• Buro Jansen & Janssen, gewoon inhoud!
    Jansen & Janssen is een onderzoeksburo dat politie, justitie, inlichtingendiensten, overheid in Nederland en de EU kritisch volgt. Een grond- rechten kollektief dat al 40 jaar, sinds 1984, publiceert over uitbreiding van repressieve wet- geving, publiek-private samenwerking, veiligheid in breedste zin, bevoegdheden, overheidsoptreden en andere staatsaangelegenheden.
    Buro Jansen & Janssen Postbus 10591, 1001EN Amsterdam, 020-6123202, 06-34339533, signal +31684065516, info@burojansen.nl (pgp)
    Steun Buro Jansen & Janssen. Word donateur, NL43 ASNB 0856 9868 52 of NL56 INGB 0000 6039 04 ten name van Stichting Res Publica, Postbus 11556, 1001 GN Amsterdam.
  • Publicaties

  • Migratie

  • Politieklachten

  • Bijlage VIII – 4.3. De Hells Angels

    4.3. De Hells Angels: een netwerk apart

    Hierboven – bij de beschrijving van twee netwerken die actief
    zijn in de produktie van synthetische drugs – kwam al naar voren
    dat n van deze netwerken een deel van de amphetamine verkocht aan
    Hells Angels in Amsterdam, die dat dan weer onmiddellijk
    doorverkochten naar Engeland. Wat bij de bespreking van het andere
    netwerk niet werd aangestipt, maar hier wel moet worden gemeld, is
    dat een bepaalde hoeveelheid van de illegaal ingevoerde
    grondstoffen, via omwegen in Brabant, ook terecht kwam bij de Hells
    Angels in de hoofdstad. Geconfronteerd met zulke feiten, moet men
    zich wel de vraag stellen wat de rol van de Angels in de
    georganiseerde criminaliteit is.

    4.3.1. Organisatie en criminele activiteiten in
    Noord-Amerika

    Om hun rol hierin te kunnen bepalen is het niet nodig om in dit
    rapport heel de ontstaansgeschiedenis van deze en andere outlaw
    motorcycle gangs
    (de Outlaws, de Bandidos, de
    Pagans) in de Verenigde Staten op te rakelen. Hier is vooral
    van belang te onderstrepen dat deze gangs na de oorlog zijn
    ontstaan in het milieu van mensen, vooral gewezen soldaten, die in
    de Amerikaanse samenleving hun draai niet (meer) konden vinden en
    zich van lieverlee dan ook steeds meer tegen deze samenleving
    keerden. Tal van symbolen die in hun kring de ronde doen, maar ook
    veel (seksuele) gedragingen, getuigen van deze moedwillige afkeer
    van de burger-maatschappij. Dat een aantal van deze gangs ook
    crimineel actief was, is al langer bekend. Maar de President’s
    Commission on Organized Crime
    (commissie-Kaufman) bestempelde
    in haar rapport (The Impact, 1986) deze groeperingen ronduit
    als full organized crime groups. Aan de ene kant rechtvaardigde de
    commissie dit label met te verwijzen naar de misdaden waaraan deze
    gangs zich allemaal schuldig maken: vooral drugshandel, maar
    ook wapenhandel, afpersing, diefstal (speciaal diefstal van auto’s
    en motoren) en heling, brandstichting en overvallen. Aan de andere
    kant wees de commissie nadrukkelijk op de banden tussen met name de
    Hells Angels en de cosa nostra in een aantal steden. Groepen
    Hells Angels voeren voor de betrokken families niet alleen
    drugstransporten uit, maar knappen voor hen ook liquidaties op.
    Overigens verdragen de verschillende gangs elkaar op hetzelfde
    territorium slecht: vroeg of laat ontbrandt er tussen hen een
    strijd om de controle over bepaalde illegale activiteiten.

