Beleid betreffende doelgroepen

Eerder dit jaar (wij schreven daar over in de blog ‘Barneveld beneveld’) werd bekend dat de gemeente Barneveld een clubhuis van een motorclub had gesloten en verkocht. Volgens de gemeente werd de eigenaar van het clubhuis, de lokale afdeling van de Hells Angels MC, een dwangsom opgelegd na het vieren van een bruiloft in het pand. De gemeente ging er van uit dat in het pand geen openbare bijeenkomsten mochten worden gehouden. Ook mocht er geen drank worden geschonken. De motorclub kon de dwangsom van 13.000 euro niet betalen en daarom werd door de gemeente beslag gelegd op het pand. Het pand werd daarna geveild en van de opbrengst werd de dwangsom afgetrokken. Kort na de verkoop van het pand oordeelde de rechter dat de dwangsom onterecht was geweest, daar de bruiloft een besloten feest was. Ook bijeenkomsten in het clubgebouw waren altijd besloten, daar altijd eerst moest worden aangebeld en alleen genodigden of bekenden (op afspraak) het pand konden betreden. Het innen van de dwangsom was ook niet volgens de regels gebeurd. Deze rechterlijke uitspraak betekende dat de gemeente met een fors probleem kwam te zitten. Er was volkomen onterecht opgetreden tegen een vereniging en daardoor was grote schade en leed ontstaan. Tot op heden is het niet bekend wat de gemeente Barneveld gaat doen om dit probleem op te lossen.

In het ‘Integraal Gemeentelijk Veiligheidsplan Barneveld 2015-2018’ werd ook bepaald wat de gemeente aanmoest met de jeugdketen binnen zijn grenzen. Jeugdketen zijn plaatsen waar zonder enige vergunning alcohol wordt geschonken aan jongeren, vaak minderjarigen. De keten zijn vrij toegankelijk en hebben dus, in tegenstelling tot het clubhuis van de motorclub, geen besloten karakter. Door de afwezigheid van toezicht, diploma’s, regelgeving geeft de gemeente Barneveld de gelegenheid aan minderjarigen om alcohol te drinken. Dit is tegen de wet.

Het ‘Veiligheidsplan’ zegt hierover: ‘De gemeente Barneveld beschikt over een aantal jeugdketen, met name in het buitengebied. Enkele jaren geleden heeft de gemeente Barneveld gekozen voor een afbouwbeleid: de bestaande, bekende keten werden – onder bepaalde voorwaarden – gedoogd; nieuwe keten mochten en mogen zich niet vestigen. Hierin ligt uiteraard ook een eigen verantwoordelijkheid bij ouders/opvoeders. Niet overal is de overheid verantwoordelijk voor en heeft hier zicht op. Deze werkwijze heeft de afgelopen jaren ge-leid tot een (drastische) afname van het aantal geregistreerde keten. Op dit moment, januari 2015, zijn er nog 10 jeugdketen met een gedoogbeschikking. Wij zetten deze werkwijze de komende jaren voort. Uiteraard wordt er, na meldingen overlast, opgetreden.’

Trouw schrijft over de ketenproblematiek op 4 december 2008 het volgende in zijn artikel ‘Harde aanpak van jeugdketen werkt niet’ : ‘De keuze van Barneveld voor een gedoogbeleid lijkt daar op. Nieuwe keten zijn niet toegestaan, maar achttien bestaande mogen na controle blijven tot ze vanzelf ophouden. Een jongerenkeet bestaat doorgaans een jaar of zeven, de tienerjaren van de gebruikers. Zo sterven de Barneveldse keten langzaam uit.’

