Dupont op justitie en veiligheid
Een anonieme bron.
Veel ophef deze week over een artikel in De Telegraaf over de zoon van de burgemeester van Amsterdam, Femke Halsema. In juli zou het jong gearresteerd zijn nadat hij met een vriendje met een alarmpistool, een nepvuurwapen en twee messen op een verlaten woonboot kattekwaad uithaalde. (Het is onduidelijk uit de verschillende krantenberichten en de brief van mama Halsema of het gaat om één nepvuurwapen of één alarmpistool of zowel een nepvuurwapen aangetroffen op de zoon van Halsema én een weggegooid alarmpistool dat later werd gevonden.) Anonieme bronnen bij de politie (een anonieme burger belt Meldlijn Misdaad Anoniem, een anonieme politieagent belt John van den Heuvel) hadden aangegeven dat er een doofpotaffaire van werd gemaakt. John van den Heuvel schreef er een artikel over en daarna gebeurde er van alles.
Een brief van de moeder van de Grachtengordel
De getergde Femke Halsema liet vanaf haar vakantieadres in Afrika een brief aan het volk publiceren waarin zij ontkende dat haar zoon een gewapende inbraak had gepleegd. Zij nam daarmee een voorschot op een eventuele rechtszaak. Immers het politieonderzoek liep toen nog. Halsema sprak ook van het opvoeden van kinderen, het voeren van lange gesprekken en zei: ‘Mijn zoon is een gewone Amsterdamse jongen.’
Boze reacties
Boze reacties konden niet uitblijven. Niet alleen De Telegraaf kreeg veel kritiek, ook John van den Heuvel kreeg het voor zijn kiezen. De focus werd verlegd van de zoon van Halsema naar de brengers van het nieuws. Er werd geopperd dat het alleen maar ging om kwajongensstreken van jongeren en vele reaguurders lieten op social media hun eigen kwajongensstreken de revue passeren. De politie liet weten dat er geen sprake was van een doofpot en dat Halsema daarom ook niet had verzocht. Tegelijkertijd gaf de politie aan het lek te gaan onderzoeken dat aan de bron lag van het Telegraaf-artikel. Zelfs mede-Grachtengordel bewoner Youp van ‘t Hek waagde er een column aan. Ja, je moet wel voor elkaar opkomen als je zo elitair woont.
De man die geen burgemeester was
Uit de brief van Halsema aan het volk bleek niet veel, maar wel weinig. Zo kwam de vraag naar voren wie eigenlijk de vader van het jong kon zijn. Met geen woord repte Halsema over het natuurlijke proces dat een mannelijke aanwezigheid vereiste. Op social media werd gespeculeerd. Wie was de vader? Was het Rutte? Was het Rüter? Maar het bleek dat mevrouw Halsema ons een beetje voor het lapje had gehouden. Haar zoon heette namelijk geen Halsema, maar Oey. De vader was haar levenspartner Robert Oey. Had ze op deze manier geprobeerd internetscharrelaars op het verkeerde been te zetten?
Vreemd dat Robert Oey niets van zich liet horen is het wel. Tenslotte is hij de man bij uitstek om een moeilijk verhaal over geweldplegers te vertellen. Hij is namelijk documentairemaker. De laatste zeven jaar werkte hij noest aan een documentaire over Nederlandse terroristen, ‘The Good Terrorist’. Hij zei daarover: ‘In het gedrag van IS herkende ik iets van de hippies, een soort commune, een samenzijn met een gezamenlijk doel.’ (Geen Stijl, 2 juli 2019). Maar uiteindelijk concludeert hij dat hij gefaald heeft met deze documentaire. Bovendien is één van de hoofdrolspelers van de documentaire, de Amerikaans-Nederlandse ex-Hofstadgroepterrorist Jason Walters, niet erg tevreden over hoe hij is behandeld door Robert Oey. Aan Geen Stijl vertelt hij: ‘Met Oey was de afspraak dat hij altijd terug mocht treden, maar de man van Femke Halsema weigerde hem dat. In Denemarken is de film onbewerkt vertoond, in Nederland heeft Jason nu een blur. En de regisseur huilt in een poepsjiek hotel dat hij gefaald heeft. Niet omdat hij een afvallige ex-moslim in levensgevaar brengt met zijn docu, maar omdat het werkje niet is geworden wat hij wilde dat het was. Kennelijk is hij daar zo rancuneus over, dat Jason Walters nu weer wat vaker achterom moet kijken.’
