“IDEA’s key lenght is 128 bits – over twice as long as DES. Assuming that a brute-force attack is the most efficient, it would require 2128 (1038) encryptions to recover the key. Design a chip that can test a billion keys per second and throw a billion of them at the problem, and it will still take 1013 years ­ that’s longer than the age of the universe. An array of 1024 such chips can find the key in a day, but there aren’t enough silicon atoms in the universe to build such a machine. Now we’re getting somewhere ­ although I’d keep my eye on the dark matter debate.” (Bruce Schneier, Applied Cryptography, pp. 323)

lees meer

Datastromen geregistreerd

Dit hoofdstuk behandelt de twee meest gebruikte toepassingen van het Internet, namelijk het World Wide Web (WWW) en e-mail. Twee toepassingen die de laatste jaren sterk in opkomst zijn als communicatiemiddel. Ze zijn snel, goedkoop, handig en vrij gemakkelijk in het gebruik. Helaas zijn er naast deze voordelen ook nadelen aan verbonden, met name op het gebied van de veiligheid. Naast het beschrijven van deze gevaren, zal er ook de nodige aandacht besteed worden aan de beveiliging.

lees meer

Een poging tot privé-communicatie

Cryptografie, of kortweg crypto, wordt tegenwoordig in veel dingen toegepast: in GSM’s, Pin-betaalautomaten, Chipper en Chipknip, de decoder van de TV (Canal+), enz. enz. Waar datastromen afgeschermd moeten worden voor anderen, of als er voor diensten betaald moet worden, komt cryptografie in beeld.
Maar als we kijken waar we crypto voor onze eigen veiligheid kunnen gebruiken, is het vaak in computerprogramma’s of in computergerelateerde toepassingen. Er zijn crypto-programma’s om losse bestanden te versleutelen, om een deel van je harde schijf te versleutelen,om je e-mail te coderen, om afgeschermde webpagina’s mee te bekijken, en er is zelfs software om je spraak (telefonie) te crypten.

lees meer

Telefoonlijst onbetrouwbaar

Parrol 19 juli 2000
AMSTERDAM – Gegevens over telefoongesprekken die de politie gebruikt om misdaden op te lossen, kloppen niet altijd. Lijsten van nummers en tijden vertonen afwijkingen. Ook schiet de kennis van beschikken politiemensen en zelfs experts te kort. KPN Telecom geeft toe dat fouten kunnen voorkomen.

lees meer

#295   12 november 1999

Boek over afluisteren zet aan tot fluisteren

Uit het Algemeen Dagblad:
Orwell is Pinkeltje in de wereld van de taps
Door Frank Renout

lees meer

Jansen & Janssen

Backslash

De muren hebben oren deel I

lees meer

Crypto News

Cryptome

“us”

Jansen & Janssen

Backslash (alwaar ook De muren hebben oren deel I)

lees meer

ADDIE SCHULTE

AMSTERDAM – Iedereen kan altijd en overal worden afgeluisterd. Alle telefoongesprekken en e-mails kunnen worden onderschept door politie, binnenlandse en buitenlandse inlichtingendiensten, werkgevers of particuliere recherchebureaus. Ontkomen aan dit surveillancenetwerk is nagenoeg onmogelijk.

lees meer

Vervolg op De muren hebben oren ….

Het is nog maar vijf jaar geleden dat we De muren hebben oren .., een gids tegen afluisteren publiceerden. Schreven we toen dat ‘het gebruik van afluistertechnieken een hoge vlucht heeft genomen’, vijf jaar later zijn de ontwikkelingen bijna niet meer bij te houden.
Op het gebied van communicatie is ondertussen veel veranderd. Het aantal GSM’s is explosief toegenomen, het versturen van e-mail is al bijna net zo gewoon als het versturen van een brief, steeds meer mensen surfen over het Internet, videoconferences worden verkozen boven zakentrips en satellieten verzorgen verbindingen over de gehele wereld. Met het veranderen van de communicatiemiddelen verandert natuurlijk ook de mogelijkheid en de manier waarop afgeluisterd kan worden.
Volgens berichten in de media lopen politie en justitie technisch flink achter de feiten aan. Veel nieuwe ontwikkelingen in de telecommunicatie zijn op een bepaald moment tot “probleem voor justitie” uitgeroepen. Maar nieuwe telecommunicatiediensten maken het leven van de opspoorder en inlichtingenman over het algemeen alleen maar gemakkelijker. Vooral de ontwikkelingen op het gebied van Internet en GSM zijn hier goede voorbeelden van.