Absoluut geen corruptie

Barneveld Vandaag schreef op 20 april 2015: ‘De gemeente Barneveld ontving in 1995 een verzoek om medewerking te verlenen voor de realisering van een tweede woning op het perceel Barnseweg 14. Dit verzoek werd om verschillende redenen geweigerd. In 2013 werd eenzelfde verzoek ingediend, maar nu door de nieuwe eigenaren van het genoemde perceel. Hoewel deze aanvraag in eerste instantie ook werd geweigerd, bleken er wel stedenbouwkundige mogelijkheden te zijn om alsnog medewerking te verlenen. De oorspronkelijke eigenaren van het perceel vonden dit merkwaardig. Zij dienden daarom een zienswijze in, waarin zij zich afvroegen of het perceel met voorkennis was gekocht en of er ongeoorloofde invloed door de gemeenteraad of een gemeenteraadslid was uitgeoefend. Deze laatste vraag hield verband met het feit dat er een nauwe familierelatie bestaat tussen de nieuwe eigenaren van het perceel en raadslid Van den Brink.’

Dit is natuurlijk inderdaad wel zeer toevallig. De gemeente Barneveld liet een onderzoek instellen, dat als uitkomst had dat de gemeente niet onrechtmatig had gehandeld. Over raadslid van de SGP Van den Brink was men iets minder mild: ‘Daarnaast heeft hij zich niet onafhankelijk en niet onpartijdig gedragen. Door zijn rechtstreekse bemoeienis met de zienswijze, is vermenging opgetreden van het particuliere belang van raadslid Van den Brink met het door de gemeenteraad te behartigen algemeen belang. Dit is strijdig met de gedragscode van de gemeenteraad.’

Naar aanleiding van het rapport besloot de SGP het vertrouwen op te zeggen in het raadslid en ging deze onafhankelijk verder.

Absoluut wel geld zoek uit de gemeentekas?

Accountant Leo Verhoef doet al jaren onderzoek naar overheden en hun jaarrekeningen. Telkens vindt hij dat rekeningen niet kloppen, terwijl gerenommeerde accountantsbureau’s wel hun handtekening hebben gezet. Verhoef schrijft de overheden aan, wanneer hij ontdekt dat er iets mis is. Op zijn website www. leoverhoef.nl : ‘Ook de jaarrekeningen van gemeente Barneveld zijn misleidend. Wat als saldo van opbrengsten en kosten wordt gepresenteerd, is niet het werkelijke saldo, en wat als financiële positie wordt gepresenteerd, is niet de financiële positie. Het gemeentebestuur meldde in de jaarrekening 2002 een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 1,9 miljoen. In werkelijkheid hield de gemeente € 7,7 miljoen over.

Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad met zijn brief van 14 juli 2003 voor de misleidende jaarrekening. De gemeenteraad deed er niets mee maar liet het aan het college van b&w over om een uiterst dom briefje te sturen met de mededeling dat de jaarrekening niet misleidend was omdat een of andere accountant dat verklaard had. In Barneveld hadden ze blijkbaar de krant niet gelezen en niets gehoord en begrepen over WorldCom- en Enron- en andere boekhoudfraudezaken waar ook allemaal goedkeurende accountantsverklaringen bij stonden.

Dus was bijvoorbeeld de jaarrekening 2006 en daarna de jaarrekening 2007 ook weer misleidend. Het gemeentebestuur meldde in de jaarrekening 2007 een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 1,6 miljoen. In werkelijkheid hield de gemeente € 3,5 miljoen over. Geknoei in de cijfers maskeerde bijvoorbeeld dat de exeptionele verhoging van de Onroerendezaakbelasting van meer dan 15% (!) totaal niet nodig was geweest.

Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw met zijn brief van 27 augustus 2008. Die liet het aan het college van b&w over Leo Verhoef mee te delen dat een of andere accountant en de gemeenteraad de jaarrekening hadden goedgekeurd en dat “dus daarom” de jaarrekening niet onbetrouwbaar kon zijn. Het zal je gemeenteraad maar zijn. Het college van b&w schreef ook nog: “… doen wij aan u het verzoek om ons in de toekomst niet meer te wijzen op ongeregeldheden die (uitsluitend) door u geconstateerd worden”, terwijl bijvoorbeeld het NIVRA (organisatie van registeraccountants) al in maart 2006 zei dat de kritiek van Leo Verhoef op (veel) gemeentelijke jaarrekening terecht is, en terwijl Leo Verhoef nog steeds registeraccountant is.

