Identificatieplicht
door Thijs van Meer
I: Mijn buurman krijgt binnenkort een boete in de brievenbus omdat hij zich niet kon legitimeren.
A: Oh, was ?ie aangehouden dan?
I: Nee, ik…..
Toegeven, flauw. Maar deze flauwe grap illustreert wel een kleine ‘vastloper’ in de wet op legitimatieverplichting. Als iemand zich niet kan legitimeren, hoe weten we dan dat we de boete naar de juiste persoon sturen? Of moeten we dat twaalfjarige jongetje (statistisch gezien zijn jongens vaker crimineel) gelijk meeslepen naar het politiebureau om hem daar vervolgens net zo lang te traumatiseren totdat hij het telefoonnummer van zijn ouders ophoest? Gedogen mag tegenwoordig ook al niet meer.
Ten allen tijden. Ik zeg het nog een keer: ten allen tijden. Dus ook in mijn eigen huis? Nee, dat zou te ver gaan… Maar wacht eens, wie zegt dat dit mijn huis is? Bewijs dat eerst maar eens! Ten allen tijden. Ik moet steeds denken aan het strand, of het zwembad. In de zomer van een aantal jaren geleden vond ik het leuk op van Workum naar Hindelopen te surfen om daar een ijsje te kopen. In de toekomst moet dan naast die twee gulden ook een identiteitskaart ter waarde van… Nou? Wat moet dat kosten? ?t Mag natuurlijk niet vervalsbaar zijn, dus zal het wel een dure grap zijn. Ik kan ?t me wel veroorloven om onderweg per ongeluk twee gulden aan het IJselmeer te doneren. Een identiteitskaart wordt toch echt iets te gortig. Ik verloor trouwens één keer een gulden, ik moest toen een ‘Raket’ kopen in plaats van de ‘Magnum Almond’ die ik voor ogen had. Dat vond ik al erg.
En of het helpt tegen criminaliteit? Dagelijks overtreden honderden volwassen Nederlanders de wet terwijl ze zwart op geel gebrandmerkt zijn, duidelijk leesbaar van voren en van achteren. Als kentekenplaten niet werken tegen het overtreden van de wet, waarom zou een identiteitskaart dat dan wel doen? Voor zover ik het heb begrepen mag ik dat kaartje gewoon in m?n portemonnee bewaren. Onzichtbaar voor de beveiligingscamera?s van de bank die ik net beroofd heb.
Hoeveel vrijheden moeten we inleveren voor een veilige maatschappij? Is een veilige maatschappij haalbaar? Ik zeg nee, en daarmee kunnen we dus oneindig doorgaan met het inleveren van vrijheden, net zolang totdat we allemaal met en geïmplanteerde microchip in onze nek rondlopen. En ook dan zullen er nog steeds geweldsdelicten plaatsvinden. Als het gevoel van veiligheid in de maatschappij meer afneemt dan de veiligheid zelf, dan moeten we misschien iets doen aan de toenemende angst.
Wie zich perse nog veiliger wil voelen moet maar groter huis kopen met een nog hogere muur eromheen. Een beveiligingssysteem, een breedbeeld televisie en een grote comfortabele bank. Ultra veilig in je eigen ‘home entertainment prison’.
Thijs van der Meer (maar dat moet je op mijn woord geloven)