lees meer

De Politie
De Regionale Tactische Recherche
De Interregionale Kernteams
De Criminele Inlichtingendienst
De Regionale Inlichtingendienst
De Dienst Technische en Operationele Ondersteuning
De Observatie Teams
Methoden & Technieken
Infiltranten
Hoorn van de haak
Van terrasjes ..
… tot woningen.
De toekomst
Het BZK team in Limburg
Buitenlandse diensten in Nederland
De Binnenlandse Veiligheidsdienst
De Militaire Inlichtingen Dienst
Het Technisch Informatie Verwerkingscentrum
Economische spionage
Bedrijfsspionage
De Particuliere Recherchebureaus lees meer

Nederland is koploper in het aftappen van telefoons. In absolute aantallen luisteren we hier meer af dan in de Verenigde Staten, Duitsland of Groot Brittannie. Dat bleek in 1994 uit onderzoek van het WODC naar afluisteren van telecom. Toch horen we met de regelmaat van de klok hoe moeilijk de politie het heeft met het vergaren van informatie. De groeiende mobiliteit en de moderne technologie zetten criminelen op voorsprong. Is dat waar?

lees meer

Plaatsbepaling via gsm DE MOBIELE TELEFOON ALS PEILBAKEN

MAG DAT ?

uit
Ars Aequi
Jaargang 49-9, september 1999

Benno de Boer (UVA)

“The telescreen received and transmitted simultaneously. Any sound that Winston made, above the level of a very low whisper, would be picked up by it; moreover, so long as he remained within the field of vision which the metal plaque commanded, he could be seen as well as heard. There was of course no way of knowing whether you were being watched at any given moment. How often, or on what system, the Thought Police plugged in on any given individual wire was guesswork. It was even conceivable that they watched everybody all the time. But at any rate they could plug in your wire whenever they wanted to. You had to live – did live, from habit that became instinct in the assumption that every sound you made was overheard, and, except in darkness, every movement scrutinised”. (Fragment uit 1984 van George Orwell)
lees meer

Hoofdstuk5

Het Oostenrijkse strategiedocument

Terwijl binnen Schengen en de JBZ-Raad volop wordt geprobeerd zo veel mogelijk uit de Koerden-crisis te slepen, neemt Oostenrijk op 1 juli 1998 de voorzittershamer van de Raad van de Europese Unie over van Luxemburg. Traditioneel ontving Oostenrijk als vooruitgeschoven post richting Oostblok veel politieke vluchtelingen uit Oost-Europa. Ook na de val van de Muur was Oostenrijk voor veel vluchtelingen de toegangspoort tot Europa. Vanaf 1990 heeft dit geleid tot een zeer strenge wetgeving op het gebied van asiel en immigratie. Zo kent Oostenrijk al jarenlang dalende quota voor gezinshereniging, zeer korte asielprocedures, opvang voor slechts een derde van de asielzoekers en de beruchte Schubhafte, gevangenissen voor illegalen. Asielzoekers en immigranten vormen een constant thema in de Oostenrijkse politiek, waar extreem-rechtse politici als Jürgen Haider bij de laatste verkiezingen een kwart van de stemmen binnensleepten. lees meer

Hoofdstuk 6

Opvang in eigen regio

Terwijl ambtenaren in het Oostenrijks strategiedocument proberen een samenhangende Europese asielstrategie te schetsen, die als leidraad voor de toekomst moet fungeren, wordt Europa geconfronteerd met de hoog oplopende crisis in Kosovo. Het biedt de mogelijkheid om een aantal al ontwikkelde concepten aan de praktijk te toetsen en andere concepten onder de politieke druk van het moment naar voren te schuiven. lees meer

Hoofdstuk 7

Nederland neemt het voortouw

Terwijl in de Kosovo-crisis alle onderwerpen van de Europese asielsamenwerking de revue passeren, werken ambtenaren op de achtergrond gestaag verder aan de zogenaamde geïntegreerde, pijleroverstijgende aanpak waartoe de Europese ministers eind 1998 besloten. Voortbordurend op de aanpak die voor het eerst werd gekozen tijdens de crisis rond de Koerden van eind 1997 (zie hoofdstuk 3) en als praktische invulling en vervanging van het gehavende Oostenrijkse strategiedocument (zie hoofdstuk 4), proberen de Europese landen spijkers met koppen te slaan. Tijdens de speciale asieltop in oktober 1999, waartoe de Europese regeringsleiders in 1998 besloten, moeten alle lijntjes samenkomen en dient de basis gelegd te worden voor het Europese asielbeleid van de volgende eeuw. lees meer