Vandaag werd duidelijk dat er ook mannen zijn die nog steeds zijn wat ze altijd al waren. Soms is daar moed voor nodig. De afgelopen jaren werden door burgemeesters tal van clubhuizen van motorclubs gesloten. Vanaf boven gedirigeerd door mannen die nooit zelf hun mannetje stonden. Mannen die zich lieten beschermen door zwaar bewapende anderen. Politie-agenten en speciale interventieteams. Mannen die de wet aan hun kant wisten, omdat ze meenden de wet in hun zak te hebben. Mannen uit het zuiden van het land, waar corruptie tierde. Mannen ook uit andere delen van het land, waar grote gaten in de gemeentelijke begroting bleek. Ex-accountant Leo Verhoef rekende het uit. Per gemeente. Tevergeefs. Want de wet telt alleen voor diegenen die aan de onderkant staan. http://www.leoverhoef.nl/

Clubhuizen van motorclubs in Barneveld, Amsterdam, Rotterdam, Emmen, Tilburg, Heerhugowaard, Haarlem, Beverwijk, Apeldoorn, Beuningen, Oirsbeek, Enschede, Benschop, Gouda, Zundert en Leiden. Clubhuizen van Hells Angels, Satudarah, Trailer Trash, No Surrender, Loudness Hangout, Bandidos. Alles moest dicht.

Diezelfde burgemeesters sloten hun steden af voor leden van motorclubs. Terrasjes, horeca-gelegenheden, hele binnensteden motorclublidvrij. Motorevenementen werden verboden, gezelligheid op pleinen, weilanden, evenemententerreinen. Burgemeesters zetten de afwezigheid van echte argumenten kracht bij door met onbewezen dreigementen aan te komen, gevolgd door wethouders en zelfs officieren van justitie. Tot voor kort was er nog geen club verboden en toch was iedereen al outlaw. En nu de Bandidos als eerste club toch is verboden gaat het meer om feiten uit het buitenland van clubgenoten en de door de media geschapen sfeer dan om echte feiten.

Zelfs de Nationale Veteranendag werd verboden voor veteranen die lid zijn van motorclubs. En geen organisatie die voor je op komt. Geen Veteranen Instituut dat met zijn vuist op tafel slaat. Geen wonder want wie is daar nog veteraan?

Vandaag reden de zonen en kleinzonen van echte veteranen door het land. Het Noord Hollands Dagblad berichtte vandaag hoeveel het er waren. Meer dan 600 man op motoren. De Peringatan Ride Out 2018. Al elf jaar doen deze mannen dit om aandacht te vragen en geld in te zamelen voor Molukse mannen die in Indonesië vastzitten omdat ze Moluks zijn. Mannen die op durfden staan tegen de Indonesiërs die hun land bezetten. De zonen en kleinzonen van de Molukse soldaten die tegen hun wil naar Nederland werden gedeporteerd zodat ze niet voor hun eigen land konden vechten, stapten vandaag op hun motor.

‘Van alle kanten was er lof voor de organisatie van de rit. Zoals bij het Gulf-tankstation waar honderden motorrijders geduldig op hun beurt moesten wachten en waarbij de organisatie zelf de pomp bediende. ,,Perfect en alles tot op de cent nauwkeurig afgerekend’’, constateert Daan van Dijk van het Gulf-tankstation. Ook ’gastheer’ de Zingende Wielen was uiterst enthousiast. ,,Die motorrijders mogen terugkomen. Zeldzaam zoals dit verloopt, wat een goede organisatie’’, vindt bedrijfsleider Martijn Ott.’, aldus het Noord Hollands dagblad vandaag.

Niet te vergelijken met de Dutch Ride Out die vorige week plaatsvond. Berichtte de krant niet dat er tientallen bonnen werden uitgedeeld, rijbewijzen werden ingenomen en er een arrestatie was? Terwijl 150 man meereed? Maar hoe de politie vond dat de rit zonder problemen was verlopen? Hoe de politie bevreesd was dat er leden van motorclubs zouden meerijden?

Vandaag waren er geen incidenten. Er waren wel leden van motorclubs. Het Noord Hollands Dagblad: ‘Onder de ruim zeshonderd deelnemers ook een grote groep van Satudarah.’ Ja, en er reden ook nog andere motorclubs mee. Die gigantische kolonne die dwars door Nederland reed. Voor de vrijheid van mannen die in een land vastzitten dat hun rechten niet eerbiedigd. Je zou zeggen dat er veel aandacht is voor die rit van Molukse landgenoten. Dat de burgemeesters in de rij staan om toestemming te geven om die vrijheidskolonne op hun grondgebied toe te laten. En ja, de meeste burgemeesters deden dat ook. Behalve de burgemeester van Den Helder.

De burgemeester van deze marinestad, die toch moet weten wat veteranen verbindt, wat mannen aaneensmeed verbood de toegang tot zijn stad. Een plaatselijke motorclub toonde veel moed vandaag. Het Noord Hollands Dagblad: ‘De Helderse motorclub Roadrunner reed zaterdag de Molukse motorrijders tegemoet. ,,Als zij niet naar onze stad mogen komen, gaan wij wel naar hun toe’’, aldus voorzitter Marc van Schaik van Roadrunner. Hij overhandigde een enveloppe met een paar honderd euro aan Matulessy van de Molukse Ride Out om de juridische strijd in Indonesië te steunen.’

Met de verboden van clubhuizen is dat een stap. Een stap waar moed voor nodig is. Moed en initiatief dat de Roadrunners vandaag hebben getoond. Zij aan zij met al die honderden motorrijders die van Molukse wijk naar Molukse wijk reden. Die zonen van veteranen.

En daarmee werd vandaag eindelijk duidelijk wat er echt aan de hand is met die bikers en hun clubs. Ze lieten vandaag zien dat ze er zijn voor elkaar. Er is geen oorlog in bikerland. Er is eenheid. Mannen staan voor elkaar en begrijpen elkaars pijn. Ze reden samen. Ondanks de enorme druk van politie en justitie. De media die alleen slecht schrijven. Vandaag bleek dat die bikers meer in hun mars hebben dan al die burgemeesters en agenten bij elkaar. Het is een leger waar de bestuurders die alleen aan zichzelf denken angst voor hebben. De bestuurders van dit land die met 4 en 5 mei weer over vrijheid preken. Die op Veteranendag weer vooraan staan met de magere borst vooruit. Maar die niet werkelijk ergens voor staan. Die alles willen verbieden.

Roadrunners bedankt. Jullie begrepen het vandaag en hebben laten zien wie jullie zijn. Molukse kameraden succes met jullie strijd. Alle anderen, geef het niet op!