De entering van het Rambootje en de onvindbare tweede man
Nu duidelijk was geworden dat de dader van het enteren van het Rambootje Bruno Oey heette, kwam de volgende vraag al op. Wie was de tweede piraat die samen met Bruno gewapend met twee messen, een alarmpistool en een nepvuurwapen een stilliggende boot had besprongen? (Uit sommige berichtgeving lijkt het te gaan om één vriendje waarmee de zoon van Halsema samen was, uit de brief van mama Halsema zelf wordt gesproken over de zoon die aan het klieren was met vriendjes. Het zou dan gaan om een groepje van minimaal drie jonge jongens van ongeveer 15 jaar met nepvuurwapens of alarmpistool en messen. Dat komt toch alweer iets anders over dan een kwajongenstreekje.) Zou het iemand zijn van de school van Bruno? Zoals we weten werd Bruno enkele jaren geleden van een ‘zwarte school’ gehaald en op een ‘normale school’ geplaatst. Een goede school zonder minderheden die niet goed konden meekomen. Die gaan namelijk naar scholen als het Haga Lyceum. De vraag is dan ook wat hadden de media bericht wanneer de daders van de entering Ali en Mohamed hadden geheten? Was er dan bericht over salafisme op het schoolplein of was de AIVD dan langsgeweest? Maar gelukkig was van zoiets geen sprake.
Wie was dus de tweede man? Het moest wel een vriendje zijn. Via een korte zoektocht op Google komt de onderzoeker al snel terecht bij de bezigheden en de vriendenkring van de zoon van Halsema. Hij is actief in de spelersselectie van ijshockeyclub de Amstel Tigers. De meeste leden van zijn team blijken via Facebook met elkaar in contact te staan.
Grachtengordeldieren
Die verschillende contacten zeggen niets over een mededader of – daders. Maar het ligt niet voor de hand dat de mededader in Geuzenveld woont, of in een flatje met schotelantenne in Osdorp. Meestal haal je kattenkwaad uit met mensen uit je directe omgeving. Bij de vriendjes van de zoon van Halsema komen we zo verschillende jongelieden uit keurige families tegen. Geen gastarbeiders die toch nog goed terechtkwamen, wel spruiten van ondernemers en geslaagde mensen. We kwamen zelfs een jongere tegen met de achternaam Grapperhaus. Zou dat ook een zoon van zijn? Of een kleinzoon? Mensen die hun kinderen exotisch klinkende buitenlandse voornamen gaven. Wereldreizigers die hun kinderen meenamen op een wereldzeiltocht. Jongeren die aan de krant vertellen hoe ze peperdure, vrijwel onbetaalbare merkkleding kopen. Kinderen die allemaal in een fraai huis wonen, net als Femke Halsema. Eindelijk hoort zij er ook bij. Bewoner van de Amsterdamse Grachtengordel. Toch nog goed terechtgekomen. En dat geef je je kind ook graag mee. Een betere school, een goede sportvereniging. Dat zorgt voor goede contacten later en een goede toekomst. Vandaar ook dat een bekende en dure advocaat werd ingezet. Dat zie je de pappa van Ali of Mehmet uit Geuzenveld niet snel doen. Maar hier hoort het een beetje bij je aanzien. Benieuwd overigens wie die advocaat betaald. Want een doofpotaffaire is het niet, maar een voorkeursbehandeling lijkt het wel.
Kwajongensstreken?
Boze reaguurders spraken over kwajongensstreken. Wie had nu niet iets soortgelijks gedaan in zijn jeugd? Tsja, een brandblusser leeggespoten of een verlaten uitziende woonboot bezocht waren wel kwajongensstreken. Maar rondlopen in de stad met twee messen en twee onder de vuurwapenwet vallende voorwerpen is eigenlijk net iets anders. Daarom is het ook strafbaar. ‘Als je met een nepvuurwapen rondloopt dat geschikt is om iemand mee te bedreigen, dan is dat een misdrijf. Je kunt er 9 maanden gevangenisstraf voor krijgen of een geldboete tot € 20.500. Als je met een goedgekeurd speelgoedwapen voor een dreigende situatie zorgt, dan is dat een overtreding. De straf die hierop staat is ook hoog. Je kunt dan een geldboete krijgen tot € 8.200.’, volgens https://www.vraaghetdepolitie.nl/wapens/nepwapens/wat-voor-straf-krijg-ik-als-ik-met-een-nepwapen-rondloop.html Daar voegt de politiewebsite aan toe: ‘Thuis mag je spelen met nepwapens waarop een CE keurmerk staat. Nepvuurwapens zonder dit kenmerk zijn verboden. Ook thuis mag je die niet hebben. Bedenk dat een nepvuurwapen vaak echt lijkt. Daarom is hiermee rondlopen op straat levensgevaarlijk.’ Ook het rondlopen op straat met messen is verboden.
