Citserono beschrijft in zijn blog hoe dierenvrienden demonstreren bij de hekken van de Oostvaardersplassen en hoe er eerst illegaal en later legaal wordt bijgevoerd. In zijn artikel geeft Citserono ook aan hoe boswachters van Staatsbosbeheer, de organisatie die de Oostvaardersplassen beheert, een edelhert afschieten waarbij het schot mist en het dier met half weggeschoten onderkaak overleeft. Staatsbosbeheer geeft aan dat dit stuiptrekkingen waren. Vervolgens kwamen mensen daartegen in het geweer. De dagelijkse praktijk vandaag is dat er politie aanwezig is wanneer dieren in de buurt van de hekken worden afgeschoten om onrust van toeschouwers meteen de kop in te drukken.

Op de Facebookpagina Anti Oostvaardersplassen staat een artikel op 30 maart 2018 waarin Hans Bulder schrijft hoe hij in opdracht van Stichting Grote Grazers vanuit een vliegtuig onderzoek heeft gedaan naar aantallen dieren die voorkomen in de Oostvaardersplassen oftewel de OVP. Op de foto’s die hij heeft gepubliceerd op Facebook is goed te zien hoe het gebied volledig is ontdaan van alle vegetatie en is veranderd in een kaalgekloven woestijnlandschap. Hans Bulder zette foto’s van eerdere waarnemingen en recente foto’s naast elkaar om duidelijk de verschillen aan te geven.

Uit de gegevens van Hans Bulder blijkt dat de gegevens van Staatsbosbeheer over oktober 2017 de volgende zijn: 230 Heckrunderen, 1040-1060 Konikpaarden en 3910-3990 Edelherten. De telgegevens van de Stichting Grote Grazers in maart 2018 zijn: 91 Heckrunderen, 601 Konikpaarden en 1520 Edelherten.

Het commentaar van onderzoeker Hans Bulder is als volgt: ‘Vanaf oktober zijn er ruim 3000 grote grazers gestorven op de Oostvaardersplassen door eerst bewust uithongeren en dan vervolgens door de kogel. Wat betreft de uitspraak dat de Veluwe een schiettent zou zijn kan ik alleen maar beamen dat de grootste schiettent in de polder ligt en wordt beheerd door SBB. Persoonlijk vraag ik mij af of zoiets bizars als het gevoerde beleid op de Oostvaardersplassen ongestraft mag plaatsvinden. We hebben het nu over cijfertjes maar ik denk aan al die dieren die in al die jaren door deze prutsers op een afschuwelijke manier de dood zijn ingejaagd door ze eerst stevig te laten hongeren en dan pas een keertje af te schieten als ze uitgeput zijn. Een aanzienlijk aantal hebben nooit de kogel gehad, die hebben tot het laatst moeten knokken om te overleven en dat is veel meer dan die 10% die SBB aangeeft als pleistertje op de wonden. Ik neem nu echt aan dat dit ranzige beleid tot een einde zal komen na zoveel jaar van frustratie en dierenleed. De naam SBB is bij velen tot ver in de put gezakt en het zal een hele strijd worden voor SBB om die naam ooit weer op de kaart te zetten.’

Staatsbosbeheer is de organisatie die verantwoordelijk is voor het beleid in de OVP. Zij bepalen of dieren worden afgeschoten, bijgevoerd, weggehaald of aan hun lot worden overgelaten. Na berichtgeving over de OVP en zijn inwoners is het tijd voor berichtgeving over Staatsbosbeheer, SBB, en zijn inwoners.

Sinds 2013 is de directeur van SBB ir. Sylvo Thijsen. Thijsen werkte eerst als CEO bij Grontmij (nu Sweco Nederland). Grontmij hield zich bezig met dienstverlening op het gebied van energie, wegen en snelwegen, lightrail en duurzame gebouwen. Ook SBB beheert grote projecten. De website Pretwerk.nl op 4 december 2013: ‘Staatsbosbeheer beheert immers niet alleen natuur maar draagt ook zorg voor monumenten, w.o. landgoederen, buitenplaatsen, historische tuinen en woonhuizen, boerderijen en religieuze, militaire en industriële monumenten. Er zijn bij SBB ruim 500 gebouwde rijksmonumenten en circa 330 archeologische rijksmonumenten in beheer.’

