• Buro Jansen & Janssen, gewoon inhoud!
    Jansen & Janssen is een onderzoeksburo dat politie, justitie, inlichtingendiensten, overheid in Nederland en de EU kritisch volgt. Een grond- rechten kollektief dat al 40 jaar, sinds 1984, publiceert over uitbreiding van repressieve wet- geving, publiek-private samenwerking, veiligheid in breedste zin, bevoegdheden, overheidsoptreden en andere staatsaangelegenheden.
    Buro Jansen & Janssen Postbus 10591, 1001EN Amsterdam, 020-6123202, 06-34339533, signal +31684065516, info@burojansen.nl (pgp)
    Steun Buro Jansen & Janssen. Word donateur, NL43 ASNB 0856 9868 52 of NL56 INGB 0000 6039 04 ten name van Stichting Res Publica, Postbus 11556, 1001 GN Amsterdam.
  • Publicaties

  • Migratie

  • Politieklachten

  • IX – De branche van het wegtransport – 12.9 Chauffeurs en eigen rijders

    12.9 Chauffeurs en eigen rijders

    Soms smokkelen de chauffeurs willens en wetens. Ze worden
    benaderd in het buitenland; in beruchte chauffeurscaf’s, op
    parkeerplaatsen of gewoon onderweg. Internationale chauffeurs
    hebben in het buitenland hun contacten opgebouwd en velen hebben er
    een kennissenkring. In Marokko zijn bepaalde gelegenheden waarvan
    iedereen weet dat daar de deals worden gemaakt, zoals het Seamens
    centre in Casablanca. Vooral individuele chauffeurs, waaronder veel
    eigen rijders, komen zo aan hun lading. Sommige eigen rijders staan
    dagenlang in Marokko op een parkeerplaats, op zoek naar een
    terugvracht. Bij de grotere ondernemingen zijn de terugladingen al
    vooraf geregeld en loopt een chauffeur dus niet zoveel kans tegen
    een smokkelvracht aan te lopen.

    Maar ook in Nederland worden de contacten gelegd, soms gewoon in
    een kroeg. Volgens een smokkelaar zijn in de caf’s niet alleen
    chauffeurs te benaderen: hij legde er contact met een douanier.
    Vooral noodlijdende ondernemers, waaronder veel eigen rijders,
    worden benaderd voor smokkelvrachten. Het blijkt niet zo moeilijk
    te zijn om verlieslijdende bedrijven op te sporen. Er zijn
    efficintere methoden dan het plaatsen van een advertentie in een
    dagblad. Uit gesprekken met chauffeurs komt duidelijk naar voren
    dat ondernemers die ernstig in de rode cijfers duiken, niet zelden
    bezoek krijgen van figuren die hulp aanbieden. Chauffeurs die
    bewust werken voor smokkelfirma’s, worden in sommige gevallen zelfs
    door de groep geholpen wanneer hen een bedrijfsongeval – als
    detentie – overkomt, bijvoorbeeld door het betalen van de kosten
    voor verdediging. Ook de familieleden van een gepakte smokkelaar
    krijgt soms geldelijke steun uit een soort
    solidariteitsfonds, zo blijkt uit politiebronnen.

    Chauffeurs worden soms via koppelbazen voor drugstransporten
    geworven. Er is n geval bekend uit de politiedossiers waarbij vier
    mensen samenwerken in het ronselen van truckers. Zwartwerkers zijn
    uiteraard gemakkelijker te manipuleren, want als ze praten vliegen
    ze eruit en ze kunnen zich op geen enkel recht beroepen. Er is een
    voorbeeld bekend van een koppelbaas die werkt met truckers die een
    strafblad hebben: hij houdt controle over de chauffeurs omdat hij
    weet dat ze elders niet aan de bak komen vanwege hun antecedenten.
    Het bedrag dat chauffeurs verdienen met een drugstransport loopt
    sterk uiteen: meestal gaat het om enkele tienduizenden guldens, met
    een uitschieter naar 150.000 gulden per rit. De prijs is
    afhankelijk van de waarde van de drugs en de hoeveelheid die wordt
    vervoerd. Tegenwoordig sluiten transportondernemers vaak een
    contract met hun chauffeur waarin deze verklaart niets
    anders dan de vracht mee te nemen; bij ontdekking van smokkelwaar
    is de ondernemer dan formeel van alle schuld ontheven. De chauffeur
    draait ervoor op. Deze standaardcontracten worden onder andere door
    Transport en Logistiek Nederland verstrekt. Soms weet een chauffeur
    nergens van; op een parkeerplaats bij een chauffeurscaf wordt er
    smokkelwaar onder de wagen geplakt of in de lading verstopt, en in
    het land van bestemming weer opgehaald. De organisatoren van deze
    vorm van smokkel beschikken over taktische informatie (rij-route,
    aankomsttijd) van het bewuste transport. In 1993 werden in korte
    tijd drie chauffeurs gepakt met grote pakketten synthetische drugs
    die uitzendbureau is ingehuurd voor een vracht naar Marokko; bij de
    grens werd drieduizend kilo hash gevonden in – met een magneet –
    onder de wagen waren gehangen. FNV-Magazine bericht over een
    chauffeur die via een de dubbele bodem van de wagen. Niet zelden is
    de transportondernemer betrokken bij de smokkel, als tussenschakel
    of als organisator. Soms is de chauffeur op de hoogte en deelt mee
    in de winst. Maar in sommige gevallen is de trucker
    slachtoffer.
    Volgens het FNV heeft een chauffeur bijna altijd wel in de gaten
    dat er iets niet klopt met een transport. De vakbond krijgt bijna
    wekelijks meldingen binnen van chauffeurs die vermoeden dat ze een
    verdachte vracht gaan rijden. Een chauffeur kan niet zomaar een rit
    weigeren, want dan riskeert hij zijn baan. Wanneer de baas degene
    is die de smokkelwaar in de wagen stopt, durft een chauffeur niet
    te praten; de meldingen zijn dan ook vaak anoniem. Wanneer het er
    sterk op lijkt dat een transport besmet is, kan de bond de melding
    doorgeven aan de politie en gaat de rit gecontroleerd door. De
    samenwerking met de politie in het buitenland is echter niet altijd
    sluitend. Het is voorgekomen dat een chauffeur in Marokko alsnog
    werd gearresteerd, terwijl de besmette vracht van te voren was
    gemeld.


    vorige        
    volgende        
    inhoudsopgave en zoeken