Dus was ook de jaarrekening 2008 weer misleidend. Het gemeentebestuur meldde een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 4,7 miljoen. In werkelijkheid hield de gemeente “slechts” € 2,9 miljoen over. (De opbrengst van de Onroerendezaakbelasting was € 7,8 miljoen; dat had dus best ietsjes minder kunnen zijn.)

Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw voor de misleidende jaarrekeningen met zijn brief van 8 mei 2009. Dus was ook de jaarrekening 2009 weer misleidend. Het gemeentebestuur meldde een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 0,0 miljoen. In werkelijkheid behaalde de gemeente een winst van € 40,9 miljoen (waarvan winst van – ten minste – € 38,6 miljoen bij de verkoop van de NUON-aandelen). (De opbrengst van de Onroerendezaakbelasting was € 8,1 miljoen; die was dus totaal overbodig.) Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw met zijn brief van 15 juni 2010. Die reageerde niet.

Dus was ook de jaarrekening 2010 weer misleidend. Het gemeentebestuur meldde een nadelig saldo van opbrengsten en kosten van € 1,4 miljoen. In werkelijkheid leed de gemeente een verlies van € 5,4 miljoen. Waar zijn de niet genoemde uitgaven van belastinggeld van € 4,0 miljoen aan opgegaan? Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw met zijn brief van 24 oktober 2011. Die reageerde niet.

Dus was ook de jaarrekening 2011 weer misleidend. Het gemeentebestuur meldde een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 2,4 miljoen. In werkelijkheid was het “slechts” € 1,6 miljoen. Krijgen de belastingbetalers dat terug?

Dus was ook de jaarrekening 2012 weer misleidend. Het gemeentebestuur meldde een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 2,6 miljoen. In werkelijkheid leed de gemeente een dramatisch verlies van € 29,2 miljoen. Waar zijn de niet genoemde uitgaven van belastinggeld van € 31,8 miljoen aan opgegaan? Ten minste waren er verliezen van ruim € 31 miljoen bij (te ambitieuze?, te weinig doordachte?) grond- en bouwprojecten. Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw voor de misleidende jaarrekening met zijn brief van 24 april 2013.

Dus was ook de jaarrekening 2013 weer misleidend. Het gemeentebestuur meldde een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 3,0 miljoen. In werkelijkheid leed de gemeente opnieuw een groot verlies, nu van € 24,6 miljoen. Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw voor de misleidende jaarrekening met zijn brief van 18 april 2014. Alweer, geen reactie.

Dus was ook de jaarrekening 2014 weer misleidend. Het gemeentebestuur meldde een nadelig saldo van opbrengsten en kosten van € 3,0 miljoen. In werkelijkheid leed de gemeente een verlies van € 0,7 miljoen. Er waren nieuwe verliezen, nu van € 3,9 miljoen, bij (te ambitieuze?, te weinig doordachte?) grond- en bouwprojecten. Zonder deze speculatie-verliezen zou de gemeente dus geld overgehouden hebben!’, aldus Verhoef op zijn website.

Feitelijk maakt de gemeente zich schuldig aan valsheid in geschrifte. Er is geen excuus mogelijk: de gemeente is diverse malen schriftelijk gewaarschuwd.

Pluimveehoofdstad

Er is een spreekwoord over struisvogels die hun kop in het zand steken. Er is een gezegde over struisvogelpolitiek. Er is ook een spreekwoord over kippen zonder kop. Maar wij houden ons het liefst bij: ‘Als de vos de passie preekt, boer pas op je kippen!’