In hetzelfde artikel komt ook de kersverse directeur van SBB aan het woord. Sylvo Thijsen: “Ik wil graag dat mensen weten dat ze bij Staatsbosbeheer terecht kunnen voor prachtig, waardevol erfgoed met een verhaal. Monumenten zijn nauw verbonden met de omgeving waarin ze staan. We gebruiken dit als schatkist voor de activiteiten en evenementen die we het publiek bieden. Staatsbosbeheer wil graag sturen op verrassingen en het onmogelijke mogelijk maken zonder het erfgoed geweld aan te doen.”

SBB bij monde van Sylvo Thijsen wil geld verdienen met de monumenten en terreinen die zij beheren. Weliswaar zonder het erfgoed geweld aan te doen, maar wie bepaalt wat geweld aandoen is? SBB maakte van de OVP een publiekstrekker, zeker na het uitkomen van de film ‘De nieuwe wildernis’ in 2015 werd de OVP een publiekstrekker voor Lelystad en Almere. In de winkeltjes van SBB werden artikelen verkocht afkomstig uit de OVP: geweien van afgeschoten edelherten.

Er worden ook, tegen betaling, excursies gehouden in het gebied. Zoals te zien op de website van Dagjeweg.nl: ‘Vier Eerste Paasdag bij de Oostvaardersplassen: een paasbuffet vooraf met daarna een frisse lentewandeling met de gids van Staatsbosbeheer. Bij aankomst staat er een uitgebreid paasbuffet voor je klaar in Buitencentrum Oostvaardersplassen. Daarna neemt de gids je mee op pad door het Oostvaardersveld. In plaats van zoeken naar eieren, ga je op zoek naar de bewoners van dit gebied zoals konikpaarden, edelherten of misschien wel de zilverreiger. Een ontspannen uitstapje voor iedereen die er op uit wilt met Pasen!’

U ziet het. De Oostvaardersplassen zorgen voor geld in het laatje van SBB. Om dit soort dingen uit te denken zijn bestuurders nodig die veel ervaring hebben. Wie zijn de mensen naast ir. Sylvo Thijsen die over zoveel vaardigheid en realiteitszin beschikken?

Allereerst is er de Raad van Toezicht. In deze raad mw. mr. C.M. Insinger (voorzitter) dhr. ir. W. Draijer (vicevoorzitter) mw. ir. J.G. Stokkers (lid) mw. dr. M.E.M. Doorewaard (lid, tevens voorzitter Auditcommissie) dhr. mr. G.J. Jansen (lid, tevens lid van de Auditcommissie).

Een prachtig gezelschap van bestuurders die een aanwinst zijn voor elke organisatie. Allereerst voorzitter Charlotte Insinger. Zij was betrokken bij de Volksbank als commissaris, de Luchtverkeersleiding Nederland (denk ook aan de ambitieuze plannen voor het vliegveld Lelystad!), de Stichting Nederlands Filmfonds, Hogeschool Rotterdam, Vastned Retail en PZEM N.V. Allemaal organisaties ook waarvan wij ons afvragen of ze verbonden willen zijn aan het verhongeren en kwellen van vele duizenden dieren per jaar.

Een ander lid van de Raad van Toezicht is Wiebe Draijer. Deze D66’er is tevens de baas van de Rabobank met een bescheiden salaris van 980.000 euro per jaar. En daar kun je wel een biefstukje van kopen. Wiebe werkte heel vroeger nog eens voor NRC Handelsblad, maar ging het bedrijfsleven in en werkte bij de Sociaal Economische Raad, het Kröller-Müller Museum, World Press Photo en zet zich danig in voor onderwijs. Ook hier weer een hele rits van organisaties waarbij wij ons afvragen of ze genoemd willen worden in relatie met door de mens veroorzaakt dierenleed.

Een volgend lid van de Raad van Toezicht is J.G. Stokkers van de Technische Universiteit in Delft. Ook Lizzy Doorewaard is lid van de raad. Lizzy is een heel actief meisje. Zo is ze commissaris/ toezichthouder bij NPO, Staatsbosbeheer, Grant Thornton accountants, MVO Nederland en HypotheekVisie. Daarnaast is Lizzy onder meer verbonden als docent aan de Leergang Board Potentials, de opleiding van NR Academy die deelnemers klaar stoomt voor een positie als commissaris of toezichthouder. Lizzy is ook commissaris bij het Deventer Woonbedijf Ieder1. Over Ieder1 schreef Dupont op 15 augustus 2016 in de blog ‘Carrière in de Jeugdzorg: ‘De volgende dag spoedde een goed uitgeslapen Lodewijks zich naar zijn werk. Zijn werk? Ja, bij LSG-Rentray. Hij was namelijk onmisbaar en was nu als ZZP’er opnieuw in dienst getreden bij dit mooie bedrijf dat zoveel goeds doet. En in zo’n slechte financiële situatie verkeerde. Inmiddels zit Henny Lodewijks in de raad van commissarissen van Woonbedrijf Ieder1. Op 11 juni 2015 schreef De Stentor over dit bedrijf: ‘Miljoenenverlies voor woningcorporatie Ieder1.’ Lizzy intussen is lid van het CDA.