Dus tweemaal raak. Nepvuurwapens zijn streng verboden en messen ook. Normaal hoort er huiszoeking gedaan te worden wanneer bij iemand een (nep)vuurwapen is aangetroffen.
Ja, en het gezeur dat die jongens pas 15 waren, maakt niet per se van een misdrijf een kwajongensstreek. Op 23 mei 2018 berichtte GroenLinks.nl: ‘GroenLinks en D66 hebben gevraagd naar de mogelijkheden om tijdens de Statenverkiezingen van maart 2018 te experimenteren met kiesrecht vanaf 16 jaar in Zuid-Holland.’ Jongeren van 16 jaar zijn dus volgens GroenLinks goed in staat ingewikkelde processen te overzien.
In Israel vielen deze week twee jongeren van 14 politieagenten aan met messen. Ook daartoe zijn zulke jonge mensen dus in staat. Dat de zoon van Halsema, en Oey, pas 15 is, is dus geen garantie voor een kwajongensstreek. Bovendien, waarom een dure advocaat inhuren voor een kwajongensstreek? Blijkbaar is Halsema, de goede vriendin van Vendex-erfgenaam Rosenmöller, daar zelf dus ook al niet van overtuigd.
Minderheidsnadelen
Dat nepvuurwapens levensgevaarlijk kunnen zijn bewijst wel de NOS op 17 augustus 2019: ‘De politie heeft gisteravond in Arnhem twee mannen met nepwapens aangehouden. Omdat aanvankelijk onduidelijk was of de wapens echt waren, hadden de agenten voorzorgsmaatregelen genomen. Ze trokken kogelvrije vesten aan en reden de auto van de twee verdachten klem.’
Dat het ook wel slechter kan aflopen bewees de 17-jarige Rishi Chandrikasing. Rishi werd in 2012 op perron vier van station Hollands Spoor in Den Haag van achter in de nek geschoten door een agent en overleed. Iemand had de politie gebeld na een ruzie van jongens op het station. In de melding werd gezegd dat er een wapen was. Dat wapen was er niet. Rishi had waarschijnlijk niet alleen pech dat hij op de verkeerde plaats op het verkeerde moment was. Hij had ook pech dat hij Hindoestaans was.
Ook pech dat hij niet roomblank was, had de Arubaanse toerist Mitch Henriquez. Volgens de politie had Mitch voor de grap geroepen dat hij een wapen had. Hij had dat niet. In de worsteling die volgde bij een poging hem te arresteren, werd Mitch doodgeknepen.
Bruno en zijn onbekende piratencollega hebben dus veel geluk gehad. Een schot is snel gelost en hoe donkerder je bent, hoe makkelijker de kogel je raakt. Kijk maar naar Rishi en Mitch.
Alles bij elkaar opgeteld
We kunnen dus een aantal conclusies trekken.
Gelukkig is Bruno blank, anders had het wel eens schieten kunnen worden. Ook was hij dan na arrestatie vast iets langer in voorarrest gebleven. Dat het een kwajongensstreek was betwijfelt blijkbaar zijn moeder nu al, want anders was er niet zo snel een dure advocaat ingehuurd. Er zijn krachten bij de politie die risico willen lopen om dit te lekken. Dat zou kunnen betekenen dat er nog meer aan zit te komen. De mededader of daders? De mededader wordt onvindbaar gehouden en zou wel eens uit de betere kringen kunnen komen. Halsema houdt met opzet haar man meneer Oey buiten schot, alsof hij niet is betrokken bij de opvoeding. Meneer Oey lijkt na het conflict met Jason Walters op een typische GroenLinkser. Alles willen veranderen, maar de echte actievoerders als een steen laten vallen. De gemeente Amsterdam haalt wrakke woonboten pas weg, nadat er incidenten zijn geweest. Bij de burgemeester wordt geen huiszoeking verricht. GroenLinkser Halsema is bereid haar CO2-principes aan de kant te zetten voor een aardige familievakantie, waarbij overigens onbekend blijft waar zij op vakantie waren. Was het in Zuid-Afrika? In de villa van een bevriend echtpaar uit de fraaie Grachtengordel? Het lijkt erop alsof er ook bij de mededader(s) geen huiszoeking is gedaan. De familie Halsema heeft zich prima geïntegreerd in een van de beste buurten van Amsterdam en dat wordt door de bewoners op prijs gesteld.