    Voorts beklemtoonde de commissie-Kaufman dat de bestrijding van
    gangs als de Hell’s Angels niet zo eenvoudig is. Zij bouwen hun
    clubhuizen uit tot ware fortificaties en controleren nauwgezet
    iedereen die in hun buurt probeert te komen. Daarenboven zijn de
    chapters (afdelingen) die tot een bepaalde gang behoren,
    meestal niet zo groot, zodat de informele sociale controle reeds
    als vanzelf zeer intens is. Maar formele structuren versterken haar
    evenwel nog eens. Elke afdeling wordt geleid door een voorzitter,
    een vice-voorzitter, een penningmeester en een
    sergeant-of-arms; deze laatste moet zorgen voor orde en
    rust. De lokale afdelingen in een (groot) land worden dan weer
    samengebracht in een regionale groep. En de afdelingen
    respectievelijk groepen worden nationaal overkoepeld door een
    zogenaamde mother club. Rond de officile chapters
    hangen gewoonlijk nog wat zogenaamde puppetclubs, dat wil
    zeggen motorclubs die eventueel ook de status van chapter
    kunnen verkrijgen. In de tussentijd moeten zij zich echter
    bewijzen, onder andere door deel te nemen aan de criminele
    activiteiten van n of meer chapters. Op afwijkend gedrag van
    de leden wordt, tenslotte, hard gereageerd. Zeker tipgevers van de
    politie moeten niet op clementie rekenen. Zij gaan eraan (Van Look,
    1994). Men wordt dan ook niet zomaar lid van een chapter.
    Wie lid van de club wil worden, moet meestal worden voorgedragen
    door een actief lid en een tijdlang dienst doen als prospect
    of striker. In The Impact wordt ook aangegeven dat de
    outlaw motorcycle gangs in de loop der jaren zijn
    uitgewaaierd naar andere landen, in het bijzonder Canada. Dit
    blijkt ook duidelijk uit de jaarverslagen van het Organized
    Crime Committee
    van de Canadian Association of Chiefs of
    Police. Wie die voor de voorbije jaren naleest, ziet precies
    dezelfde ontwikkelingen geschilderd als in The Impact het
    geval is. Neem het jaarverslag 1992. Hierin wordt in het algemeen,
    maar ook per deelstaat, beschreven hoeveel (afdelingen van) gangs
    er zijn en waar ze zich mee bezighouden. En inderdaad, dan ziet men
    een soortgelijk lijstje: drugshandel, (exploitatie van)
    prostitutie, afpersing, illegaal gokken, contract killing,
    overvallen en diefstallen; eveneens is er in dit verband op een
    paar plaatsen sprake van nauwe samenwerking met cosa
    nostra-groepen. Waar in dit, maar ook in de andere jaarverslagen,
    wel meer de nadruk op wordt gelegd dan in The Impact
    gebeurde, is op de innesteling van de outlaw motorcycle
    gangs
    in de reguliere economie. Met het vermogen dat zij
    illegaal hebben opgebouwd, kopen zij horeca-ondernemingen, auto- en
    motorbedrijven en bouwbedrijven. Parallel hieraan, heeft men
    vastgesteld, verbergen leden van deze gangs wel eens hun ware
    gezicht door het full colours-tenue te vervangen door een
    decent driedelig pak. Dit vergemakkelijkt de entree in kringen van
    zakenlui en/of sportliefhebbers bijvoorbeeld aanzienlijk.

    4.3.2. De ontwikkelingen in Nederland

    In diverse Westeuropese landen bestaan er afdelingen van de
    Amerikaanse outlaw motorcycle gangs, dus niet alleen van de
    Hells Angels. In Nederland hebben de Hells Angels in elk geval de
    overhand. Het eerste chapter dat in Nederland werd
    opgericht, is het Amsterdamse chapter, in 1975, door mensen
    uit de kring van de beruchte Kinkerbuurt-bende. Later zijn er
    chapters gevormd in Harlingen, Den Bosch en Haarlem. Ook in
    Heerlen zou een chapter worden gesticht maar de runering van
    het clubhuis van de betrokken
    puppetclub door brandstichting, in 1993, blokkeerde de
    uitvoering van dit voornemen. De leden van deze club gaan nu als
    nomads door het leven. Dit was overigens niet de enige
    geassocieerde motorclub in Nederland. In de voorbije jaren zijn er
    in totaal tien geteld, gesitueerd in het Noorden, het Westen en het
    Zuiden van het land, onder andere in Den Haag, Amersfoort,
    Heerenveen en Breda. Het Amsterdamse chapter fungeert
    ongetwijfeld als de nationale mother club. Maar er zijn
    duidelijke aanwijzingen dat dit chapter tevens het Europese
    aanspreekpunt is voor de organisatie in de Verenigde Staten.

