloten. De rechtbank deelde hoge straffen uit, ook voor Paola Lo Vecchio.
Op 26 januari 1998 werd in Amsterdam de Italiaanse anarchiste Paola Lo Vecchio gearresteerd. Zij wordt door de Italiaanse justitie verdacht van twee overvallen en lidmaatschap van een criminele organisatie. Een organisatie door justitie verzonnen om de anarchisten aan te kunnen pakken. Kroongetuigen, anonieme verklaringen en ander twijfelachtig bewijs vormen de kern van de verdenkingen. Paola Lovecchio uitgeleverd aan Itali Op 29 april 1998 is Paola uitgeleverd aan Itali. Na overleg met haar Italiaanse advocaten had zij eind maart besloten mee te werken aan haar uitlevering. Belangrijkste reden is dat zij grote kans maakt op huisarrest. Daarnaast leek het verloop van het proces in Rome gunstig, de advocaten verwachten een lichte straf.