Staatsbosbeheer heeft ook een Raad van Advies. En natuurlijk komen wij ook daar kopstukken uit bestuurlijk Nederland tegen. Om meteen te beginnen met de voorzitter. Dit is CDA’er Roel Robbertsen, een voormalige varkensboer uit Renswoude die het schopte tot Commissaris van de Koning in Utrecht. Roel is ook voorzitter van de Raad van Bestuur van SecureFeed, een groot veevoederbedrijf. Hij heeft dus verstand van besturen en ook van dieren en voedsel voor dieren.

Een ander lid van de raad van Advies is duizendpoot en oud-veehouder J.A.M. Huijbers die in 2010 werd benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Huijbers deed veel ervaring op. ‘Zo bekleedde hij van 1976 tot 1989 diverse bestuursfuncties binnen de Katholieke Plattelandsjongeren (KPJ), het Agrarisch Jongerenwerk Brabant (AJW) en het Nederlands Agrarisch Jongeren Kontact (NAJK). Ook was hij als bestuurder actief binnen de Gezondheidsdienst voor Dieren. Onder zijn voorzitterschap is de Gezondheidsdienst voor Dieren in korte tijd veranderd van een verlieslijdende in een marktgerichte en winstgevende organisatie. Sinds 2002 is de heer Huijbers voorzitter van het hoofdbestuur van Koninklijke CR Delta u.a. en van de Raad van Commissarissen van CRV Holding BV. Door zijn visie op de verdere internationalisering van de organisatie heeft de heer Huijbers een gezichtsbepalende rol gespeeld voor CRV. Hij zette zich ook met hart en ziel in voor de veeverbeteringsorganisaties KI Zuid, KI Zuidoost, NRS, Holland Genetics, CR Delta en CRV. Daarnaast was hij lid van de Raad van Toezicht van Ons Middelbaar Onderwijs, was hij lid van de provinciale Planologische Commissie van de Provincie Noord-Brabant en lid van het algemeen en dagelijks bestuur Waterschap de Dommel.
Op dit moment is de heer Huijbers voorzitter van ZLTO en verricht hij diverse bestuurlijke activiteiten gericht op de reconstructie van het buitengebied in Noord-Brabant.’, aldus Allesvan.nl op 4 maart 2010.

De meest in het oog springende persoon in de Raad van Advies is wel Sylvia Borren. Sylvia was zes jaar lang voorzitter van Greenpeace. Zij verdiende daar al 107.666 euro per jaar en ook daar is wel een biefstukje van te betalen.

Staatsbosbeheer heeft dus een team bestuurders van faam weten te strikken. Zij adviseren en houden toezicht. Zij zijn soms politiek actief bij het CDA of D66, hebben soms een koninklijke onderscheiding ontvangen, hebben hele hoge inkomens, hebben soms een achtergrond als veehouder of waren betrokken bij diervoederbedrijven. Wat ze ook allemaal met elkaar verbindt, tot in de eeuwigheid, is het feit dat zij met elkaar hebben toegestaan dat vele duizenden dieren, elk jaar opnieuw, een vreselijke hongerdood zijn gestorven of door bijziende boswachters zijn doodgeschoten.

Elke (vee)arts, boer of weldenkende kan antwoorden op de vraag wat er kan gebeuren wanneer veel dieren (of mensen) in slechte omstandigheden, zonder voedsel, onhygiénisch bij elkaar zitten. Er kunnen maar zo ernstige besmettelijke ziekten uitbreken. Ziekten die ook kunnen overslaan naar de veestapels van landbouwbedrijven in de verre omtrek en zelfs naar mensen. Wij noemen enkele ziekten: Mond- en klauwzeer, Q-koorts, Runder-TBC of het Schmallenberg-virus. Hebben de weldenkende bestuurders, afkomstig van Greenpeace of landbouworganisaties, daar al aan gedacht? Of moet de natuur gewoon zijn beloop hebben?

Wij zijn heel benieuwd wie van deze bestuurders door een rechter aansprakelijk en verantwoordelijk zullen worden gesteld. Doet het Openbaar Ministerie zelf aangifte? Of moeten de mensen die nu staan te kijken bij het hek van het grootste slachthuis van Europa dat doen?