    De voorbije jaren is er heel wat inzicht gegroeid in de situatie
    van de Hells Angels in Nederland, vooral via strafrechtelijke
    onderzoeken. Zodoende kan veel scherper worden gesteld wat er waar
    is van alle verhalen en geruchten die al tijden circuleerden over
    het gevarieerde aandeel van de Angels in de drugshandel – van hand-
    en spandiensten aan de belangrijke drugsgroothandelsgroepen tot en
    met de produktie van amphetamine in eigen laboratoria -, over hun
    rol bij het stelen van motoren (Harley Davidsons natuurlijk), over
    de uitvoering van protectiewerkzaamheden op de Amsterdamse Wallen
    en over hun belangen in de wapenhandel. De onderzoeken naar de
    XTC-bendes in Brabant hebben wat dit betreft ook duidelijk hun
    informatieve nut bewezen.

    Het grootste onderzoek dat tot op heden is verricht, speelt
    echter in Amsterdam. Het heeft het nodige zichtbaar gemaakt van de
    infrastructuur waarover de leiding van het Amsterdamse
    chapter beschikt, maar ook van de criminele activiteiten van
    deze Angels.

    Dit onderzoek heeft laten zien dat men hier nu in het klein doet
    wat in Noord-Amerika al langere tijd in het groot bezig is: de
    aanschaf van horeca-ondernemingen, de ontwikkeling van belangen in
    de motorhandel en de koop (en verhuur) van onroerend goed. De
    financile middelen komen, zo is door de politie vastgesteld, vooral
    uit de handel in verdovende middelen, maar wapenhandel en protectie
    op de Wallen (door een speciale groep van acht man) moeten ook de
    nodige inkomsten genereren. De rol die de Hells Angels in de
    drugshandel spelen, is nog niet helemaal blootgelegd. Wel staat
    vast dat zij – naast aankoop en verkoop van synthetische drugs die
    door anderen zijn gefabriceerd – volop betrokken zijn geweest bij
    de handel in Marokkaanse hash, die door een Deens-Nederlandse
    combinatie op het touw was gezet. De drie Angels regelden
    transporten, wisselden valuta, enzovoort. En van hen onderhield de
    relaties met makelaars, notarissen en banken, zorgde voor het
    onderhoud van de betrokken panden en sluisde gelden weg naar
    Zwitserland. Het Amsterdamse chapter heeft zijn honk,
    voorzien van allerhande veiligheidsvoorzieningen, in de buurt van
    het station Amsterdam-Amstel.

    Onderzoeken, ingesteld bij een ander chapter en bij een
    geaffilieerde motorclub, hebben aangetoond dat niet alleen het
    Amsterdamse chapter de Amerikaanse weg is opgegaan. In n van
    de hier bedoelde onderzoeken kwam aan het licht dat de leden van
    het desbetreffende chapter op kleine schaal wapenhandel en
    drugshandel bedreven, hierbij geholpen door Angels uit andere delen
    van het land. Ook maakten zij zich schuldig aan autodiefstallen en
    aan drugshandel (op Zweden en Duitsland). Maar ook in hun geval
    bleef het hier niet bij. Zij verhandelden ook illegaal wapens en
    pleegden diefstal van motoren, bij voorkeur Harley Davidsons.
    Opmerkelijk is overigens dat veel van de leden van beide clubs min
    of meer vaste banen hebben.


    vorige        
    volgende        
    inhoudsopgave en zoeken