12.8 De organisatie van smokkeltransporten
Er is een sterk onderscheid naar de kleine en de grote handel.
Pas wanneer het om tonnen hash of meer dan duizend kilo harddrugs
gaat, spreekt men van grote handel. De kleine partijen worden
gereden door individuele chauffeurs, eigen rijders of kleine
transporteurs (en natuurlijk nog kleinere partijen in
personenauto’s of campers met gemiddeld 10-100 kilo). De grotere
partijen vereisen een uitgebreide organisatie: er moet een zeer
hoog bedrag worden opgebracht als betaling en er moeten mensen voor
het transport, de opslag en de distributie worden gecharterd. Een
grote smokkelaar vertelt dat hij een ploeg van 15 tot 20 man had,
waarvan een aantal tot de vaste kerngroep behoorden en een aantal
oproepbaar waren.
In de jaren tachtig vervulden volgens een gesprekspartner de
Nederlanders een leidinggevende rol in de
drugstransporten vanuit Libanon en Pakistan. Ook waren er in
Nederland wonende Libanezen en Pakistani betrokken, maar niet hoog
in de rangorde. Vanuit verschillende bronnen vernemen we dat
Marokkanen steeds meer de baas worden in de drugshandel vanuit
Marokko; zowel Marokkanen die in Nederland wonen, als Marokkanen in
Marokko. Vergelijk ook het allochtonenrapport. Nederlanders in de
drugssmokkel vanuit Marokko vervullen meestal alleen de rol van
transporteur. De import-procedure staat vaak los van de distributie
naar de detailhandel of de doorvoer. Volgens een politiebron rijden
de vrachtwagens met smokkelwaar in Nederland meestal naar gehuurde
loodsen, waar vanuit het spul in kleinere partijen via gehuurde
bestelbusjes verder gaat. Onderweg naar Nederland hebben sommige
goed georganiseerde groepen steunpunten in de verschillende landen,
aldus een goed ingevoerde gesprekspartner. De meer georganiseerde
smokkelaars gebruiken vaak ingenieuze methoden en middelen. Zo
vertelt een grote smokkelaar dat zijn groep in Spanje honderd
hectare grond rond de baai had gekocht, waarin een mijngang was
gemaakt. Wanneer de boten met drugs de kust bereikten, werden ze
met behulp van lieren en een treinstel de tunnelgang ingevoerd. Het
geld dat met smokkel verdiend wordt, wordt enerzijds gebruikt voor
de handel zelf en anderzijds genvesteerd in legale bedrijven met
het doel die ondernemingen te gebruiken voor smokkeldoeleinden. Zo
vertelt de gesprekspartner uit de smokkelwereld dat hij gebruik
maakte van een constructiefabriek om vrachtwagens om te bouwen en
drugs in op te slaan. Het personeel van dit bedrijf wist van niets,
want de fabriek werd alleen buiten normale werkuren voor
smokkeldoeleinden gebruikt. De eigenaar gebruikte een deel van zijn
extra verdiensten voor investering in het eigen bedrijf.